Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας
Αριθμός Απόφασης 1867/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αγγελική Λιάκουρη, Πρωτόδικη, που όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών κι από τη Γραμματέα Μαρία Χορού.
Συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών στο ακροατήριό του, την 23-03-2017, για να δικάσει την από 25-06-2015 και με αριθμό κατάθεσης 71916/2212/10-07-2015 αίτηση – κλήση με αντικείμενο την ανάγνωση δεδικασμένου αλλοδαπής απόφασης και κήρυξη αυτής εκτελεστής:
ΤΗΣ ΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΑΙΤΟΥΣΑΣ : _________ __________ (_______ _________), θυγ. __________ και ___________, εν διαστάσει συζύγου του κ. __________ ___________ του ____________, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Αικατερίνης Μητρογιάννη.
ΚΑΘ’ΟΥ Η ΑΙΤΗΣΗ – ΚΛΗΣΗ : __________ ________ του ___________, κατοίκου ________ _________, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Οδυσσέα Μάρρη.
Η καλούσα με την από 25-06-2015 και με αριθμό κατάθεσης 71916/2212/10-07- 2015 κλήση, για την οποία ορίσθηκε αρχική δικάσιμος η 20-07-2015 και κατόπιν αναβολής αυτή που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, ζητά να γίνει δεκτή η από 05-01-2015 αίτηση με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 3781/1 14/13-01-2015 με αντικείμενο την αναγνώριση δεδικασμένου αλλοδαπής απόφασης.
ΚΥΡΙΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΩΝ: ____________ __________ του ___________ και της __________, κάτοικος __________ __________, ο οποίος παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Οδυσσέα Μάρρη.
ΚΑΘ ΗΣ Η ΚΥΡΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: _______ ________ (________ __________), θυγ. ___________ και ____________, εν διαστάσει συζύγου του κ. ____________ _________ του ____________, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Αικατερίνης Μητρογιάννη.
Ο κυρίως παρεμβαίνουν ζητά να γίνει δεκτή η από 09-06-2015 και με αριθμό κατάθεσης 64326/1965/1 1-06-2015 παρέμβασή του, για την οποία είχε ορισθεί αρχική δικάσιμος η 15-01-2016 και κατόπιν αναβολής αυτή που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νομίμως επαναφέρεται με την από 25-06-201 5 και με αριθμό κατάθεσης 1916/2212/10-07-2015 κλήση, για την οποία ορίσθηκε αρχική δικάσιμος η 20-07-2015 και κατόπιν αναβολής αυτή που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας, η από 05-012015 και με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 3781/1 14/13-01-2015 αίτηση με αντικείμενο την αναγνώριση δεδικασμένου αλλοδαπής απόφασης και κήρυξη αυτής εκτελεστής, η οποία εκδικάσθηκε την 12-02-2015 κι εκδόθηκε επ’ αυτής η υπ’ αριθμ. 1371/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Εκούσιας Δικαιοδοσίας), η οποία, αφού αναγνώρισε την ισχύ της από 08-10-2012 και με αριθμό EE 120077-K/U απόφασης του Μονομελούς Περιφερειακού Δικαστηρίου (Οικογενειακής Προστασίας) του Βίντερτουρ (Winterthur) της Ελβετίας ως προς τη διάταξη που ρυθμίζει το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ’ ου με το ανήλικο τέκνο του και της από 10-02-2014 απόφασης της Υπηρεσίας Προστασίας Παιδιών και Ενηλίκων της Δημοτικής Περιφέρειας Μάιλεν, που μεταρρυθμίζει το εν λόγω δικαίωμα επικοινωνίας του καθ’ ου με το ανήλικο τέκνο του, στην Ελλάδα, διέταξε κατά τα λοιπά την επανάληψη της συζήτησης της υπό κρίση αίτησης, προκειμένου να προσκομιστεί α) πιστοποιητικό του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Αθηνών περί μη έκδοσης απόφασης, μεταξύ της αιτούσας και του καθ’ ου, με αντικείμενο τη διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, καθώς και β) την προβλεπόμενη στο άρθρο 54 της Σύμβασης του Λουγκάνο 2007 βεβαίωση αναφορικά με την από 08-10-2012 και με αριθμό ΕΕ120077-Κ-ϋ/ απόφαση του Μονομελούς Περιφερειακού Δικαστηρίου (Οικογενειακής Προστασίας) του Βίντερτουρ της Ελβετίας, ή πιστοποιητικό ή άλλο έγγραφο, από το οποίο να προκύπτει ότι η ως άνω αναφερόμενη απόφαση είναι εκτελεστή στην Ελβετία.
Με την από 09-06-20.15 και με αριθμό κατάθεσης 64326/1965/1 1-06-2015 υπό κρίση παρέμβαση ο παρεμβαίνων ισχυρίζεται ότι η καθ’ ης άσκησε τη με αριθμ. κατάθεσης 3781/114/2015 αίτηση, με την οποία ζήτησε την αναγνώριση στην Ελλάδα του δεδικασμένου αλλοδαπής δικαστικής απόφασης που αφορά το κοινό τέκνο τους. Ότι, ο ίδιος ζητά να γίνει δεκτή η παρέμβασή του και να απορριφθεί η αίτηση της αντιδίκου του για το ότι η προα.ναφερόμενη απόφαση του Ελβετικού Δικαστηρίου για παροχή διατροφής δεν είναι εκτελεστή στην Ελβετία και να καταδικασθεί η καθ’ ης στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση παρέμβαση παραδεκτούς ασκείται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο να την δικάσει (άρθρα 79, 81 και 85 ΚΠολΔ), είναι , νόμιμη, στηριζόμενη στα άρθρα 79 εττ. ΚΠολΔ και 752 ΚΠολΔ και ττρέττει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, συνεκδικαζόμενη (άρθρα 31, 246 και 591 ΚΠολΔ) με την ως άνω αίτηση, αφού αφορούν το ίδιο αντικείμενο κι έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων.
Με τη διάταξη του άρθρου 780 ΚΠολΔ ορίζεται ότι, απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας αλλοδαπού δικαστηρίου έχει στην ημεδαπή χωρίς άλλη διαδικασία την ισχύ που αναγνωρίζει σε αυτήν το δίκαιο του Κράτους του Δικαστηρίου που την εξέδωσε, εφόσον συντρέχουν οι εξής προϋποθέσεις: 1) Να εφαρμόστηκε από το αλλοδαπό Δικαστήριο ως προς την ουσία της διαφοράς, το ουσιαστικό δίκαιο εκείνης της χώρας, που κατά το ελληνικό διεθνές ιδιωτικό δίκαιο έπρεπε να εφαρμοστεί, 2) να εκδόθηκε από δικαστήριο που είχε διεθνή δικαιοδοσία, σύμφωνα με τους κανόνες διεθνούς δικονομικού δικαίου της χώρας εκείνης, της οποίας ουσιαστικού δικαίου κανόνες έπρεπε να εφαρμοστούν κατά το ελληνικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, σύμφωνα με την πρώτη προϋπόθεση, (ενόψει του ειδικότερου αυτού προσδιορισμού της διεθνούς δικαιοδοσίας στις αλλοδαπές αποφάσεις εκούσιας δικαιοδοσίας δεν εφαρμόζεται το άρθρο 323 αρ. 2 ΚΠολΔ) και 3) να μην αντίκειται η αλλοδαπή απόφαση στη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη, όπως οι έννοιες αυτές χρησιμοποιούνται στις διατάξεις των άρθρων 323 αρ. 5, 903 αρ. 6 και 905 αρ. 2 και 3 ΚΠολΔ (βλ.Κεραμέα- Κονδύλη-Νίκα «Ερμηνεία ΚΠολΔ», άρθρο 780, παρ. 7 εττ., σελ. 1139). Από την άνω διάταξη συνάγεται σαφώς ότι η αλλοδαπή απόφαση εκούσιας δικαιοδοσίας αναγνωρίζεται από τα Ελληνικά δικαστήρια κι ότι έχει ισχύ στην Ελλάδα εφόσον διαπιστωθεί, κατά την ειδική διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άνω άρθρου και μόνο όταν πρόκειται με βάση αυτή να γίνει εκτέλεση στην Ελλάδα (αν είναι δεκτική εκτέλεσης), ή να ζητηθεί η συνδρομή της Ελληνικής δημόσιας αρχής για συγκεκριμένη ενέργεια (π.χ. καταχώρηση αλλοδαπής απόφασης στα ημεδαπά ληξιαρχικά βιβλία κ.λ.π). Με την αναγνώρισή της η αλλοδαπή απόφαση αναπτύσσει στην ημεδαπή την ισχύ που της προσδίδεται στο κράτος προελεύσεως. Με τον όρο «ισχύς» νοείται η τυπική ισχύς της αλλοδαπής αποφάσεως και όχι τα ουσιαστικά της αποτελέσματα, τα οποία καθορίζονται αυτοτελώς κατά το ελληνικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο (ΕφΠατρ 1036/1984 ΕλλΔνη 1985.284, Κεραμέα- Κονδύλη-Νίκα «Ερμηνεία ΚΠολΔ» υπό άρθρο 780, παρ. 2 σελ. 1538). Περαιτέρω, οι αποφάσεις που εκδίδονται, επί υποθέσεων εκούσιας διαδοσίας στερούνται εκτελεστότητας και κατά κανόνα δεν παράγουν ουσιαστικό δεδικασμένο, ως ισχύς των αποφάσεων αυτών, η οποία (ισχύς) κατά την προαναφερόμενη ειδική διάταξη αναγνωρίζεται αυτοδίκαια στην ημεδαπή έννομη τάξη, νοείται κυρίως η διαπλαστική ή διαπιστωτική ενέργεια που οι αποφάσεις αυτές αναπτύσσουν, η οποία, διαμέσου των ρυθμίσεων του ουσιαστικού δικαίου διαμορφώνει ή κατοχυρώνει την υπόσταση ή το περιεχόμενο ορισμένης έννομης σχέσης ή κατάστασης, ενόψει της ειδικότερης αυτή λειτουργίας των αποφάσεων που κρίνουν επί υποθέσεων εκούσιας δικαιοδοσίας, η ισχύς των εννόμων συνεπειών τους στην ημεδαπή έννομη τάξη κατ’ αρχάς εξαρτάται, σύμφωνα με το άρθρο 780,ρτοιχ. 1 ΚΠολΔ, από τη δυνατότητα επίκλησης στην Ελλάδα των εννόμων συνεπειών που προβλέπονται από τους κανόνες του ουσιαστικού δικαίου που υποδεικνύονται ως εφαρμοστέοι στη συγκεκριμένη έννομη σχέση από το Ελληνικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο. Συνακόλουθα, στις περιπτώσεις που, σύμφωνα με τους κανόνες του δικαίου αυτού, η ύπαρξη υφιστάμενης έννομης σχέσης που αφορά στην προσωπική κατάσταση προϋποθέτει την έκδοση διαπλαστικής πράξης, ύστερα από δήλωση του ενδιαφερομένου ενώπιον του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, η διαπλαστική ενέργεια της πράξεως αυτής αναγνωρίζεται αυτοδικαίως στην Ελλάδα, με την επιφύλαξη ότι η θεμελιούμενη στην αναγνώριση αυτή επίκληση των εννόμων συνεπειών της ανωτέρω πράξεως δεν θίγει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 905 παρ.4 ΚΠολΔ, οι διατάξεις περί κήρυξης της εκτελεστότητας αλλοδαπών τίτλων εφαρμόζονται και για την αναγνώριση δεδικασμένου από απόφαση αλλοδαπού Δικαστηρίου, που αφορά την προσωπική κατάσταση. Αν και κατά τη γραμματική διατύπωση απαιτείται απόφαση αλλοδαπού Δικαστηρίου, τελεολογικώς ερμηνευόμενη, η διάταξη αυτή έχει εφαρμογή σε κάθε πράξη αρμοδίου οργάνου αλλοδαπής Πολιτείας, που κατά το εκεί ισχύον δίκαιο ρυθμίζει θέματα αναφερόμενα στην προσωπική κατάσταση, τα οποία στην Ελλάδα ρυθμίζονται αποκλειστικώς με δικαστική απόφαση (ΜΠρθεσ 10946/2001 Αρμ.2002,1357, ΜΠρΘεσ 6839/1994 Αρμ. 1995.508, ΜΠρΘεσ 1 1319/1994 Αρμ.1995.60, ΜΠρΑΘ 1801/1983 ΕλλΔνη 24.1097, με τις εκεί παραπομπές στη θεωρία και τη νομολογία, Γνωμοδότηση Νομικού Συμβουλίου του Κράτους υπ’ αριθ. 285/17-5-1993).
Από την εκτίμηση όλων των νομίμως προσκομιζόμενων εγγράφων αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της υπ’ αριθμ. 1371/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας) κρίθηκε ότι η αιτούσα – καλούσα τέλεσε την 19-09-2007 πολιτικό γάμο με τον καθ’ ου στη Γλυφάδα Αττικής και θρησκευτικό γάμο την 26-07-2008 κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, κατά τη διάρκεια του οποίου απέκτησαν την 03-10-2007 ένα τέκνο, την Αλεξία. Κατόπιν διάσπασης της συμβίωσής τους εκδόθηκε η από 08-102012 και με αριθμό ΕΕ120077-K/U/ απόφαση του Μονομελούς Περιφερειακού Δικαστηρίου (Οικογενειακής Προστασίας) του Βίντερτουρ (Winterthur) της Ελβετίας, με την οποία δόθηκε η επιμέλεια του κοινού τους τέκνου στην αιτούσα, ρυθμίστηκαν ζητήματα χρήσης περιουσιακών τους στοιχείων, ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του καθ’ ου με το ανήλικο τέκνο του Αλεξία, για την περίπτωση ύπαρξης ασυμφωνίας μεταξύ τους και υποχρεώθηκε ο καθ’ ου να καταβάλει μηνιαία διατροφή στο ανήλικο τέκνο του. Η αναγνώριση της εν λόγω απόφασης δεν αντίκειται προφανώς στη δημόσια τάξη της Ελλάδας κι ο καθ’ ου η αίτηση, δεν δικάστηκε ερήμην, αλλά παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια πληρεξουσίου δικηγόρου. Επίσης, δεν αποδεικνύεται ότι η προς αναγνώριση απόφαση είναι ασυμβίβαστη με απόφαση που εκδόθηκε προγενέστερα μεταξύ των ίδιων διαδίκων και με το ίδιο αντικείμενο και την ίδια αιτία σε άλλο δεσμευόμενο από τη Σύμβαση του Λουγκάνο του έτους 2007 κράτος ή σε τρίτο κράτος. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι η βάση διεθνούς δικαιοδοσίας, στην οποία στηρίχθηκε η απόφαση είναι αυτή της συνήθους διαμονής του δικαιούχου της διατροφής, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 5 παρ. 2 περ. α’της Σύμβασης του Λουγκάνο 2007, καθόσον, η κοινή συζυγική κατοικία των συζύγων και ως εκ τούτου και της δικαιούχου της διατροφής – κόρης τους, ήταν, κατά, την έναρξη της διαδικασίας τηςν περιοχή Βίντερτουρ (Winterthur) της Ελβετίας. Περαιτέρω, η προς αναγνώριση απόφαση δεν έχει προσβληθεί με τακτικό ένδικο μέσο, καθόσον, σύμφωνα με την από 24-06-2014 τεθείσα σφραγίδα επί του κειμένου αυτής κατέστη τελεσίδικη και αμετάκλητη την 30-10-2012, κι ως εκ τούτου δεν τίθεται ζήτημα αναστολής της διαδικασίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 37 της εφαρμοστέας στην παρούσα υπόθεση Σύμβασης του Λουγκάνο του έτους 2007. Επίσης, από το υπ’ αριθμ. 1378/2017 προέκυψε ότι δεν έχει εκδοθεί απόφαση μεταξύ των διαδίκων με αντικείμενο τη διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους και από την από 15-06-2015 επίσημη μετάφραση της από 08-10-2012 και με αριθμό ΕΕ120077-K/U/ απόφασης του Μονομελούς Περιφερειακού Δικαστηρίου (Οικογενειακής Προστασίας) του Βίντερτουρ (Winterthur) της Ελβετίας από τη μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών αποδεικνύεται ότι η εν λόγω απόφαση είναι τελεσίδικη και εκτελεστή από 30-10-2012. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση ως ουσία βάσιμη, απορριπτομένης ως ουσία αβάσιμης της κυρίας παρεμβάσεως και να αναγνωρισθεί ότι υπάρχει δεδικασμένο και στην ελληνική επικράτεια που απορρέει από την υπ’ αριθμ. EE120077-K/U/ απόφαση του Μονομελούς Περιφερειακού Δικαστηρίου (Οικογενειακής Προστασίας) του Βίντερτουρ (Winterthur) της Ελβετίας, όσον αφορά τη διάταξη του δικαιώματος διατροφής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την από 05-01-2015 με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 3781/1 14/13-01-2015 αίτηση με την από 09-06-2015 και με αριθμό κατάθεσης 64326/1965/11-06-2015 κύρια παρέμβαση.
ΔΕΧΕΤΑΙ την από 05-01-2015 με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 3781/114/13-01 – 2015 αίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 09-06-2015 και με αριθμό κατάθεσης 64326/1965/11 -062015 κύρια παρέμβαση.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι υπάρχει δεδικασμένο και στην ελληνική επικράτεια που απορρέει από την υπ’ αριθμ. ΕΕ120077-K/U/ απόφαση του Μονομελούς Περιφερειακού Δικαστηρίου (Οικογενειακής Προστασίας) του Βίντερτουρ (Winterthur) της Ελβετίας, όσον αφορά τη διάταξη του δικαιώματος διατροφής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, _______.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό της την 07/07/2017.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
