Περίληψη
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ Α 2615/2013
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΟ
ΤΜΗΜΑ 8ο ΤΡΙΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 10 Απριλίου 2013, με την εξής σύνθεση: Αυγερινή Λάσκαρη, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ., Σπυρίδων Χαλκιόπουλος και Βασιλική Καμβασινού (εισηγήτρ ια), Πρωτόδικες Διοικητικών Δικαστηρίων. Γραμματέας ο Γεώργιος Δαμπρόπουλος, δικαστικός υπάλληλος.
για να δικάσει την από 4.10.2007 προσφυγή.
Της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «__________ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», που εδρεύει στη __________ , επί της_ οδού __________ αρ. __, για την οποία εμφανίστηκε ο νόμιμος εκπρόσωπός της __________ __________
κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθηνών-Πειραιώς (Νομαρχίας Πειραιά) και ήδη της Περιφέρειας Αττικής (Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς και Νήσων), που εκπροσωπείται από τον Περιφερειάρχη Αττικής και παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο της Αικατερίνη Φωτίου.
Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη. Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα.
Σκέφθηκε κατά το νόμο.
- Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή, για την οποία καταβλήθηκε παράβολο ποσού 100,00 ευρώ (βλ. σχει. τα υπ’ αριθμ. 1083423, 2576223/4-10-2007 και 2661566, 2661567, 3046244, 3335967 και 5583488/2-7-2012 οειράς Α’ ειδικά έντυπα παραβόλου), η προσφεύγουσα επιδιώκει την ακύρωση της με αρ.πρωτ. Υ οικ.8705/27-9-2007 απόφασης του Νομάρχη.. Πειραιά, με την οποία αποφασίστηκε η οριστική διακοπή, λόγω υποτροπής, της λειτουργίας μονάδας αδυνατίσματος της. προσφεύγουσας εταιρείας, με την αιτιολογία οτ ι εξακολουθούσε να λειτουργεί παρά τις αποφάσεις του Νομάρχη Πειραιά περί διακοπής λειτουργίας της. Ειδικότερα, η ανωτέρω απόφαση ελήφθη με βάση τις διατάξεις των άρθρων 52 του ν.2519/1997 (Φ.Ε.Κ. Α’165), 23 του ν.3204/2003 (Φ.Ε.Κ. Α’ 296) «περί άδειας λειτουργίας μονάδων αδυνατίσματος» και 3, 6 και 9 της 3215/1998 (Φ.Ε.Κ. Β’ 655) απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας «Προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας Μονάδων αδυνατίσματος και διαιτολογικων Μονάδων», όπως τροποποιήθηκε με τις Α4/4564/1998 (Φ.Ε.Κ. Β’ 919) και Υ3β/0ίκ.14185/2004 (Φ.Ε.Κ. Β’ 426) αποφάσεις του ίδιου Υπουργού και του Υφυπουργού Υγείας και Πρόνοιας αντ ίστοιχα.
- Επειδή, ο ν.1406/1983 (Φ.Ε.Κ. A άρθρο 1, όπως τροποποιήθηκε με την προσθήκη της παρ.4Α με το άρθρο 48 παρ.3 του ν.3900/2010 (Φ.Ε.Κ. Α’ 213, έναρξη ισχύος από 1-1-2011), το οποίο κατ’ άρθρο 50 του ίδιου νόμου καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς υποθέσεις, ότι «1… 2… 3…. 4… 4Α. Υπάγονται στην αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου, εκδικαζόμενες σε πρώτο και τελευταίο βαθμό ως διαφορές ουσίας, οι διαφορές που αναφύονται : α) από την ι βολή κυρώσεων για παράβαση των διατάξεων της νομοθεσίας διέπει την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας, την ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικής εγκατάστασης και την κυκλοφορία προϊόντων, με την επιφύλαξη των περιπτώσεων που οι σχετικές διαφορές έχουν υπαχθεί στην αρμοδιότητα του διοικητικού πρωτοδικείου, και β) …… Ακολούθως, με τη διάταξη του άρθρου 66 του ν.4055/2012 (Φ.Ε.Κ. Α’ 51, έναρξη ισχύος 2-4-2012), η οποία δεν καταλαμβάνει τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος της υποθέσεις, ορίστηκε ότι «Οι διαφορές που προκύπτουν από την έκδοση διοικητήν πράξεων, οι οποίες αφορούν την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, εκδικαζονται ως διαφορές ουσίας από τα κατά τόπον αρμόδια διοικητικά πρωτοδικεία . » και με το άρθρο 110 παρ.14 του ίδιου νόμου ορίστηκε ότι από την έναρξη ισχύος του ανωτέρω άρθρου 66 καταργε ί τα l η προαναφερθείσα διάταξη της παρ.4Α του άρθρου 1 του ν.1406/1983. Εξάλλου, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας (Κ.Δ.ΔίΚ. – ν. 2717/1999, Φ.Ε.Κ. Ά 97), ορίζει στο άρθρο 12 ότι «1- Το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως τη δικαιοδοσία και αρμοδιότητα του. 2. Αν το δικαστήριο διαπίστωσε άλλο τακτικό διοικητικό δικαστήριο, παραπεμπ βοήθημα ή μέσο στο αρμόδιο δικαστήριο. … 3. ….. 4…..».
- Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, λαμβάνοντας υπόψη ότι η κρινόμενη διαφορά ανεφύη από την επιβολή της διοικητικής κύρωσης της διακοπής λειτουργίας επιχείρησης γιa παράβαση των διατάξεων των άρθρων 52 του ν.2519/1997, 23 του ν.3204/2003 και 3, 6 και 9 της 3215/1998 απόφασης του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας (όπως ίσχυε),^ αφορούν στην άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, Δικαστήριο κρίνει ότι με βάση τη διάταξη του άρθρου 1 nap 4Α του ν.1406/1983, όπως προστέθηκε με το άρθρο 48 παρ.3 του ν.3900/2010, η κρινόμενη προσφυγή υπάγεται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά στο οποίο πρέπει να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 2 του Κ Δ Δικ. Το ίδιο δικαστήριο παραμένει καθ’ ύλην αρμόδιο και μετά την έναρξη ισχύος του ν.4055/2012 στις 2¬4-2012, δοθέντος ότL η υπόθεση, ως εκκρεμής κατα την ημερομηνία αυτή, δεν καταλαμβάνεται από την προαναφερθείσα ρύθμιση του άρθρο 66 παρ.1 του ίδιου νόμου.
δια ταυτα
Κηρύσσει εαυτό αναρμόδιο.
παραπέμπει την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο Πειραιά.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στον Πειραιά στ ι 22-5-2013 και η απόφαση δημοσιεύτηκε στο ακροατήριό το κατά την έκτακτη δημόσια συνεδρίαση της 11-6-2013.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
