Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Αποφάσεως
217/2019
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τις Δικαστές Κωνσταντίνα Λέκκου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Γκίντζου, Πρωτόδικη, Ευθυμία Κοφινά, Πρωτόδικη – Εισηγήτρια, τις οποίες όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Πειραιά και από τη Γ ραμματέα Μαρία Κουτουκάκη.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του, την 28 Σεπτεμβρίου 2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «_ΤΡΑΠΕΖΑ ________ Α.Ε.», που εδρεύει στην ________ (οδός ________ αριθμ. __), φέρει Α.Φ.Μ. ________ και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία προκατέθεσε προτάσεις δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της, Παναγιώτη Δούκα (Α.Μ./Δ.Σ.Α. 9213) και δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) ________ ________ του ________ , με Α.Φ.Μ. ________ , ατομικά και ως συνασκούντος τη γονική μέριμνα των ανηλίκων τέκνων του α) ________ ________ του ________ , με Α.Φ.Μ. ________ και β) ________ – ________ ________ του ________ , με Α.Φ.Μ. ________ και 2) ________ ________ του ________ , με Α.Φ.Μ. ________ , ως συνασκούσας τη γονική μέριμνα των ως άνω ανηλίκων τέκνων της α) ________ ________ του ________ και β) ________ — ________ ________ του ________ , απάντων κατοίκων ________ (οδός ________ αριθμ. __), οι οποίοι προκατέθεσαν προτάσεις δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους, Χρήστου Οικονομάκη (Α.Μ./Δ.Σ.Π. 2517) και δεν παραστάθηκαν στο Δικαστήριο ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζητά να γίνει δεκτή η από 18-01-2018 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης 1651/720/13-02-2018, προσδιορίστηκε προς συζήτηση, με την από 29-06-2018 πράξη του αρμοδίου Δικαστή, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο πινάκιο με αριθμό 2.
Κατά την προσδιορισθείσα ως άνω δικάσιμο, η υπόθεση εκφωήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε κατ’ άρθρο 237 παρ. 4 εδ. ζ του ΚΠολΔ, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 939 και 941 του ΑΚ προκύπτει ότι για τη γέννηση της αξίωσης προς διάρρηξη καταδολιευτικής δικαιοπραξίας απαιτείται: α) απαίτηση του δανειστή κατά του οφειλέτη, η οποία είναι αδιάφορο εάν τελεί υπό αναβλητική αίρεση ή προθεσμία ή εάν έχει βεβαιωθεί δικαστικά και εξοπλισθεί με εκτελεστό τίτλο, αρκεί να είναι γεγενημένη κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης, δηλαδή να έχουν συντελεστεί τα παραγωγικά της αίτια μέχρι τον ως άνω χρόνο και επιπλέον να έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη κατά τη συζήτηση της σχετικής αγωγής [ΑΠ 708/2017, ΑΠ 1092/2013, ΝΟΜΟΣ), β) απαλλοτρίωση από τον οφειλέτη περιουσιακού στοιχείου, γ) πρόθεση βλάβης του δανειστή, η οποία υπάρχει όταν ο οφειλέτης γνωρίζει ότι έχει χρέη κι ότι με την απαλλοτρίωση του περιουσιακού του στοιχείου, η υπόλοιπη περιουσία του δεν θα επαρκεί για την ικανοποίηση του δανειστή, δ) αφερεγγυότητα του οφειλέτη, δηλαδή μείωση της περιουσίας του ώστε η υπολειπόμενη εμφανής περιουσία του να μην επαρκεί για την ικανοποίηση του δανειστή, η οποία πρέπει να συντρέχει και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, οπότε κρίνεται το στοιχείο της βλάβης του δανειστή (ΟλΑΠ 12/2012, ΑΠ 928/2014, ΝΟΜΟΣ) και τέλος ε) γνώση του τρίτου υπέρ του οποίου διενεργείται η απαλλοτρίωση, η οποία ωστόσο δεν απαιτείται, κατ’ άρθρο 942 ΑΚ, σε περίπτωση απαλλοτρίωσης από χαριστική αιτία, όπως είναι καιη κατ’ άρθρο 1509 του ΑΚ απαλλοτρίωση λόγω γονικής παροχής [βλ. ΑΠ 20/2017, ΑΠ 770/2015, 928/2014, ΝΟΜΟΣ). Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει ότι μεταξύ των στοιχείων που πρέπει να περιέχει η αγωγή διάρρηξης για να είναι ορισμένη περιλαμβάνεται τόσο η απαίτηση του ενάγοντος δανειστή, με προσδιορισμό του ποσού και της αιτίας από την οποία αυτή προήλθε όσο καιη περιγραφή του περιουσιακού στοιχείου που απαλλοτριώθηκε με προσδιορισμό της αξίας του κατά τον κρίσιμο χρόνο της άσκησης της αγωγής, διότι η διάρρηξη δεν είναι αναγκαίως ολική, αλλά επέρχεται μόνον κατά το μέρος που ζημιώνεται ο δανειστής. Επομένως, εάν το απαλλοτριωθέν έχει μεγαλύτερη αξία από την απαίτηση του δανειστή, η διάρρηξη είναι μερική και εκφράζεται σε ποσοστό αντίστοιχο με την αξία της απαίτησης προς την αξία του απαλλοτριωθέντος (ΟλΑΠ 15/2012, ΑΠ 661/2015, ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα τραπεζική εταιρεία εκθέτει στην υπό κρίση αγωγή της ότι την 3-12-2002 κατήρτισε με τη μη διάδικο στην παρούσα δίκη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «________ ΕΜΠΟΡΙΚΗ – ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΕΙΔΩΝ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» την υπ’ αριθμ. 3173/3-12-2002 (ήδη υπ’ αριθμ. 1480031739/3-12-2002) σύμβαση πίστωσης με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό, όπως αυτή τροποποιήθηκε στη συνέχεια με τις αναφερόμενες στην αγωγή πρόσθετες πράξεις, δυνάμει της οποίας της χορήγησε πίστωση μέχρι του ποσού των 3.000.000 ευρώ, υπό τους ειδικότερους διαλαμβανόμενους στην ως άνω σύμβαση όρους. Ότι την εμπρόθεσμη και ολοσχερή εξόφληση της ως άνω πίστωσης εγγυήθηκε εγγράφως, μεταξύ άλλων και ο πρώτος εναγόμενος, ευθυνόμενος εις ολόκληρον με την πιστούχο ως αυτοφειλέτης και παραιτούμενος από την ένσταση διζήσεως και τα λοιπά δικαιώματά του εκ των άρθρων 853 επ. του ΑΚ. Ότι η πιστούχος έκανε χρήση της ως άνω πίστωσης πλην όμως δεν ήταν συνεπής με τους όρους εξόφλησής της. Ότι για το λόγο αυτό η ίδια, την 10-04-2017 έκλεισε οριστικά τους υπ’ αριθμ, 190/9684840, β) 148/5452902 και γ) 190/9985131 αλληλόχρεους λογαριασμούς που τηρούνταν προς εξυπηρέτησή της, οι οποίοι κατά τον ως άνω χρόνο εμφάνιζαν χρεωστικό υπόλοιπο, ύψους: α] 360.618,43 ευρώ, β] 28.188,24 ευρώ και γ} 43.218,30 ευρώ αντίστοιχα, όπως η κίνηση τους, από την έναρξη και έως το οριστικό τους κλείσιμο παρατίθεται αναλυτικά στην αγωγή. Ότι ακολούθως με την από 10-04-2017 επιστολή της, που επιδόθηκε στην πιστούχο και τον εγγυητή πρώτο εναγόμενο την 11-04-2017, κατήγγειλε την ένδικη μεταξύ τους σύμβαση και τους κάλεσε να εξοφλήσουν άμεσα την οφειλή τους εξ αυτής, συνολικού ύψους (360.618,43+28.188,24+43.218,30=) 432.025,30 ευρώ, πλην όμως oι τελευταίοι ουδέν ποσό της κατέβαλαν. Ότι κατόπιν τούτου, για την ως άνω απαίτησή της ζήτησε και πέτυχε την έκδοση της υπ’ αριθμ. 6463/2017 διαταγής πληροιμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία ο πρώτος εναγόμενος υποχρεώθηκε να της καταβάλει το ως άνω ποσό των 432.025,30 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων. Ότι περαιτέρω, ο πρώτος εναγόμενος, δυνάμει του υπ’ αριθμ. 4988/5-06-2013 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς, Βαρβάρας Δόξα, νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά, μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής στα δύο ανήλικα τέκνα του, ________ – ________ ________ και ________ ________ (όπως αυτά νομίμως εκπροσωπούνται από τον ίδιο και τη εύτερη εναγόμενη μητέρα τους, υπό την ιδιότητά τους ως συνασκούντων τη γονική τους μέριμνα), κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου σε έκαστο αυτών: α) την πλήρη κυριότητα της υπό στοιχείο Β οριζόντιας ιδιοκτησίας (μεζονέτας) οικοδομής κείμενης στη θέση «________ » ή «________ » ή «________ » του Δήμου ________ καθώς και β) ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου της πλήρους κυριότητας του δικαιώματος επεκτάσεως καθ’ ύψος της ίδιας ως άνω οικοδομής, όπως αμφότερες οι ως άνω ιδιοκτησίες περιγράφονται λεπτομερώς στην αγωγή, παρακρατώντας για τον εαυτό του το δικαίωμα της ισοβίου οικήσεως επί των μεταβιβασθέντων ως άνω ακινήτων. Ότι η συνολική αντικειμενική αξία των ως άνω απαλλοτριωθέντων ιδιοκτησιών, τόσο κατά το χρόνο της απαλλοτρίωσης όσο και κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής ανέρχεται στο ποσό των 224.698,36 ευρώ. Ότι ο πρώτος εναγόμενος προέβη στην ως άνω μεταβίβαση εν γνώσειτης ένδικης απαίτησής της και με σκοπό να τη βλάψει και να ματαιώσει την ικανοποίησή της, δοθέντος ότι μετά την ως άνω απαλλοτρίωση δε διαθέτει πλέον οποιοδήποτε άλλο εμφανές περιουσιακό στοιχείο. Με βάση τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά, ζητά να διαρρηχθεί η ένδικη απαλλοτριωτική δικαιοπραξία στο σύνολό της ως καταδολιευτική και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Με το ως άνω περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου την 13-02-2018 και επιδόθηκε στους εναγόμενους την 2-03-2018, ήτοι εντός της τριακονθήμερης προθεσμίας του άρθρου 215 παρ. 2 του ΚΠολΔ (βλ. τις υπ’ αριθμ. 1661ΣΤ, 1662ΣΤ, 1663ΣΤ, 1664ΣΤ και 1665Σ/2-03-2018 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών, Στυλιανής Πινέλη], αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπο εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (αρθ. 10, 22 ΚΠολΔ), κατά την προκειμένη τακτική διαδικασία. Για το παραδεκτό δε αυτής, περίληψή της καταχωρήθηκε νομίμως και εμπροθέσμως στα κτηματολογικά φύλλα του αρμοδίου κτηματολογικού γραφείου ________ (αρθ. 220 παρ, 1 ΚΠολΔ, βλ. προσκομιζόμενο από την ενάγουσα υπ’ αριθ. πρωτ. 1739/12-03-2018 πιστοποιητικό καταχυδρισης εγγραπτέας πράξης του κτηματολογικού γραφείου _____). Η υπό κρίση αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη (αρθ. 216 ΚΠολΔ), καθώς περιέχει όλα τα απαιτούμενα εκ του νόμου στοιχεία για τη νομική της θεμελίωση και τη δικαστική της εκτίμηση. Εξάλλου, οι ισχυρισμοί των εναγομένων περί αοριστίας της ένδικης απαίτησης της ενάγουσας λόγω ακυρότητας ορισμένων όρων της σύμβασης στην οποία αυτή στηρίζεται καθώς και περί ύπαρξης και άλλης επαρκούς περιουσίας του πρώτου εναγόμενου η οποία δεν περιγράφεται στην αγωγή, δεν καθιστούν αόριστο το δικόγραφο της αγωγής αλλά συνιστούν αρνητικούς ισχυρισμούς, η βασιμότητα των οποίων δύναται να προκύψει από τις αποδείξεις, Περαιτέρω, η υπό κρίση αγωγή είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις το:>ν άρθρων 939,942, 943, 847 επ. ΑΚ, 68, 71, 76, 176, 191 παρ. 2, 936 παρ. 3, 992 παρ. 1 ΚΠολΔ και πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, δεδομένου ότι: α) για το αντικείμενό της δεν απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, λόγω του διαπλαστικού της χαρακτήρα (βλ. ΕφΠειρ 365/2016, ΝΟΜΟΣ), β) για τη συζήτηση αυτής, οι διάδικοι προκατέθεσαν εμπροθέσμως τις προτάσεις τους στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου (αρθ. 237 παρ. Ια ΚΠολΔ), συνυποβάλλοντας και τα πληρεξούσια έγγραφα προς τους υπογράφοντες αυτές δικηγόρους τους (αρθ. 237 παρ. 1β και 96 ΚΠολΔ – βλ. το υπ’ αριθμ. 4626/1-06-2017 συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο της συμβολαιογράφου Αθηνών, Γεωργίας Σαμαρτζή, που προσκομίζει μετ’ επικλήσεως η ενάγουσα καθώς και τα από 29-05-2018 δικαστικά πληρεξούσια των εναγόμενων, με βεβαίωση περί του γνησίου των υπογραφών τους) ενώ γ) για το παραδεκτό της κατάθεσης των ως άνω προτάσεων εκ μέρους των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, προσκομίστηκαν κατ’ άρθρο 61 παρ. 4 Ν. 4194/2013, τα υπ’ αριθμ. Α209694 και Α213127/2018 αντίστοιχαγραμματια προκαταβολ.ης εις φορον του Δ.Σ.Π.
Σύμφωνα με το άρθρο 249 του ΚΠολΔ, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου να διατάξει την αναβολή, ή ορθότερα, και παρά τη γραμματική διατύπωση της ανωτέρω διάταξης, την αναστολή της συζήτησης της κρινόμενης υπόθεσης (ΑΠ 263/2008 Νόμος, ΑΠ 729/2006 Νόμος), όταν η διάγνιυση της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του εξαρτάται ολικά ή μερικά από την επίλυση κάποιου ζητήματος, το οποίο αποτελεί αντικείμενο άλλης δίκης ενώπιον του αυτού ή άλλου δικαστηρίου ανεξαρτήτως βαθμού, μεταξύ των ιδίων ή διαφορετικών προσώπων και εμφανίζεται ως προδικαστικό ζήτημα αυτής, δηλαδή συναρτάται με κάποια έννομη σχέση, η οποία συνιστά προϋπόθεση για τη γέννηση ή την εξακολούθηση της ισχύος του επίδικου δικαιώματος και προβλέπεται παράλληλα ότι αυτί) η αυτοτελής στη δεύτερη δίκη διάγνωση του προδίκαστικού ζητήματος θα γίνει ταχύτερα και ασφαλέστερα και έτσι θα συντελέσει στη διευκόλυνση ή επιτάχυνση της πορείας της δίκης που θα πρέπει να αναβληθεί. Το δικαστήριο που καλείται να αποφανθεί επί του ζητήματος αναστολής της δίκης κατ’ άρθρο 249 του ΚΠολΑ οφείλει να σταθμίζει ταυτόχρονα τον κίνδυνο επιβραδύνσεως της, έτσι ώστε να διατάσσει την αναστολή μόνον όταν αυτό ενδείκνυται λόγω των δυσχερειών του εκκρεμούς ζητήματος προκειμένου να μην παρελκύεται η δίκη (βλ. ΕφΘεσ 673/2009, ΕφΘεσ 675/2009, ΠΠρΑΘ 1153/2014, ΝΟΜΟΣ).
Στην προκειμένη περίπτωση, οι εναγόμενοι, με τις νομίμως κατατεθειμένες προτάσεις τους, αρνούνται αιτιολογημένα την αγωγή ενώ, μεταξύ άλλων, ζητούν την αναστολή της δίκης, κατ’ άρθρο 249 του ΚΠολΔ έως την έκδοση αμετάκλητης απόφασης επί της από 23-11-2017 (με αριθμό κατάθεσης 600255/4175/2017) ανακοπής που άσκησε ο πρώτος εξ αυτών ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της υπ’ αριθμ. 6463/2017 διαταγής πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία υποχρεώθηκε να καταβάλει στην ενάγουσα την ένδικη απαίτησή της, ύψους 432.025,30 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων. Από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτει πράγματι ότι μετά από σχετική αίτηση της ενάγουσας εκδόθηκε η ως άνω υπ’ αριθμ. 6463/2017 διαταγή πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία τόσο ο πρώτος εναγόμενος, υπό την ιδιότητα του εγγυητή, όσο και η πιστούχος εταιρεία και οι λοιποί εγγυητές υπέρ αυτής υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην ενάγουσα, εις ολόκληρον έκαστος, το συνολικό ποσό των 432.025,30 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων προς εξόφληση της προερχόμενης από την ένδικη σύμβαση απαίτησής της. Η ως άνω διαταγή πληρωμής επιδόθηκε στην πιστούχο εταιρεία kol τους εγγυητές, μεταξύ των οποίων και ο πρώτος εναγόμενος, την 3-11-2017 (βλ. σχετική επίσημε ίωση του αρμοδίου δικαστικού επιμελητή στην πρώτη σελίδα του αντιγράφου της ως άνω διαταγής πληρωμής που προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως οι εναγόμενοι). Οι τελευταίοι δε άσκησαν νομίμως κατά αυτής την από 23-11-2017 (με αριθμό κατάθεσης 600255/4175/2017) ανακοπή τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία επιδόθηκε στην καθ’ ης η ανακοπή (και ήδη ενάγουσα) την 24-11-2017, ήτοι εντός της προθεσμίας των 15 εργάσιμων ημερών του άρθρου 632 παρ. 1 του ΚΠολΔ (βλ. προσκομιζόμενη από τους εναγόμενους υπ’ αριθμ.7272Β/24-11-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, Ιωάννη Κοπανά) και προσδιορίστηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο της 17-01-2018 και κατόπιν αναβολής για τη δικάσιμο της 26-09- 2018 (βλ. προσκομιζόμενη από τους εναγόμενους ηλεκτρονική παρακολούθηση της πορείας της ευ λόγω υπόθεσης). Από την επισκόπηση του δικογράφου της ως άνω ανακοπής προκύπτει ότι οι ανακόπτοντες ζητούν την ακύρωση της προαναφερθείσας διαταγής πληρωμής, αμφισβητώντας, μεταξύ άλλων, τόσο την ύπαρξη όσο και το ύψος της ένδικης απαίτησης της ενάγουσας. Ενόψει όμως τούτου και δεδομένου ότι η ύπαρξη και το ύψος της ένδικης απαίτησης της ενάγουσας αποτελούν προδικαστικά ζητήματα και της υπό κρίση διαφοράς, το παρόν Δικαστήριο κρίνει ότι, προς αποφυγή εκδόσεως αντιφατικών αποφάσεων αλλά και για την οικονομία της δίκης και την ασφαλέστερη και ταχύτερη διάγνωση της υπό κρίση υπόθεσης, είναι αναγκαία η αναστολή της συζήτησής της, κατ’ άρθρο 249 του ΚΠολΔ, έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της ανωτέρω ανακοπής, γενομένου δεκτού και του σχετικού αιτήματος των εναγόμενων ως ουσία βάσιμου. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η συζήτηση της υπό κρίση αγωγής πρέπει να ανασταλεί κατ’ άρθρο 249 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, επιφυλασσομένου του Δικαστηρίου να αποφανθεί με την οριστική του απόφαση επί των λοιπών ισχυρισμιυν και αιτημάτων το>ν διαδίκων. Τέλος, διάταξη περί δικαστικών εξόδων δεν θα περιληφθεί στην παρούσα απόφαση καθώς αυτή δεν είναι οριστική.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 18 Ιανουάριου 2019.
ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ τη συζήτηση της υπό κρίση αγωγής έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της από 23-11-2017 (με αριθμό κατάθεσης 600255/4175/24-11-2017) ανακοπής που άσκησε ο πρώτος εναγόμενος καθώς και οι μη διάδικοι στην παρούσα δίκη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «________ ΕΜΠΟΡΙΚΗ – ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΕΙΔΩΝ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», ________ ________ και ________ ________ , ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά της ενάγουσας και της υπ’ αριθμ. 6463/2017 διαταγής πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, την 22 Ιανουαρίου 2019.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
