Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ
Αριθμός απόφασης 197/2012
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Ελπινίκη Θεοφίλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Βασιλική Τσατά, Πρωτόδικη, Αλεξάνδρα Νόκα, Πρωτόδικη – Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Δήμητρα Μπακόλα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 2 Μάΐου 2011, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της καθ’ ης η κλήση – ενάγουσας – εναγομένης: ……… ………… του ……….., συζ. …………….. …………., κατοίκου Ηλιούπολης Αττικής, η οποία δεν εμφανίσθηκε ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Του καλούντος – εναγομένου – ενάγοντος: ………….. ………., κατοίκου Ηλιούπολης Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου Ιωάννας Μαρώση.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 25-7-2008 αγωγή, που κατατέθηκε με αριθμό 154704/7609/2008, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 30ης-3-2009 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο της 18ης-1-2010 κατά την οποία συζητήθηκε και εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3658/2010 απόφαση με την οποία αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης, επετράπη στην πληρεξούσια δικηγόρο του εναγομένου – ενάγοντος να συμμετάσχει προσωρινά στη δίκη και ορίσθηκε προθεσμία να αποδείξει την ειδική προς αυτήν πληρεξουσιότητα εκ μέρους του εντολέα της.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 5-2-2009 αγωγή, που κατατέθηκε με αριθμό 19979/1441/2009, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 21ης-9-2009 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο της 18ης-1-2010 κατά την οποία συνεκδικάστηκε με την ανωτέρω αγωγή της ενάγουσας και εκδόθηκε η ως άνω μη οριστική απόφαση.
Ηδη με την από 13-12-2010 κλήση του εναγομένου – ενάγοντος, που κατατέθηκε με αριθμό 3555/51/2011, προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο, φέρονται εκ νέου προς συζήτηση η ως άνω αγωγές.
Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων η πληρεξούσια δικηγόρος του εναγομένου – ενάγοντος, αφού ανέπτυξε τους σχυρισμούς του, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από την υπ’ αριθμ. 1492Γ720-1-2011 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Δημήτριου Ραπατζίκου, την οποία ο εναγόμενος – ενάγων νομίμως επικαλείται και προσκομίζει, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της από 13-12-2010 κλήσης με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην ενάγουσα – εναγομένη. Η τελευταία όμως δεν παραστάθηκε κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά εγγραφής της στο οικείο πινάκιο στην παραπάνω δικάσιμο, ενώ είχε παραστεί κατά τη δικάσιμο της 18ης-1-2010 κατά την οποία οι υποθέσεις συζητήθηκαν και εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3658/2010 απόφαση με την οποία αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής απόφασης, επετράπη στην πληρεξούσια δικηγόρο του εναγομένου – ενάγοντος να συμμετάσχει προσωρινά στη δίκη και ορίσθηκε προθεσμία να αποδείξει την ειδική προς αυτήν πληρεξουσιότητα εκ μέρους του εντολέα της, ως εκ τούτου θεωρείται ότι η ενάγουσα – εναγομένη παρίσταται και στην παρούσα επαναλαμβανόμενη συζήτηση.
Με την από 25-7-2008 αγωγή, η οποία φέρεται εκ νέου προς συζήτηση με την από 13-12-2010 κλήση του εναγομένου – ενάγοντος μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 3658/2010 απόφασης με την οποία επετράπη στην πληρεξούσια δικηγόρο του τελευταίου Αγγελική Θωμά να συμμετάσχει προσωρινά στη δίκη και ορίσθηκε προθεσμία να αποδείξει την ειδική προς αυτήν πληρεξουσιότητα εκ μέρους του εντολέα της, η οποία απεδείχθη με δήλωση του εναγομένου – ενάγοντος στο ακροατήριο κατά την παρούσα δικάσιμο, η ενάγουσα ζητεί τη λύση του γάμου της με τον εναγόμενο, για το λόγο ότι οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά από λόγο που αφορά στο πρόσωπό του, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης συμβίωσης να είναι αφόρητη γι’ αυτήν και να καταδικαστεί ο τελευταίος στα δικαστικά της έξοδα.
Με το ως άνω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρα 18 παρ. 1 και 22 ΚΠολΔ), κατά τη διαδικασία των γαμικών διαφορών των άρθρων 592 επ. ΚΠολΔ, είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1438 και 1439 παρ. 1, 2 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Με την από 5-2-2009 αγωγή, η οποία φέρεται εκ νέου προς συζήτηση με την ανωτέρω κλήση, ο ενάγων ζητεί τη λύση του γάμου του με την εναγομένη για το λόγο ότι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς, για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών, από την οποία τεκμαίρεται αμάχητα ο ισχυρός κλονισμός της έγγαμης σχέσης τους και να καταδικαστεί η εναγομένη στα δικαστικά του έξοδα.
Με το ως άνω περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρ. 18 παρ. 1, 22 και 219 παρ. 1, 2 ΚΠολΔ), δικάζεται κατά την ως άνω ειδική διαδικασία, είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1438, 1439 παρ. 3 ΑΚ, όπως το τελευταίο τροποποιήθηκε με το άρθρο 14 του ν. 3719/2008 και ισχύει από 26-11-2008 και 176 ΚΠολΔ και πρέπει συνεκδικαζόμενη με την ως άνω αγωγή της ενάγουσας (άρθρ. 246 ΚΠολΔ), να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο, οι οποίες περιέχονται στα υπ’ αριθμ. 3658/2010 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και από τα έγ ραφα, τα οποία ο εναγόμενος – ενάγων νομίμως επικαλείται και προσκομίζει, αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Η ενάγουσα και ο εναγόμενος – ενάγων, …………. …………. του ……….., τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στην Ηλιούπολη Αττικής στις 28-6-1997 (βλ. ακριβές αντίγραφο της υπ’ αριθμ. 260/90/1997 ληξιαρχικής πράξης γάμου που συνέταξε ο Ληξίαρχος Ηλιούπολης Αττικής). Η έγγαμη συμβίωσή τους υπήρξε αρμονική μέχρι το καλοκαίρι του έτους 2006, οπότε ο εναγόμενος δήλωσε στην ενάγουσα ότι ήταν ερωτευμένος με άλλη γυναίκα και ότι επιθυμούσε να διακόψουν την έγγαμη συμβίωσή τους, ακολούθως δε το Δεκέμβριο του ίδιου έτους εγκατέλειψε την ενάγουσα αποχωρώντας από τη συζυγική οικία στην οποία ουδέποτε επέστρεψε.
Από τα προαναφερθέντα αποδεικνύεται ότι οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, από λόγο που αφορά στο πρόσωπο του εναγομένου, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης συμβίωσης να είναι αφόρητη για την ενάγουσα. Επίσης αποδεικνύεται ότι από τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων το Δεκέμβριο του έτους 2006 μέχρι και τη συζήτηση της αγωγής του ενάγοντος, δηλαδή για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών, οι διάδικοι βρίσκονται σε διάσταση συνεχώς, χωρίς πρόθεση επανασυμβίωσης και ως εκ τούτου τεκμαίρεται αμάχητα ο ισχυρός κλονισμός του γάμου τους. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω πρέπει οι υπό κρίση αγωγές να γίνουν δεκτές ως βάσιμες και κατ’ ουσίαν, να απαγγελθεί η λύση του γάμου των διαδίκων και να συμψηφιστούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ αυτών, λόγω της σχέσης τους ως συζύγων (άρθρ. 179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων τις από 25-7-2008 (αριθμ. έκθ. κατάθεσης 154704/7609/2008) και 5-2-2009 (αριθμ. έκθ. κατάθεσης 19979/1441/2009) αγωγές.
ΔΕΧΕΤΑΙ αυτές.
ΑΠΑΓΓΕΛΛΕΙ τη λύση του γάμου των διαδίκων που τελέσθηκε στην Ηλιούπολη Αττικής στις 28-6-1997. Και,
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19-12-2011.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, την Αθήνα στις 12-1-2012
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
