Περίληψη
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΣΥΡΟΥ
Η Δικαστής Ζαφειρούλα Ρουβέλλα, Πρωτόδικης Διοικητικών Δικαστηρίων, ήλθε σήμερα στις 25 Νοεμβρίου 2013 στο γραφείο της, στο κατάστημα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Σύρου, χωρίς την παρουσία γραμματέα για να κρίνει την αίτηση αναστολής με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 28/20-6-2013, του ……… ……. του Αθανασίου, κατοίκου Μυκόνου, για τον οποίο εμφανίστηκε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Ελευθέριος Φυλλαδάκης κατά του Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπουμένου από τον Προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Μυκόνου, ο οποίος δεν εμφανίστηκε. Το Δικαστήριο μελέτησε τα σχετικά εγγραφα και τις διατάξεις του νόμου.
Η κρίση του είναι η εξής:
- Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το με αριθμό 1315182 Σειράς Α’ ειδικό έντυπο παράβολου), ο αϊτών ζητεί παραδεκτώς, να ανασταλεί η εκτέλεση της -εκδοθείσας κατόπιν της υπ’ αριθμ. 25/2012 εντολής επανελέγχου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου- υπ’ αριθμ. 108/8-10-2012 πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, με την οποία – αφού προσδιορίστηκε σε 1.091.344,25 ευρώ η αξία της κληρονομιαίας περιουσίας (μερίδας), που περιήλθε σε αυτόν λόγω της εκ διαθήκης και εξ’ αδιαθέτου (ως προς ένα αγροτεμάχιο στη θέση «…….» Μυκόνου, επιφάνειας 8.324 τ.μ.) διαδοχής του αποβιώσαντος στις 23-12-1999 πατρός του ……….. ……… του ……….. – καταλογίστηκε σε βάρος του διαφορά κύριου φόρου ποσού 148.690,35 ευρώ, καθώς και πρόσθετος φόρος σε ποσοστό 120%, λόγω ανακρίβειας της οικείας δήλωσης, ποσού 178.428,42 ευρώ, ήτοι συνολικά 327.118,78 ευρώ, κατά το προβεβαιωθέν, λόγω άσκησης της προσφυγής ποσό, ήτοι 163.559,39 ευρώ (327.118,78 X 50%), μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 450/23-11-2012 προσφυγής του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά της ως άνω πράξης.
- Επειδή, στα άρθρα 200 και 202 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν.2717/1999, Φ.Ε.Κ. Α’ 97), (όπως οι διατάξεις του άρθρου 202 ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους από το άρθρο 34 του Ν. 3900/2010, Φ.Ε.Κ. Α’ 213), ορίζεται ότι: «Σε κάθε περίπτωση που η προθεσμία ή η άσκηση της προσφυγής δεν συνεπάγεται κατά νόμο την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης εκτελεστής ατομικής διοικητικής πράξης και εφόσον στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει χορηγηθεί αναστολή από την αρμόδια διοικητική αρχή, μπορεί, ύστερα από αίτηση εκείνου που άσκησε την προσφυγή, να ανασταλεί, με συνοπτικά αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, εν όλω ή εν μέρει η εκτέλεση της πράξης αυτής» (άρθρο 200), «1. Η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή μόνο εφόσον ο αϊτών επικαλεσθεί και αποδείξει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα του προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη ή αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. 2.Ειδικώς επί φορολογικών, τελωνειακών και διαφορών με χρηματικό αντικείμενο το δικαστήριο διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της πράξης, κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσότερων αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη διασφάλιση της είσπραξης της οφειλής, εφόσον ο αϊτών αποδεικνύει ότι η βλάβη, την οποία επικαλείται, προέρχεται από τα μέτρα αυτά.
- Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση απορρίπτεται: α) εάν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης είναι ανεπανόρθωτη, β) αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημόσιου συμφέροντος, κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος.Η χορήγηση ‘αναστολής αποκλείεται κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει ήδη εκτελεσθεί.» (άρθρο 202).
- .Επειδή, η νέα ρύθμιση της παραγράφου 2 του άρθρου 202 του Κ.Δ.Δ. εισάγει, προκειμένου περί φορολογικών, τελωνειακών και διαφορών με χρηματικό αντικείμενο, περιορισμούς στην εξουσία του δικαστηρίου της αναστολής ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτό μπορεί να χορηγήσει προσωρινή δικαστική προστασία στον αιτούντα. Πράγματι, στις κατηγορίες αυτές, σε περίπτωση αποδοχής του αιτήματος προσωρινής δικαστικής προστασίας δεν αναστέλλεται η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης καθ’ εαυτήν, αλλά απαγορεύεται η λήψη από τη Διοίκηση των αναφερομένων στην παράγραφο 1 μέτρων.
Τούτο δε ισχύει όταν ο αϊτών επικαλείται ως λόγο αναστολής ανεπανόρθωτη βλάβη από τη λήψη των συγκεκριμένων μέτρων, ως «ανεπανόρθωτη» δε βλάβη, η αποσόβηση της οποίας καθιστά, κατά τα προεκτεθέντα, συνταγματικά επιβεβλημένη την παροχή προσωρινής προστασίας, νοείται όχι μόνον η κατά κυριολεξία μη αναστρέψιμη, αλλά και εκείνη, της οποίας η αποκατάσταση, υπό τις συγκεκριμένες οικονομικές και λοιπές συνθήκες, είναι για τον διάδικο δυσχερής σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αδυνατεί πράγματι να την επιτύχει (βλ. Επ.Αν. Σ.τ.Ε. 496/2011). Μόνη δε η χρηματική ζημία, ως καταρχήν επανορθώσιμη, δεν δικαιολογεί τη χορήγηση αναστολής εκτέλεσης, εκτός εάν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις, εξαιτίας των οποίων η οικονομική) επιβάρυνση από την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης συνεπάγεται ανεπανόρθωτο κλονισμό της επιχείρησης του αιτούντος ή στέρηση των μέσων βιοπορισμού του (πρβλ. Ε.Α. Σ.τ.Ε 639/2011, 512/2011, 313/2011, 1349/2010, 1291/2010, 732/2007 κ.ά.).
Αντιθέτως, από το συνδυασμό των διατάξεων της παραγράφου αυτής και της παραγράφου 1, προκύπτει ότι και επί διαφορών με χρηματικό αντικείμενο είναι δυνατή η αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλομένης πράξης καθ’ εαυτήν, δηλαδή η καθ’ ολοκληρίαν αποδοχή της αίτησης αναστολής, αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το κύριο ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. Τούτο δε εξυπηρετεί και την οικονομία διοικητικών ενεργειών, αποτρέπει, δηλαδή, από ρίζης τη λήψη διοικητικών μέτρων, συχνά δαπανηρών, όταν είναι σφόδρα πιθανό ότι το Δημόσιο θα ηττηθεί στην κύρια δίκη. Περίπτωση δε πρόδηλης βασιμότητας του κυρίου ενδίκου βοηθήματος συντρέχει ιδίως όταν αυτό βασίζεται σε πάγια νομολογία ή σε νομολογία της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικράτειας και, πάντως, όχι όταν πιθανολογείται απλώς η ευδοκίμησή του (βλ. Επ. Αν. Σ.τ.Ε. 496/2011).
Επειδή, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με την -εκδοθείσα κατόπιν της υπ’ αριθμ. 25/2012 εντολής επανελέγχου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου- υπ’ αριθμ. 108/8-10- 2012 πράξη προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου – αφού προσδιορίστηκε σε 1.091.344,25 ευρώ η αξία της κληρονομιαίας περιουσίας (μερίδας), που περιήλθε στον αιτούντα λόγω της εκ διαθήκης και εξ’ αδιαθέτου (ως προς ένα αγροτεμάχιο στη θέση «………..» Μυκόνου, επιφάνειας 8.324 τ.μ.) διαδοχής του αποβιώσαντος στις 23-12-1999 πατρός του ………… ……… του Ματθαίου καταλογίστηκε σε βάρος του διαφορά κύριου φόρου ποσού 148.690,35 ευρώ, καθώς και πρόσθετος φόρος σε ποσοστό 120%, λόγω ανακρίβειας της οικείας δήλωσης, ποσού 178.428,42 ευρώ, ήτοι συνολικά 327.118,78 ευρώ. Ειδικότερα, με την προαναφερόμενη πράξη επιβλήθηκε το ως άνω συνολικό ποσό σε βάρος του αιτούντος, διότι, ως εκ διαθήκης και εξ’αδιαθέτου (ως προς ένα αγροτεμάχιο στη θέση «…………» Μυκόνου, επιφάνειας 8.324 τ.μ.) κληρονόμος του αποβιώσαντος στις 23-12-1999 πατρός του, …………. ……….. , δήλωσε ανακριβώς την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, που περιήλθε σε αυτόν, η οποία αποτελείται από: 1) έναν αγρό στη θέση ……….. – ΕΠΑΝΩ ΠΑΡΑΓΓΕΡΙΑ ΜΥΚΟΝΟΥ, επιφάνειας 10.235 τ.μ., 2) έναν αγρό στη θέση ………… ΜΥΚΟΝΟΥ, επιφάνειας 8.820 τ.μ. (για τον οποίο δεν επιβλήθηκε διαφορά φόρου), 3) έναν αγρό αποτελούμενο από τρία (3) συνεχόμενα τεμάχια, στη θέση ΕΠΑΝΩ ΔΙΑΚΟΦΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ, επιφάνειας 10.826 τ.μ., με κελλί επιφάνειας 15 τ.μ., 4) έναν αγρό στη θέση ΕΠΑΝΩ ΔΙΑΚΟΦΤΗΣ, επιφάνειας 3.011τ.μ. και 5) (ως εξ’ αδιαθέτου κληρονόμος) τα 3/24 ενός αγρού στη θέση «………» Μυκόνου, επιφάνειας 8.324 τ.μ. . Κατά της ως άνω πράξης ο αϊτών άσκησε την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………. προσφυγή ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί.
Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση και το από 25-11-2013 κατατεθέν υπόμνημα, ο αϊτών ζητεί την αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης κατά το προβεβαιωθέν, λόγω άσκησης της προσφυγής ποσό, ήτοι 163.559,39 ευρώ (327.118,78 X 50%), μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της ανωτέρω προσφυγής, προβάλλοντας ότι η προσφυγή του θα ευδοκιμήσει, καθόσον η προσβαλλόμενη πράξη είναι μη νόμιμη, διότι: α) η δήλωσή του δεν περιείχε ανακρίβεια και μη νομίμως -κατ’ άρθρο 41 του Ν. 1429/1982 (Φ.Ε.Κ. Α’ 43)- επιβλήθηκε σε βάρος του ο πρόσθετος φόρος (πέραν του καταβληθέντος από αυτόν αρχικά προσδιορισθέντος φόρου ποσού 101.376,08 ευρώ) για το λόγο ότι στο σχετικό έντυπο της δήλωσης χρησιμοποιήθηκε ο μειωτικός συντελεστής «τυφλών» ακινήτων (0,90) προκειμένου να υπολογιστεί η αξία των κληρονομιαίων ακινήτων, καθώς και ότι δεν αντιστοιχούσαν οι συντελεστές στα ακριβή μέτρα της απόστασης των ακινήτων από τη θάλασσα, β) η προσδιορισθείσα αξία των κληρονομιαίων ακινήτων είναι λανθασμένη, καθόσον αφενός η αξία του ακινήτου στη θέση «……………» εσφαλμένα υπολογίστηκε με συντελεστή 1,50, αντί του ορθού 1,30, ως απέχον από τη θάλασσα στην κλίμακα άνω των 100 και 200 μέτρων και αφετέρου τα λοιπά κληρονομιαία ακίνητα εσφαλμένα χαρακτηρίστηκαν ως αγροτικά ακίνητα μονοετούς καλλιέργειας με αυξητικό συντελεστή 1, αντί του ορθού χαρακτηρισμού τους ως βοσκοτόπων με συντελεστή 0,25, ενώ, εξάλλου, εσφαλμένα συνυπολογίστηκε στην κληρονομική του μερίδα και ποσοστό 1/30 επί της αξίας της, ως αναλογούσα αξία επίπλων και λοιπών κινητών του άρθρου 13 παρ.2 του Ν.2961/2001, αφού ο αποθανών πατέρας του ουδέν κινητό κατέλιπε, γ) το δικαίωμα του Δημοσίου για την επιβολή και κοινοποίηση της προσβαλλόμενης έχει υποπέσει στην ΙΟετή παραγραφή, μη εφαρμοζομένων εν προκειμένω των διατάξεων του άρθρου 12 του Ν.3888/30-9-2010 και του άρθρου 18 παρ.2 του Ν.4002/2011 περί της παράτασης της προθεσμίας παραγραφής, δ) έχει εκδοθεί κατά κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης και κατά παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας, καθόσον πρόκειται για ακίνητα που δεν αποφέρουν καμία πρόσοδο, για τα οποία έχει ήδη καταβληθεί υπέρογκη φορολογία, ενώ μετά την παρέλευση 12ετίας επιβάλλεται επιπλέον πρόσθετος υπέρογκος φόρος και ε) είναι πλημμελώς αιτιολογημένη, αφού δεν προκύπτει ούτε από το σώμα της ούτε από την έκθεση ελέγχου πώς προκύπτουν οι τελικές αξίες των εν λόγω ακινήτων. Οι ανωτέρω λόγοι δεν παρίστανται προδήλως βάσιμοι, διότι για την εξέτασή τους απαιτείται νομική έρευνα και εκτίμηση πραγματικών στοιχείων, η οποία ανήκει στην κρίση του Δικαστηρίου που θα δικάσει την προσφυγή και όχι στην επείγοντος χαρακτήρα κρίση του παρόντος Δικαστηρίου επί της αίτησης αναστολής και, ως εκ τούτου, δεν δύναται να χορηγηθεί αναστολή για τους λόγους αυτούς.
Επειδή, περαιτέρω, ο αϊτών με την κρινόμενη αίτηση και το από 25-11-2013 κατατεθέν υπόμνημα προβάλλει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα επιφέρει σε αυτόν ανεπανόρθωτη βλάβη, καθόσον αναμένει την έναρξη της καταβολής της σύνταξής του από το Ι.Κ.Α. και συντηρείται αποκλειστικά από το πενιχρό γεωργικό του εισόδημα, που ανέρχεται σε 1,000 ευρώ ετησίως κατά μέσο όρο – αφού τα κληρονομιαία αγροτεμάχια δεν του αποφέρουν καθόλου εισόδημα- καθώς και από το εισόδημα της συζύγου του, η οποία διατηρεί ατομική επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων, τμήμα των οποίων χρησιμοποιούν και οι ίδιοι ως κατοικία την καλοκαιρινή σαιζόν, ενώ το χειμερινό διάστημα κατοικούν στη μοναδική ιδιόκτητη οικία τους, επιφάνειας 54 τ.μ., στο Δήμο Πατησίων Αττικής. Περαιτέρω, συναφώς προβάλλει ότι με την υποβολή της αρχικής δήλωσης (η οποία μετά την παρέλευση 12 ετών θεωρήθηκε ανακριβής) έχει ήδη καταβάλει το ποσό των 101.376,08 ευρώ νομίμως και εμπροθέσμως ήδη από το έτος 2000, σύμφωνα με την από 5-9-2000 πράξη περαίωσης. Προς απόδειξη των ανωτέρω ο αϊτών επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, σε επικυρωμένα φωτοαντίγραφα : α) την -συνταχθείσα ενώπιον του συμβολαιογράφου Μυκόνου, Πέτρου Τόλη, υπ’ αριθμ. 13297/27-10-1997 δημόσια διαθήκη του ……… ……… , β) την υπ’ αριθμ. 16558/9-7-2001 πράξη αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Μυκόνου, Πέτρου Τόλη, γ) την υπ’ αριθμ. 90/2000 (Θ 27/1999) δήλωση φόρου κληρονομιάς με την επισημείωση της από 15-9-2000 πράξης περαίωσης της εν λόγω υπόθεσης ως ειλικρινούς, δ) εκκαθαριστικά σημειώματα οικονομικών ετών 2008-2012 από τη Δ.Ο.Υ. Μυκόνου, από τα οποία προκύπτει αντίστοιχα φορολογητέο εισόδημά του ύψους 65,19ευρώ, 38,56 ευρώ, 109,95 ευρώ, 4.399,60 ευρώ και 1.060,12 ευρώ, ε) δήλωση στοιχείων ακινήτων του (έντυπο Ε9) του έτους 2013, από την οποία προκύπτει ότι ανήκουν σε αυτόν σε ποσοστό συνιδιοκτησίας 100% δύο (2) αποθήκες, επιφάνειας 20 τ.μ. και 30 τ.μ., στο Δήμο Μυκόνου και ένα (1) διαμέρισμα, επιφάνειας 54 τ.μ., στο Δήμο Αθηναίων, καθώς και έξι (6) αγροτεμάχια, δύο εκ των οποίων με κτίσματα επιφάνειας αντίστοιχα 30 τ.μ. και 20 τ.μ. στο Δήμο Μυκόνου και στ)το υπ’ αριθμ. πρωτ. 1480/14-6-2013
πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δήμου Μυκόνου, από το οποίο προκύπτει ότι είναι έγγαμος με τρία (3) ενήλικα τέκνα.
Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες διατάξεις και την ερμηνεία τους, λαμβάνοντας ειδικότερα υπόψη: α) το ποσό, του οποίου ζητείται η αναστολή είσπραξης, που ανέρχεται σε 163.559,39 ευρώ και β) την περιουσιακή κατάσταση του αιτούντος (βάσει των ανωτέρω προαναφερόμενων στοιχείων), το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να ανασταλεί εν προκειμένω η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσότερων αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη διασφάλιση της είσπραξης της οφειλής κατά το ήμισυ (1/2) του προβεβαιωθέντος ποσού, ήτοι έως του ποσού των 81.779,69 ευρώ, κατά μερική παραδοχή της ένδικης αίτησης.
Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 108/8-10-2012 πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς ου Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσότερων αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη διασφάλιση της είσπραξης της οφειλής κατά το ήμισυ (1/2) του προβεβαιωθέντος ποσού, ήτοι έως του ποσού των 81.779,69 ευρώ, μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής προσφυγής. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στον αιτούντα μέρους του κατατεθέντος παράβολου, ποσού 50 ευρώ (άρθρο 277 παρ.9 εδ. γ’ του Κ.Δ.Δ.) και να συμψηφιστούν τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών (άρθρο 275 παρ.1 εδ. γ’ του Κ.Δ.Δ.).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
Διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της υπ’ αριθμ. 108/8- 10-2012 πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Μυκόνου κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσότερων αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη διασφάλιση τη είσπραξης της οφειλής κατά το ήμισυ (1/2) του προβεβαιωθέντος ποσού, ήτοι έως του ποσού των ογδόντα ενός χιλιάδων επτακοσίων εβδομήντα εννιά ευρώ και εξήντα εννιά λεπτών (81.779,69), μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής προσφυγής.
Διατάσσει την απόδοση στον αιτούντα μέρους του κατατεθέντος παράβολου, ποσού πενήντα (50) ευρώ.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων. Η απόφαση εκδόθηκε στο κατάστημα του Δικαστηρίου την 31-1-2014.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ
ΖΑΦΕΙΡΟΥΛΑ ΡΟΥΒΕΛΛΑ
