fb-pxl-img
ΜΕΝΟΥ

Περίληψη

 Αριθμός απόφασης 1403/2005

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙA
Το
Τμήμα 8° ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

 Η Δικαστής Ελένη Μαργαρίτη, Πρωτόδικης Διοικητικών Δικαστηρίων, ήλθε σήμερα, στις 12 Οκτωβρίου 2005   , στο γραφείο της στο κατάστημα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, χωρίς την παρουσία Γραμματέα  για να κρίνει την από 25.7.2005 αίτηση ανάκλησης:

Της Ομορρύθμου Εταιρείας με την επωνυμία «Αφοί  _________.  _________ Ο.Ε.», που εδρεύει στην  _________, οδός  _________, αρ. __.     

Κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπήθηκε από τσ· Διευθυντή του Ε’ Τελωνείου Πειραιά.Το Δικαστήριο μελέτησε τα σχετικά έγγραφα και τις διατάξεις του νόμου.

Με την κρινόμενη αίτηση, για την οποία καταβλήθηκε κατά την κατάθεσή της (25.7.2005) το προβλεπόμενο από- το άρθρο 277 παρ. 2 εδ. α του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας παράβολο (βλ. τα υπ1 αριθμ.· 889928 και 1860629 σειράς A γραμμάτια παράβολου), επιδιώκεται η .„«κληση της υπ’ αριθμ. 261/2005, αποφάσεως του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία απορρίφθηκε η από 12.11.2004 αίτηση της αιτούσας εταιρίας για την αναστολή εκτελέσεως των υπ’ αριθμ. 14533, 14534, 14535, 14536,14537,14538, 14539, 14540,14541,14542, 14543,    14544, 14545 και 14546/10.6.2004 Πράξεων Χρέωσης Φορολογικών Επιβαρύνσεων του Διευθυντή Ε’ Τελωνείου Πειραιά. Με τις πράξεις αυτές επιβλήθηκαν σε βάρος της αιτούσας εταιρίας φορολογικές επιβαρύνσεις, ποσού 4.910,23, 4.910,23, 4.910,23, 4.910,23, 4.904,53, 4.901,60, 4.901,60, 4.901,60, 4.904,53, 4.904,53, 4.904,53, 4.904,53, 4.964,52 και 4.001,30 ευρώ, αντιστοίχως, για παραβάσεις του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα (ν. 2960/2001, ΦΕΚ 265 Α’) .

Στο άρθρο 205 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ο οποίος κυρώθηκε με το ν. 2717/1999 (ΦΕΚ 97 Α’) , ορίζεται ότι: 1… -6. Οι αποφάσεις που εκδίδονται για την αίτηση αναστολής μπορούν να ανακληθούν εν όλω ή εν μέρει, ύστερα από αίτηση διαδίκου ή τρίτου που έχει έννομο συμφέρον, αν η αίτηση ανάκλησης στηρίζεται σε νέα στοιχεία. Κατά την εκδίκαση της αίτησης αυτής εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις των άρθρων 200 έως και 205 .

Στην υπό κρίση περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με τις υπ’ αριθμ. 14533, 14534, 14535, 14536, 14537, 14538, 14539, 14540, 14541, 14542, 14543, 14544, 14545 και 14546/10.6.2004 Πράξεις Χρέωσης Φορολογικών Επιβαρύνσεων του Διευθυντή Ε’  Τελωνε ίου  Πειραιά επιβλήθηκαν σε βάρος της  αιτούσας εταιρίας      φορολογικές  επιβαρύνσεις, ποσού  4.910,23, 4.910,23,        4.910,23,        4.910,23, 4.904,53,  4.901,60, 4.901,60,  4.901,60,        4.904,53, 4.904,53,            4.904,53, 4.904,53,  4.964,52 και   4.001,30 ευρώ, αντιστοίχως, για παραβάσεις       του Εθνικού            Τελωνειακού Κώδικα (ν.      2960/2001, ΦΕΚ 265 Α’      ) . Κατά των    προαναφερόμενων πράξεων            η αιτούσα άσκησε την από 15.9.2004 προσφυγή και, συγχρόνως, ζήτησε την αναστολή εκτελέσεώς τους, κατά το μέρος που αυτές αφορούν το κατά νόμο βεβαιούμενο ποσό των καταλογισθεισών σε βάρος της αιτούσας συνολικών επιβαρύνσεων, 33.917,10 ευρώ (67.834,19 ευρώ οι συνολικές φορολογικές επιβαρύνσεις χ 50%, σχετ. άρθρο 31 παρ. 4 ν. 2960/2001), ισχυριζόμενη ότι εάν υποχρεωθεί να καταβάλει το προαναφερόμενο ποσό, θα καταστραφεί οικονομικά, ιδίως ενόψει των επαγγελματικών υποχρεώσεών της (αποδοχές των εργαζομένων· στην επιχείρησή της, καταβολή ασφαλιστικών εισφορών στο ΙΚΑ και ΦΠΑ) .

Η αίτησή της αυτή, όμως, απορρίφθηκε με την υπ’ αριθμ. 261/2005 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιάς  Γ με την αιτιολογία ότι η αιτούσα δεν ” προσκόμισε στοιχεία από τα οποία να αποδεικνύεται η βλάβη της. Ήδη, με την κρινόμενη· αίτηση, η αιτούσα επιδιώκει την ανάκληση .της προαναφερόμενης δικαστικής αποφάσεως, επαναλαμβάνοντας τους ως άνω αναφερόμενους ισχυρισμούς της, προς απόδειξη των οποίων προσκομίζει το πρώτον ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου τα ακόλουθα έγγραφα στοιχεία: α) Το υπ’ αριθμ. πρωτ. 29915/5.11.2005 έγγραφο του Διευθυντή· του Ε’ Τελωνείου Πειραιά, με το οποίο αφενός καλείται η αιτούσα να καταβάλει -μετά την απόρριψη της αίτησης αναστολής- το -ποσό των 33.917,14 ευρώ (ήτοι, το 50% της οφειλής της από δασμούς και φόρους),-αφετέρου ενημερώνεται ότι το ποσό αυτό επιβαρύνεται με προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής καθώς και ότι σε περίπτωσης μη εξόφλησης θα ληφθούν αναγκαστικά μέτρα σε βάρος της και β) To υπ’ αριθμ. πρωτ. 15052 έγγραφο του ίδιου ως άνω Διευθυντή προς τη ΔΟΥ ΣΤ’ Αθηνών περί μη χορηγήσεως πιστοποιητικού φορολογικής ενημερότητας στην αιτούσα. Επίσης,         ισχυρίζεται ότι οι οικονομικές της υποχρεώσεις προς τους προμηθευτές της -μετά την αγορά οχημάτων για τις ανάγκες της επιχείρησής της και την πτώση της αγοραστικής κινήσεως- έχουν αυξηθεί. Τέλος, υποστηρίζει -κατόπιν των διευκρινήσεων που έδωσε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της κατά την ακρόασή του ενώπιον του Δικαστηρίου- ότι τα ανωτέρω αποδεικτικά στοιχεία δεν προσκομίσθηκαν κατά την. εκδίκαση της αίτησης αναστολής από αβλεψία του δικηγόρου αυτού.

Κατόπιν των ανωτέρω και ενόψει της διατάξεως του άρθρου 205 παρ. 6 ΚΔΔ που παρατέθηκε σε προηγούμενη σκέψη, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ότι: α) Η αιτούσα δεν προσκομίζει κανένα νέο. στοιχείο από το οποίο να αποδεικνύετα ι ότι αυτή βρίσκεται (ενόψε ι των ετήσιων εισοδημάτων της και των λοιπών υποχρεώσεών της) σε αδυναμία καταβολής των καταλογlσθέντων σε βάρος της ποσών ή ότι από την καταβολή των ποσών αυτών θα υποστεί οικονομικό κλονισμό και β) Το υπ’ αριθμ. πρωτ . 29915/5.11.2005 έγγραφο του Διευθυντή του Ε’ Τελωνείου Πειραιά δε συνιστά νέο στοιχείο και τούτο διότι με το εν λόγω έγγραφο η Διοίκηση ενημερώνει’ απλώς την αιτούσα για το χρέος της και τις συνέπειες της μη εξόφλησής του, χωρίς να της επιβάλει επιπρόσθετη υποχρέωση. Εξάλλου, η απειλή λήψης σε βάρος της αιτούσας αναγκαστικών μέτρων (σε συνδυασμό με την άρνηση της ΔΟΥ να της χορηγήσει ιστοποιητικό φορολογικής ενημερότητας) δε στοιχειοθετεί βλάβη από την άμεση εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων, αφού είναι βέβαιο ότι εάν η αιτούσα καταβάλει την οφειλή της και η . διαδικασία της ναγκαστικής εκτέλεσης θα ατονήσει και η ΔΟΥ θα προβεί στη χορήγηση πιστοποιητικού. Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπό κρίση αίτηση έχει ασκηθεί απαραδέκτως και πρέπει να απορριφθεί, να διαταχθεί η κατάπτωση του παράβολου που κατέβαλε η αιτούσα και να μην επιδικασθούν σε βάρος της τα δικαστικά έξοδα του Ελληνικού Δημοσίου, ελλείψει σχετικού αιτήματος, (άρθρο 275 παρ.1 εδ. τελευταίο ΚΔΔ).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την αίτηση
Διατάσσει την κατάπτωση του παράβολου υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου.
Η απόφαση εκδόθηκε στον Πειραιά στις 10 Νοεμβρίου 2005 .

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ
ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

offices-map

Τα Γραφεία μας

Η “OΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ” ασχολείται με πάνω από 100 Νομικούς Τομείς και διατηρεί Δώδεκα (12) γραφεία σε Εννιά (9) χώρες:

Αλιεύστε την Εταιρική Παρουσίαση μας
Επικοινωνία