Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Χ.Α.
Αριθμός αποφάσεως 1758/2009
8520/2008
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
( Διαδικασία Διατροφών)
Αποτελούμενο από την Δικαστή Μαρία Παπαδοπούλου, Πρωτόδικη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου του Πρωτοδικείου Πειραιά και από την γραμματέα Ευθυμία Φακιολά .
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 7 Ιανουάριου 2009, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ : …….. ……… του …….. και της ………., κατοίκου Ιλιον Αττικής, για τον εαυτό του ατομικά και ως έχουσα την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου ………. , που παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας του δικηγόρου Ιωάννας Μαρώση.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ : …….. θυγ. ………. ………, κατοίκου Σαλαμίνος, η οποία δεν παραστάθηκε , ούτε εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 25-9-2008 αγωγή του που κατατέθηκε με αριθμό 8520/26.8.2008 , προσδιορίστηκε για την παραπάνω αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο .
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης η πληρεξούσια δικηγόρος του ενάγοντα ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις της.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1510 έως 1514 του ΑΚ συνάγεται, ότι η γονική μέριμνα, στην οποία περιλαμβάνεται και η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου, η διοίκηση της περιουσίας του και η αντιπροσώπευσή του, είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων, οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Σε περίπτωση, όμως, διαζυγίου, ακυρώσεως του γάμου ή διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες ζωής της οικογένειας, καταργείται η συζυγική εστία και δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του κάθε γονέα, ανακύπτει θέμα διαμονής των ανηλίκων τέκνων πλησίον είτε του πατέρα είτε της μητέρας και η ρύθμιση της γονικής μέριμνα γίνεται από το Δικαστήριο (άρθρα 1513 και 1514 του ΑΚ). Στο άρθρο 1511 του ΑΚ ορίζεται, ως κατευθυντήρια γραμμή, για τη ρύθμιση της ασκήσεως της γονικής μέριμνας στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων και προσφυγής στα Δικαστήρια, το συμφέρον του τέκνου, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα.
Το Δικαστήριο είναι ελεύθερο να κρίνει τι συμφέρει περισσότερο τον ανήλικο. Το συμφέρον, βέβαια, του τέκνου απαιτεί, κατ’ αρχήν, την παρουσία και των δύο γονέων του. Όταν, όμως, αυτό δεν είναι δυνατό, θα πρέπει να επιλεγεί, ως πλέον κατάλληλη, εκείνη η λύση, η οποία θα έχει, μετά την απώλεια του πατέρα ή της μητέρας από την οικογενειακή εστία, τη μικρότερη επιβάρυνση στην περαιτέρω ανάπτυξη του τέκνου από τις συνέπειες της κατάρρευσης του γάμου των γονέων του.
Η βούληση του ανηλίκου, ανάλογα με την ωριμότητά του, πρέπει να ζητείται και να συνεκτιμάται πριν από κάθε απόφαση σχετική με τη γονική μέριμνα (άρθρο 1511 παρ. 3 του ΔΚ), εφόσον εκείνο είναι σε θέση να αντιληφθεί σαφώς το συμφέρον του και τη σημασία της διαφοράς. Η συμφωνία των γονέων του ανηλίκου αποτελεί στοιχείο, που, μεταξύ άλλων, λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, κατά το νόμο (άρθρο 1513 παρ. 2 του ΑΚ), από το Δικαστήριο για το σχηματισμό της κρίσεώς του περί της αναθέσεως της ασκήσεως της γονικής μέριμνας στον ένα ή τον άλλο από αυτούς, καθόσον επιμαρτυρεί την κοινή και κατά τεκμήριο αντικειμενική αντίληψη για το συμφέρον του τέκνου. Επίσης, το συμφέρον του τέκνου είναι στενά συνδεδεμένο με τη σημασία των δεσμών μεταξύ αυτού και των δύο γονέων. Κατάλληλος για να αναθρέψει το ανήλικο είναι ο γονέας, που αντικειμενικά έχει ικανότητες γι’ αυτό.
Το Δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη του το φύλο, την ηλικία, τις ειδικές ανάγκες του τέκνου, τις προσωπικές ιδιότητες των γονέων, την επαγγελματική απασχόλησή τους, το χρόνο, που κάθε γονέας μπορεί να διαθέσει για την προσωπική επιμέλεια του τέκνου και τη σωματική, ψυχική και πνευματική κατάσταση, σε συνδυασμό πάντοτε με τους δεσμούς του τέκνου με τους γονείς και τ αδέλφια του. Εξάλλου, η απόφαση του Δικαστηρίου πρέπει να σέβεται την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της φυλής, της γλώσσας, της θρησκείας κλπ., όπως ορίζεται από τη διάταξη του άρθρου 1511 παρ. 2 εδ. β του ΑΚ. Η υποστηριζόμενη παλαιότερα, τόσο στη νομική φιλολογία, όσο και στη νομολογία των Δικαστηρίων, άποψη, ότι η επιμέλεια των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα, ως εκ του ότι το τέκνο έχει ανάγκη των ιδιαίτερων περιποιήσεων αυτής, φαίνεται να χάνει έδαφος, αφού νεότερες επιστημονικές έρευνες απέδειξαν, ότι η παρουσία της μητέρας είναι μεν αναγκαία για τους πρώτους μετά τη γέννηση μήνες, μπορεί, όμως, και ο πατέρας κατόπιν να καταστεί το πρόσωπο, το οποίο, ως εκ του δεσμού του με το τέκνο, είναι το πλέον κατάλληλο πρόσωπο για την ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη.
Ακόμη, πρέπει, σε περίπτωση, κυρίως, που οι γονείς έχουν τις ίδιες δυνατότητες, να ρίπτεται το βάρος στη μη διατάραξη του μέχρι τότε τρόπου ζωής του ανηλίκου και να επιδιώκεται η εξασφάλιση της σταθερότητας, συνέχειας και ενότητας στις συνθήκες ανάπτυξής του ανηλίκου, γιατί οι αλλεπάλληλες μεταβολές το αποπροσανατολίζουν και καθιστούν δυσχερή την προσαρμογή του, με συνέπεια την παρεμπόδιση της ανάπτυξής του γενικώς σε όλους τους τομείς, καθόσον κρίνεται ως επιβλαβής για το συμφέρον του τέκνου η αλλαγή του προσώπου που το επιμελείται, η οποία μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι. Επομένως, θα πρέπει, κατά το δυνατό, το ανήλικο τέκνο να παραμείνει στο ίδιο περιβάλλον, στο ίδιο σχολείο και να διατηρήσει τους συντρόφους και τους φίλους του στα παιχνίδια (ΑΠ 15/1997 ΕλλΔ/νη 38.1538, ΑΠ 728/90 ΕλλΔ/νη 32.1233, ΑΠ 577/1989 ΕλλΔ/νη 31.1271, ΑΠ 180/1986 ΕλλΔ/νη 27.496, ΕφΑΘ 2586/2005 ΕλλΔ/νη 2006.205, ΕφΑΘ 309/2002 ΕλλΔ/νη 2003.1385, ΕφΑΘ 3743/1996 ΕλλΔ/νη 1998.386, ΕφΑΘ 9050/1996 Αρμ1998.44).
Από την έκθεση επίδοσης 8175Β73.9.2008 του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Δημητρίου Ραπατζίκου, που προσκομίζει και επικαλείται ο ενάγων, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εναγόμενη, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 128 παρ.4 του ΚΠολΔ (βλ. την από 3.9.08 απόδειξη παραλαβής δικογράφου από την Αρχ/κα του Α.Τ. Σαλαμίνας ……… και την από 4.9.08 βεβαίωση παραλαβής του υπαλλήλου των ΕΛΤΑ Αθηνών …… ……….).
Η εναγομένη, όμως, δεν εμφανίστηκε στη δικάσιμο αυτή κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο. Συνεπώς, το Δικαστήριο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 681Β’ και 672 του ΚΠολΔ). Με την υπό κρίση αγωγή ο ενάγων ζητεί να ανατεθεί σε αυτόν η οριστική επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου υιού του που απέκτησε από τις εκτός γάμου σχέσεις του με την εναγομένη και τον οποίο αναγνώρισε εκούσια με την με αρ. 5306/7.5.2001 δήλωση αναγνώρισης τέκνου της συμβολαιογράφου Πειραιά …….. συζ. …….. το γένος …….. ………. και να καταδικαστεί η εναγομένη στη δικαστική του δαπάνη. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρα 16 αρ. 10, 17 παρ. 1 και 22 του ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 681Β’, 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1-3, 672- 676 του ΚΠολΔ.
Εφόσον δεν εμφανίστηκε η εναγομένη κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, δεν επιχειρήθηκε η απόπειρα συμβιβαστικής επίλυσης της διαφοράς (άρθρο 681Π του ΚΠολΔ), πλην όμως ένεκα της ερημοδικίας της δεν προκαλείται απαράδεκτο (βλ. ΑΠ 2130/2007 ΔΙΚΗ 2008.396). Είναι νόμιμη και στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1515, 1516 και 1518 του ΑΚ και 176 του ΚΠολΔ, εκτός από το παρεπόμενο αίτημα της κήρυξης της παρούσας προσωρινά εκτελεστής, αφού η απόφαση ανάθεσης επιμέλειας είναι διαπλαστική και ως εκ τούτου δεν κηρύσσεται προσωρινά εκτελεστή και τα μέσα έμμεσης εκτέλεσης αποκλείονται (ΕφΑΘ 3702/1986 ΕλλΔ/νη 1986.706, ΕφΠειρ 443/1981 ΕλλΔ/νη 1983. 117, Κεραμέας/Κονδύλης/ Νίκας, ΕρμΚΠολΔ, άρθρο 907, αρ.3, σελ. 1721 , άρθρο 681Β’, σελ.1306). Πρέπει, επομένως, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη.
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης που εξετάστηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού κατά την εκδίκαση της υπόθεσης και περιέχεται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης που φέρουν τον ίδιο αριθμό με την απόφαση και τα έγγραφα που ο ενάγων επικαλείται και νόμιμα προσκομίζει ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια (τυχόν μνεία παρακάτω ορισμένων από αυτά είναι απλώς ενδεικτική, διότι κανένα από αυτά δεν παραλείφθηκε να συνεκτιμηθεί) και τα οποία λαμβάνονται υπόψη στην προκειμένη διαδικασία ακόμη και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου (ΟλΑΠ 15/2003 ΕλλΔ/νη 2003.937, ΑΠ 2064/2006 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 588/2001, ΑΠ152/2000 ΕλλΔ/νη 43.1365 και 1357 αντίστοιχα), μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων από τις εκτός γάμου σχέσεις του με την εναγομένη (η οποία ήταν ανήλικη μόλις 16 ετών) απέκτησε στις 24.2.2001 έναν υιό, τον …….., ηλικίας σήμερα οκτώ (8) ετών, τον οποίο αναγνώρισε εκουσίως δυνάμει της με αρ.5.506/7.5.2001 πράξης αναγνώρισης τέκνου της συμβολαιογράφου Πειραιά ……. συζ. … το γένος ……… .
Οι διάδικοι διέμεναν μαζί στην πατρική οικία του ενάγοντος στον Κορυδαλλό Αττικής από τη σύναψη της μνηστείας τους στις 30.4.2000 μέχρι και την 31η.7.2002, οπότε η εναγομένη εγκατέλειψε τον ενάγοντα -μνηστήρα της και το μόλις 15 μηνών αγοράκι της και παρά τις τότε παρακλήσεις του ενάγοντος να επιστρέψει στην οικογένειά τους προκειμένου να παντρευτούν και να ζήσουν μαζί, αυτή (εναγομένη) διέκοψε κάθε επικοινωνία τόσο με τον ενάγοντα όσο και με το αγοράκι της. Έκτοτε, το ανήλικο διαμένει με τον ενάγοντα- πατέρα του ο οποίος το υπεραγαπά και φροντίζει με ζήλο για την καλή ανατροφή του και τη σωστή διαπαιδαγώγησή του και τον οποίο συνδράμουν οι οικείοι του και κυρίως η μητέρα του, η οποία είναι νεότατη (48 περίπου ετών) και η οποία το προσέχει τις ώρες που απουσιάζει ο ενάγων-πατέρας του στην εργασία του στην εταιρία με την επωνυμία «…… ….», στην οποία εργάζεται με την ειδικότητα του ηλεκτρολόγου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι με την προαναφερόμενη πράξη αναγνώρισης ο ενάγων ανέλαβε την κηδεμονία του τέκνου του αφού η εναγομένη ήταν ανήλικη (ημ/νία γέννησης 3.10.1984) και ως εκ τούτου δεν μπορούσε η ίδια λόγω της ανηλικότητάς της να αναλάβει τις ευθύνες της ανατροφής ενός βρέφους. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, το οποίο φοιτά σήμερα στη β’ τάξη του δημόσιου δημοτικού σχολείου, είναι προσκολλημένο στον πατέρα του τον οποίο εξίσου υπεραγαπά και είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό, ψυχικά ισορροπημένο και χαρούμενο παιδί. Η θετική επίδραση του πατέρα του διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο από την προσωπική επαφή και συνομιλία μαζί του, το οποίο είναι άτομο που παρά τη μικρή ηλικία του διαθέτει πνευματική ωριμότητα και έχει συγκροτημένη σκέψη. Μάλιστα, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ανέφερε ότι δεν έχει καμία επικοινωνία με τη μητέρα του και ότι μόνο μία φορά τη συνάντησε προ ετών και για ελάχιστη ώρα.
Αντίθετα, ο ενάγων προσπαθεί να του διαμορφώσει κατάλληλο περιβάλλον και πολιτισμένο επίπεδο ζωής από υλική και ψυχοδιανοητική άποψη, που θα συμβάλλει στη διαβίωσή του υπό συνθήκες συναισθηματικής ασφάλειας και σταθερότητας, στην απρόσκοπτη εκπαίδευσή του και στη σωστή ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Επομένως, το αληθινό συμφέρον του ανηλίκου, το οποίο το Δικαστήριο έχει ως μόνο οδηγό και ενόψει της ηλικίας του, τις ειδικές του ανάγκες, τις προσωπικές ιδιότητες των γονέων και τη σωματική, ψυχική και πνευματική εν γένει κατάσταση αυτών, επιβάλλει να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου του στον πατέρα του, ο οποίος είναι σε θέση να το φροντίζει με την αμέριστη συμπαράσταση και αρωγή των οικείων του, όπως ειπώθηκε, που διαμένουν κοντά στην οικία του και με τον οποίο (ενάγοντα) το ανήλικο έχει αναπτύξει ισχυρό συναισθηματικό δεσμό διεπόμενο από αμοιβαία αισθήματα αγάπης και εμπιστοσύνης.
Κατ’ ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, πρέπει η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να γίνει δεκτή ως βάσιμη και από ουσιαστική άποψη και να ανατεθεί η επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, ……., αποκλειστικά στον ενάγοντα. Τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντα πρέπει να επιβληθούν στην εναγόμενη, λόγω της ήττας της (άρθρο 176 του ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να οριστεί και το προκαταβλητέο παράβολο για την περίπτωση που θα ασκηθεί ανακοπή ερημοδικίας (άρθρα 673, 509 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εναγομένης.
Ορίζει το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των εκατόν ογδόντα (180) ευρώ.
Δέχεται την αγωγή.
Αναθέτει την επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνων των διαδίκων, ……… ………, αποκλειστικά στον ενάγοντα.
Επιβάλλει σε βάρος της εναγομένης τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, στις 1-4-2009, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση με απόντες τους διαδίκους και την πληρεξούσια δικηγόρο του ενάγοντα .
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
