Περίληψη
ΑΠΟΦΑΣΗ 1095/2016
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΣΥΓΚΡΌΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Βασίλειο Χατζηπανταζή, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου της Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου της Αθήνας και από την Γραμματέα Αναστασία Καραγγελή.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, την 20η Φεβρουάριου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΠΤΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία «_________ Ανώνυμος Βιοτεχνική και Εμπορική Εταιρία Ετοίμων Ενδυμάτων και Δερμάτινων Ειδών» και με τον δ.τ. «_________ SA», που εδρεύει στην Ηλιούπολη Αττικής, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, που δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΑΝΑΚΟΠΗ: 1) _________ _________ του _________ , και 2)_________ _________ του _________ αμφοτέρων κατοίκων Βούλας Αττικής, που παραστάθηκαν στο Δικαστήριο διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Χρήστου Οικονομάκη.
Η ΑΝΑΚΟΠΤΟΥΣΑ ζήτησε να γίνει δεκτή η με αριθμό κατάθεσης 31587/222/2014 ανακοπή, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την 10-3-2014, και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΕΩΣ οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώθηκε παραπάνω, και ο πληρεξούσιος δικηγόρος των καθ’ ων η ανακοπή ανέπτυξε τους ισχυρισμούς τους και ζήτησε να γίνουν δεκτά, όσα αναφέρονται στο πρακτικό και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις από 10-3-2013 επισημειώσεις της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Χαβαλεστάνου, στα αντίγραφα της ανακοπής, που οι καθ’ ων επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, προκύπτει ότι η συζήτηση της προκειμένης υποθέσεως, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, έγινε με την επιμέλεια της ανακόπτουσας, αφού ακριβές αντίγραφο της κρινομένης από 7-3-2014 ανακοπής της με την επ’ αυτής επισημειούμενη με αριθμό 31587/222/10-3-2014 έκθεση καταθέσεως του γραμματέα του Δικαστηρίου τούτου και την πράξη του Δικαστού του ίδιου Δικαστηρίου με την οποία ορίσθηκε δικάσιμος για την συζήτησή της η προαναφερόμενη, καθώς και κλήση των καθ’ ων η ανακοπή να εμφανιστούν, σ’ αυτήν, νομίμως και εμπροθέσμως επιδόθηκε στους τελευταίους (άρθρο 632 παρ. 1 εδ. β’ του Κ.Πολ.Δ). Κατά τη δικάσιμο αυτή η ανακόπτουσα δεν εμφανίσθηκε κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά του οικείου εκθέματος και δεν έλαβε μέρος στη συζήτηση της υποθέσεως. Επομένως, η ανακόπτουσα πρέπει να δικασθεί ερήμην, το Δικαστήριο ωστόσο πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης, ως να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρο 649 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ). Η ανακόπτουσα με την υπό κρίση ανακοπή της, ζητεί, για τους λόγους που εκθέτει σ’ αυτή, την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 9.258/2014 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, που εκδόθηκε για απαίτηση των καθ’ ων από καθυστερούμενα υπομισθώματα, ποσού 60.330 ευρώ και υποχρεώθηκαν να καταβάλουν σε έκαστο εξ αυτών το προαναφερόμενο ποσό πλέον τόκων και δικαστικών εξόδων.
Η ως άνω ανακοπή ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ άρθρο 632 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., αρμοδίως δε καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 625, 14 παρ. 1 περ. β’, 16 περ. 1 και 584 Κ.Πολ.Δ.), προκειμένου να εκδικασθεί κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 648 έως 661 Κ.Πολ.Δ), κατά την οποία εκδικάζονται και οι διαφορές από καθυστερούμενα μισθώματα, με βάση την οποία εκδόθηκε η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής (άρθρα 632 παρ. 3 και 647 Κ.Πολ.Δ.). Επομένως πρέπει η υπό κρίση ανακοπή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί το παραδεκτό, νόμιμο και ουσιαστικά βάσιμο των λόγων της.
Κατά το άρθρο 281 ΑΚ η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια, που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Στην προκειμένη περίπτωση η ανακόπτουσα με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση ανακοπής της ισχυρίζεται, ότι καταχρηστικά οι καθ’ ων η ανακοπή προέβησαν στην έκδοση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, προτού να εκδοθεί απόφαση επί της υπ’ αριθμ. εκθ. καταθ. 138566/4150-2011 αγωγής που άσκησε η ίδια (ανακόπτουσα) ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με αίτημα τη μείωση του μισθώματος του επίδικου μισθίου, δικάσιμος της οποίας προσδιορίσθηκε μετά από αναβολή, η 29η-1-2015. Ότι, ειδικότερα, η ανακόπτουσα αδυνατούσε να καταβάλει το συμφωνηθέν μίσθωμα, ένεκα της απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών και για το λόγο αυτό αιτήθηκε με την προαναφερόμενη αγωγή της τη μείωση του καταβαλλόμενου μισθώματος. Με αυτό το περιεχόμενο ο λόγος αυτός της ανακοπής, με τον οποίο επιχειρείται να θεμελιωθεί η καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος των καθ’ ων η ανακοπή να επιδιώξει την αξίωση τους με την έκδοση διαταγής πληρωμής, είναι απορριπτέος ως μη νόμιμος, καθόσον τα εκτιθέμενα ως άνω πραγματικά περιστατικά, και αληθή υποτιθέμενα, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 281 ΑΚ, ήτοι δεν συνεπάγονται από μόνα τους υπέρβαση των ορίων, που θέτουν η καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος.
Με το δεύτερο λόγο της υπό κρίση ανακοπής η ανακόπτουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής είναι άκυρη, διότι δεν αναφέρονται σ’ αυτή εκείνα τα στοιχεία (ποσοστό αυξήσεως τιμαρίθμου κόστους ζωής κατά το προηγούμενο της αναπροσαρμογής δωδεκάμηνο), όπως προβλέπεται στον όρο 6 της συμβάσεως μισθώσεως, από τα οποία να προκύπτει ασφαλώς η αναπροσαρμογή του μισθώματος στο ποσό των 18.885,43 ευρώ, πλέον χαρτοσήμου. Από την επισκόπηση της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής και δη στο 5° φύλλο αυτής, προκύπτει ότι ελήφθησαν υπόψη οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 6 της ως άνω συμβάσεως και τούτο διότι στην ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής επί λέξει αναφέρεται « … δυνάμει του άρθρου 6 της υπόψη μισθωτικής σύμβασης, συμφωνήθηκε όπως το μηνιαίο μίσθωμα μετά την παρέλευση του πρώτου μισθωτικού έτους, ήτοι από 20-2-1999 και εφεξής, αναπροσαρμόζεται ετησίως και αυτοδίκαια – χωρίς δηλαδή προηγούμενη όχληση της αρχικής μισθώτριας – κατά ποσοστό ίσο με τον επίσημο τιμάριθμο του κόστους ζωής, όπως αυτός καθορίζεται από την Τράπεζα ________, την 1 Φεβρουάριου εκάστου έτους και για τους αμέσως προηγούμενους δώδεκα μήνες (12). Το ποσό της υπόψη ετήσιας αναπροσαρμογής του μισθώματος κατά ρητή συμφωνία των μερών ορίσθηκε ότι σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι κατώτερο του ποσοστού του 6% επί του ήδη καταβαλλομένου κατά το χρόνο της αναπροσαρμογής μισθώματος». Συνεπώς, πρέπει ο δεύτερος λόγος της ανακοπής να απορριφθεί ως αβάσιμος στην ουσία του.
Επομένως, πρέπει η κρινόμενη ανακοπή να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της. Τέλος, πρέπει η ανακόπτουσα να καταδικασθεί στα δικαστικά έξοδα των καθ’ ων η ανακοπή, ένεκα της ήττας της (άρθρο 176 Κ.Πολ.Δ.), όπως ειδικότερα στο διατακτικό διαλαμβάνεται.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της ανακόπτουσας.
-ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την ανακοπή.
-ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν στην ουσία.
-ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ την με αριθμό 9.258/2014 προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τουτου.
-ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την ανακόπτουσα στα δικαστικά έξοδα των καθ’ ων
Η ανακοπή, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη Δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο στις 30-9-16
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
