Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΠΗΣ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Αριθμός απόφασης 41/2016
Αριθμός κατάθεσης αίτησης 233/2015
Αριθμός κατάθεσης κλήσης 294/2015
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΡΟΔΟΠΗΣ
(διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων)
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Κοσμία Γιαννούση, Πρόεδρο Πρωτοδίκων, χωρίς της σύμπραξη γραμματέα. Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 11 Νοεμβρίου 2015, για δικάσει την υπόθεση, μεταξύ: Της καλούσας-αιτούσας: ……… ……….του …….., ατομικά και ως ασκούσα της γονική μέριμνα κι επιμέλεια του ανηλίκου τέ κνου της, κατοίκου Κομοτηνής (οδός, ……. ………), η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της, Ανδρέα Μπότσαρη (AM ΔΣ Ροδόπης 105).
Του καθ’ου η κλήση – καθ’ου η αίτηση: ……… ………. του …….., κατοίκου Αθηνών (οδός, ………, Νέος Κόσμος), ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Μαρίας Κανακάκη (AM ΔΣΑ 34956). Η αιτούσα με την από 16-9-2015 κλήση της η οποία προσδιορίσθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, ζητεί να γίνει δεκτή η από 23-7-2015 αίτησή της. Κατά τη σημερινή δημόσια συζήτηση της υποθέσεως και κατά την εκφώνησή της παραστάθηκαν οι διάδικοι, όπως σημειώνεται παραπάνω και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους ανάπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα φέρεται προς συζήτηση με την με αριθμό κατάθεσης 294/2015 κλήση η με αριθμό κατάθεσης 233/2015 αίτηση, μετά τη ματαίωση της συζήτησή της, κατά τη δικάσιμο της 23-9-2015. Κατά το άρθρο 1515 παρ.1 και 2 του ΑΚ, η γονική μέριμνα τoυ ανηλίκου τέκνου που γεννήθηκε και παραμένει χωρίς γάμο των γονέων του ανήκει στη μητέρα του. Σε περίπτωση αναγνώρισής του από τον φυσικό του πατέρα, αποκτά και αυτός τη γονική μέριμνα, που όμως την ασκεί αν έπαψε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αν αυτή αδυνατεί να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους. Επομένως, αν υπάρχει εκούσια αναγνώριση του τέκνου και παύση της γονικής μέριμνας της μητέρας, τότε ο πατέρας αποκτά αυτοδικαίως όχι μόνο τη γονική μέριμνα αλλά και την άσκησή της (ΕφΘεσ 1330/2004 «ΝΟΜΟΣ», ΕφΘεσ 3025/1998 Αρμ 1999.54).
Περαιτέρω, πρέπει να αναφερθεί ότι για ορισμένες περιοριστικά αναφερόμενες στο νόμο, διαφορές οικογενειακού δικαίου και συγκεκριμένα για διαφορές που αναφέρονται στην άσκηση της γονικής μέριμνας, ή μόνο της επιμέλειας για ανήλικο τέκνο και στην επικοινωνία με αυτό, παρότι και αυτές δεν συνιστούν ιδιωτικές διαφορές δεκτικές διαθέσεως, επιβάλλεται πλέον, μετά την τροποποίηση του άρθρου 681 Γ παρ.2 εδ.3 ΚΠολΔ, με το άρθρο 38 Ν. 2447/1996, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 19 παρ. 3 Ν. 2521/1997, η, επί ποινή απαραδέκτου της συζητήσεως των αγωγών που
έχουν ως αντικείμενο τις διαφορές αυτές, απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης αυτών. Η απόπειρα δηλαδή αυτή για συμβιβαστική επίλυση των διαφορών αυτών συνιστά διαδικαστική προϋπόθεση του παραδεκτού της συζητήσεως της αγωγής ( βλ ΕφΑΘ 9215/1999 Δνη 40, 1109-1110 ). Ο συμβιβασμός όμως αυτός στις εν λόγω διαφορές και όταν επιτυγχάνεται, δεν δεσμεύει οπωσδήποτε το Δικαστήριο, παρά μόνο όταν αποβλέπει στο συμφέρον του ανηλίκου (άρθρο 681 Γ παρ. 2 εδάφιο τελευταίο).
Αυτό σημαίνει ότι, η διάγνωση της έννομης σχέσης και η επίλυση της διαφοράς εξακολουθούν να γίνονται από το δικαστήριο, ανεξαρτήτως επιτεύξεως ή μη συμβιβασμού, εφόσον το τελευταίο ερευνά υποχρεωτικά, με βάση τα αποδεικτικά μέσα που προσάγονται από τους διαδίκους, αν ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε εξυπηρετεί ή όχι το αληθινό συμφέρον του ανηλίκου και εκδίδει ανάλογα απόφαση σύμφωνη ή αντίθετη προς το περιεχόμενο του συμβιβασμού ( βλ ΕφΑΘ 9215/99, Δνη 40, 1110, ΕφΑΘ 9215/98 ΑρχΝ, Ν, 830, πρβλ ΕφΑΘ 3743/1996 Δνη 39, 386 και ιδίως σελ 391 ). Συνεπώς ο παραπάνω δικαστικός συμβιβασμός δεν συνιστά εκτελεστό τίτλο, ούτε καταργείται με αυτόν καθ’ εαυτόν η δίκη που άνοιξε με την άσκηση των άνω αγωγών, αλλά η δίκη περατώνεται με την έκδοση της δικαστικής απόφασης. Επομένως δικαστικός συμβιβασμός που γίνεται για τις εν λόγω διαφορές χωρίς να επακολουθήσει δικαστική απόφαση δεν επιφέρει τα αποτελέσματα του δικαστικού συμβιβασμού. Κατ’ αναλογία πρέπει να γίνει δεκτό ότι και η σύμβαση, με την οποία οι γονείς ρυθμίζουν τα θέματα της επιμέλειας για τα ανήλικα τέκνα και της επικοινωνίας με αυτά, στερείται εκτελεστότητας και δεν εξομοιώνεται με δικαστική απόφαση και κατά συνέπεια δεν υπόκειται σε μεταρρύθμιση, αφού σε τέτοια υπόκεινται οι δικαστικές αποφάσεις(ΕφΔωδ 191/2003).
Ακολούθως, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 57 του ΑΚ και 947 παρ.1 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η επί παραλείψει αγωγή, μπορεί να εγερθεί, πλην άλλων περιπτώσεων, κατά τις οποίες προσβάλλεται η προσωπικότητα του ανθρώπου και στις περιπτώσεις προσβολής της τιμής του, της προσωπικής του ελευθερίας, του ασύλου της κατοικίας του και της σφαίρας των απορρήτων του, συνεπεία πράξεων που συνιστούν ποινικά αδικήματα και υπό την προϋπόθεση ότι εχώρησε ήδη η προσβολή, είτε, και ανεξαρτήτως προηγούμενης προσβολής, εφ’ όσον υφίσταται βάσιμη απειλή επικείμενης προσβολής (βλ. ΕφΑΘ 1711/1991, Αρμ ΜΕ.484, ΜονΠρωτΑΘ 550/2012, Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, Ιωάννη Καρακατσάνη σε ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, άρθρ. 57, αρ. 1,6,7, 8, 10). Συντρεχουσών των προϋποθέσεων του άρθρου 682 του ΚΠολΔ μπορεί να ζητηθεί από τον ενδιαφερόμενο, όπως το Δικαστήριο διατάξει ασφαλιστικά μέτρα και δη τα απαιτούμενα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 731-732 του ΚΠολΔ, περί προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης, μεταξύ των οποίων, προεχόντως εν προκειμένω, την προσωρινή παράλειψη των πράξεων, που προσβάλλουν τις κατά τα άνω εκφάνσεις της προσωπικότητας του αιτούντος, (βλ. ΜονΠρωτΑΘ 550/2012, ό.π., Ιωάννη Καρακατσάνη σε ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, ό.π., άρθρ. 57, αρ. 22) χωρίς μάλιστα στην περίπτωση αυτή να θίγεται η διάταξη του άρθρου 692 παρ 4 του ΚΠολΔ, που απαγορεύει την ικανοποίηση του δικαιώματος, με τη λήψη του ασφαλιστικού μέτρου, δεδομένου ότι, επί απολύτων δικαιωμάτων, όπως η προσωπικότητα, η υποχρέωση των τρίτων να μην την προσβάλλουν, ισχύει στο διηνεκές, με συνέπεια, ως εκ της υπάρξεως διαρκούς, στην περίπτωση αυτή, εννόμου σχέσεως, να μπορεί να υφίσταται ανάγκη, να τεθεί προσωρινά σε λειτουργία χωρίς με τον τρόπο αυτό να κινδυνεύει να ματαιωθεί ο σκοπός της κύριας δίκης (βλ. ΜονΠρωτΑΘ 550/2012, ό.π.).
Με την ένδικη αίτηση, η αιτούσα ενεργούσα ατομικά αλλά κι ως εκπρόσωπος του ανηλίκου τέκνου της, ζητεί επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση: α) να αναγνωρισθεί ότι αυτή ως μητέρα τέκνου γεννηθέντος εκτός γάμου εκουσίως αναγνωρισθέντος, ασκεί αποκλειστικά τη γονική μέριμνα κι επιμέλεια αυτού, β) να υποχρεωθεί ο καθ’ου η αίτηση να προκαταβάλλει την 1η ημέρα κάθε μήνα, ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, το ποσό των 627,75 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής εκάστης μηνιαίας παροχής, καθόσον οι μηνιαίες διατροφικές του ανάγκες ανέρχονται στο ποσό των 775 ευρώ, γ) να μεταρρυθμισθεί το από 11-5-2015 υπογραφέν μεταξύ αυτής και του καθ’ου η αίτηση ιδιωτικό συμφωνητικό ρύθμισης της επικοινωνίας του ανηλίκου τέκνου τους με τον καθ’ου η αίτηση και πατέρα αυτού, δ) να απαγορευθεί οποιαδήποτε επικοινωνία του καθ’ου με αυτήν και το ανήλικο τέκνο της καθόσον και τέλος ε) να υποχρεωθεί ο καθ’ου η αίτηση στην απόδοση της οικοσυσκευής και των προσωπικών τους ειδών (ιδίας και ανηλίκου τέκνου τους).
Με το ανωτέρω περιεχόμενο και αιτήματα η ένδικη αίτηση παραδεκτά κι αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), ως προς τα υπό στοιχείο β,γ,δ και ε αιτήματα, καθώς το αίτημα ανάθεσης (προσωρινά) της άσκησης της γονικής μέριμνας κι επιμέλειας του ανηλίκου, εκτός γάμου γεννηθέντος τέκνου, στην αιτούσα-μητέρα κρίνεται απορριπτέο, ελλείψει εννόμου συμφέροντος της (άρθρο 68 ΚΠολΔ) διότι, εφόσον το ανήλικο τέκνο της απούσας είναι και παραμένει εκτός γάμου τέκνο της ιδίας και του, εκουσίως αναγνωρίσαντος αυτό καθ’ου η αίτηση, η γονική μέριμνα κι επιμέλεια αυτού ανήκει αλλά και ασκείται εκ του νόμου αποκλειστικά από την αιτούσα-μητέρα, ώστε να μην παρίσταται αναγκαία η προσφυγή της για το θέμα αυτό στο Δικαστήριο. Ο καθ’ου η αίτηση-πατέρας, αντίθετα με την εκούσια αναγνώριση του ανηλίκου ως φυσικό του τέκνο, έγινε μόνο φορέας της γονικής μέριμνας αυτού, όχι όμως και της άσκησή της, αφού όπως προκύπτει από το όλο εισαγωγικό της δίκη δικόγραφο ουδέποτε έπαψε η άσκηση της γονική μέριμνα της απούσας, ούτε αυτή αδυνατεί να την ασκήσει, οπότε κι αυτοδικαίως ο τελευταίος (καθ’ου η αίτηση) θα αποκτούσε την άσκησή της γονικής μέριμνας του εκουσίως αναγνωρισθέντος τέκνου του.
Εξάλλου, από πουθενά στο εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο δεν αναφέρεται ότι ανατέθηκε και στον καθ’ου η αίτηση, με δικαστική απόφαση, η αποκλειστική ή από κοινού με την αιτούσα άσκηση της γονικής μέριμνας ή μέρους αυτής του ανηλίκου τέκνου τους οπότε η αιτούσα θα είχε έννομο συμφέρον προσφυγής στο δικαστήριο προκειμένου να της ανατεθεί η αποκλειστική άσκηση της γονικής μέριμνα του τέκνου της. Ακολούθως, είναι επαρκώς ορισμένη ως προς όλα τα σωρευμένα σ’ αυτήν αιτήματα και νόμιμη πλην: α) του αιτήματος, όπως εκτιμάται, μεταρρύθμισης του από 11-5-2015 υπογραφέντος από τα διάδικα μέρη ιδιωτικού συμφωνητικού ρύθμισης της επικοινωνίας του καθ’ου η αίτηση με το ανήλικο, εκουσίως αναγνωρισθέν, τέκνο του (το περιεχόμενο του οποίου εν προκειμένω δεν αναφέρεται), καθόσον στερείται εκτελεστότητας και δεν εξομοιώνεται με δικαστική απόφαση, ώστε να υπόκειται σε μεταρρύθμιση.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί, ότι το σχετικό αίτημα δεν δύναται να εκτιμηθεί ως αίτημα προσωρινής ρύθμισης του δικαιώματος της επικοινωνίας του καθ’ου με το τέκνο του, κατά τα άρθρα 1520 ΑΚ και 735 ΚΠολΔ, καθόσον ως τέτοιο θα ήταν απορριπτέο ως απαράδεκτο, αφού στην άσκηση αιτήσεως για τη ρύθμιση του δικαιώματος επικοινωνίας με το τέκνο που δεν διαμένει με έναν εκ των δύο γονέων του νομιμοποιείται ενεργητικά μόνο ο γονέας (καθ’ου- πατέρας) στον οποίο ανήκει το δικαίωμα αυτό και όχι η αιτούσα μητέρα του ανηλίκου, που ασκεί τη γονική μέριμνα κι επιμέλειά του και με την οποία αυτό διαμένει. Και β) πλην του αιτήματος απόδοσης της οικοσυσκευής και των προσωπικών ειδών τόσο της ίδιας όσο και του τέκνου τους, καθόσον τούτο θα οδηγούσε σε πλήρη ικανοποίηση του αιτούμεου από αυτήν δικαιώματος (άρθρο 692 παρ.4 ΚΠολΔ). Ακολούθως, είναι νόμιμη ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57, 340, 341, 1485, 1486, 1489, ΑΚ, 728, 729 και 735 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και από ουσιαστική άποψη.
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρα, …….. ……….., που με επιμέλεια της αιτούσας εξετάσθηκε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, από όλα τα νομίμως κι εμπροθέσμως προσκομισθέντα έγγραφα, τις υπ’αριθμ.949 και 950/16-11-2015 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ……….. ………….. και ………… ……….. ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ………….. ..……, που προσκομίζει ο καθ’ου η αίτηση, οι οποίες δόθηκαν χωρίς κλήτευση της αντιδίκου και θα ληφθούν υπ’ όψιν ως απλό έγγραφο για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, διότι στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ο νόμος αρκείται στην πιθανολόγηση γεγονότων και για το λόγο αυτό λαμβάνεται υπ’όψιν κάθε πρόσφορο αποδεικτικό μέσο (ΑΠ 793/1988 ΕΕΝ 1989.384, ΑΠ 158/1988 «ΝΟΜΟΣ», ΠΠρΡοδ 99/2006 «ΝΟΜΟΣ», Τέντες, σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, ΕρμΚΠολΔ, τ.Ι, άρθρο 347, αριθμός 2, σελ.703), αλλά και από την εν γένει διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα: Οι διάδικοι από το έτος 1987 διατηρούν εκτός γάμου σχέση από την οποία, με τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης απέκτησαν στις 24 Νοεμβρίου 2009 τον ανήλικο ………, ο οποίος αναγνωρίσθηκε εκουσίως από τον καθ’ου η αίτηση ως φυσικό τέκνο αυτού, (όπως εμφαίνεται στο από 6-5-2015 και 17- 2-2009 απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης γέννησης – βάπτισης με την συνημμένη σ’ αυτό υπ’αριθμ.2589/12-3-2009 συμβολαιογραφική συναίνεση των διαδίκων μέρων ενώπιον της συμβολαιογράφου Αττικής Καλλιόπης Μπαβεν-άρθρο 1475 ΑΚ), κι ως εκ τούτου έχει ως προς όλα θέση τέκνου γεννημένου σε γάμο απέναντι και στους δύο γονείς και τους συγγενείς του.
Η άσκηση όμως της γονικής μέριμνας κι επιμέλειας αυτού ανήκει στην αιτούσα μητέρα του, διότι αυτήν, όπως προαναφέρθηκε, ο πατέρας ασκεί μόνο κατόπιν συμφωνίας των γονέων του εκτός γάμου γεννηθέντος ανηλίκου ή αν έπαυσε η γονική μέριμνα της μητέρας ή αδυνατεί αυτή να την ασκήσει για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, που εν προκειμένω δεν πιθανολογείται ότι υφίσταται. Σε συνέχεια των ανωτέρω, πιθανολογείται ότι καθ’ όλο το χρόνο της ελεύθερης ένωσης των διαδίκων, αλλά και από το χρόνο γένεσης του ανηλίκου, μέχρι τουλάχιστον τον Μάρτιο του 2015, αυτοί διαβιούσαν στην Αθήνα σε ιδιόκτητη οικία του………. …………. οδού ……….., με τους διαδίκους να απασχολούνται με τις εργασίες τους, ήτοι η αιτούσα από το έτος 1993 έως και 2011 ως νοσοκόμα σε παιδική κατασκήνωση στη Βαρυμπόπη και ως παρασκευάστρια σε ιατρικά κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης, και ο καθ’ου η αίτηση μέχρι και τον Ιανουάριο του έτους 2015, ως υπάλληλος της τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…… ………» αντί καθαρής μηνιαίας αμοιβής ύψους 2.497,11 ευρώ, οπότε κι αποχώρησε με εθελούσια έξοδο, λαμβάνοντας και την αντίστοιχη αποζημίωση και κατά το χρονικό διάστημα από 9-6-2015 έως και 21-7-2015, στην εταιρεία «……….. ……… Ο.Ε.», με την επωνυμία «………. IT – Solutions», αντί μηνιαίας (μεικτής) αμοιβής 820,51 ευρώ.
Από τα πρώτα χρόνια της κοινής ελεύθερης σχέσης τους οι διάδικοι ζούσαν συμβατικά, ενώ μετά τη γένεση του ανηλίκου τέκνου η τους σχέση άρχισε σιγά, αλλά σταθερά να φθείρεται και προβλήματα να εμφανίζονται, που με την πάροδο του χρόνου οξύνθηκαν, διότι οι ίδιοι αδυνατώντας να εκφράσουν τα αισθήματα αγάπης που ένιωθαν προς το ανήλικο τέκνο άρχισαν να βιώνουν μία βίαιη αρνητική για την ανατροφή του ανηλίκου κατάσταση, με τις απειλές σε βάρος της απούσας να έχουν υποκαταστήσει τα άλλοτε αισθήματα σεβασμού κι αγάπης που ένιωθε ο ένας προς τον άλλο. Στην προσπάθειά της η αιτούσα να απεμπλακεί, από την κατάσταση την οποία βίωνε, αρχές Απριλίου του έτους 2015, μαζί με το ανήλικο αποφάσισε να επισκεφτεί και τελικά να μείνει στην πατρική της οικία στην ……… ………., όπως εμφαίνεται και από την προσκομιζόμενη υπεύθυνη δήλωση της απούσας, το γνήσιο της υπογραφής της οποίας βεβαιώνεται στις 6-4-2015 από το ΤΑ Αλεξανδρούπολης.
Ωστόσο, ημέρες αργότερα στη ……… ………. εμφανίσθηκε εκεί ο καθ ου η αίτηση προκειμένου να επισκεφτεί το ανήλικο τέκνο του. Εκεί έμεινε μαζί τους επί μία εβδομάδα. Ακολούθως, η απούσα, επιθυμώντας το ανήλικο να ζήσει μία ανέμελη παιδική ζωή, θεώρησε προς όφελος του την παρακολούθησή του από ψυχολόγο-παιδοψυχολόγο. Έτσι, το ανήλικο άρχισε να επισκέπτεται την ψυχολόγο-παιδοψυχολόγο ……… ………., ενώ παράλληλα διατηρούσε επικοινωνία με τον καθ’ου η αίτηση και πατέρα του. Ακολούθως, πιθανολογείται πως αρχές Μαρτίου 2015 ο καθ’ου η αίτηση θέλησε να επικοινωνήσει δια ζώσης με τον υιό του. Ωστόσο, παρότι το είδε, δεν το επέστρεψε στη μητέρα του, με αποτέλεσμα, αυτή, στις 5 Μάίου 2015 ναΠρωτοδικείου Ροδόπης (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) υποβάλει έγκληση σε βάρους του καθ’ου η αίτηση και την επομένη να καταθέσει την 146/6-5-2015 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής απόδοσης του τέκνου της.
Πράγματι, το αίτημά της έγινε δεκτό με την από 6-5-2012 προσωρινή διαταγή. Ωστόσο, άμεσα ο καθ’ου η αίτηση κατέθεσε αίτημα περί ανάκλησης της από 6-5-2012 προσωρινής διαταγής. Τελικά, μετά από προσωπική επικοινωνία των διαδίκων μερών και την υπογραφή του από 11-5-2015 ιδιωτικού συμφωνητικού ρύθμισης του χρόνου επικοινωνίας του καθ’ου η αίτηση με το ανήλικο τέκνο, στις 11-5-2015 επεστράφη το ανήλικο στην μητέρα του. Έτσι, στις 12-5-2015 (συνεπεία της επιστροφής του ανηλίκου στη μητέρα του) ανακλήθηκε η από 6-5-2015 δοθείσα προσωρινή διαταγή από το παρόν Δικαστήριο. Την αυτή χρονική περίοδο κι ενώ εκτυλίσσονται τα ως άνω πιθανολογούμενα γεγονότα, στις 5-5-2012, ο καθ’ου η αίτηση κατέθεσε ενώπιον του Πρωτοδικείου Αθηνών την 50585/5311/2015 αίτηση με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, προκειμένου να του ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου του, (συζήτηση της οποίας (προσωρινής διαταγής) ορίσθηκε η 7-5-2015), ενώ συζήτηση της αίτησης ορίσθηκε η 5η Ιουνίου 2015 αρχικά κι ακολούθως για τις 23-6-2015, οπότε και ο καθ’ου η αίτηση παραιτήθηκε εκ του δικογράφου. Τελικά, μετά και την υπογραφή του ανωτέρω αναφερθέντος ιδιωτικού συμφωνητικού και την απόδοση του τέκνου στη μητέρα του, αυτό (ανήλικο) συνέχισε να διαβιεί μαζί της στην Κομοτηνή.
Στα πλαίσια του ανωτέρω υπογραφέντος ιδιωτικού συμφωνητικού άρχισε να εφαρμόζεται η επικοινωνία του καθ’ου με το ανήλικο τέκνο του. Ακολούθως, στις 24-7-2015, κι ενώ οι μεταξύ των διαδίκων μερών σχέση συνεχώς οξυνόταν, κατέθεσε την ένδικη αίτηση μετά του αιτήματος χορήγησης προσωρινής διαταγής, η οποία (προσωρινή διαταγή) έγινε δεκτή κατά ένα μέρος και κατά το σκέλος που ο καθ’ου η αίτηση υποχρεώθηκε στην καταβολή ποσού 250 ευρώ, ως συνεισφορά στη μηνιαία σε χρήμα διατροφή του ανηλίκου. Περαιτέρω, πιθανολογείται πως αρχικά στις 27 Ιουλίου 2015 κι ακολούθως στις 21-8-2015 τα διάδικα μέρη οδηγούνται στο Α.Τ. Κομοτηνής προκειμένου να εκφράσουν παράπονα για τη συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον, λαμβάνοντας παράλληλα, από τα αντίστοιχα αστυνομικά όργανα, συστάσεις για την ειρηνική ειρηνική επίλυση των διαφορών τους.
Τελικά, ο καθ’ου η αίτηση, στα πλαίσια της άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας με το ανήλικο τέκνο του, την Παρασκευή της 18ης Σεπτεμβρίου 2015 παραλαμβάνει το τέκνο του προκειμένου να το φιλοξενήσει το Σαββατοκύριακο κι ακολούθως να το επιστέψει στην οικία της μητέρας του. Ουδέποτε, όμως, το ανήλικο επεστράφη από τον καθ’ου η αίτηση στην οικία διαμονής του, κατά την συμφωνηθείσα από τα διάδικα μέρη ημεροχρονολογία. Η μη επιστροφή του ανήλικου τέκνου στην οικία διαμονής του, με τη μητέρα του, και στον τρόπο ζωής που είχε αρχίσει να μορφώνεται μετά και την εγγραφή του στην Α’ τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής για το σχολικό έτος 2015-2016, πιθανολογείται ότι άρχισε η συναισθηματική αποξένωση μητέρας και τέκνου.
Εκ των ανωτέρω, πιθανολογείται πως η από τον καθ’ου η αίτηση προηγηθείσα προς την αιτούσα και το ανήλικο τέκνο της, νομίμως εκπροσωπούμενο από αυτήν, συμπεριφορά είναι παράνομη και προσβλητική της προσωπικότητας αυτών καθόσον φορτίζεται και διαταράσσεται ο συναισθηματικός και ψυχικός τους δεσμός. Συνακόλουθα, καθόσον ο κίνδυνος εκ της ανωτέρω συμπεριφοράς του καθ’ου η αίτηση πιθανολογείται άμεσος και υπαρκτός, πρέπει το ένδικο δικόγραφο ως προς το σωρευμένο σ αυτό αίτημα με το οποίο διώκεται να διαταχθούν ασφαλιστικά μέτρα για την προστασία της προσωπικότητας τόσο της ιδίας όσο και του ανηλίκου τέκνου της να γίνει δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο, κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό διαλαμβανόμενα ασφαλιστικά μέτρα, που κρίνονται ικανά να διασφαλίσουν την προσωρινή προστασία που η αιτούσα και το ανήλικο τέκνο της, νομίμως εκπροσωπούμενο από την μητέρα του, δικαιούνται.
Σε συνέχεια των ανωτέρω, πιθανολογείται ότι το ανήλικο τέκνο διαμένει με την μητέρα του, η οποία νομίμως το εκπροσωπεί στην παρούσα δίκη. Αυτό στερείται περιουσίας και εισοδήματος, καθόσον λόγω της ανηλικότητάς του δεν δύναται να εργασθεί. Επομένως, έχει δικαίωμα διατροφής σε χρήμα έναντι των γονέων του, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Ο ανήλικος, ηλικίας έξι ετών, φοιτά στην Α’ τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Κομοτηνής και διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα επί της οδού ……….. ……, αντί μηνιαίας δαπάνης 260 ευρώ, ως εκ τούτου βαρύνεται τόσο με τις
αναλογούσες σ’ αυτό δαπάνες στέγασης όσο και με τις αναλογούσες σ αυτό δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης της οικίας αυτής, επιμεριζόμενες σε τρία μέρη (ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, τηλεφώνου, θέρμανσης). Οι δαπάνες συντηρήσεώς του, ήτοι διατροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας που ζουν υπό παρόμοιες συνθήκες των γονέων τους.
Ακολούθως, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, πιθανολογείται ότι ο καθ’ου διαμένει σε ιδιόκτητη οικία, ως εκ τούτου δεν βαρύνεται με δαπάνες στέγασης, παρά μόνο με τις αναλογούσες σ’αυτόν δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης της οικία αυτής (ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, τηλεφώνου, θέρμανσης κλπ). Εργαζόταν μέχρι και τον Ιανουάριο του 2015 ως τραπεζικός υπάλληλος στην «………. …….», αποκερδαίνοντας μηνιαίως ως τραπεζικός υπάλληλος, όπως προαναφέρθηκε, μηνιαίως το ποσό των 2.497,11 ευρώ, από όπου και αποχώρησε λαμβάνοντας αποζημίωση τριών ετών και για χρονικό διάστημα ενός μηνός παρείχε την εργασία του στην εταιρεία «……….. ………….. Ο.Ε.», με την επωνυμία «……… ….. – ………..», αντί μηνιαίας (μεικτής) αμοιβής 820,51 ευρώ. Πλέον, δεν εργάζεται, ωστόσο, καθόσον είναι υγιείς κι έχει επαγγελματική εμπειρία πιθανολογείται πως δύναται να απασχοληθεί σε εργασία ανάλογη των ικανοτήτων του, αποκερδαίνοντας μηνιαίως τουλάχιστον το ποσό των 2000 ευρώ, ενώ είναι και κάτοχος υψηλού χρηματικού ποσού που διαθέτει σε τραπεζικό λογαριασμό. Άλλα περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, αλλά και υποχρεώσεις προς τρίτα πρόσωπα πλην του εκουσίως αναγνωρισθέντος ανηλίκου τέκνου του, δεν πιθανολογείται ότι έχει ο καθ’ου η αίτηση.
Αντίστοιχα, η μητέρα του ανηλίκου διαμένει μαζί του σε μισθωμένη οικία, αντί μηνιαίας δαπάνης 260 ευρώ, ως εκ τούτου βαρύνεται τόσο με τις αναλογούσες δαπάνες στέγασης όσο και με τις αναλογούσες σ’ αυτήν δαπάνες λειτουργίας και συντήρησης της οικίας αυτής (ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, τηλεφώνου, θέρμανσης κλπ), και είναι συνταξιούχος, λαμβάνοντας μηνιαίως το ποσό των 674,24 ευρώ. Άλλα περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, αλλά και υποχρεώσεις προς τρίτα πρόσωπα, πλην του ανηλίκου τέκνου της, δεν πιθανολογείται ότι έχει η αιτούσα. Συνεπώς, με βάση τις προαναφερθείσες οικονομικές δυνατότητες των γονέων και τις ανάγκες του ανηλίκου, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και συγκεκριμένα τις ανάγκες του για ένδυση, διατροφή, ιατρική παρακολούθηση, ψυχαγωγία κι εν γένει συντήρηση του, η ανάλογη διατροφή που δικαιούται να λάβει το ανήλικο, πιθανολογείται ότι ανέρχεται στο ποσό των 380 ευρώ μηνιαίως. Στο ποσο αυτό συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του ανηλίκου υπηρεσίες, των οποίων έχει ανάγκη για την ανατροφή του και προσφέρονται απο τη μητέρα του και των συναφών δαπανών θέρμανσης, ηλεκτροφωτισμού, ύδρευσης, τηλεφώνου. Με το ανωτέρω ποσό πιθανολογείται ότι δύνατα. να καλυφθούν όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση, ανατροφή κι εκπαίδευση του ανηλίκου, ώστε να εξασφαλισθεί ένα επίπεδο διαβίωσής του ανταποκρινόμενο
προς το επίπεδο διαβίωσης που αρμόζει στην ηλικία του.
Από το ποσο αυτό ο πατέρας, καθόσον με την αίτηση δεν ζητείται το σύνολο του ποσού στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του ανηλίκου, παρά μόνο το μέρος που βαρύνει τον έτερο γονέας σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις και του άλλου, πιθανολογείται πως είναι σε θέση, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική και προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και προσωπική κατάσταση της μητέρας του ανηλίκου, να καλύψει μηνιαίως το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως, με το υπόλοιπο ποσό, στο οποίο περιλαμβάνεται και η αποτίμηση των παροχών που προσφέρει σ αυτό η μητέρα του, να βαρύνει την τελευταία. Επομένως, το ένδικο δικόγραφο ως προς το σωρευμένο αίτημα περί επιδίκαση προσωρινής σε χρήμα διατροφής υπέρ του ανηλίκου τέκνου, νομίμως εκπροσωπούμενο από τη μητέρα του πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο και να υποχρεωθεί ο καθ’ ου η αίτηση – πατέρας να καταβάλλει, στο ανήλικο τέκνο του, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τη μητέρα του, ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή του, το ποσό των 300 ευρώ, προκαταβλητέο κάθε μήνα, από την επομένη της επίδοση της αίτησης κι εφεξής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξοφλήσεως.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, ενόψει του ότι πιθανολογείται η συνδρομή επείγουσας περίπτωσης, πρέπει το ένδικο δικόγραφο με τα σωρευμενα σ αυτό αιτήματα να γίνει εν μέρει δεκτό ως ουσιαστικά βάσιμο, κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό οριζόμενα. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρεπει να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω της συγγενικής τους σχέσης (άρθρο 179 του ΚΠολΔ),
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.
Δέχεται εν μέρει το ένδικο δικόγραφο κατά τα σωρρευμένα σ’ αυτό αιτήματα της προσβολή προσωπικότητας και διατροφής τέκνου. Υποχρεώνει τον καθ’ ου η αίτηση – πατέρα: α) να καταβάλλει, στο ανήλικο τέκνο του, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από τη μητέρα του, ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή του, το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ, προκαταβλητέο κάθε μήνα, από την επομένη της επίδοσης της αίτησης κι εφεξής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι εξοφλήσεως και β) να μην να πλησιάζει, προσωρινά, την αιτούσα (ατομικά) και τον ανήλικο …….., νομίμως εκπροσωπούμενο από τη μητέρα του, σε απόσταση μικρότερη των πενήντα (50) μέτρων οπουδήποτε και αν αυτοί βρίσκονται.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα, στο σύνολό τους, μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του, σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στην Κομοτηνή, στις 29-2-2016.
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
θεωρήθηκε για τη νόμιμη σήμανση
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
