Περίληψη
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Βασίλειο Πορτοκάλλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου και από την Γραμματέα Σοφία Κόντη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 31 Οκτωβρίου 2012, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της καλούσας – ενάγουσας ……. του…., κατοίκου Αγίας Παρασκευής Αττικής, η οποία παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Ιωάννας Μαρώση.
Του καθ’ού η κλήση – εναγομένου ……., κατοίκου Αγίου Δημητρίου Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Παναγιώτη Μηνακάκη.
Η ενάγουσα ζητά να γίνει δεκτή η από 9/3/2009 αγωγή της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό 1657/2009 και συζητήθηκε στις 20/11/2009. Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε η υπ’αριθ. 1018/2010 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, η οποία ανέβαλε την συζήτηση εωσότου περατωθεί τελεσίδικα η δίκη επί της από 17/10/2008 αγωγής της ενάγουσας κατά του εναγομένου. Ήδη η ενάγουσα επαναφέρει την ως άνω αγωγή προς συζήτηση, με την από 30/6/2010 κλήση της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό 4041/2010, προσδιορίστηκε για τις 20/5/2011 και κατόπιν αναβολής για την παραπάνω δικάσιμο.
Κατά την συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 30/6/2010 κλήση της, η ενάγουσα επαναφέρει νόμιμα προς συζήτηση την από 9/3/2009 αγωγή της, η οποία είχε ήδη κριθεί ως παραδεκτή και νόμιμη δυνάμει της υπ’αριθ. 1018/2010 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, η οποία ανέβαλε την συζήτηση εωσότου περατωθεί τελεσίδικα η δίκη επί της από 17/10/2008 αγωγής της ενάγουσας κατά του εναγομένου, αφού ήδη η ενάγουσα έχει παραιτηθεί από το δικόγραφο της ως άνω αγωγής δυνάμει της από 30/6/2010 δηλώσεως παραιτήσεως της ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού. Επομένως η αγωγή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν, αφού η ένσταση ελλείψεως παθητικής νομιμοποιήσεως του εναγομένου θεωρείται σιωπηρώς απορριφθείσα με την ως άνω υπ’αριθ. 1018/2010 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται και που λαμβάνονται υπόψη είτε προς πλήρη απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων αποδείχθηκαν κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 1/9/1981 ιδιωτικού συμφωνητικού μίσθωσης, νομίμως θεωρημένου από την αρμόδια Δ.Ο.Υ, ο ……, πατέρας της ενάγουσας και τότε κύριος του επιδίκου μισθίου ήτοι μίας διώροφης οικοδομής στη συμβολή των οδών ………, στον Άγιο Δημήτριο Αττικής, αποτελούμενης από μία αίθουσα στο ισόγειο και δύο αίθουσες στον πρώτο όροφο εκ των οποίων η μία μετά παταριού, με WC στην αυλή και υπόστεγο στο πίσω μέρος του οικοπέδου, εκμίσθωσε αυτό στον εναγόμενο και τον …….., προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως βιοτεχνία κατασκευής επίπλων. Η μίσθωση αρχικά συμφωνήθηκε εξαετής και παρατάθηκε αρχικά μέχρι την συμπλήρωση δωδεκαετίας στις 31/8/1993, έκτοτε δε μη ανανεωθείσα κατέστη αορίστου χρόνου, με μισθωτή όμως μόνο τον εναγόμενο, αφού ο …….. είχε ήδη αποχωρήσει από το μίσθιο. Στη συνέχεια δυνάμει του υπ’αριθ. 2777/27-12-1990 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών Βιργινίας Γεωργιάδη – Μουστακάκη, το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Ηλιούπολης (τόμ. 33, αρ.27), ο ……… μεταβίβασε λόγω δωρεάς την ψιλή κυριότητα του ως άνω μισθίου στα τέκνα της ενάγουσας ….. και ……., κατά 14 εξ αδιαιρέτου σε έκαστο και λόγω γονικής παροχής την επικαρπία στην ενάγουσα, η οποία έκτοτε υπεισήλθε στην επίδικη μίσθωση ως εκμισθώτρια. Κατόπιν διαφωνιών μεταξύ των διαδίκων η ενάγουσα άσκησε την από 19/3/2007 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’αριθ. 2978/2007 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, με την οποία διατάχθηκε μεταξύ άλλων η απόδοση της χρήσης του μισθίου στην ενάγουσα, η οποία απέβαλε τον εναγόμενο από το μίσθιο στις 7/4/2008. Στη συνέχεια και κατόπιν της εκδόσεως της υπ’αριθ. 5727/2008 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών, η οποία έκανε δεκτή την έφεση του εναγομένου επί της ως άνω πρωτοδίκου αποφάσεως, ο εναγόμενος εγκαταστάθηκε εκ νέου στο μίσθιο στις 27/11/2008, έκτοτε δε και μέχρι την συζήτηση της παρούσας παραμένει σε αυτό χωρίς να έχει καταβάλλει οποιοδήποτε ποσό στην ενάγουσα.
Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι το μηνιαίο μίσθωμα του επιδίκου ακινήτου κατά την ημερομηνία αποβολής του εναγομένου είχε διαμορφωθεί στο ποσό των 880 ευρώ, προκαταβαλλόμενο την 1η ημέρα εκάστου μηνός, γεγονός που δέχθηκε και η ως άνω υπ’αριθ. 2978/2007 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, από κανένα δε στοιχείο δεν προκύπτει ότι συμφωνήθηκε η αύξηση αυτού στο ποσό των 2.800 ευρώ κατά την επανεγκατάσταση του εναγομένου. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι παρότι ο εναγόμενος χρησιμοποίησε ακώλυτα το ως άνω μίσθιο κατά το χρονικό διάστημα Δεκεμβρίου 2008 – Μαρτίου 2009 οφείλει στην ενάγουσα τα μισθώματα των ως άνω μηνών συνολικού ποσού (880 χ 4 =) 3.520 ευρώ, εντόκως από την 2η ημέρα εκάστου μηνός που το μίσθωμα κατέστη απαιτητό. Λόγω της καθυστερήσεως αυτής η ενάγουσα προέβη στην καταγγελία της επίδικης συμβάσεως κατ’άρθρο 597 ΑΚ, δια της επιδόσεως της παρούσας αγωγής στις 16/3/2009 και επομένως τα αποτελέσματα αυτής ήτοι η λήξη της μισθώσεως επήλθε στις 17/4/2009.
Ο εναγόμενος προέβαλε ένσταση δικαιολογημένης καθυστέρησης καταβολής του μισθώματος (άρθρα 330 – 334 ΑΚ), ισχυριζόμενος ότι κατά τη διάρκεια της αποβολής του η ενάγουσα προέβη σε υπεξαίρεση και σε φθορές εξοπλισμού της βιοτεχνίας του, με αποτέλεσμα παρά την επανεγκατάσταση του, ο εναγόμενος, να μην δύναται να χρησιμοποιήσει το μίσθιο ως βιοτεχνία κατασκευής επίπλων. Αποδείχθηκε όμως ότι έκτοτε και για διάστημα σχεδόν 4 ετών, ο εναγόμενος παραμένει στο μίσθιο, χρησιμοποιώντας αυτό ως κατάστημα πώλησης κρεβατιών και στρωμάτων, χωρίς να έχει καταβάλει κανένα ποσό στην ενάγουσα, αποδεχόμενος την αλλαγή χρήσης στην οποία ο ίδιος έχει προβεί και χωρίς να έχει ασκήσει οποιοδήποτε δικαίωμα του για μείωση ή μη καταβολή του μισθώματος ή αποζημίωσης για μη εκτέλεση της σύμβασης λόγω ύπαρξης πραγματικού ελαττώματος ή έλλειψης συμφωνημένης ιδιότητας. Επομένως πρέπει να απορριφθεί η ως άνω ένσταση του ως ουσία αβάσιμη αφού η καθυστέρηση καταβολής του μισθώματος για διάστημα 4 ετών, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτεθέντα, καθίσταται προδήλως καταχρηστική και να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως κατ’ουσίαν βάσιμη κατά τα εκτεθέντα στο διατακτικό καθώς και να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή (άρθρα 907, 910 αρ.1,2 ΚΠολΔ). Τέλος μέρων των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας πρέπει να βαρύνουν τον εναγόμενο, ο οποίος ηττήθηκε στη δίκη (άρθρο 178 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο και κάθε τρίτον που κατέχει το ακίνητο για λογαριασμό του να αποδώσει στην ενάγουσα τη χρήση του μισθίου ακινήτου και συγκεκριμένα, μίας διώροφης οικοδομής στη συμβολή των οδών ……….., στον Άγιο Δημήτριο Αττικής.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα ποσό τριών χιλιάδων πεντακοσίων είκοσι ευρώ (3.520) ευρώ, νομιμοτόκως από τη 2η ημέρα εκάστου μηνός που κάθε μίσθωμα κατέστη απαιτητό.
Κηρύσσει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.
Επιβάλλει σε βάρος του εναγομένου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει σε ποσό τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους στις 10 Οκτωμβρίου 2013. Κ.Σ.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Π.Β. Κ.Σ.
