Περίληψη
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΜΙΣΘΩΣΕΩΝ
Αριθμός Απόφασης 947/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ από τη Δικαστή Αναστασία I. Σιώμου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Μαρία Χορού.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 19 Ιανουάριου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΠΤΟΥΣΑΣ: Εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… . ………. ΕΠΕ», που έχει την έδρα της στον Άλιμο Αττικής (οδός ……… ……) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια Δικηγόρο της Μαρία Κανακάκη.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΝΑΚΟΠΗ: 1) ………. ………. του …….. και της ………, κατοίκου Αγίας Βαρβάρας Αττικής (οδός ….. . ………. ….), 2) ……. ………. του ……. και της …… , κατοίκου Νίκαιας Πειραιά (οδός ………. ), και 3) ………. ………… του ……….., κατοίκου Κορυδαλλού (οδός ………. …….. …..), από τους οποίους οι 1ος και 2ος εμφανίστηκαν με τον πληρεξούσιο Δικηγόρο τους Γεώργιο Πέπονα και ο 3ος εκπροσωπήθηκε από τον ίδιο πληρεξούσιο Δικηγόρο.
Η ανακόπτουσα ζητεί να γίνει δεκτή η ανακοπή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό 32320/283/18.3.2015 και προσδιορίστηκε για 4.3.2016. Κατά τη δικάσιμο εκείνη το Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για 26.5.2017, οπότε και ανέβαλε εκ νέου για την παραπάνω δικάσιμο (19.1.2018).
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 623, 626 παρ. 1, 2, 628 παρ. 1, 629, 632 παρ. 1, 633 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το αντικείμενο της δίκης που ιδρύεται με την ανακοπή κατά Διαταγής Πληρωμής, είναι ο έλεγχος της νομιμότητας του εκτελεστού τίτλου, του εγκύρου ή μη δηλαδή της έκδοσης της διαταγής και όχι η Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Μισθώσεων) διάγνωση της ουσιαστικής αξίωσης, την οποία η Διαταγή Πληρωμής ενσωματώνει (ΑΠ 2209/2007 ΕλλΔνη 50,1682, ΑΠ 901/2006 ΕλλΔνη 50,124,). Ωστόσο, οι λόγοι της ανακοπής κατά Διαταγής Πληρωμής δύνανται να αναφέρονται, όχι μόνο στο κύρος και τις τυπικές προϋποθέσεις έκδοσής της αλλά και στην αμφισβήτηση της γένεσης ή της ύπαρξης της απαίτησης για την οποία εκδόθηκε και επομένως στο πλαίσιο αυτό είναι δυνατόν να προβληθούν, ως λόγοι ανακοπής, ενστάσεις δικαιοκωλυτικές ή αποσβεστικές της απαίτησης (ΑΠ 355/1999 ΕλλΔνη 40,1537). Ενστάσεις, δε, αποσβεστικές της απαίτησης είναι και οι της εξοφλήσεως και του συμψηφισμού, οι οποίες προτείνονται υπό την προϋπόθεση ότι αυτές υπήρχαν πριν από την έκδοση της διαταγής πληρωμής (ΑΠ 259/2002 Τράπεζα Νομικών Πληροφορικών ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 536/1994 ΕλλΔνη 1997.1076, ΕφΑΘ 5326/2007 ΕλλΔνη 2008.1099).
Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 416 ΑΚ, η ενοχή αποσβένυται με καταβολή. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 422 του ΑΚ αν ο οφειλέτης έχει περισσότερα χρέη προς το δανειστή έχει το δικαίωμα να ορίσει κατά την καταβολή το χρέος που θέλει να εξοφληθεί. Αν δεν όρισε τίποτα η παροχή που έγινε καταλογίζεται πρώτα στο ληξιπρόθεσμο χρέος και αν υπάρχουν περισσότερα, σε εκείνο που παρέχει μικρότερη ασφάλεια για το δανειστή, αν υπάρχουν περισσότερα με ίση ασφάλεια στο επαχθέστερο για τον οφειλέτη αν υπάρχουν περισσότερα εφόσον επήχθη στο αρχαιότερο αν όλα τα χρέη είναι σύγχρονα, ο καταλογισμός γίνεται σύμμετρα. Από το συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων των άρθρων 416 και 422 του ΑΚ προκύπτει ότι ο οφειλέτης, εναγόμενος για την πληρωμή ορισμένων χρεών εάν ισχυρισθεΐ ότι αυτό έχει αποσβεσθεί με καταβολή, αρκεί να αποδείξει αυτήν την καταβολή, χωρίς να είναι ανάγκη να αποδείξει και ότι η καταβολή αφορά το επίδικο χρέος, γιατί τούτο εξυπακούεται, αφού σ’ αυτό αναφέρεται η δίκη.
Μόνο δε αν ο δανειστής (ενάγων – ή καθού η ανακοπή επί οφειλής από διαταγή πληρωμής), αντιλέγει με αντένσταση, ισχυριζόμενος ότι η προσβαλλόμενη από τον οφειλέτη καταβολή αφορά όχι το επίδικο, αλλά το χρέος του οφειλέτη προς αυτόν από άλλη αιτία, τότε ο δανειστής, επί τη αρνήσει του οφειλέτη, υποχρεούται να αποδείξει την ύπαρξη του άλλου χρέους, οπότε στον οφειλέτη απόκειται περαιτέρω με επαντένσταση να επικαλεσθεί και να αποδείξει ότι η καταβολή έγινε προς εξόφληση του επίδικου χρέους με μονομερή από αυτόν καθορισμό του εξοφλητέου από τα περισσότερα χρέη βάσει του άρθρου 422 ΑΚ. Όπως όμως σε κάθε ένσταση, πρέπει από τον αντενιστάμενο δανειστή, που επικαλείται τις προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 422 ΑΚ, να αναφέρονται πλήρη και αναλυτικό και τα παραγωγικά του άλλου ή των άλλων προς αυτόν χρεών του οφειλέτη γεγονότα, καθώς και το ύψος καθενός από αυτά επί περισσοτέρων, διαφορετικά Π αντένσταση είναι αόριστη κατά τις, διατάξεις των άρθρων 216 και 262 ΚΠολΔ και, απορριπτέα (ΑΓ 1 1522/2011, ΑΠ 1977/2009, ΑΠ,178/2010, ΑΠ 1927/2008, ΑΠ 1439/2005, ΑΠ 594/1999 «ΝΟΜΟΣ»). 594/1999 «ΝΟΜΟΣ»).
Κατά την έννοια του άρθρου 66 ΕισΝΚΠολΔ δύστροπος είναι ο μισθωτής όταν είναι υπερήμερος (340 επ. ΑΚ) ως προς την καταβολή του μισθώματος ή με άλλη διατύπωση όταν καθυστερεί την καταβολή του μισθώματος χωρίς εύλογη αιτία, που ο ίδιος οφείλει να προβάλει κατ’ ένσταση και να αποδείξει (ΑΚ 342, ΚΠολΔ 362 παρ. 1, 269 παρ. 2). Αν το μίσθωμα είναι καταβλητέο σε ορισμένη (δήλη) ημέρα, η υπερημερία του μισθωτή επέρχεται με μόνη την παρέλευση της ημέρας αυτής, ενώ η υπαιτιότητά του τεκμαίρεται.
Η ανακόπτουσα (υπομισθώτρια) ζητεί να ακυρωθεί η με αριθμό 2591/2015 διαταγή πληρωμής της Δικαστού του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία διατάχθηκε (α) να αποδώσει στους καθ’ ων το σε αυτή περιγραφόμενο μίσθιο κατάστημα και (β) να καταβάλει στους καθ’ ων, διαιρετά κατά ποσοστό 1/3 στον καθένα, συνολικό ποσό 11.398 ευρώ για καθυστερούμενα μισθώματα των μηνών Ιουνίου (υπόλοιπο) 2014 – Νοεμβρίου 2015, συμπεριλαμβανομένου του τέλους χαρτοσήμου 3,6%, πλέον τόκων και εξόδων, από την περιγραφόμενη στην ως άνω διαταγή πληρωμής σύμβαση μισθώσεως, για τους αναφερόμενους στη ανακοπή λόγους.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα παραδεκτώς σωρεύονται κατ’ άρθρο 218 ΚΠοΛΔ δύο ανακοπές; (α) η εκ του άρθρου 662 ΣΤ ΚΠοΛΔ και (β) η εκ του άρθρου 632 ΚΠολΔ, οι οποίες παραδεκτώς εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο να τις δικάσει (άρθρα 14, 29 και 662 ΣΤ ΚΠοΛΔ) κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 648 επ, (άρθρα 662 ΣΤ, εδ. τελ. ΚΠολΔ) και έχουν ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα (άρθρα 662 ΣΤ α και 632 α ΚΠοΛΔ). Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω η νομική και ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της ανακοπής.
Με τον 1° λόγο ανακοπής η ανακόπτουσα ισχυρίζεται κατ’ εκτίμηση ότι κατά το χρόνο εκδόσεως της ένδικης διαταγής απόδοσης και πληρωμής (28.2.2015) η ανακόπτουσα είχε εξοφλήσει προσηκόντως τα επίδικα μισθώματα, κατά τα αναλυτικώς. στην ανακοπή. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι νόμιμος, στηριζόμενος στα οριζόμενα στη με αριθμό 1 νομική σκέψη, και στις διατάξεις των άρθρων 361, 416, 417, 574, 595 ΑΚ, 623, 624, 661 ΚΠολΔ, και επομένως πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική του βασιμότητα.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και περιέχονται στα πρακτικά Συνεδριάσεως, από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν από τους διαδίκους, από τα διδάγματα της κοινής πείρας τα οποία λαμβάνονται και αυτεπαγγέλτως υπόψη, και από το σύνολο των ισχυρισμών των διαδίκων αποδείχθηκαν τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά. Με το από 1.7.2011 ιδιωτικό συμφωνητικό επαγγελματικής υπεκμίσθωσης ακινήτου η ανακόπτουσα εταιρία (υπομισθώτρια) μίσθωσε από τους καθ’ ων η ανακοπή (υπεκμισθωτές) ένα κατάστημα που βρίσκεται στο ισόγειο πολυόροφης οικοδομής κειμένης στον Κορυδαλλό Αττικής (οδός ……… ….), προκειμένου να το χρησιμοποιήσει για την άσκηση της εμπορικής της δραστηριότητας και Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Μισθώσεων) συγκεκριμένα για την χονδρική – λιανική πώληση ενδυμάτων, αξεσουάρ κλπ ειδών. Η διάρκεια της μίσθωσης συμφωνήθηκε 12ετής, από 1.7.2011 μέχρι 30.6.2023. Το μηνιαίο μίσθωμα συμφωνήθηκε για το πρώτο έτος της μίσθωσης, δηλαδή από 1.7.2011 μέχρι 30.6.2012, στο ποσό των 2.500 ευρώ, πλέον τέλος χαρτοσήμου 3,6%, και για το δεύτερο έτος της μίσθωσης, δηλαδή από 1.7.2012 και μέχρι τη λήξη της μίσθωσης (30.6.2023) αναπροσαρμοζόμενο ετησίως κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο άνω μισθωτήριο, καταβλητέο μέσα στις 5 πρώτες ημέρες κάθε ημερολογιακού μήνα, είτε με την κατάθεσή του σε τραπεζικό λογαριασμό των υπεκμισθωτών, οπότε η καταβολή θα αποδεικνύεται με τη σχετική απόδειξη τραπεζικής κατάθεσης, είτε σε μετρητά, οπότε θα αποδεικνύεται με έγγραφη εξοφλητική απόδειξη, αποκλεισμένου κάθε άλλου αποδεικτικού μέσου.
Με το από 17.6.2013 ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των διαδίκων συμφωνήθηκε η αναδρομική, από 1.1.2013 και εφεξής μείωση του μηνιαίου μισθώματος στο ποσό των 2.050 ευρώ πλέον του τέλους χαρτοσήμου 3,6% (3,6% X 2.050 = 73,80 ευρώ), δηλαδή στο συνολικό ποσό 2.124 ευρώ μηνιαίως (2.050 + 73,80) Σε εκτέλεση της μίσθωσης παραδόθηκε η χρήση του μισθίου και η ανακόπτουσα κατέβαλε τα μισθώματα. Οι καθ’ ων (υπεκμισθωτές) κατέθεσαν ενώπιον του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 28.1.2015 αίτησή τους κατά της ανακόπτουσας (υπομισθώτριας), επί της οποίας εκδόθηκε στις 28.2.2015 η ανακοπτόμενη με αριθμό 2951/2015 διαταγή απόδοσης χρήσης μισθίου και πληρωμής μισθωμάτων, με την οποία έγινε δεκτό ότι η ανακόπτουσα (υπομισθώτρια) δεν κατέβαλε λόγω δυστροπίας τα οφειλόμενα μισθώματα των μηνών Ιουνίου 2014 (υπόλοιπο ποσό 778 ευρώ) και Ιουλίου μέχρι και Νοεμβρίου 2014 [2.124 ευρώ μηνιαίως X 5 μήνες = 10.620 ευρώ), συμπεριλαμβανομένου του τέλους χαρτοσήμου 3,6%, δηλαδή συνολικό ποσό 11.398ευρώ (778 + 10.620), και ακολούθως η ανακόπτουσα διατάχθηκε (α) να αποδώσει στους εκμισθωτές το μίσθιο και (β) να καταβάλει στους εκμισθωτές (ήδη καθ’ ων η ανακοπή) το άνω ποσό 11.398 ευρώ [και ειδικότερα, διαιρετώς, κατά την αναλογία 1/3, ποσό 3.799,30 ευρώ στον καθένα] νομιμοτόκως από την επομένη που το κάθε μηνιαίο μίσθωμα κατέστη απαιτητό μέχρι την εξόφληση, πλέον δικαστικών εξόδων.
Η ανακόπτουσα, με τον 1° λόγο ανακοπής ισχυρίζεται ότι κατά το χρόνο κατάθεσης της αιτήσεως προς έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής απόδοσης και πληρωμής, 28.1.2015, είχε ήδη προσηκόντως καταβάλει τα επίδικα μισθώματα, και ειδικότερα: (1) στις 18.6.2014 κατέβαλε ποσό 2.124 ευρώ για το μίσθωμα Ιουνίου 2014, (2) στις 15.7.2014 κατέβαλε ποσό 2.124 ευρώ για το μίσθωμα Ιουλίου 2014, (3) στις 11.8.2014 κατέβαλε ποσό 2.100 ευρώ για το μίσθωμα Αυγούστου 2014, (4) στις 18.9.2014 κατέβαλε ποσό 2.100 ευρώ για το μίσθωμα Σεπτεμβρίου 2014, (5) στις 21.10.2014 κατέβαλε ποσό 2.100 για το μίσθωμα Οκτωβρίου 2014, (6) στις 18.11.2014 κατέβαλε ποσό 2.150 για το μίσθωμα Νοεμβρίου 2014, (7) στις 23.12.2014 κατέβαλε ποσό 2.100 ευρώ για το μίσθωμα Δεκεμβρίου 2014, (8) στις 20.1.2015 κατέβαλε ποσό 2.100 για το μίσθωμα Ιανουάριου 2015 και (9) στις 16.2.2015 κατέβαλε ποσό 2.100 για το μίσθωμα Φεβρουάριου 2015. Οι παραπάνω με αριθμούς 1 έως και 9 καταβολές αποδεικνύονται από τα προσκομιζόμενα σχετικά παραστατικά κατάθεσης στον υπ’ αριθ. 256.00.2310.024544 λογαριασμό στην ………. …….., που οι καθ’ ων είχαν υποδείξει στην ανακόπτουσα για το σκοπό αυτό, με αναγραφόμενη δικαιούχο «………. ……..», η δε υπόδειξη του εν λόγω λογαριασμού συνομολογείται από τους καθ’ ων. Οι καθ’ ων συνομολογούν τις παραπάνω καταθέσεις των ως άνω χρηματικών ποσών, κατά τις ως άνω ημερομηνίες, και ειδικότερα: (Α) Όσον αφορά στις ως άνω καταβολές με τους αριθμούς 7, 8 και 9 [(7) στις 23.12.2014 καταβολή ποσού 2.100 ευρώ για το μίσθωμα Δεκεμβρίου 2014, (8) στις 20.1.2015 καταβολή ποσού 2.100 για το μίσθωμα Ιανουάριου 2015 και (9) στις 16.2.2015 καταβολή ποσού 2.100 για το μίσθωμα Φεβρουάριου 2015], οι καθ’ ων συνομολογούν πλήρως αφενός τα ποσά και τις ημερομηνίες καταβολών και αφετέρου συνομολογούν και την αιτία καταβολής, και συγκεκριμένα ότι αυτά καταβλήθηκαν προς εξόφληση των μισθωμάτων των ως άνω αντίστοιχων τριών μηνών Δεκεμβρίου 2014, Ιανουάριου και Φεβρουάριου 2015.
Επομένως, ως προς τα μισθώματα αυτά αποδεικνύεται εξόφληση εκ μέρους της ανακόπτουσας (υπομισθώτριας). (Β) Όσον αφορά στις λοιπές ως άνω επικαλούμενες από την ανακόπτουσα καταβολές, με τους άνω αριθμούς 1 έως και 6, οι καθ’ ων συνομολογούν τις καταβολές, τα ποσά και τις ημερομηνίες, πλην όμως ισχυρίζονται ότι αυτές δεν έγιναν προς εξόφληση των επίδικων μισθωμάτων, αλλά προς εξόφληση προγενέστερων χρεών της ανακόπτουσας από την ίδια μίσθωση, χωρίς όμως να προσδιορίζουν έναντι ποιων προγενέστερων οφειλών έγιναν οι ένδικες καταβολές κατά τα ως άνω χρονικά διαστήματα. Ο ισχυρισμός αυτός των καθ’ ων, περί καταλογισμού των άνω καταβολών, από 18.6.2014 μέχρι 18.11.2014, σε προγενέστερα χρέη, χωρίς προσδιορισμό κατά χρόνο και ποσό καταβολής στα επικαλούμενα προγενέστερα χρέη, είναι αόριστος και πρέπει να απορριφθεί, λαμβανομένου υπόψει και του γεγονότος ότι οι καθ’ ων συνομολογούν ότι οι πλέον πρόσφατες καταβολές [με τους άνω αριθμούς 7,8,9 δηλαδή στις 23.12.2014 (2.100 ευρώ), στις 20.1.2015 (2.100 ευρώ) και στις 16.2.2015 (2.100 ευρώ)] αφορούν μισθώματα των αντίστοιχων μηνών Δεκεμβρίου 2014, Ιανουάριου – Φεβρουάριου 2015.
Αντίθετα, ο ισχυρισμός των ανακοπτόντων περί καταβολής των ως άνω ποσών προς εξόφληση των ως άνω επίδικων μηνιαίων μισθωμάτων, ο οποίος δεν αναιρέθηκε από κανένα αποδεικτικό μέσο, πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος κατ’ ουσίαν. Ακολούθως, αποδεικνύεται ότι κατά το χρόνο έκδοσης της ανακοπτόμενης διαταγής απόδοσης και πληρωμής, 18/2/2015 (χρόνος επίδοσης στην ανακόπτουσα: 10.3.2015);η ανακόπτουσα (υπομισθώτρια) είχε ήδη προσηκόντως καταβάλει τα επιδικασθέντα με την ίδια διαταγή μισθώματα [υπόλοιπο Ιουνίου 2014, και ολόκληρα τα μισθώματα Ιουλίου 2014 – Φεβρουάριου 2015] κατά τα ανωτέρω. Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτός ο 1ος λόγος ανακοπής ως βάσιμος κατ’ ουσίαν και συνολικά η υπό κρίση ανακοπή και να ακυρωθεί η ανακοπτόμενη διαταγή απόδοσης χρήσης μισθίου και πληρωμής μισθωμάτων. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων λόγω της δυσχέρειας του ζητήματος που αντιμετωπίστηκε (άρθρο 179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την ανακοπή.
ΑΚΥΡΩΝΕΙ την με αριθμό 2591/2015 διαταγή απόδοσης χρήσης μισθίου και πληρωμής μισθωμάτων της Δικαστού του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 15/6/2018 σε έκτακτη δημόσια Συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΝΑΣΤΣΙΑ Ι. ΣΙΩΜΟΥ ΜΑΡΙΑ ΧΟΡΟΥ
