Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Απόφασης
4887/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Κωνσταντίνο Σπυράκο, Πρωτόδικη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Ουρανία Γκίζα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 25 Απριλίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της ενάγουσας: _______ __________ του __________, κατοίκου __________ _________, οδός __________ ________ αρ. ___, με ΑΦΜ _________, ενεργούσας υπό την ιδιότητά της ως ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της __________, η οποία παραστάθηκε, στο ακροατήριο, μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου της Μαρίας Κανακάκη.
Του εναγόμενου: ___________ __________ του __________, κατοίκου ____________ _________, οδός _____________ αρ. ______, ο οποίος παραστάθηκε, στο ακροατήριο, με τον πληρεξούσιο δικηγόρου του Κώστα Κουτσουλέλο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 21.2.2018 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης 1998/852/2018, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας γράφτηκε στο οικείο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της αγωγής, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1390, 1485, 1486, 1489 και 1493 ΑΚ, προκύπτει ότι οι γονείς, είτε υπάρχει μεταξύ τους γάμος και συμβιώνουν είτε έχει διακοπεί η συμβίωσή τους, είτε έχει εκδοθεί διαζύγιο έχουν κοινή υποχρέωση να διατρέφουν το ανήλικο τέκνο τους, ακόμα και αν τούτο έχει περιουσία, εφόσον όμως τα εισοδήματα από αυτήν, ή το προϊόν της εργασίας του, ή άλλα τυχόν εισοδήματά του, δεν αρκούν για τη διατροφή του. Το μέτρο της διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του τέκνου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του και περιλαμβάνει όλα τα αναγκαία για τη συντήρησή του έξοδα και επιπλέον τα έξοδα για την ανατροφή, καθώς και την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Ως συνθήκες ζωής νοούνται οι συγκεκριμένοι όροι διαβιώσεως, που ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία, τον τόπο κατοικίας, την ανάγκη εκπαιδεύσεως και την κατάσταση της υγείας του δικαιούχου, σε συνδυασμό με την περιουσιακή κατάσταση του υποχρέου. Εξάλλου, η κατά τα άνω υποχρέωση των γονέων προς διατροφή του τέκνου τους, βαρύνει αυτούς, κατά το άρθρο 1489 παρ. 2 ΑΚ, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Η αναγωγή της υποχρεώσεως συνεισφοράς στις δυνάμεις των γονέων και τις συνθήκες της οικογενειακής τους ζωής, σημαίνει θέσπιση υποχρεώσεως αυτών για εργασία, στο μέτρο της ατομικής και οικογενειακής δυνατότητάς τους. Ο εναγόμενος, γονέας, προς καταβολή ολόκληρου του ποσού της διατροφής, μπορεί να επικαλεστεί κατ’ ένσταση, κατ’ άρθρο 262 ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας έχει την οικονομική δυνατότητα, σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε με την απόδειξη της ένστασης αυτής, περιορίζεται η υποχρέωση του εναγόμενου γονέα κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάση αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα (ΑΠ 416/2007 Δημ Νόμος, ΑΠ 884/2003 Δημ Νόμος). Στην περίπτωση που με την αγωγή δεν ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου, αλλά μόνον το μέρος, το οποίο κατά την άποψη του ενάγοντος πρέπει να βαρύνει τον εναγόμενο γονέα, σε αναλογία προς τις οικονομικές δυνάμεις αυτού και του άλλου γονέα (του μη εναγομένου), ο αμυντικός ισχυρισμός ότι η αναλογία αυτή είναι διαφορετική από εκείνη που αναφέρεται στην αγωγή, λειτουργεί ως άρνηση. Στην περίπτωση αυτή ο συσχετισμός των οικονομικών δυνάμεων των δύο γονέων πρέπει να γίνει από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα προς τα πραγματικά περιστατικά που αποδεικνύουν εκατέρωθεν (ΕφΘεσ 2944/2004 δημ στη ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, οικογενειακή στέγη είναι ο χώρος στον οποίο οι σύζυγοι και τα τέκνα έχουν την κύρια διαμονή τους. Ο χώρος τον οποίο οι σύζυγοι χρησιμοποιούν για τις στεγαστικές τους ανάγκες και στον οποίο αναπτύσσεται η συζυγική τους δραστηριότητα (Κ. Παπαδόπουλος «Αγωγές Οικογενειακού Δικαίου» τ. 1 εκδ. 2001 σελ. 331). Η αξίωση του συζύγου για παραχώρηση της χρήσεως της οικογενειακής στέγης (ΑΙ< 1393) είναι ενοχική, αγώγιμη και εκτελεστή αξίωση και, κατά την ορθότερη άποψη, ανεξάρτητη από την αξίωση της διατροφής (Κ. Παπαδόπουλος ο.π. σελ 334). Για *την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης, ο δικαστής μπορεί να ορίσει παροχή ή ανταλλάγματα προς τον άλλο σύζυγο, από τον οποίο αφαιρείται η χρήση του ακινήτου, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του καθενός (οικονομικές, επαγγελματικές, διαμονή κοινών τέκνων κλπ). Το αντάλλαγμα δηλαδή θα αποτελεί περιεχόμενο της ρήτρας της επιείκειας, με βάση την οποία θα κρίνει ο δικαστής και όχι ως μέρος της διατροφής. Αν ο δικαιούχος της χρήσεως είναι και δικαιούχος διατροφής, μπορεί να μειωθεί η διατροφή που οφείλεται λόγω της παραχωρήσεως της χρήσεως. Αυτό συνιοτά μια συνεκτίμηση του γεγονότος της τιαραχωρήσεως της οικογενειακής στέγης κατά τον καθορισμό του ύφους της διατροφής και όχι έναν συμψηφισμό της ΑΚ 440 (ΑΠ 1630/2002 Δνη 2003. 775, ΕφΛαρ 346/2015, ΕφΠατρ 432/2008 ΤΝΠ Νόμος, ΕφΑΘ 6856/2007 Δνη 2009. 257, ΕφΑΘ 1073/2006 Δνη 2007. 609, ΕφΑΘ 9153/2005 ΝοΒ 2006. 697). Ο εναγόμενος δεν έχει ουσιαστικές ενστάσεις, ούτε και την ένσταση καταχρηστικής ασκήσεως δικαιώματος (ΑΚ 281), διότι τα πραγματικά γεγονότα, που θα θεμελίωναν την ένσταση αυτή, θα ανέτρεπαν το βάθρο, στο οποίο στηρίζεται η παραχώρηση, δηλαδή την επιεική κρίση και επομένως τα περιστατικά αυτά θα συνιστουσαν αιτιολογημένη άρνηση της αγωγής (Παπαδόπουλος ό.π., σελ. 344, ΕφΛαρ 346/2015 ό.π.).
Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα, ενεργούσα ως ασκούσα την επιμέλεια του προσώπου του ανήλικου τέκνου της _________, το οποίο έχει αποκτήσει από το γάμο της με τον εναγόμενο πρώην σύζυγό της, ζητεί να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της καταβάλλει ποσό 788,70 ευρώ για λογαριασμό του ως άνω ανήλικου τέκνου τους ως μηνιαία σε χρήμα διατροφή, το οποίο διαμένει με αυτήν, στερείται περιουσίας και εισοδημάτων και αδυνατεί να αυτοδιατραφεί, και δη το ως άνω ποσό προκαταβολικά εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, και δη νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας παροχής και έως την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση αγωγή, για την οποία έχει καταβληθεί το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα υπέρ τρίτων ποσοστά (βλ. το με κωδικό ___________ _____ ______ __ παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, σε συνδυασμό με το από 24.4.2018 αποδεικτικό πληρωμής της τράπεζας “________”), παραδεκτά εισάγεται στο παρόν Δικαστήριο, το οποίο τυγχάνει καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 17 περ. 2 και 22 ΚΠολΔ), για να συζητηθεί κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 592, 593 – 602 και 610 – 613 ΚΠολΔ (όπως αυτά ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους από το ν. 4335/2015, λόγω του χρόνου κατάθεσης της αγωγής – βλ. άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του ν. 4335/2015), και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489, 1493,1496, 1498, 1516§2, 340, 341§1, 345 και 346 ΑΚ, 907, 910 αρ. 4, 176 και 191§2 ΚΠολΔ. Επομένως πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και από ουσιαστική άποψη, εφόσον απέτυχε η κατ’ άρθρο 611 ΚΠολΔ προσπάθεια του Δικαστηρίου για συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς και, επιπλέον, έχουν προκαταβληθεί από τον εναγόμενο και τα έξοδα της δίκης (άρθρο 173§4 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από τη σχετική δήλωση της πληρεξούσιας δικηγόρου της ενάγουσας που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά.
Ο εναγόμενος, με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου του στο ακροατήριο, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, αλλά και με τις προτάσεις του αρνήθηκε αιτιολογημένα την αγωγή, αμφισβητώντας ότι οι ανάγκες διατροφής του τέκνου του ανέρχονται στο επικαλούμενο από την ενάγουσα ποσό, ζήτησε να συνυπολογιστεί στην αναλογούσα στον ίδιο διατροφή και η μισθωτική αξία της παραχωρηθείσας στην ενάγουσα και το ανήλικο τέκνο τους συζυγική κατοικία ιδιοκτησίας του και προέβαλε ένσταση συνεισφοράς και της ενάγουσας – μητέρας του στη διατροφή του, η οποία είναι νόμιμη (αρθρ. 1489 παρ. 2 ΑΚ) κατά τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, καθόσον με την αγωγή ζητείται το σύνολο του ποσού, στο οποίο αποτιμώνται οι διατροφικές ανάγκες του δικαιούχου τέκνου.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που εξετάσθηκαν κατά πρόταση των διαδίκων στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, την επισκόπηση των φωτογραφιών η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε καθώς και από όλα τα έγγραφα, τα οποία οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, για μερικά εκ των οποίων γίνεται ειδική αναφορά παρακάτω, χωρίς να παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς και τα οποία λαμβάνονται υπόψη στην προκειμένη διαδικασία ακόμη και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου (ΟλΑΠ 15/2003 ΕλλΔ/νη 2003.937, ΑΠ 2064/2006 α’δημ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ588/2001, ΑΠ152/2000 ΕλλΔ/νη 43. 1365 και 1357, αντίστοιχα), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στον __________ στις 20.4.2013 από τον οποίο απέκτησαν ένα τέκνο, τη _________ , η οποία γεννήθηκε στις 27.9.2013. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων ήταν από την αρχή προβληματική, λόγος για τον οποίο η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης επήλθε ήδη προ της γέννησης του τέκνου τους ενώ ο γάμος λύθηκε δυνάμει της υπ’αριθμ. 4565/2017 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου (διαδικασίας γαμικών διαφορών). Με την υπ’αριθμ. 1179/2015 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου (διαδικασίας διατροφών), η οποία εκδόθηκε μετά από συνεκδίκαση των από 4.3.2914 και 5.5.2014 συναφών αγωγών της ενάγουσας και του εναγομένου, αντίστοιχα, κατόπιν μερικού περιορισμού των αιτημάτων τους και αποδοχής αυτών από την αντίστοιχη αντίδικη πλευρά, στα πλαίσια προσπάθειας συναινετικής επίλυσης των διαφορών τους, ανατέθηκε, μεταξύ άλλων, στην ενάγουσα η αποκλειστική επιμέλεια του ανήλικου τέκνου, ρυθμίστηκε ο τρόπος άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας του εναγομένου με αυτό, υποχρεώθηκε να καταβάλλει ο τελευταίος στην ενάγουσα, ως συμμετοχή του στη διατροφή του τέκνου, το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως για χρονικό διάστημα 18 μηνών από την επίδοση της αγωγής, και παραχωρήθηκε στην ενάγουσα η χρήση της οικογενειακής στέγης των διαδίκων, ήτοι διαμερίσματος του Δ’ ορόφου επιφάνειας 72 τ.μ., πλέον αποθήκης και θέσης στάθμευσης πιλοτής, οικοδομής επί της οδού _____________ __________ αρ. ___ στο ___________, μηνιαίας μισθωτικής αξίας, κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου, 400 ευρώ. Ο εναγόμενος εργάζεται ως ιδιωτικός υπάλληλος στην εταιρεία «___________ ____________ ____. _____» στη νήσο ______________, με την ειδικότητα του ηλεκτρολόγου, εργασία από την οποία κερδίζει μηνιαίως ποσό 998,61 ευρώ καθαρά, όπως προκύπτει από τις σχετικές αποδείξεις μισθοδοσίας του, και όχι ποσό 1.500 ευρώ, όπως αναπόδεικτα επικαλείται η ενάγουσα. Διαμένει σε κατάλυμα που του παρέχει η εργοδότριά του εταιρεία, και έτσι δεν επιβαρύνεται με δαπάνη μισθώματος και με έξοδα συντήρησης και λειτουργίας οικίας. Επιβαρύνεται με ΕΝΦΙΑ του ανωτέρω ακινήτου του και με αυξημένα έξοδα μετακίνησης από τη ________ στον __________, όταν έχει επικοινωνία με το τέκνο του. Η ενάγουσα, από την άλλη πλευρά, είναι φιλόλογος και εργάζεται με σύμβαση ορισμένου χρόνου οκτάμηνης διάρκειας στο Δήμο ___________, αντί μηνιαίου μισθού 495 ευρώ. Αμφότεροι οι διάδικοι δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτουν άλλα εισοδήματα ή περιουσιακά στοιχεία, ούτε ότι βαρύνονται εκ του νόμου με υποχρέωση διατροφής άλλων προσώπων, εκτός από το ως άνω τέκνο τους, ενώ οι ίδιοι βαρύνονται με τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης (διατροφής, ένδυσης – υπόδησης, ψυχαγωγίας, μετακίνησής κλπ), που δαπανούν άτομα αντίστοιχης ηλικίας και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων στερείται εισοδημάτων και περιουσίας και δεν έχει, λόγω της ηλικίας του, δυνατότητα να αυτοδιατραφεί. Επομένως, δικαιούται διατροφής έναντι των γονέων του, ol οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Η __________ είναι 4,5 περίπου ετών, φοιτά σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό, τα δίδακτρα του οποίου καλύπτονται από πρόγραμμα του ΕΣΠΑ και βαρύνεται μόνο με τη δαπάνη μεταφοράς της ποσού 50 ευρώ μηνιαίως. Επίσης βαρύνεται με ασφάλιστρα ιδιωτικής ασφάλισης 40,20 ευρώ μηνιαίως. Οι λοιπές δαπάνες διαβίωσης της, ήτοι τροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, εκπαίδευσης, ιατρικές και παραθερισμού, είναι οι συνήθεις δαπάνες παιδιών της αντίστοιχης ηλικίας. Επομένως, με βάση όλα τα προαναφερόμενα, το Δικαστήριο κρίνει ότι για την ανάλογη με τις ανάγκες του ανηλίκου τέκνου διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής του, απαιτείται, ενόψει και της οικονομικής και προσωπικής κατάστασης των γονέων του, το ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως. Στο ποσό αυτό δε συνυπολογίζονται και οι αποτιμώμενες σε χρήμα συναφείς με την περιποίηση και φροντίδα του προσώπου του ανηλίκου υπηρεσίες, των οποίων έχει ανάγκη για την ανατροφή του και του προσφέρονται από την ενάγουσα. Από το συνολικό αυτό ποσόν, ο εναγόμενος πατέρας του είναι σε θέση, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της ενάγουσας, και λαμβανομένης υπόψη της παραχώρησης κατά χρήση στην ενάγουσα και το τέκνο τους της οικίας του, να καλύψει το μερικότερο κονδύλιο των 250 ευρώ μηνιαίως, ενώ το υπόλοιπο αναγκαίο για τη διατροφή του ποσό, θα πρέπει, κατ’ αποδοχήν ως ουσιαστικά βάσιμης της σχετικώς προβληθείσας ένστασης συνεισφοράς του εναγομένου, να βαρύνει την ενάγουσα, η οποία, έχουσα κατά νόμο συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής του, μπορεί να το καλύπτει με την προσφορά των προσωπικών της υπηρεσιών και των λοιπών, συνδεομένων με τη συνοίκησή τους παροχών, αλλά και με τα εισοδήματα από την εργασία της. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με όλα όσα προεκτέθηκαν, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει στην ενάγουσα ως μηνιαία διατροφή το αναφερθέν ποσό των 250 ευρώ για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου της, προκαταβολικά εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, και δη νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή καθώς συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι (άρθρο 910 αριθμ. 4 ΚΠολΔ) και, τέλος, να επιβληθεί σε βάρος του εναγομένου μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας, πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων, λόγω της εν μέρει ήττας του (άρθρα 178, 191§2 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλλει στην ενάγουσα, με την ιδιότητά της ως ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου τους _________ ___________ και για λογαριασμό του, προκαταβολικά εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μήνα, ως διατροφή σε χρήμα, το συνολικό ποσό των διακοσίων πενήντα (250,00) ευρώ για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγομένου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ, πέραν του ποσού που αυτός έχει ήδη προκαταβάλλει.,
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 4-10-2018.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ακριβές αντίγραφο το οποίο θεωρήθηκε για τη νόμιμη σήμανση
Πειραιάς 8-10-2018
Βρασίδας Ζευγολατάκος
