Περίληψη
( ΓΑΚ 10719/2012 )
Αριθμός Αποφάσεως 33/2013
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
( Διαδικασία Πιστωτικών Τίτλων )
Συγκροτήθηκε από τον Ειρηνοδίκη Νικόλαο Κόντο και την Γραμματέα Αλεξάνδρα Μαρκοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 25-2-2013, για να δικάσει την από 26-11-2012 ανακοπή με αριθμό κατάθεσης 156/2012
ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΠΤΟΥΣΑΣ : __________ __________ (__________. __________) του __________ (__________), κατοίκου Πειραιά, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Πετρόπουλο.
ΤΗΣ ΚΑΘ ΗΣ Η ΑΝΑΚΟΠΗ : Της εταιρείας με την επωνυμία “__________ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ που εδρεύει στον __________ Αττικής, όπως νόμιμα εκπροσωπείται, η οποία εκπροσωπήθηκε από το νόμιμο εκπρόσωπο της __________ __________, ο οποίος παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο του Ιωάννα Μαρώση.
Της ανακοπής αυτής ορίστηκε δικάσιμος με την από 29-11-2012 πράξη του Ειρηνοδίκη αυτή που αναφέρεται στην αρχή.
Αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση από την σειρά του εκθέματος το Δικαστήριο έλαβε υπόψη όσα γράφτηκαν στα πρακτικά. μεταξύ:
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ.
Η ανακοπή κατά της υπ’ αριθ. 2685/2012 διαταγής πληρωμής της Ειρηνοδίκου Πειραιώς ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα σύμφωνα με το άρθρο 632 παρ. 1 ΚΠολΔ, (επίδοση διαταγής πληρωμής στις 19/11/2012, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. 4917Γ/19.11.2012 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού του Πρωτοδικείου Πειραιά Δη μητριού Σ. Ραπατζίκου , που προσκομίζεται και επίδοση ανακοπής στις 3.12.2012, όπως προκύπτει από την με αριθμό 4774 73.12.2012 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητού του Πρωτοδικείου Αθηνών που επίσης προσκομίζεται), αρμόδια δε εισάγεται, για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των άρθρων 638-644 ΚΠολΔ, κατά την οποία δικάζεται η διαφορά από την απαίτηση (συναλλαγματική), με βάση την οποία εκδόθηκε η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής (άρθρο 632 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί η νομική κα.ι ουσιαστική βασιμότητα των λόγων της.
Στην προκειμένη περίπτωση η ανακόπτουσα ζητά με την ανακοπή της, να ακυρωθεί η πιο πάνω με αριθμό 2685/2012 διαταγή πληρωμής, που εκδόθηκε με βάση -9- συναλλαγματικές εκδόσεως της καθής εδώ και τότε αιτούσας και αποδοχής της ανακόπτουσας εδώ και τότε καθής στις 15.10.2009 στον __________ Αττικής ποσού 1.000 ευρώ η καθεμία λήξεως τηνί 5.1.2012,15.2.2012,15.3.2012,15.4.2012,15.5.2012,1 5.6.2012,15.7.2012,15.8.2012 και 15.9.2012 αντίστοιχα ] με την οποία υποχρεώθηκε να καταβάλει στην καθής η ανακοπή το ποσό των 9.700 ευρώ, πλέον τόκων και εξόδων ισχυριζόμενη με τον πρώτο λόγο της, ότι ΔΕ δεν υπάρχει νόμιμη αιτία έκδοσης των επίδικων συναλλαγματικών καθόσον όπως ισχυρίζεται το ποσόν είναι παράνομο καθώς δεν αφορά μέρους του συμφωνημένου τιμήματος της αγοραπωλησίας των οριζοντίων ιδιοκτησιών [Ε1 διαμέρισμα του 5ου ορόφου της επί της οδού __________ __________ στον Πειραιά πολυκατοικίας και Σ7-Σ8 χώρος στάθμευσης το οποίο ανερχόταν σε 178.600 ευρώ και όχι σε 117.000 ευρώ ποσό που δεν αναγράφεται στο συμβόλαιο για φορολογικούς λόγους της πωλήτριας εταιρείας .
Ο λόγος αυτός είναι μέν νόμιμος στηριζόμένος στη διάταξη του άρθρου 904 ΑΚ πλήν όμως από την όλη αποδεικτική διαδικασία αποδεικνύεται αβάσιμος ουσιαστικά καθόσον αποδείχθηκε ότι υπήρχε νόμιμη αιτία έκδοσης και αποδοχής τους και συγκεκριμένα αποτελούσαν μέρος του ποσού των 71.000 ευρώ [ που αφορούσε τις πρόσθετες εργασίες ] από το οποίο 36.000 ευρώ θα προήρχοντο από μερική εκταμίευση του δανείου από την _________ Τράπεζα το δε υπόλοιπο ποσό των 35.000 ευρώ θα έπρεπε να καταβληθεί σε 35 ισόποσες δόσεις των 1000 ευρώ η καθεμία για τις οποίες εκδόθηκαν οι αντίστοιχες συναλλαγματικές μεταξύ των οποίων και οι επίδικες . Σε κάθε περίπτωση προέκυψε από την όλη αποδεικτική διαδικασία ότι το ποσόν της αγοραπωλησίας ανήρχετο στα 185.000 ευρώ και όχι στα 178.600 ευρώ που ισχυρίζεται η ανακόπτουσα όπως ρητά αναφέρεται στο από 14.7.2009 ιδιωτικό συμφωνητικό – προσύμφωνο που προσκομίζεται από δε τα 185.000 ευρώ 3.000 καταβλήθηκαν την ημέρα της υπογραφής του συμφωνητικού σαν προκαταβολή ενώ το υπόλοιπο ποσό των 182.000 ευρώ συμφωνήθηκε να καταβληθεί εν μέρει κατά το ποσόν των 160.000 ευρώ από προϊόν δανείου το δε υπόλοιπο ποσό των 22.000 ευρώ θα καλύπτετο από μετρητά της ανακόπτουσας .Τέλος η αναγραφή μικρότερου κατά 71.000 ευρώ [που αφορά τις πρόσθετες εργασίες] τιμήματος στο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο έγινε για φορολογική διευκόλυνση της ανακόπτουσας η οποία δεν δικαιούτο απαλλαγή πραιτης κατοικίας και οας εκ τούτου θα κατέβαλε περισσότερο ΦΠΑ εάν ανεγράφετο στο συμβόλαιο το πραγματικό τίμημα .
Με τον δεύτερο λόγο της ανακοπής η ανακόπτουσα προβάλλει την ένσταση εζοφλήσεως του τιμήματος της αγοραπωλησίας , η οποία αποτελεί και την αιτία της εκδόσεως των επίδικων συναλλαγματικών .Ο λόγος αυτός είναι νόμιμος .Στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 416 ΑΚ και 262 Κ.Πολ.Δ. πλην όμως α.ποδεικνύεται αβάσιμος ουσιαστικά αφού προέκυψε ότι παρά την εξοφλητική απόδειξη η ανακόπτουσα συνέχισε να καταβάλει και να αναγνωρίζει έτσι τις συναλλαγματικές οι οποίες άλλωστε αντιστοιχούσαν σε πρόσθετες εργασίες όπως αναφέρεται στο ιδιωτικό συμφωνητικό. Σημειωτέον ότι η ανακόπτουσα κατέβαλε και εξόφλησε τις 26 από τις 35 συναλλαγματικές διαφοροποιούμενη μόνο ως προς τις τελευταίες -9- συναλλαγματικές δηλαδή τις επίδικες. Τέλος και ο 3°s λόγος της ανακοπής σύμφωνα με τον οποίο η ανακόπτουσα ισχυρίζεται ότι είναι καταχρηστική η συμπεριφορά της καθής η ανακοπή ως αντικειμένης στα χρηστά ήθη και την υποχρέωση καλής πίστης είναι μεν νόμιμος στηριζόμενος στη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ πλην όμως από την όλη αποδεικτική διαδικασία αποδεικνύεται αβάσιμος ουσιαστικά καθόσον αποδείχθηκε ότι όπως αναφέρεται και στον 1° λόγο η αναγραφή μικρότερου ποσού τιμήματος έγινε μετά από αίτημα της ανακόπτουσας και για δική της διευκόλυνση .
Επομένους δεν υπήρξε καμία καταχρηστική συμπεριφορά από την πλευρά της καθής ούτε προέκυψε το αντίθετο. Σε κάθε περίπτωση μάλιστα πρέπει να τονισθεί ότι η επιδίωξη έκδοσης διαταγής πληροίμής από την καθής δεν μπορεί να εμποδισθεί από τη διάταξη του παραπάνω άρθρου 281 ΑΚ αφού πρόκειται για άσκηση δικονομικού δικαιώματος . Συνεπώς η ανακοπή, πρέπει, να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της και να επικυρωθεί η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής (άρθρο 633 παρ. 1 ΚΠολΔ). Η ανακόπτουσα πρέπει, να καταδικαστεί στη δικαστική δαπάνη της καθής η ανακοπή, γιατί νικήθηκε (άρθρο 176 ΚΠολΔ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-Δικάζει με παρόντες τους διαδίκους .
-Απορρίπτει την ανακοπή.
-Επικυρώνει την προσβαλλόμενη υπ’ αριθ. 2685/2012 διαταγή πληρωμής της Ειρηνοδίκου Πειραιώς.
-Καταδικάζει την ανακόπτουσα στη δικαστική δαπάνη της καθής η ανακοπή, την οποία ορίζει σε εκατόν πενήντα [ 150] ευρώ.
-Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίασή του στις 24 – 7 – 2013 , με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων .
Ο ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
