Περίληψη
ΑΡΙΘΜΟΣ 68/2010
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΑΠΟΤΕΛΟΥΜΕΝΟ αττό τη Δικαστή Γεωργία Τσώκου, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος Πρωτοδικών και από τη Γραμματέα Δήμητρα Κλεφτογιάννη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, την 7η Ιανουαρίου 2010, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ; __________ __________ , κατοίκου __________ , οδός, __________ , αριθμός __, που παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων δικηγόρων του Ειρήνης Σύλλα του ΔΣ Λάρισσας και Φωτεινής Κανέτη του ΔΣ Λαμίας, που κατέθεσαν προτάσεις.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1)__________ __________ , κατοίκου __________ , οδός __________ , αριθμός __, __________ και 2)__________ __________ , κατοίκου __________ __________ , οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του __________ __________ , οποίος κατέθεσε προτάσεις.
Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 21-12-2007 αγωγή του που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 5525/ΤΜ317/21-12-2007, προσδιορίστηκε για τις 4-12-2008, οπότε αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης, μετά την εκφώνησή της από το σχετικό πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους και στα πρακτικά.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να απαιτήσει να αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον Αξίωση αποζημίωσης σύμφωνα με τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες δεν αποκλείεται”, κατά δε το άρθρο 59 του ίδιου Κώδικα στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων άρθρων το δικαστήριο με την απόφασή του, ύστερα από αίτηση αυτού που έχει προσβληθεί και αφού Λάβει υπόψη το είδος της προσβολής, μπορεί επιπλέον να καταδικάσει τον υπαίτιο να ικανοποιήσει την ηθική βλάβη αυτού που έχει προσβληθεί. Η ικανοποίηση συνίσταται σε πληρωμή χρηματικού ποσού, σε δημοσίευμα, ή σε οτιδήποτε επιβάλλεται από τις περιστάσεις. Από το συνδυασμό των πιο πάνω διατάξεων προκύπτει ότι, επί προσβολής της προσωπικότητας και εφόσον αυτή είναι παράνομη, ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβάλλοντος μόνο ως προς την αξίωση για την άρση της προσβολής, ενώ για την αξίωση αποζημίωσης, καθώς και για τη χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, εκείνου που έχει προσβληθεί, ο νόμος απαιτεί η προσβολή να είναι παράνομη και υπαίτια.
Εξάλλου, κατά το άρθρο 914 ΑΚ, όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει, κατά το άρθρο 920 ΑΚ, όποιος, γνωρίζοντας ή υπαίτια αγνοώντας, υποστηρίζει ή διαδίδει αναληθείς ειδήσεις που εκθέτουν σε κίνδυνο την πίστη, το επάγγελμα ή το μέλλον άλλου, έχει την υποχρέωση να τον αποζημιώσει, ενώ κατά το άρθρο 932 του ίδιου Κώδικα, σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη κατά την κρίση του χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Αυτό ισχύει ιδίως για εκείνον που έπαθε προσβολή της υγείας, της τιμής ή της αγνείας του ή στερήθηκε την ελευθερία του”.
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την πιο πάνω διάταξη του άρθρου 920 ΑΚ, προϋποθέσεις για την εφαρμογή της είναι: α)Υποστήριξη ή διάδοση αναληθών ειδήσεων, η οποία μπορεί να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο και μέσο. Υποστήριξη είναι ο ισχυρισμός των ειδήσεων μπροστά σε τρίτους με επιχειρήματα υπέρ της αλήθειας τους, ενώ διάδοση είναι η απλή ανακοίνωση (κοινολόγηση) των ειδήσεων που άλλος έχει υποστηρίξει. Ως ειδήσεις νοούνται οι πληροφορίες που αναφέρονται σε οποιαδήποτε περιστατικά, σχέσεις ή καταστάσεις, οι οποίες εκθέτουν σε κίνδυνο, κατά το χρόνο της υποστήριξης ή διάδοσης, ένα από τα περιοριστικώς αναφερόμενα στην πιο πάνω διάταξη αγαθά, ήτοι την πίστη, το επάγγελμα ή το μέλλον του θιγομένου, Οι υποστηριζόμενες δε ή διαδιδόμενες ειδήσεις πρέπει να είναι σαφείς και συγκεκριμένες, να αναφέρονται δηλαδή σε ορισμένα γεγονότα, διότι αόριστες υπόνοιες, χωρίς αναφορά σε ορισμένα γεγονότα, δεν αποτελούν “ειδήσεις”. Επιπλέον οι ειδήσεις αυτές πρέπει να είναι και αναληθείς, δηλαδή ή να μην αληθεύει εξολοκλήρου το σχετικό γεγονός ή να παρουσιάζεται παραποιημένο. Αν το γεγονός αυτό αληθεύει, δεν γεννάται ευθύνη από την προαναφερόμενη διάταξη, αλλά ενδεχομένως από εκείνη του άρθρου 919 ΑΚ, εφόσον βέβαια συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του. β)Γνώση ή υπαίτια άγνοια της αναλήθειας των υποστηριζόμενων ή διαδιδόμενων ειδήσεων. Πρέπει δηλαδή, αυτός που υποστηρίζει ή διαδίδει τις αναληθείς ειδήσεις να γνωρίζει ή υπαιτίως (δηλαδή από αμέλεια) να αγνοεί την αναλήθεια αυτών. Διαφορετικά, ευθύνη από την παραπάνω διάταξη δεν τον βαρύνει. γ)Οι υποστηριζόμενες ή διαδιδόμενες αναληθείς ειδήσεις να εκθέτουν αιτιωδώς και πραγματικά σε κίνδυνο ένα από τα προαναφερόμενα αγαθά του θιγομένου, χωρίς να αρκεί η διαπίστωση ότι αυτές είναι αφηρημένα ικανές να εκθέσουν τα αγαθά αυτά σε κίνδυνο. Και δ)ύπαρξη ζημίας (περιουσιακής), αιτιωδώς προκαλούμενης από την έκθεση σε κίνδυνο ενός από τα παραπάνω αγαθά. Επιπλέον, ο παθών, εκτός από την αποζημίωση, με βάση την αδικοπραξία του άρθρου 920 ΑΚ, δικαιούται και χρηματική ικανοποίηση, για την ηθική βλάβη που υπέστη από τις αναληθείς ειδήσεις (βλ, Α.Π. 1729/2008, Α.Π. 1613/2008, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 111§2, 118 εδ,δ’ και 216§1 εδ, β’ του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι το δικόγραφο της αγωγής, πρέπει, μεταξύ των άλλων, να περιέχει και ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, ώστε να μπορεί ο εναγόμενος να αμυνθεί και το δικαστήριο να κρίνει τη νομιμότητά της και να διεξαγάγει τις αναγκαίες αποδείξεις. Η ακριβής περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, ως στοιχείο της ιστορικής βάσεως της αγωγής, συντελείται με την παράθεση στο αγωγικό δικόγραφο όλων των πραγματικών περιστατικών, που είναι, κατά νόμον, αναγκαία για τη θεμελίωση του εκάστοτε αξιουμένου με την αγωγή δικαιώματος (βλ. Α.Π.988/2008, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, με την κρινόμενη αγωγή του ο ενάγων εκθέτει ότι άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λαμίας τη με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 375/ΕΓ80/1999 αγωγή του, με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί η εναγομένη εταιρία με την επωνυμία «__________ ΕΠΕ» της οποίος νόμιμος εκπρόσωπος ήταν ο πρώτος εναγόμενος να του καταβάλει την αμοιβή του για υπερωριακή εργασία σε έργο που εκτελούσε η τελευταία στην περιοχή της _________. Ότι η αγωγή αυτή απορρίφθηκε τελεσίδικα, διότι το δικαστήριο στηρίχθηκε στη μαρτυρική κατάθεση του δεύτερου εναγόμενου, ο οποίος έδωσε δύο αντιφατικές μεταξύ τους ένορκες βεβαιώσεις, για τη δεύτερη δε από αυτές καταδικάστηκε με την υπ’αριθμ,74173/2005 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, Ότι και ο πρώτος κατηγορούμενος καταδικάστηκε για τα αδικήματα της ψευδορκίας μάρτυρα και της συκοφαντικής δυσφημήσεως με την υπ’ αριθμ. 1284/2006 απόφαση του Τριμελούς Πλημ/κείου Λαμίας, ενώ ο ενάγων αθωώθηκε για την πράξη της συκοφαντικής δυσφημήσεως και έπαυσε οριστικά η ποινική δίωξη εναντίον του για την πράξη της κλοπής, Ότι, συνεπεία της ανωτέρω συμπεριφοράς των εναγόμενων, που είναι παράνομη, και θίγει την τιμή και την υπόληψή του, είχε δε ως αποτέλεσμα την απόρριψή της αγωγής του, υπέστη και ηθική βλάβη και για τη χρηματική της ικανοποίηση εύλογο ποσό είναι αυτό των 80.000€, Με βάση αυτό το ιστορικό ζητεί να εκδοθεί προσωρινώς εκτελεστή απόφαση αυτού του Δικαστηρίου που να υποχρεώνει τους εναγόμενους να του καταβάλουν το ανωτέρω ποσό, εις ολόκληρον έκαστος και νομιμοτόκως από την έκδοση της αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λαμίας, δηλαδή από 31-12000, άλλως από την έκδοση της αποφάσεως του Εφετείου Λαμίας, δηλαδή από 23-6-2000, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη εξόφληση. Τέλο ζητά να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική ΐ(Ρϋδαπάνη, Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η αγωγή αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον (άρθρα 14 παρ, 2, 22, 37 ΚΠολΔ) και παραδεκτά φέρεται για να δικαστεί από το Δικαστήριο τούτο, με την προκειμένη τακτική διαδικασία. Κρίνεται όμως, απορριπτέα ως αόριστη, διότι στο αγωγικό δικόγραφο δεν εκτίθενται τα πραγματικά περιστατικά, που είναι, κατά νόμον, αναγκαία για τη θεμελίωση του αξιουμένου με την αγωγή δικαιώματος και συγκεκριμένα, ο ενάγων δεν εκθέτει σε τι συνίστατο η συμπεριφορά των εναγσμένων, δηλαδή αφ΄ ενός μεν ποια ψευδή γεγονότα ττου μπορούσαν να βλάψουν την τιμή ή την υπόληψη του ενάγοντας ισχυρίστηκε ο α’εναγόμενος ενώπιον τρίτων εν γνώσει του ότι αυτά είναι ψευδή, αφ’ ετέρου δε ποια αναληθή πραγματικά περιστατικά, τα οποία περιελήφθησαν σε μη προσδιοριζόμενη κατά τα στοιχεία της ένορκη βεβαίωση, κατέθεσε ο β’εναγόμενος εν γνώσει της αναλήθειάς τους, εξαιτίας των οποίων τέθηκε σε αμφισβήτηση το δικαίωμα του ενάγοντας να διεκδικήσει τη νόμιμη αμοιβή του, καθώς επίσης και σε τι συνίσταται η ηθική βλάβη την οποία υπέστη από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά των εναγόμενων, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν στη νομική σκέψη. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει ν’ απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας και να καταδικαστεί ο ενάγων, λόγω της ήττας του (άρθρο 176 ΚΠολΔ) στη δικαστική δαπάνη των εναγομένων, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος (άρθ.191παρ.2 ΚΠολΔ),
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων,
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του ενάγοντος τα δικαστικά έξοδα των εναγόμενων, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων εξακοσίων (1.600) ευρώ. ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στη Λαμία, στις 26 Ιουλίου 2010, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
