Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός αποφάσεως 2736/2013
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Συγκροτούμενο από την Δικαστή Χριστίνα Ρωμέση , Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 6.2 .2013, χωρίς τη σύμπραξη γραμματέως, για να δικάσει την υπόθεση ασφαλιστικών μέτρων μεταξύ:
Του αιτούντος : _________ _________ του _________ ,κατοίκου _________ , ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου από την πληρεξούσια δικηγόρο του Ιωάννα Μαρώση.
Κατά:
Της καθ‘ ής η αίτηση : _________ _________ του _________ ,κατοίκου _________ , που εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Βασίλειο Καρατζά.
Η κρινόμενη από 16.10.2012 αίτηση , κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 165604/17452/16.10.2012, προσδιορίσθηκε για την ανωτέρω αναφερόμενη δικάσιμο γράφηκε στο οικείο έκθεμα και εκφωνήθηκε στην σειρά της απ’αυτό .
Κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από την Δικαστή του παρόντος Δικαστηρίου δημοσίως στο ακροατήριό του οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί .
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εκ του συνδυασμού των διατάξεων των άρθρων 939, 941, 942, 943 ΑΚ σαφώς συνάγεται, ότι οι δανειστές δικαιούνται να απαιτήσουν τη διάρρηξη κάθε απαλλοτρίωσης, που έγινε από τον οφειλέτη προς βλάβη τους, εφόσον η υπόλοιπη περιουσία του δεν επαρκεί για την ικανοποίησή τους. Προϋποθέσεις δε προστασίας των δανειστών είναι: α) ύπαρξη απαίτησης κατά του οφειλέτη γεννημένη κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης, β) απαλλοτρίωση εκ μέρους του οφειλέτη, η οποία, σε περίπτωση μεταβίβασης ακινήτου, θεωρείται συντελεσθείσα με την κατάρτιση της μεταβιβαστικής δικαιοπραξίας και όχι με τη μεταγραφή του οικείου συμβολαίου ( ΕφΑΘ 1220/2009, ΕπισκΕμπΔ 2009, σελ. 535, ΕφΑΘ 6061/1995, ΕλλΔ/νη 37, σελ. 1133 ), γ) πρόθεση βλάβης των δανειστών, η οποία θεωρείται ότι υπάρχει, όταν ο οφειλέτης γνωρίζει ότι με την απαλλοτρίωση του περιουσιακού του στοιχείου θα περιέλθει σε τέτοια οικονομική κατάσταση, ώστε η εναπομένουσα περιουσία του να μην επαρκεί για την ικανοποίηση των δανειστών, αφού στην περίπτωση αυτή είναι προφανές, ότι ο οφειλέτης γνωρίζει ότι συνέπεια της πράξης του είναι η βλάβη των δανειστών, την οποία αποδέχεται, ο δόλος δε αυτός του οφειλέτη, ακόμη και ως ενδεχόμενος, πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο που γίνεται η απαλλοτρίωση και δεν αρκεί να συντρέξει μεταγενέστερα, δ) βλάβη των δανειστών, δηλαδή ελάττωση της περιουσίας του οφειλέτη σε τέτοιο βαθμό, ώστε η υπόλοιπη περιουσία του να μην επαρκεί προς ικανοποίησή τους. Μάλιστα, η ανεπάρκεια της περιουσίας αναφέρεται στην εμφανή τοιαύτη του οφειλέτη και όχι στην τυχόν υπάρχουσα αφανή, την οποία δεν είναι υποχρεωμένος ο δανειστής να αναζητήσει, η εν λογω δε αφερεγγυότητα πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο έγερσης της αγωγής, που είναι ο κρίσιμος χρόνος για τον προσδιορισμό της βλάβης των δανειστών και ε) γνώση του τρίτου, ότι ο οφειλέτης απαλλοτριώνει προς βλάβη των δανειστών, η οποία γνώση τεκμαίρεται, όταν ο τρίτος είναι, κατά την απαλλοτρίωση, συζυγος ή συγγενής σε ευθεία γραμμή ή σε πλάγια γραμμή εξ αίματος έως και τον τρίτο βαθμό ή εξ αγχιστείας έως το δεύτερο, ενώ η ανωτέρω γνώση δεν απαιτείται, αν η απαλλοτρίωση έγινε από χαριστική αιτία. Αντίθετα, δεν απαιτείται αυτοτελής πρόθεση του τρίτου να βλάψει τους δανειστές του οφειλέτη, ούτε συμπαιγνία ανάμεσα στον οφειλέτη και τον τρίτο προς βλάβη των δανειστών του οφειλέτη ( ΑΠ 1800/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1798/2007, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1796/2006, Αρμ. 2007, σελ. 723, ΑΠ 1881/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 5061/2004, ΕλλΔ/νη 2005, σελ. 563, ΑΠ 638/2004, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΟλΑΠ 6/2003, ΝοΒ 2003, σελ. 1404, ΕφΑΘ 730/2009 ΕλλΔ/νη 2009, σελ. 869, ΕφΑίγ 273/2009, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ/νικης 3096/2006, ΕπισκΕμπΔ 2007, σελ. 448, βλ. σχετ. και Απ. Γεωργιάδη, Ενοχικό Δίκαιο, Γενικό Μέρος, εκδ. 1999, παρ. 67, σελ. 718 επ. ). Ειδικότερα, κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, εκείνος, ο οποίος ασκεί την αγωγή διάρρηξης, πρέπει να έχει απαίτηση κατα του οφειλέτη, τα δημιουργικά περιστατικά της οποίας αρκεί να έχουν συντελεστεί κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης και να καταστεί αυτή ( η απαίτηση ) ληξιπρόθεσμη κατά τη συζήτηση της αγωγής στο ακροατήριο, χωρίς να προαπαιτείται να έχει βεβαιωθεί δικαστικά ή να έχει εξοπλιστεί με τίτλο εκτελεστό ( ΑΠ 862/1998, ΕλλΔ/νη 40, σελ.125, ΑΠ 121/1998, ΝοΒ 43, σελ. 52, ΟλΑΠ 709/1974, ΝοΒ 23, σελ. 300, ΕφΑιγ 273/2009, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ/νικης 547/2000, ΔΕΕ 2001, σελ. 515, ΕφΑΘ 518/2000, ΕλλΔνη 41, σελ. 1413, ΕφΑΘ 6572/1997, ΕλλΔνη 39, σελ. 1631). Εξάλλου, βάσει των άρθρ. 939 και 943 ΑΚ προκύπτει ότι η με αυτές θεσπιζόμενη διάρρηξη των απαλλοτριώσεων που έγιναν από τους οφειλέτες προς βλάβη των δανειστών τους, επέρχεται κατά τόσο μόνον, καθόσον ζημιώνεται αυτός που προσβάλλει την πράξη της απαλλοτρίωσης, δηλαδή κατά το μέρος της που απαιτείται για να καλυφθεί η απαίτηση του, η οποία διαφορετικά δεν μπορεί να ικανοποιηθεί. Η εξεύρεση δε του μέρους αυτού εξαρτάται από τη σχέση του ποσού της απαίτησης που πρέπει να ικανοποιηθεί προς το ποσό της αξίας του απαλλοτριωθέντος περιουσιακού στοιχείου κατά την έγερση της αγωγής ( ΑΠ 1677/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1701/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1112/2004, ΕλλΔ/νη 2005, σελ. 74, ΑΠ 637/2001, ΕλλΔ/νη 2002, σελ. 1413, ΕφΔωδ 159/2007, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΔωδ 11/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 7838/2005 ΕλλΔ/νη 2007, σελ. 898 ). Περαιτέρω, η κατ’ ά. 1509 ΑΚ θεσμοθετημένη γονική παροχή συνιστά (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων επίδοση από ελευθεριότητα και, συνεπώς, η περί αυτής δικαιοπραξια είναι χαριστική, χωρίς να συνάγεται το αντίθετο απο το χαρακτηρισμό της στο εδ. α’ της τελευταίας διάταξης, ως δωρεάς, ως προς το ποσό που υπερβαίνει το μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις, αφού αυτό αποσκοπεί στο να αποκλειστεί η δυνατότητα ανάκλησής της, ως προς το μέρος που αυτή δεν αποτελεί δωρεά και όχι να τη χαρακτηρίσει, εξ αντιδιαοτολής, ως επαχθή δικαιοπραξια ( ΑΓΙ 1567/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1800/2008, ό.π., ΑΠ 1778/2006, ΝοΒ 2007, σελ. 338, ΑΠ 638/2004, ΕλλΔ/νη 2006, σελ. 157,ΈφΑΘ 507/2009, ΕλλΔ/νη 2009, σελ. 870, ΕφΘεσ/νικης 1028/2008, ΕπισκΕμπΔ 2008, σελ. 865 ). Έτσι, οι γονικές παροχές υπόκείνται σε διάρρηξη, κατά το ά. 939 ΑΚ, ανεξάρτητα αν υπερβαίνουν ή όχι το ανάλογο μέτρο που επιβάλλουν οι περιστάσεις, ασχέτως, δηλαδή, του αν αποτελούν δωρεές εν όλω ή εν μέρει, δεδομένου, μάλιστα, ότι αυτές δεν συνιστούν νομική υποχρέωση των γονέων, αλλά εκδήλωση ηθικού καθήκοντος και, σαν τέτοιες, είναι προφανές ότι πρέπει να έπονται των ενοχικών υποχρεώσεων. Δεν αναιρείται, λοιπόν, ο καταδολιευτικός χαρακτήρας μιας απαλλοτρίωσης, αν εκτός από την πρόθεση βλάβης των δανειστών, παράλληλα ο οφειλέτης επιδιώκει και άλλους σκοπούς, όπως εκείνους της γονικής παροχής ( ΕφΛαρ 42/2009, ΕΦΑΔ 2009, σελ. 684, ΕφΠατρ 943/2006, ΑΧΑΝΟΜ 2007, σελ. 123, ΕφΠατρ 906/2005, ΔΕΕ 2006, σελ. 641, ΕφΑΘ 5061/2004, ΕλλΔ/νη 2005, σελ. 563, ΕφΑΘ 2344/2002, ΕλλΔ/νη 2002, σελ. 1716, ΕφΛαρ 97/2002, Δικογραφία 2002, σελ. 87 ). Εξάλλου, αν υπάρχουν περισσότεροι συνοφειλέτες, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον, δεν απαιτείται, για την άσκηση της εκ του ά. 939 ΑΚ αγωγής εναντίον ενός από αυτούς, η έλλειψη περιουσιακών στοιχείων στο πρόσωπο και των λοιπών συνοφειλετών, αφού καθένας από αυτούς ευθύνεται απεριόριστα για ολόκληρο το χρέος έναντι του δανειστή, ο οποίος δικαιούται κατ’ αρέσκεια να αξιώσει το χρέος από οποιονδήποτε εις ολόκληρον συνοφειλέτη, συγχρόνως ή διαδοχικά, χωρίς να μπορεί να του αντιταχθεί η ύπαρξη και των άλλων εις ολόκληρον συνοφειλετών ( ά. 481 ΑΚ, ΑΠ 1567/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1/2002, ΔΕΕ 2002. 608 ).
Με την υπό κρίση αίτηση ο αϊτών ζητεί να του δοθεί άδεια για την εγγραφή προσημειώσεως υποθήκης μέχρι του ποσού των 200.000 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων , προς ασφάλεια της στο ιστορικό περιγραφόμενης τοκοφόρου απαιτήσεως του , επί του εκεί αναφερόμενου ακινήτου, που ανήκει στην καθ’ ής κατά πλήρη κυριότητα , το οποίο μεταβίβασε σ’αυτήν ,λόγω γονικής παροχής, ο πατέρας της και ένας εκ των οφειλετών της απαιτήσεως του αιτούντος ,ο οποίος (πατέρας της καθ ης) προέβη στην μεταβίβαση αυτή του παραπανω ακινήτου του, που αποτελούσε το μοναδικό εμφανέ περιουσιακό στοιχείο από το οποίο μπορούσε να ικανοποιηθεί η απαίτηση του αιτούντος με σκοπό να ματαιώσει την ικανοποίηση της απαίτησης αυτής, καθ’ όσον συντρέχει επείγουσα περίπτωση αλλά και προς αποτροπή του κινδύνου από κάθε αναβολή της μη ικανοποιήσεως της απαιτήσεώς της και να καταδικασθεί η καθ’ής στην δικαστική του δαπάνη. Η αίτηση αρμοδίως φέρεται ενώπιον του δικαστηρίου τούτου, είναι επαρκώς ορισμένη και νόμιμη , στηρίζεται δε στις διατάςεις των άρθρων 1274,939 επ.ΑΚ ,682 περ.1 706και 725 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει να εξεταστεί η ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης .
Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων _________ _________ καί _________ _________ που εξετάστηκαν νομότυπα στο ακροατήριο του δικαστηρίου με πρόταση των διαδικων και τα έγγραφα που αυτοί προσκομίζουν και επικαλούνται , πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο αιτών άσκησε κατά της εταιρείας με την επωνυμία «κοινοπραξία ν. _________ – _________», του _________ _________ , του _________ _________ και της _________ χήρας _________ _________ την από 3.1.2006 και με αριθμό 416/2006 αγωγή του ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με αίτημα να του επιδικαστεί το ποσό των 526,48 ευρώ για ιατρικές δαπάνες και το ποσό των 300.000 ευρώ ως ηθική βλάβη για σε βάρος του τελεσθείσα αδικοπραξία .Επί της ως άνω αγωγής εξεδόθη η με αριθμό 1869/2009 απόφαση σύμφωνα με την οποία οι εκεί εναγόμενοι (πλην της _________ χήρας _________ _________) υποχρεώθηκαν να του καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας το ποσό των πενήντα χιλιάδων ευρώ (50.000 ), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι και την πλήρη εξόφληση .Επιπλέον αναγνωρίστηκε ότι εκτός από το προαναφερόμενο ποσό των 50.000 ευρώ οι εναγόμενοι υποχρεούνται να του καταβάλουν εις ολόκληρον το ποσό των τριάντα χιλιάδων τριακοσίων πενήντα ευρώ (30.350 ), με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση .Περαιτέρω η ως άνω απόφαση κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή κατά την καταφηφίστική της διάταξη για το ποσό των είκοσι χιλιάδων ευρώ (20.000 €) ενώ απαγγέλθηκε σε βάρος του Ν._________ και του Π. _________ προσωπική κράτηση διάρκειας τεσσάρων (4) μηνών ως μέσο για την αναγκαστική εκτέλεση της ως άνω απόφασης. Τέλος ,σε βάρος των εκεί εναγομένων επιβλήθηκε και μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το οποίο και ορίστηκε στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων ευρώ (2.700 ).
Η εν λογω απόφαση κοινοποιήθηκε στους εκεί εναγόμενους την 10/6/2009 , κατέβαλαν δε στον ενάγοντα και ήδη αίτούντα το προσωρινά εκτελεστό της εν λόγω αποφάσεως και τους αναλογούντες τόκους του στις 06/05/2009 και 15/05/2009, ήτοι ποσό 17.000 ευρώ και 10.450 ευρώ αντιστοίχως. Κατόπιν ασκήθηκαν αντίθετες εφέσεις κατά της ως άνω αποφάσεως επί των οποίων εξεδόθη η υπ’αρθμ. 4157/2011 απόφαση του Εφετειου Αθηνών ,η οποία αφού έκρινε τυπικά δεκτές τις κρινόμενες εφέσεις ,τις απέρρίψε κατ’ ουσία επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση .Ο αιτών_επέδωσε_την εν λόγω εφετειακή απόφαση στους εκεί εναγομένους την 28/12/2011 .
Κατά της ως άνω εφετειακής αποφάσεως, οι εκεί εναγόμενοι άσκησαν ενώπιον του Αρείου Πάγου την από 7/9/2011 αίτηση αναιρέσεως και εν συνεχεία την από 30/9/2011 αίτησή τους περί αναστολής εκτέλεσης.Εξεδόθη η με αριθμό 231/2011 απόφαση του ΑΙ Τμήματος του Αρείου Πάγου με την οποία ανεστάλη η εκτέλεση της με αριθμό 1869/2009 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών μόνο ως προς την διάταξη της που αφορούσε την προσωπική κράτηση του _________ ________ και του _________ ως μέσο εκτέλεσης της σε βάρος τους απόφασης (βλ. ακριβές αντίγραφο επικαλούμενο και προσκομιζ ).Κατόπιν των ανωτέρω προκύπτει ότι ο αϊτών έχει ληξιπρόθεσμη απαίτηση κατά των εκεί εναγόμενων, η οποία ανέρχεται Α. στο συνολικό ποσόν των εξήντα χιλιάδων εκατόν ενενήντα τριών ευρώ και τριάντα οκτώ λεπτών (60.193,38 €), όπως αυτό αναλύεται ειδικότερα στην επιταγή προς πληρωμή η οποία επιδόθηκε και στον εκεί πρώτο των εναγόμενων την 25-7-2012, όπως αυτό αποδεικνύεται από την με αριθμό 4346 Γ/25-7-2012 έκθεση επιδόσεως του Δικαστικού Επιμελητή Δημητρίου Ραπατζίκου.Εξ άλλου ο αιτών έχει ήδη προβεί στην έκδοση της με αριθμό 19934 /2012 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία διατάσσεται και ο _________ _________ να του καταβάλλει, συνευθυνόμενος εις ολόκληρο με τους υπόλοιπους καθ’ών , το ποσό των τριάντα χιλιάδων τριακοσίων και πενήντα ευρώ (30.350 €), (ήτοι το αναγνωριστικό μέρος της με αριθμό 1869/2009 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών), και αυτό εντόκως από την επίδοση της αρχικής αγωγής μου, ήτοι την επομένη της 18/1/2006 ως και την πλήρη εξόφλησή καθώς και πεντακόσια δεκαπέντε ευρώ ως δικαστικά έξοδα.Εν τω μεταξύ την 15.09.2011 ο _________ _________ μεταβίβασε δυνάμει του με αριθμό 193/19-9-2011 συμβολαίου γονικής παροχής της Συμβολαιογράφου Αθηνών Αννας Πασπαράκη του Αχιλλέα (ακριβές αντίγραφο επικαλ. και προσκομίζήστην του και ήδη καθ ης η κρινόμενη αίτηση κατά πλήρη, νομή και κατοχή, διατηρώντας για τον εαυτό του το της οικήσεως το εξής ακίνητο: Ένα αγροτεμάχιο μετά του επ’αυτού υφισταμένου κτίσματος, που βρίσκεται στη θέση «_________ _________» της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου _________ _________, τέως Δήμου _________ _________ και ήδη της Δημοτικής Κοινότητας _________ _________ της Δημοτικής Ενότητας _________ _________ του Δήμου _________ της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής _________ της Περιφέρειας _________, εκτός του εγκεκριμένου σχεδίου.Την 19.9.2011 μετεγράφη το ως άνω συμβόλαιο στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου _________ (τόμος 536 αριθμ. 303).Ο ήδη αιτών θεωρώντας την ως άνω μεταβίβαση καταδολιευτική κατέθεσε κατά του _________ _________ και της νυν καθ ης κόρης του την από 15.10.2012 αγωγή του(αρθμ. καταθ. 5364/164/2012) ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία πρόκειται να εκδικασθεί την 16.10.2005 με αίτημα την διάρρηξη της ως άνω χαριστικής δικαιοπραξίας ως καταδολιευτικής κατ άρθρο 939 ΑΚ.Το παρόν Δικαστήριο εν όψει των κατά ως άνω περιστάσεων και της όλης διαδρομής των γεγονότων, πιθανολογεί την ευδοκίμηση της προαναφερθείσας αγωγής.
Ειδικότερα, είναι δεδομένη η ύπαρξη ληξιπρόθεσμης και βέβαιης απαίτησης υπέρ του αίτούντος, την οποία γνώριζε ο πατέρας της καθ ής ,ο οποίος προέβη στην σχετική μεταβίβαση στην καθ ής κόρη του λίγες ημέρες μετά την άσκηση της αιτήσεως αναιρέσεως (07.09.2011) κατά της ως άνω αναφερόμενης αποφάσεως που απέρριπτε την έφεσή του.Εξ άλλου, προκειμένης εδώ μεταβιβάσεως λόγω γονικής παροχής, δηλονότι εκ χαριστικής αιτίας απαλλοτριώσεως, δεν απαιτείται, εν όψει της διατάξεως του άρθρου 942 του ΑΚ, γνώση της καθ’ ης η αίτηση περί της καταδολιευτικής προθέσεως του δικαιοπαρόχου της κατά την προς αυτή μεταβίβαση του κατά τα άνω περιουσιακού του στοιχείου, η οποία έλαβε χώρα σε χρόνο, κατά τον οποίο ήδη η απαίτηση του αιτούντος είχε γεννηθεί ενώ, περαιτέρω, κατ’ ακολουθίαν της μεταβιβάσεως αυτής ο δικαιοπάροχος της και οφειλέτης του αιτούντος κατέστη φερέγγυος, αφού στερείται πλέον εμφανούς και κατασχετής περιουσίας, ικανής να καλύψει την ένδικη απαίτηση του αιτούντος.Δεν πιθανολογείται η ύπαρξη άλλης ακίνητης περιουσίας πλην των αναφερόμενων από την καθ ής ακινήτων στην ______, το οποίο ανήκει στον δικαιοπάροχο της καθ ης κατά ποσοστό εξ αδιαιρέτου και ποσοστό 7,14 επί διαμερίσματος 88τ.μ. στην _________ , τα οποία όμως πιθανολογείται ότι δεν επαρκούν για την ικανοποίηση της αξιώσεως του αιτούντος ,δεδομένου ότι πρόκειται πεφ, ποσοστών εξ αδιαιρέτου, που εξ αυτού και μόνο του λόγου είναι μειωμένης εμπορευσιμότητας ,ενώ εξ άλλου το α εις αυτών πιθανολογείται ότι είναι και διεκδικούμενο . Επιπλέον, ουδεμία έννομη επιρροή ασκεί εν προκειμένω, σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα,το ότι ο έτερος( ______ _________) των εις ολόκληρον ευθυνόμενων έναντι του αιτούντος , έχει ακίνητη περιουσία . Αλλωστε, εν όψει του σκοπού που επιδιώχθηκε με την ως άνω μεταβίβαση, το Δικαστήριο πιθανολογεί και τον κίνδυνο να χωρήσει περαιτέρω μεταβίβαση του κατά τα άνω ακινήτου από την καθ’ής πράγμα που θα δυσχεράνει ή και θα αποκλείσει την διωκόμενη, δια της κατά τα άνω παυλιανής αγωγής, ικανοποίηση της προαναφερθείσας αξιώσεως του αιτούντος. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και όσων στην εν αρχή παρατιθέμενη νομική σκέψη εκτίθενται συντρέχει περίπτωση λήψεως του αιτούμενου ασφαλιστικού μέτρου διασφαλίσεως της ένδικης αξιώσεως του αιτούντος και, συνεπώς, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και ως κατ ουσίαν βάσιμη και να επιτραπεί στον αιτούντα να εγγράψει προσημείωση υποθήκης, μέχρι του αιτουμένου ποσού των 200.000 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων επί του περιγραφόμενου ακινήτου της καθ’ής, το οποίο απέκτησε από τον πατέρα της και οφειλέτη του αιτούντος με την προαναφερθείσα και πιθανολογηθείσα ως καταδολιευτική, μεταβιβαστική πράξη. Τέλος, εν όφει της δίατάξεως του άρθρου 178 § 3 του ν.δ.3026/54 περί Κωδικός Δικηγόρων, δεν θα περιληφθεί στο διατακτικό διάταξη περί εξόδων.
ΓΙΑ ΤΟΤΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την αίτηση
Παρέχει την άδεια στον αιτούντα να εγγράφει προσημείωση υποθήκης επί του πιο κάτω περιγραφόμενου ακινήτου της καθ’ής , προς εξασφάλιση της απαιτήσεώς του, η οποία περιγράφεται στο σκεπτικό της παρούσας αποφάσεως, μέχρι του ποσού των 200.000 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων , ειδικότερα δε επί του εξής ακινήτου : ενός αγροτεμαχίου μετά του επ’ αυτού υφισταμένου κτίσματος, που βρίσκεται στη θέση «_________ _________» της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου _________ _________, τέως Δήμου _________ _________ και ήδη της Δημοτικής Κοινότητας _________ _________ της Δημοτικής Ενότητας _________ _________ του Δήμου _________ της Περιφερειακής Ενότητας Ανατολικής _________ της Περιφέρειας _________, εκτός του εγκεκριμένου σχεδίου. Το ανωτέρω αγροτεμάχιο, κατα τον τίτλο κτησης του έχει έκταση μέτρα τετραγωνικά διακόσια ενενήντα ένα και 0,50 (291,50), εμφαινεται με τον αριθμό είκοσι οκτώ (28) στο από μηνός Νοεμβρίου 1959 σχεδιάγραμμα του Πολιτικού Μηχανικού _________ _________, που έχει προσαρτηθεί στο υπ’ αριθμόν 1696 συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου Αθηνών Θεοδώρου Γεωργίου Καραλή και συνορεύει σύμφωνα μ’ αυτό: Βορείως επί προσώπου μέτρων έντεκα (11,00) με αγροτική οδό του σχεδιαγράμματος πλάτους μέτρων επτά (7,00), Νοτίως επί πλευράς μέτρων έντεκα (11,00) με αγρό ιδιοκτησίας _________ συζύγου _______ _________, Ανατολικώς επί πλευράς μέτρων είκοσι έξι και 0,40 (26,40) με το υπ’αριθμόν τριάντα (30) αγροτεμάχιο του ιδίου σχεδιαγράμματος και δυτικώς επί πλευράς μέτρων είκοσι έξι και 0,60 (26,60) με το υπ’ αριθμόν είκοσι έξι (26) αγροτεμάχιο του ιδίου σχεδιαγράμματος. Σήμερα το άνω αγροτεμάχιο έχει έκταση μέτρα τετραγωνικά διακόσια ενενήντα ένα και 0,50 (291,50), εμφαινεται περιμετρικά με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία ΑΒΓΔΑ στο από μηνός Σεπτεμβρίου 2011 τοπογραφικό διάγραμμα του Αρχιτέκτονα Μηχανικού _________ _________, το οποίο, αφού υπογράφηκε νόμιμα από την καθ’ής και τον πατέρα της και την ως άνω Συμβολαιογράφο προσαρτήθηκε στο επίδικο συμβόλαιο γονικής παροχής. Το άνω τοπογραφικό φέρει επ’ αυτού σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.651/1977 την υπεύθυνη δήλωση του συντάξαντος αυτό Μηχανικού, από την ΑΒΓΔΑ, εμβαδού 291,50 τ.μ., το οποίο βρίσκεται εκτός σχεδίου στη θέση «_________ _________» _________ Ν. _________, είναι μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο σύμφωνα με τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις και δεν υπόκειται στις διατάξεις του Ν. 1337/83. Υπάρχει σε αυτό κτίσμα δηλωμένο με την 22666 δήλωση του Ν. 720/77.Σύμφωνα με το άνω προσαρτώμενο στο ως άνω συμβόλαιο γονικής παροχής τοπογραφικό διάγραμμα, το άνω αγροτεμάχιο συνορεύει: ΒΟΡΕΙΑ επί πλευράς προσώπου Α-Β μέτρων έντεκα (11,00) με αγροτική οδό, ονομαζόμενη κατά δήλωση των συμβαλλομένων οδός _________, ΝΟΤΙΑ επί πλευράς Γ-Δ μήκους μέτρων έντεκα (11,00) με ιδιοκτησία αφών _________, ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ επί πλευράς Δ-Α μήκους μέτρων είκοσι έξι και 0,40 (26,40) με ιδιοκτησία _________ _________ και _________ επί πλευράς Β-Γ μήκους μέτρων είκοσι έξι και 0,60 (26,60) με ιδιοκτησία Παναγιώτη _________. Επί του άνω λεπτομερώς περιγραφομένου αγροτεμαχίου υφίσταται κτίσμα επιφάνειας μέτρων τετραγωνικών εξήντα πέντε και 0,81 (65,81), το οποίο έχει εξαιρεθεί της κατεδάφισης δυνάμει του υπ’ αρ. 22666/1978 Οριστικού .Τίτλου. μη Κατεδαφίσεως Αυθαιρέτου της Νομαρχίας _________ [Διαμέρισμα Ανατ. _________ – Δ/νση Πολεοδομίας].
Κρίθηκε , αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση στην Αθήνα , την 8η Μαρτίου 2013, απάντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
