Περίληψη
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
Αριθμός 73/2013
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Δημήτριο Χονδρογιάννη , Πρόεδρο Εφετών, Μιλτιάδη Χατζηγεωργίου – Εισηγητή και Βασίλειο Μπάση, Εφέτες, και από τη Γραμματέα Καλλιόπη Δερμάτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 24 Μαιου 2012, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : __________ __________ του ___________, κατοίκου __________, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο Αστέρια Μπρακατσούλα, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ
ΕΦΕΣΙΒΑΗΤΩΝ : 1) Στον ________ εδρεύουσας και νομίμως εκπροσωπουμένης ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «_________ __________ _____ _______ ____» και το διακριτικό τίτλο «__________», 2) _______ _________ του __________, κατοίκου _______ ___________ και εκ της εργασίας του κατοίκου _________ και 3) ______ – _________ ___________ του _________, κατοίκου ________ _________ και εκ της εργασίας της κατοίκου ________, οι ίδιοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Χρήστο Οικονομάκη.
Ο εκκαλών ___________ ___________ άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 28-12-2009 και με αριθ. εκθ. καταθ. ____________ αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθ. __________ απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, που διέταξε τα αναφερόμενα σε αυτή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου ο ενάγων και ήδη εκκαλών (____. ___________) με την από 17-6-2011 και με αριθ. εκθ. καταθ. __________ έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος των εφεσιβλήτων, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
- Η από 17-6-2011 έφεση του ηττηθέντος ενάγοντος, που στρέφεται κατά της υπ’ αριθμ. _________ οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα (ήτοι εντός 30νθημέρου από την κατά την 27-5-2011 επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως) και με συνδρομή όλων των υπολοίπων νομίμων προϋποθέσεων (ΚΠολΔ 495 §§ 1 και 2, 511, 513 § 1, 516 § 1, 517, 518 § 1 και 520). Επομένως είναι παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (ΚΠολΔ 663 επ.) που εφαρμόστηκε και πρωτοδίκως, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων που τη θεμελιώνουν (ΚΠολΔ 533 § 1) κατά το μέρος που η υπόθεση μεταβιβάζεται με την έφεση στο δευτεροβάθμιο αυτό Δικαστήριο (ΚΠολΔ 522).
- Ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 28-12-2009 αγωγή του ενώπιον του άνω Δικαστηρίου, όπως διευκρινίστηκε με τις προτάσεις του και το αίτημα της περιορίστηκε παραδεκτά με δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου καταχωρισθείσα στα πρακτικά, εξέθεσε ότι με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκε μεταξύ αυτού και της 1ης εναγομένης ήδη εφεσίβλητης την 1η-12ου-1993, προσλήφθηκε και εργάστηκε ως υπάλληλος υπεύθυνος πωλήσεων στο κατάστημά της επί της οδού _________ αρ. ___ στον _________ και ότι οι καθαρές αποδοχές του κατά την τελευταία τριετία ανέρχονταν σε 3.800 €. Ότι, με αφορμή την εκ μέρους του επιδίωξη αποδόσεως ενός δανείου που είχε παράσχει στην εναγομένη, οι ομόρρυθμοι εταίροι της, δηλ. οι 2ος και 3η των εναγομένων, του ανακοίνωσαν στις 2-10-2009 ότι μετατίθεται στην Κωνσταντινούπολη για να συνεργαστεί με μια τουρκική εταιρεία, της οποίας οι δύο αυτοί είναι βασικοί μέτοχοι και του κατέβαλαν ως μισθό του μηνός Σεπτεμβρίου 2009 ποσό μόνο 1.600 €. Ότι αυτή η συμπεριφορά συνιστούσε μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων της συμβάσεως εργασίας, την οποία αυτός δεν αποδέχθηκε και με την αγωγή θεώρησε ως άτακτη καταγγελία γενομένη εκ μέρους της 1ης εναγομένης. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να του καταβάλουν, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον : α) το ποσό των 138.523,56 € ως αποζημίωση απολύσεως, υπολογιζόμενο με βάση τις ακαθάριστες αποδοχές του τελευταίου μηνός (4.947,27 €) όχι όμως μόνο επί τη βάσει των ετών εργασίας του στην εναγομένη, αλλ’ επιπροσθέτως και αυτών που διήνυσε στην προηγούμενη εργασία του, αφού κατά τον ισχυρισμό του έτσι είχε συμφωνηθεί κατά την πρόσληψή του, β) το ποσό των 2.200 € ως οφειλόμενη διαφορά αποδοχών του Σεπτεμβρίου 2009 και γ) ποσό 3.129,31 € ως αναλογία δώρου Χριστουγέννων 2009, νομιμοτόκως για καθένα των ποσών αυτών από την επομένη της ημέρας που κατέστη απαιτητό, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Εξ άλλου με την από 20-9-2010 αντίθετη αγωγή τους οι τρεις ως άνω εναγόμενοι ζήτησαν, κατά το μέρος που εδώ ενδιαφέρει, να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος προσελήφθη από την πρώτη εξ αυτών με νέα από 1-1-1994 σύμβαση εργασίας και αποχώρησε οικειοθελώς από αυτήν στις 2-10-29©^ χωρίς να έχει προηγηθεί καταγγελία εκ μέρους της, καθώς και ότι οι τακτικές ακαθάριστες αποδοχές του κατά το χρόνο αυτόν ανέρχονταν στο ποσό των 1.600 € μηνιαίως. Με την εκκαλουμένη απόφαση του το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφ’ ενός απέρριψε ως νόμω αβάσιμη τη δεύτερη των αγωγών αυτών, διαπιστώνοντας ότι ζητείται μόνο η αναγνώριση πραγματικών γεγονότων και όχι μιας έννομης σχέσεως και αφ ετέρου, αφού έκρινε ότι δεν αποδείχθηκαν τα περιστατικά που κατά τον ενάγοντα της 1ης αγωγής συνιστούν βλαπτική μεταβολή, απέρριψε την αγωγή κατά το μεγαλύτερο μέρος της, επιδικάζοντας στον ενάγοντα μόνο την αναλογία δώρου Χριστουγέννων που δικαιούνταν. Κατ’ αυτής της αποφάσεως και μάλιστα κατά του απορριπτικού της αγωγής του μέρους της παραπονείται τώρα ο ενάγων με την έφεση του και για επιμέρους λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητεί την εξαφάνιση της, με σκοπό να γίνει δεκτή η αγωγή του.
- Από όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα και συγκεκριμένα από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, που δόθηκαν νομίμως ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στο ταυτάριθμο με την εκκαλουμένη πρακτικό συνεδριάσεως αυτού, εκτιμώνται δε ανάλογα με το βαθμό αξιοπιστίας εκάστου, καθώς και από τις υπ’ αριθμ. _____ και 4181/ ____________ ένορκες βεβαιώσεις δύο (2) ακόμη μαρτύρων, που δοθήκαν με επιμέλεια της εναγομένης ενώπιον της Συμβ/φου Πειραιώς Αικατερίνης Βρεττάκου, μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της αντιδίκου της καλούσης, που εγινε με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (βλ. τα ως άνω πρακτικά), [οι οποίες λαμβάνονται υπόψη κατά τη δευτεροβάθμια δίκη, ανεξάρτητα αν κατά την πρωτόδικη δίκη προσκομίστηκαν απαραδέκτως], από τα προσκομιζόμενα με επίκληση έγγραφα και από τις άμεσες ή εμμεσες (ΚΠολΔ 261) ομολογίες των διαδίκων, όπου ειδικά και περιοριστικά αναφέρονται παρακάτω, αποδεικνύονται τα εξής : Με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκε μεταξύ του ενάγοντος ήδη εκκαλούντος και της 1* εναγομένης ήδη εφεσίβλητης ομόρρυθμης εταιρείας την 1η – 12ου-1993, αυτός προσλήφθηκε και εργάστηκε ως υπάλληλος [υπεύθυνος πωλήσεων] στο κατάστημα της επί της οδού _________ αρ. __ στον __________ με καθεστώς πενθήμερης εργασίας και με πλήρες ωράριο. Η εταιρεία είχε ως σκοπό την εισαγωγή και εμπορία βιομηχανικών και ναυτιλιακών ειδών, ειδικότερα μανομέτρων, θερμομέτρων, πυρομέτρων και οργάνων μετρήσεως υγρασίας. Ο ενάγων παρέσχε την εργασία του από της προσλήψεώς του συνεχώς μέχρι τις 2-10-2009, οπότε αποχώρησε, υπό τις συνθήκες που θα εκτεθούν κατωτέρω, προκειμένου να προβεί στη δημιουργία νέας ατομικής επιχειρήσεως, ομοειδούς με την επιχείρηση που ασκούσε η 1η εναγομένη, δηλ. με αντικείμενο την εμπορία των ειδών που προαναφέρθηκαν και μάλιστα σε μικρή σχετικά απόσταση από το κατάστημα της εναγόμενης (βλ. την προσκομιζόμενη από την εναγομένη εκτύπωση ιστοσελίδας, όπου σε ένθετη φωτογραφία απεικονίζεται το κατάστημα επί της διασταυρώσεως των οδών _______ ____ & __________ με την επιγραφή «_________ ___________- __________-___________», καθώς και την επαγγελματική του κάρτα, όπου αναφέρεται το τηλέφωνο του καταστήματος και το e-mail του). Σημειώνεται ότι η προσπάθεια της εναγομένης να αποκτήσει αντίγραφο του φορολογικού εγγράφου «έναρξη επιτηδεύματος» για την επιχείρηση αυτή του ενάγοντος προσέκρουσε στην απαγόρευση του Ν. 2238/1994 και έτσι η σχετική αίτησή της απερρίφθη για το λόγο αυτό από τον Προϊστάμενο της ____________. Ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι οι δύο ομόρρυθμοι εταίροι της 1ης εναγομένης εταιρείας, δηλ. οι 20ς και 3η των εναγομένων, όταν στις 2-10-2009 τους ζήτησε να του αποδώσουν ένα δάνειο, ύψους 63.200 €, που είχε χορηγήσει αυτός στην εταιρεία το έτος 2007, αντέδρασαν, ανακοινώνοντάς του ότι μετατίθεται στην _____________ για να εποπτεύσει και να συνεργαστεί με την τουρκική εταιρεία με την επωνυμία «__________________.», της οποίας οι δύο αυτοί είναι βασικοί μέτοχοι (στην οποία μετάθεση αυτός ήταν αντίθετος) και ότι του δήλωσαν ότι θα του καταβάλουν ως μισθό του προηγουμένου μηνός Σεπτεμβρίου ποσό 1.600 € μόνο αντί του μέχρι τότε καταβαλλομένου ποσού 3.800 €. Για την απόδοση μάλιστα του δανείου αυτού έχει ασκήσει αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου _________, χωρίς ωστόσο να έχει ακόμη συζητηθεί αυτή. Οι ισχυρισμοί του όμως αυτοί δεν αποδείχθηκαν, καθόσον ο μεν 20ς των εναγόμενων δεν ήταν φυσικώς παρών στον _________ (απούσιαζε στην ____________, όπως προκύπτει από τα αεροπορικό του εισιτήριο), εκτός τούτου δε το αίτιο της αποχωρήσεως του ενάγοντος πρέπει να αναζητηθεί στην επιθυμία του να δημιουργήσει νέα ομοειδή επιχείρηση, ανταγωνιστική βεβαίως της υπάρχουσας. Γεγονός δε που επιδείνωσε τις σχέσεις μεταξύ του ενάγοντος και των εναγομένων ήταν και ο προφανής εκνευρισμός του διότι, παρα την επιθυμία του, δεν έγινε καταγγελία της συμβάσεως εργασίας της συζύγου του ____________ από την εναγομένη εταιρεία, αλλ’ αναγκάστηκε να αποχωρήσει μόνη της στις 21-9-2009 (δηλ. 11 ημέρες πριν από τις 2-10-2009), επειδή οι εναγόμενοι της είχαν τότε δηλώσει ότι δεν θα συνεχίσουν να της καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές, τις οποίες μέχρι τότε κατέβαλλαν (χωρίς αυτή πραγματικά να εργάζεται, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας ______. _________), προκειμένου αυτή να μπορέσει να συμπληρώσει τον απαραίτητο συντάξιμο χρόνο. Πέραν αυτών δεν αποδεικνύεται ότι έλαβε χώρα σημαντική μείωση των αποδοχών του ενάγοντος, αφού εκτός από την κατάθεση της συζύγου του __________ δεν υπάρχει άλλο στοιχείο που να προσεπιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του ότι την τελευταία τριετία ο καθαρός μηνιαίος μισθός του ανέρχονταν σε 3.800 €, αντιθετως δε από τα προσκομιζόμενα από τον ίδιο τον ενάγοντα αποσπάσματα του ατομικού του λογαριασμού στο ΙΚΑ, τις μηνιαίες αποδείξεις του μισθού του, την από 29-12-2006 αναγγελία γνωστοποίησης όρων ατομικής συμβάσεως εργασίας (που υπογράφει ο ίδιος) και τέλος τη βεβαίωση αποδοχών του (περιόδου από 1/1 έως 31/12/2008) αποδεικνύεται ότι το ακαθάριστο ποσό του μισθού του ήταν 1.600 €, ενώ οι καθαρές αποδοχές του ανέρχονταν σε 1.228,96 €. Ο ίδιος δε ο ενάγων στην έφεση του παραδέχεται ότι όταν προσελήφθη από την 1η εναγομένη ελάμβανε μισθό 145.000 δραχμών, που αντιστοιχεί σε 425,50 €. Είναι δε αντίθετο προς τα διδάγματα της κοινής πείρας να λαμβάνει ένας υπάλληλος τέτοιου ύψους μισθό (3.800 €) χωρίς κάποιο αποχρωντα λόγο, όταν οι ενόρκως βεβαιούντες συνάδελφοι του ενάγοντος ____ ___________ και __. ___________ δηλώνουν ότι ελάμβαναν το έτος 2008 μικτές αποδοχές μόλις 1.092 € και 960 €, αντιστοίχως. Επίσης δεν αποδεικνύεται ότι κατά την επίμαχη ημερομηνία η 3η -έστω- των εναγομένων (αφού ο 2 ς δεν ήταν παρών) ως νόμιμη εκπρόσωπος της 1ης Ο.Ε. του ανακοίνωσε ότι μετατίθεται στην Κωνσταντινούπολη για να συνεργαστεί με την τουρκική εταιρεία με την επωνυμία «__________ ______.» συμφερόντων των εναγομένων. Επί του θέματος αυτού η μάρτυρας σύζυγος του δεν επιβεβαίωσε οτι υπήρξε ειλημμένη απόφαση περί μεταθέσεώς του στην _______________, αλλά απλώς σε σχετική ερώτηση απάντησε ότι απλώς «του ζήτησαν να εργαστεί στην ___________» και ότι «αν δεν πήγαινε, ίσως να τον διώχνανε».
- Συμπερασματικά δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων ωθήθηκε σε αποχώρηση από την εργασία του μετά από μονομερή βλαπτική μεταβολή των όρων αυτής εκ μέρους της 1 εναγόμενης. Ετσι δεν δικαιούται αποζημίωση λόγω καταγγελίας της συμβάσεως και ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με αιτιολογίες που συμπληρώνονται από αυτές της παρούσης αποφάσεως (ΚΠολΔ 534) απέρριψε ως αβασιμο το κονδύλιο αυτό της αγωγής. Αβάσιμος λοιπόν κρινεται ο σχετικός λόγος της εφέσεως, όπως και αυτός που υποστηρίζει ότι κακώς απερρίφθη το κονδύλιο της διαφοράς μισθού του μηνός Σεπτεμβρίου 2009 (2.200 €), αφού ελέχθη ότι δεν υπήρξε μείωση μισθού. Κατά συνέπεια και αφού δεν υπάρχει προς έρευνα άλλος λόγος εφέσεως πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο της η έφεση ως ουσία αβάσιμη και να καταδικαστεί ο εκκαλών λόγω της ήττας του (ΚΠολΔ 176, 183) στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ’ ουσία την έφεση που στρέφεται κατά της υπ’ αριθμ. 2358/2011
οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη των εφεσίβλητων για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Κριθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 4 Ιανουάριου 2013.
Δημοσιευθηκε δε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 21Φεβρουάριου 2013, με άλλη σύνθεση, λόγω προαγωγής και μεταθέσεως των Εφετών Μιλτιάδη Χατζηγεωργίου και Βασιλείου Μπάση, αποτελούμενη από τους Δικαστές Δημήτριο Χονδρογιάννη, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννα Δούκα και Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτες, και από τη Γραμματέα Καλλιόπη Δερμάτη χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ