ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΤΡΟΦΩΝ

Αριθμός Απόφασης

238 /2014

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΟΤΟΑΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ελένη Κηπουρού, Πρωτόδικη, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου Αθηνών και από τον Γραμματέα Δημήτριο ΜΠΑΣΕΤΑ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 10 Μαρτίου 2014, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των εναγόντων : 1) ________ ________  του ________, 2) ________ ________ του ________ και 3) ________ συζ. ________ ________ , κατοίκων απάντων ________, εκ των οποίων η μεν Τρίτη παραστάθηκε μετά, οι δε λοιποί δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Αχιλλέα Δρογώση.

Της εναγομένης : ________ ________ του ________, κατοίκου ________ _______, η οποία κατά τη συζήτηση της υπόθεσης δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.

 

Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 15.4,2013 αγωγή τους, που κατατέθηκε με αριθμό κατάθεσης 72386/1058/2013, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εναγόντων ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Από την υπ αριθμόν 7794Β/20.9.2013 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή Πειραιά, Γεωργίου Καλλιγέρη, την οποίαν οι ενάγοντες επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, πλήρως αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της αποφάσεως, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην εναγομένη. Η τελευταία, όμως, δεν εμφανίστηκε ούτε εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο, κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά του οικείου πινακίου και συνεπώς πρέπει να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και αυτός παρών (άρθρα 672 και 681 Β’ παρ. 1 ΚΠολΔ).

Κατά τις διατάξεις των παρ. 2 και 3 του άρθρου 1520 ΑΚ, οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίσουν την επικοινωνία του τέκνου με απώτερους ανιόντες του, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Στην περίπτωση αυτή, τα σχετικά με την επικοινωνία κανονίζονται ειδικότερα από το δικαστήριο. Εκτός λοιπόν από την επικοινωνία του γονέως, για την οποία προβλέπει η παρ. 1 του άρθρου αυτού, η δεύτερη παράγραφος αυτού καθιερώνει, κατά την ορθότερη γνώμη (ΑΠ 22/96 ΝοΒ 46. 205, ΑΠ 1308/89 Δνη 35. 441, Κ. Παπαδοπούλου, Αγωγές Οικογ. Δικαίου, τομ. Β’, 2003 παρ. 232, Ε. Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη, μελέτη στον Αρμ. 42, 1102-1103, Α. Παπαχρήστου σημ. στο ΝοΒ 34, 900, Β. Βαθρακοκοίλη, Το Νέο Οικογ. Δίκαιο 2000 σελ. 964), αυτοτελές δικαίωμα επικοινωνίας των απώτερων ανιόντων (παππούδων, γιαγιάδων, κλπ) με το ανήλικο τέκνο των κατιόντων τους, το οποίο μπορεί να αποκλεισθεί μόνο αν υπάρχει σοβαρός λόγος. Το δικαίωμα αυτό κανονίζεται από το δικαστήριο, αν οι γονείς εμποδίσουν την επικοινωνία με το τέκνο χωρίς σοβαρό λόγο.

Στην προκειμένη περίπτωση, οι.ενάγοντες ζητούν να ρυθμιστεί, κατά τον ειδικότερο τρόπο που εκτίθεται σε αυτή, η άσκηση του δικαιώματος επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο του πρώτου και εγγονό των λοιπών, το οποίο έχει αποκτήσει ο πρώτος ενάγων χωρίς γάμο με την εναγομένη και έχει αναγνωρίσει εκουσίως με δήλωσή του ενώπιον συμβολαιογράφου, με τη συναίνεση της μητέρας του, με την οποία το ανήλικο τέκνο διαμένει, να απειληθεί κατά της εναγομένης χρηματική ποινή 50.000 ευρώ και προσωπική κράτηση ενός έτους για κάθε παράβαση των διατάξεων της απόφασης που θα εκδοθεί, ως μέσο αναγκαστικής εκτελέσεως της εκδοθησομένης αποφάσεως, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η εκδοθησομένη απόφαση και να καταδικασθεί αυτή στη δικαστική τους δαπάνη.

Με τέτοιο περιεχόμενο κι αίτημα η αγωγή, αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον (άρθρα 17 παρ. 1 και 22 ΚΠολΔ) και παραδεκτώς φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την προκειμένη ειδική διαδικασία των άρθρων 681Β’, 6811″ και 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1 έως 3 και 672 έως 676 ΚΠολΔ και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1475, 1476, 1515 παρ. 1, 1520 ΑΚ, 907, 908, 950 παρ. 2 και 176 ΚΠολΔ (Σχετικά με τη νομιμότητα του αιτήματος κήρυξης της απόφασης περί ρύθμισης του δικαιώματος επικοινωνίας με ανήλικο τέκνο προσωρινά εκτελεστής βλ. Πουλιάδη σε ΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, άρθρα 1520 αρ. 104 και 1518 αρ. 131). Πρέπει, συνεπώς, να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, δεδομένου ότι η μη υποβολή εκθέσεως της κοινωνικής έρευνας, όπως απαιτεί το ίδιο ως άνω άρθρο, δεν κωλύει την πρόοδο της δίκης, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ. 4 του Ν. 2521/1997, το Δικαστήριο δικάζει και χωρίς την υποβολή της εκθέσεως και ενόψει του ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, κατά το χρόνο συζητήσεως της αγωγής, είναι ηλικίας 4 ετών, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν έχει την απαιτούμενη ωριμότητα για να αντιληφθεί σαφώς το συμφέρον του και τη σημασία της διαφοράς των γονέων του και ως εκ τούτου δεν είναι αναγκαία η επικοινωνία του Δικαστηρίου με αυτό.

Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος αποδείξεως, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα, με την παρούσα απόφαση, πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως, τις μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενες υπ’ αριθμ. 5331 και 5334/2011 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων των εναγόντων, ________ ________ και ________ ________, οι οποίες ελήφθησαν νόμιμα ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στα πλαίσια προηγηθείσης δίκης μεταξύ των διαδίκων και λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και από όλα τα έγγραφα, που οι ενάγοντες μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν, σε συνδυασμό με τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο πρώτος ενάγων με την εναγομένη συνήψαν ερωτικό δεσμό το έτος 2007 και μετά από μικρό χρονικό διάστημα συζήσανε στην οικογενειακή της οικία, μαζί με τη μητέρα και τον αδελφό της, στη _______, με σκοπό το γάμο. Από αυτήν την εκτός γάμου σχέση τους, απέκτησαν ένα άρρεν τέκνο, τον Ανδρέα- Άγγελο, που γεννήθηκε στις 14.3.2010, ηλικίας σήμερα 4 ετών. Με την υπ’ αριθμ. 12648/29.3.2010 πράξη αναγνωρίσεως τέκνου της συμβολαιογράφου Κρωπίας, Μαρίας Πάσχου, ο πρώτος ενάγων, πατέρας του ανωτέρω ανηλίκου, με τη συναίνεση της μητέρας αυτού, εναγομένης, δήλωσε ότι αναγνωρίζει το τέκνο αυτό ως γνήσιο και ότι το επώνυμο αυτού θα είναι «________». Ωστόσο, λίγες ημέρες μετά τη γέννηση του τέκνου τους, οι σχέσεις του ζευγαριού διαταράχθηκαν για λόγους που δεν αφορούν στην κρινόμενη υπόθεση και ο ενάγων αποχώρησε από την εν λόγω κατοικία. Από τότε η επικοινωνία του πατέρα με το ανήλικο ήταν δύσκολη, εξαιτίας της αντίδρασης της μητέρας, η οποία δεν του επέτρεπε να δει το τέκνο του. Ακόμη πιο δύσκολη ήταν η επικοινωνία μ’αυτό των λοιπών εναγόντων (παππού και γιαγιάς, αντίστοιχα, του ανηλίκου). Για το λόγο αυτό, οι εδώ ενάγοντες κατέθεσαν την 14.6.2010 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθ. 8514/2010 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), ερήμην της εδώ εναγομένης, με την οποία ρυθμίστηκε προσωρινά η επικοινωνία του με το ανήλικο τέκνο και εγγόνι αντίστοιχα. Συγχρόνως εκδόθηκε και προσωρινή διαταγή με την οποία ρυθμιζόταν η επικοινωνία τους με το ανήλικο, πλην, όμως, η εναγομένη δεν επέτρεπε στους ενάγοντες να δουν το ανήλικο.

Για το λόγο αυτό, η εναγομένη, κατόπιν υποβολής εγκλήσεως εκ μέρους των εναγόντων καταδικάστηκε για παράβαση του άρθρου 232Α ΠΚ δυνάμει των υπ’αριθ. 120811/2011 και 18177/2012 αποφάσεων του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Κατόπιν δε άσκησης αντίθετων αγωγών από τους ανωτέρω, εξεδόθη η υπ’αριθ. 539/2013 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου (Διαδικασία Διατροφών), με την οποία ανατέθηκε η άσκηση της γονικής μέριμνας κατά τις λοιπές λειτουργίες της πλην της επιμέλειας (η οποία ανήκε στην εναγομένη) του ανηλίκου στον πρώτο ενάγοντα-πατέρα του από κοινού με την εναγομένη-μητέρα του και υποχρεώθηκε ο πρώτος ενάγων να καταβάλλει διατροφή σε χρήμα για το ανήλικο τέκνο του ποσού 300 ευρώ. Περαιτέρω, από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων-πατέρας του ανηλίκου μέσα σε ένα έτος (από τον Ιούλιο του 2010 έως τον Ιούλιο του 2011) επικοινώνησε μόλις έξι φορές με τον ανήλικο υιό του, ενώ ο παππούς και η γιαγιά αυτού, είδαν το εγγόνι τους μόλις δύο φορές από τη γέννησή του, αν και εκδόθηκαν αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων που ρυθμίζουν την επικοινωνία τους μαζί του, τις οποίες η εναγομένη αγνοεί και στις οποίες αρνείται να συμμορφωθεί ηθελημένα. Εξάλλου, το συμφέρον του εν λόγω ανηλίκου, λαμβανομένων υπόψη της ηλικίας και του φύλου του, είναι να λαμβάνει χώρα όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επικοινωνία με τον πατέρα του, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να ενισχυθεί ο ψυχικός δεσμός μεταξύ τους και να αποφευχθεί η μεταξύ τους αποξένωση. Παράλληλα, το άκρως προσωπικό αυτό δικαίωμα του ενάγοντας, απορρέει από το φυσικό δεσμό του αίματος και του αισθήματος στοργής προς το τέκνο του, συντελεί, δε, στην ανάπτυξη του ψυχικού του κόσμου και στην εν γένει προσωπικότητά του (ΑΠ 659/1998, ΝοΒ 47, 1412, ΕφΘεσ 1715/2003, Αρμ 2003, 1611, ΕφΘεσ 2322/1997, ΕλλΔικ 40, 358). Η δυνατότητα προσωπικής επικοινωνίας γονέα και τέκνου δεν μπορεί να περιορισθεί παρά μόνο στο μέτρο που σε εξαιρετικές περιπτώσεις τούτο επιβάλλεται από σπουδαίο λόγο (βλ. ΕφΑΘ 1461/1997 ΕλλΔνη 1997.868, ΕφΘεσ 3570/1991 Αρμ 1992.133), ο οποίος δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση και επομένως ο περιορισμός στην επικοινωνία του με τον πατέρα του, θα έχει ως αποτέλεσμα να μετατίθεται για το μέλλον η πραγματική και ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ τους, με επακόλουθο να μην προσλαμβάνει το ανήλικο τέκνο μέχρι τότε, τα απαραίτητα, για την ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη και ισορροπία, ερεθίσματα και από τους δύο γονείς. Επίσης και η επικοινωνία του ανηλίκου με τους απώτερους ανιόντες του από την πλευρά του πατέρα είναι επιβεβλημένη για τη σωστή ανάπτυξη του ψυχοσυναισθηματικού του κόσμου και για την αποφυγή της μεταξύ τους αποξένωσης.

Με βάση τα προεκτεθέντα, αλλά και με το συμφέρον του τέκνου, όπως αυτό προσδιορίζεται από την ανάγκη της ομαλής σωματικής και ψυχοπνευματικής αναπτύξεώς του, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο πιο κατάλληλος τρόπος επικοινωνίας των εναγόντων με αυτό είναι ο ακόλουθος : α) κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα από Σάββατο και ώρα 11.00 π.μ. μέχρι Κυριακή και ώρα 20.00 μ.μ.
β) κάθε Δευτέρα και Τετάρτη εβδομαδιαίως, από ώρα 14.00 μ.μ. μέχρι ώρα 19.00 μ.μ.
γ) κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων, από ώρα 10.00 της 24ας Δεκεμβρίου κάθε έτους μέχρι ώρα 20.00 της 30ης Δεκεμβρίου,
δ) κατά τις διακοπές του Πάσχα, από ώρα 10.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου κάθε έτους μέχρι ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά και
ε) κατά τις θερινές διακοπές, από ώρα 10.00 π.μ. της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20.00 μ.μ. της 15ης Αυγούστου κάθε έτους,
στ) η παραλαβή του τέκνου από τον πρώτο ενάγοντα-πατέρα του και η παράδοση αυτού κατά την επιστροφή του, θα γίνεται από και στην κατοικία της εναγομένης μητέρας του, χωρίς να χρειάζεται το τέκνο να αναμένει τον ενάγοντα έξωθεν αυτής και σε περίπτωση ασθένειας του, η επικοινωνία θα λαμβάνει χώρα στον τόπο, όπου θα ευρίσκεται το τέκνο, χωρίς, όμως την παρουσία της μητέρας της εναγομένης.

Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει η αγωγή να γίνει δεκτή και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, να ρυθμισθεί το δικαίωμα επικοινωνίας των εναγόντων με το ανήλικο τέκνο, κατά τον ειδικότερο τρόπο που εκτίθεται στο διατακτικό, τον οποίο το Δικαστήριο κρίνει ως τον πλέον κατάλληλο, να απειληθεί κατά της εναγόμενης χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για κάθε παράβαση των διατάξεων της παρούσας αποφάσεως, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η παρούσα, να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος της εναγομένης, λόγω της ήττας της, (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό και τέλος, πρέπει να ορισθεί και το νόμιμο παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας από την ερημοδικασθείσα εναγομένη (άρθρα 501, 502 παρ.1 και 505 παρ.2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει ερήμην της εναγομένης.

Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την εναγομένη στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.

Δέχεται την αγωγή.

Ρυθμίζει το δικαίωμα επικοινωνίας των εναγόντων με το ανήλικο τέκνο του πρώτου και εγγονό των λοιπών, ________  ________, που γεννήθηκε στις 14.3.2010 και ορίζει ότι αυτοί έχουν δικαίωμα επικοινωνίας με το ως άνω τέκνο, ως εξής :

Α) Κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο κάθε μήνα από Σάββατο και ώρα 11.00 π.μ. μέχρι Κυριακή και ώρα 20.00 μ.μ.
Β) κάθε Δευτέρα και Τετάρτη εβδομαδιαίως, από ώρα 14.00 μ.μ. μέχρι ώρα 19.00 μ.μ.
Γ) κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων, από ώρα 10.00 της 24ης Δεκεμβρίου κάθε έτους μέχρι ώρα 20.00 της 30ης Δεκεμβρίου
Δ) κατά τις διακοπές του Πάσχα, από ώρα 10.00 της Δευτέρας της Διακαινησίμου κάθε έτους μέχρι ώρα 20.00 της Κυριακής του Θωμά και
Ε) κατά τις θερινές διακοπές, από ώρα 10.00 π.μ. της 1ης Αυγούστου έως ώρα 20.00 μ.μ. της 15ης Αυγούστου κάθε έτους.                ‘

Ο πρώτος ενάγων θα παραλαμβάνει το τέκνο των διαδίκων από την κατοικία της εναγομένης και θα το επιστρέφει ο ίδιος προσωπικά στο ίδιο μέρος, σε περίπτωση, δε, ασθένειας του τέκνου, η επικοινωνία θα λαμβάνει χώρα στον τόπο, όπου θα ευρίσκεται το τέκνο, χωρίς την παρουσία της μητέρας της εναγομένης.

Απειλεί κατά της εναγομένης χρηματική ποινή πεντακοσίων (500) ευρώ και προσωπική κράτηση ενός (1) μηνός για κάθε παράβαση της ανωτέρω διατάξεως.

Κηρύσσει την παρούσα προσωρινά εκτελεστή.

Επιβάλλει σε βάρος της εναγομένης, τη δικαστική δαπάνη των εναγόντων, την οποία ορίζει στο ποσό των επτακοσίων (700) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, δίχως την παρουσία των διαδίκων, στην Αθήνα, στις 31/3/2014