Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1251 /2019
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
(ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΜΒΙΩΣΗ)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Χαρίλαο Πατητά, Πρωτόδικη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου, και την Γραμματέα Κρυσταλλία Κριμιζά.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 31-10-2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: __________ __________ του __________ και της __________ , κατοίκου __________ , οδός __________ 1, με ΑΦΜ ________, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξούσιού της δικηγόρου Κωνσταντίνου Κούρκουλου.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: __________ __________ του __________ και της __________ , κατοίκου __________ , οδός __________ __, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιού του δικηγόρου Χρήστου Οικονομάκη.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 6-12-2017 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης 150/2018 και με ειδ. αριθ. κατ. δικογράφου 75/2018, προσδιορίσθηκε, μετά από αναβολή κατά τη δικάσιμο της 21ης Φεβρουάριου του 2018, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Όπως συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486, 1489 και 1493 ΑΚ, στοιχεία θεμελιωτικά του δικαιώματος διατροφής ανηλίκου τέκνου (λόγω διάστασης ή λύσης του γάμου των γονέων του), τα οποία πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 216 παρ. 1α ΚΠολΔ, να περιέχονται στη σχετική αγωγή για το ορισμένο αυτής, είναι η αδυναμία του τέκνου να διατρέφει τον εαυτό του, τα εισοδήματα και γενικώς τα περιουσιακά στοιχεία του εναγομένου γονέα και το συνολικό χρηματικό ποσό που χρειάζεται το τέκνο για τη διατροφή του, με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες ζωής του, χωρίς να απαιτείται ο προσδιορισμός στο δικόγραφο με ακρίβεια και του απαραίτητου, για την κάλυψη κάθε επιμέρους ανάγκης του, που προκύπτει από τις συνθήκες της ζωής του, χρηματικού ποσού, καθώς και των εισοδημάτων και της οικονομικής δυνατότητας και του άλλου γονέα και των συγκεκριμένων δαπανών που βαρύνουν καθέναν από τους γονείς (ΑΠ 823/2000 ΕλλΔνη 41. 1598, ΜονΕφΠειρ 486/2015, ΕφΔωδ 307/2007 αμφότερες σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», ΕφΠειρ 909/2005 ΠειρΝομ 2005. 455). Τέλος, επί αγωγής διατροφής ενηλίκου τέκνου, στρεφομένης κατά του γονέα του, αρκεί, για τη νομική θεμελίωσή της, να διαλαμβάνει τη συγγένεια του ενάγοντος ενηλίκου προς τον εναγόμενο, την αδυναμία του να αυτοδιατραφεί και το απαιτούμενο για την κάλυψη των εν γένει βιοτικών αναγκών του συνολικό χρηματικό ποσό, χωρίς να απαιτείται να προσδιορίζεται στο αγωγικό δικόγραφο με ακρίβεια και το απαραίτητο για την κάλυψη κάθε επί μέρους ανάγκης του ενάγοντος ενηλίκου δικαιούχου κονδύλιο (βλ. και ΑΠ 67/1999 ΕλλΔνη 40. 592). Στην προκειμένη περίπτωση, η ενάγουσα, με την υπό κρίση αγωγή της, κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος πατέρας της, με προσωρινά εκτελεστή απόφαση, να της προκαταβάλλει, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός και για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών από την επίδοση της ένδικης αγωγής, ως μηνιαία διατροφή της σε χρήμα, το ποσό των 1.000 ευρώ, καθώς αυτή (ενάγουσα) αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό της και στερείται περιουσίας και εισοδημάτων, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης και έως την εξόφληση. Με αυτά ως περιεχόμενο και αιτήματα, η κρινόμενη αγωγή παραδεκτά εισάγεται, κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθρα 592 παρ. 3α, 593-602, 610-613 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκαν από το άρθρο 1 άρθ. τέταρτο του Ν. 4335/2015), ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο τυγχάνει καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρα 17 αρ. 2 και 22 του ΚΠολΔ, όπως το άρθ. 17 αντί καταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθ. πρώτο παρ. 2 του Ν. 4335/2015), και είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου αιτιάσεων του εναγομένου, εφόσον στο δικόγραφο, σύμφωνα και με τα διαλαμβανόμενα στην αμέσως προηγηθείσα νομική σκέψη της παρούσας, εκτίθενται τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη θεμελίωση του αγωγικού δικαιώματος διατροφής του τέκνου των διαδίκων, διότι δεν απαιτείται εν προκειμένω, όπως αβασίμως ισχυρίζεται ο εναγόμενος, ο προσδιορισμός σ’ αυτό (δικόγραφο) με ακρίβεια και του απαραίτητου για την κάλυψη κάθε επιμέρους ανάγκης του τέκνου χρηματικού ποσού, και νόμιμη, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341 εδ. α’, 345 εδ. α’, 346, 1485, 1486, 1488, 1489, 1493, 1496, 1497 και 1498 του ΑΚ, 907 και 910 αρ. 4 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω και κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της συζήτησής της έχει καταβληθεί το απαιτούμενο για το αντικείμενό της τέλος δικαστικού ενσήμου, ενώ ο εναγόμενος νομίμως συμμετέχει στην παρούσα δίκη, δοθέντος ότι από την από 31-10-2018 απόδειξη είσπραξης αποδεικνύεται η συμμόρφωσή του με την επιταγή του Δικαστηρίου για την πληρωμή στην ενάγουσα θυγατέρα του προκαταβολικά των προς διεξαγωγή της δίκης εξόδων της (άρθρο 173 παρ. 4 ΚΠολΔ).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάσθηκαν νόμιμα στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, και όλα, ανεξαιρέτως, τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και η υπ’ αριθ. 647/2018 ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος της ενάγουσας, __________ __________ , ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, καθώς και οι υπ’ αριθ. 661 και 662/2018 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων του εναγομένου, __________ __________ και __________ _________, αντίστοιχα, ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά, που ελήφθησαν σια πλαίσια προγενέστερης δίκης μεταξύ των ίδιων διαδίκων και συγκεκριμένα αυτής (δίκης) επί της ασκηθείσας ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με αριθ. κατ. 206/96/2018 αγωγής, οι οποίες (ένορκες βεβαιώσεις) λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια (βλ. και ΑΠ 1506/2003 σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», 714/1993 ΕλλΔνη 1995. 95, 96), μη λαμβανομένων υπόψη των προσκομιζόμενων με την προσθήκη των προτάσεων του εναγομένου εγγράφων, διότι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 στοιχ. στ’ του ΚΠολΔ (όπως το άρθ. 591 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθ. τέταρτο του Ν. 4335/2015), η προσκόμιση εγγράφων μέσα στην τριήμερη προθεσμία καταθέσεως προσθήκης των προτάσεων επιτρέπεται μόνο προς αντίκρουση ισχυρισμών, που προτάθηκαν για πρώτη φορά κατά τη συζήτηση (βλ. και ΑΠ 439/2010, 454/2004 αμφότερες σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ», 1646/2002 ΕλλΔνη 44. 724), προϋπόθεση η οποία δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένου ότι, κατά τη συζήτηση της αγωγής στο ακροατήριο, δεν προτάθηκαν αυτοτελείς ισχυρισμοί από την ενάγουσα, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η __________ __________ του __________ και ο εναγόμενος τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 27-9-1997, στην __________ , από τον οποίο (γάμο) απέκτησαν ένα τέκνο, την ενάγουσα __________ __________ , η οποία γεννήθηκε στις 6-6-1998. Η έγγαμη δε συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά, με αποτέλεσμα ο γάμος τους να λυθεί με την υπ’ αριθ. 1115/2012 αμετάκλητη απόφαση του Δικαστηρίου τούτου. Όπως αποδείχθηκε περαιτέρω η ενάγουσα φοιτά ήδη στη Σχολή Χημικών του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου και εγκαταστάθηκε σε μισθωμένο διαμέρισμα επί της οδού __________ , αριθ. __, έναντι μηνιαίου μισθώματος που ανέρχεται σε 240 ευρώ. Το μοναδικό δε περιουσιακό στοιχείο που αυτή (ενάγουσα) διαθέτει είναι η ψιλή κυριότητα ενός διαμερίσματος του β’ ορόφου, εμβαδού 79 τ.μ., επί οικοδομής κείμενης στον __________ , επί της οδού __________ , αριθ. __, που απέκτησε από γονική παροχή της μητέρας της, δυνάμει του υπ’ αριθ. 4682/2011 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιά, Βαρβάρας Δόξα, ενώ η επικαρπία του εν λόγω διαμερίσματος ανήκει στον εναγόμενο, κατόπιν δωρεάς που συνήφθη με το ως άνω συμβολαιογραφικό έγγραφο με την πρώην σύζυγό του και μητέρα της ενάγουσας, __________ __________ . Εξάλλου, δεν αποδείχθηκαν τα επικαλούμενα στην αγωγή έξοδα της ενάγουσας, αφορώντα αφενός στην αναγκαία, όπως η ίδια (ενάγουσα) ισχυρίζεται, εκγύμνασή της σε γυμναστήριο για τη θεραπεία ρήξης χιαστού, αφετέρου στην παρακολούθησή της (ενάγουσας) από ψυχολόγο, καθόσον δεν προσκομίζεται οιαδήποτε απόδειξη ή σχετική ιατρική γνωμάτευση, η δε κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης στο ακροατήριο, ενόψει της συγγενικής της σχέσης με την ενάγουσα (μητέρα της), γεγονός το οποίο αντικειμενικώς αξιολογείται κατά την εκτίμηση των αποδείξεων, δεν κρίνεται αξιόπιστη και ικανή να εισφέρει στο σχηματισμό δικανικής πεποίθησης για τα προεκτιθέμενα πραγματικά περιστατικά. Επίσης, η ενάγουσα δύναται, ως προς την ιατροφαρμακευτική περίθαλψή της, να καλυφθεί από τον ασφαλιστικό φορέα των γονέων της, ως προστατευόμενο μέλος, οι δε λοιπές προς διατροφή και συντήρησή της δαπάνες, δηλαδή αυτές που απαιτούνται για την τροφή, την ένδυση, την υπόδηση και τη ψυχαγωγία της, είναι οι συνήθεις των συνομηλίκων της, της αυτής, από απόψεως οικονομικών δυνατοτήτων των γονέων τους, καταστάσεως. Η ίδια (ενάγουσα), μάλιστα, η οποία δεν δύναται λόγω των σπουδών της να εργαστεί, δεν έχει εισοδήματα από προσοδοφόρο περιουσία ούτε από οποιαδήποτε άλλη πηγή, αφού το διαλαμβανόμενο στην αγωγή ποσό των 30.000 ευρώ, που είχε κατατεθεί από τον εναγόμενο πατέρα της σε επενδυτικό πρόγραμμα της Τράπεζας _______ στο όνομά της για πέντε έτη, ήτοι μέχρι τις 19-5-2016, και το οποίο (ποσό) κατά τη λήξη του προγράμματος ανερχόταν σε 32.399 ευρώ, μετά την μετατροπή του ατομικού τραπεζικού λογαριασμού της ενάγουσας σε κοινό πλέον λογαριασμό αυτής και του εναγόμενου πατέρα της, κατατέθηκε στον κοινό αυτό λογαριασμό και εν συνεχεία ο εναγόμενος, εν αγνοία της, προέβη στις 21-7-2016 στην ανάληψη ποσού 32.000 ευρώ από τον εν λόγω λογαριασμό, ήτοι σχεδόν του συνόλου των κατατεθειμένων χρημάτων. Έτσι, η ενάγουσα δεν μπορεί να διαθρέψει τον εαυτό της και δικαιούται να λαμβάνει διατροφή σε χρήμα, προκαταβαλλόμενη κάθε μήνα, από τους υπόχρεους γονείς της, οι οποίοι ενέχονται ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνάμεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ. 1 και 1489 παρ. 2 του ΑΚ. Από αυτούς, ο εναγόμενος πατέρας της (ενάγουσας) διατηρεί ατομική επιχείρηση συνεργείου επισκευής οχημάτων στον Πειραιά, επί της οδού __________ , αριθ. __, από την επαγγελματική δε αυτή δραστηριότητά του αποκομίζει, πέραν των πάσης φύσεως λειτουργικών εξόδων της επιχείρησης μεταξύ των οποίων και το μίσθωμα ύψους 250 ευρώ πλέον χαρτοσήμου για την επαγγελματική του στέγη (βλ. την προσκομιζόμενη από 28-5-2017 απόδειξη είσπραξης του __________ __________ ), με βάση και τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής που το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως λαμβάνει υπόψη (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), καθαρό εισόδημα ποσού 2.000 ευρώ μηνιαίως τουλάχιστον, από τα οποία αποπληρώνονται οφειλές προς τον ασφαλιστικό του φορέα, ΕΦΚΑ Πειραιά, συνολικού ύψους περί τα 11.000 ευρώ για μη καταβληθείσες εισφορές (βλ. την προσκομιζόμενη από 24-10- 2018 εκτύπωση του ΕΦΚΑ από το taxisnet). Οι οφειλές όμως αυτές δεν προαφαιρούνται από τα παραπάνω εισοδήματά του, αλλά λαμβάνονται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του, η οποία πρέπει να εκληφθεί ότι μειώνεται κατά το συνολικό αυτό ποσό, καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσής του (βλ. και ΑΠ 680/2010, ΜονΕφΑΘ 4781/2012, αμφότερες σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Η ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου περί των εισοδημάτων του εναγομένου δεν αναιρείται από τις προσκομιζόμενες από τον τελευταίο φορολογικές δηλώσεις του και τα αντίστοιχα εκκαθαριστικά σημειώματα, καθόσον αυτά αφορούν σε δηλωθέντα εισοδήματα από τον ίδιο (εναγόμενο) από την άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος, των οποίων η ειλικρίνεια δεν προέκυψε ότι έχει ελεγχθεί από τις αρμόδιες φορολογικές αρχές. Περαιτέρω, ο εναγόμενος διατηρεί την ισόβια επικαρπία επί του προαναφερθέντος διαμερίσματος στον __________ , επί της οδού __________ , αριθ. 9, όπου και διαμένει, άρα δεν επιβαρύνεται με μίσθωμα, παρά μόνο με τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της οικίας αυτής, ενώ είναι κύριος ενός Ι.Χ.Ε. οχήματος μάρκας Peugeot 207, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2010, το οποίο χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του και επιβαρύνεται με τα συνήθη έξοδα συντήρησης και λειτουργίας αυτού. Πέραν των παραπάνω, ο εναγόμενος δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή ούτε προέκυψε από οιοδήποτε αποδεικτικό μέσο ότι ο τελευταίος διατηρεί σημαντικές τραπεζικές καταθέσεις, όπως διαλαμβάνεται αβασίμως στην υπό κρίση αγωγή. Τέλος, δεν προέκυψε ότι ο εναγόμενος έχει διατροφικές υποχρεώσεις προς τρίτα πρόσωπα, πλην της ενάγουσας θυγατέρας του, αφού ο ίδιος (εναγόμενος) δεν επικαλείται ούτε προέκυψαν προβλήματα υγείας των έτερων τέκνων του, τα οποία αυτός ισχυρίζεται ότι συνδράμει οικονομικά, και συγκεκριμένα των __________ __________ και __________ __________ , ηλικίας 31 και 30 ετών, αντίστοιχα (βλ. το από 21-09-2009 πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης του Δήμου Βέροιας), που να επηρεάζουν την ικανότητά τους προς εργασία, ώστε να μην δύνανται να αποκομίσουν εισόδημα από αυτή (εργασία) και να ικανοποιήσουν τις διατροφικές τους ανάγκες, ενώ οι δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση και τη ψυχαγωγία του ίδιου (εναγομένου) είναι οι συνήθεις των ανδρών της ηλικίας του, προσέτι δε η ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη καλύπτεται από τον ασφαλιστικό του φορέα. Από την άλλη πλευρά, η μητέρα της ενάγουσας, __________ __________ , εργάζεται στη μεταφορική επιχείρηση του πατέρας της, __________ __________ , και αποκερδαίνει το ποσό των 700 ευρώ περίπου μηνιαίως από την απασχόλησή της αυτή, γεγονός που δεν αμφισβητείται ρητώς από την ενάγουσα, συναγομένης, ως προς τούτο, ενόψει και των λοιπών ισχυρισμών της, σχετικής ομολογίας αυτής, κατ’ άρθρο 261 εδ. β’ ΚΠολΔ. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει η __________ __________ , ενώ δεν έχει διατροφικές υποχρεώσεις προς τρίτα πρόσωπα, πλην της ενάγουσας θυγατέρας της, οι δε δαπάνες για τη διατροφή, τη συντήρηση, την ένδυση και τη ψυχαγωγία της ίδιας είναι οι συνήθεις, προσέτι δε η ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη καλύπτεται από τον ασφαλιστικό της φορέα.
Με βάση τα ως άνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, το Δικαστήριο κρίνει ότι, για την ανάλογη με τις ανάγκες της ενάγουσας διατροφή, όπως αυτές προκύπτουν από τις σημερινές συνθήκες της ζωής της, και συγκεκριμένα τις ανάγκες της για διατροφή, στέγαση, ένδυση, υπόδηση και ψυχαγωγία, απαιτούνται, για το επίδικο χρονικό διάστημα, λαμβανομένης υπόψη και της οικονομικής κατάστασης των γονέων της, 850 ευρώ μηνιαίως. Για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους γονείς της ενάγουσας πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας έκαστου εξ αυτών (γονέων) στο σύνολο των εισοδημάτων τους. Έτσι, ο εναγόμενος πατέρας της πρέπει, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική δυνατότητά του και την προσωπική κατάστασή του, συσχετιζόμενη με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της μητέρας της ενάγουσας, να καλύψει το ποσό των 650 ευρώ μηνιαίως, το οποίο είναι σε θέση να καταβάλλει χωρίς να διακινδυνεύει η δική του διατροφή και, επομένως, ο ερειδόμενος στο άρθρο 1487 εδ. α’ ΑΚ ισχυρισμός του (εναγομένου) περί διακινδύνευσης της ιδίας αυτού διατροφής, που προβλήθηκε παραδεκτώς κατ’ άρθρ. 591 παρ. 1 στοιχ. δ’ ΚΠολΔ (όπως το άρθ. 591 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 άρθ. τέταρτο του Ν. 4335/2015), ήτοι με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, καταχωρισθείσα νομίμως στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, αλλά και με τις νομίμως κατατεθείσες έγγραφες προτάσεις του, κρίνεται απορριπτέος ως κατ’ ουσίαν αβάσιμος. Το υπόλοιπο δε συνολικό ποσό που είναι αναγκαίο για τη διατροφή της ενάγουσας κατά τα ανωτέρω βαρύνει τη μητέρα της, με την παροχή σε χρήμα από το προαναφερόμενο εισόδημά της, ως έχουσα, κατά νόμο, συντρέχουσα και ανάλογη των οικονομικών και εν γένει δυνατοτήτων της υποχρέωση διατροφής της, γενομένου εν μέρει δεκτού και ως ουσιαστικά βάσιμου του κατ’ άρθ. 1489 παρ. 2 ΑΚ ισχυρισμού του εναγομένου περί συνεισφοράς της έχουσας την οικονομική δυνατότητα μητέρας της ενάγουσας για τη διατροφή της, που προτάθηκε παραδεκτώς κατ’ άρθρ. 591 παρ. 1 στοιχ. δ’ ΚΠολΔ. Εξάλλου, η έτερη παραδεκτώς προβληθείσα από τον εναγόμενο, ένσταση περί καταχρηστικής άσκησης της ένδικης αγωγής πρέπει να απορριφθεί ως νόμω αβάσιμη, διότι και αληθή υποτιθέμενα τα επικαλούμενα από τον πρώτο (εναγόμενο) προς θεμελίωσή της πραγματικά περιστατικά, αφορώντα στις διατροφικές ανάγκες της ενάγουσας και την οικονομική δυνατότητα του ίδιου (εναγομένου), καθώς και στη συμφωνηθείσα μεταξύ αυτού (εναγομένου) και της ενάγουσας θυγατέρας του καταβολή εκ μέρους του ίδιου (εναγομένου) του μισθώματος της κατοικίας όπου διαμένει η τελευταία, δεν δικαιολογούν την κρίση περί καταχρηστικής άσκησης της επίδικης διατροφικής αξίωσης, ήτοι δεν συνιστούν περιστατικά που καταδεικνύουν προφανή υπέρβαση των ορίων της καλής πίστης ή των χρηστών ηθών ή του κοινωνικού ή οικονομικού σκοπού του δικαιώματος διατροφής της ενάγουσας (βλ. και ΕφΘεσ 1439/2005 σε ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»). Σημειώνεται επίσης ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 1499 εδ. α’ ΑΚ «παραίτηση από τη διατροφή για το μέλλον δεν ισχύει», με αποτέλεσμα, ακόμη αν ήθελε θεωρηθεί ότι η ως άνω συμφωνία των διαδικών ενέχει παραίτηση της ενάγουσας, να προβάλλεται αλυσιτελώς από τον εναγόμενο. Κατ’ ακολουθίαν, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, για την τακτική διατροφή της, το ποσό των 650 ευρώ, για το χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών από την επίδοση της ένδικης αγωγής, προκαταβολικά εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξόφληση, κατά τα αναφερόμενα ειδικότερα στο διατακτικό, καθώς και να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή. Τέλος, ο εναγόμενος πρέπει να καταδικαστεί στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, εν μέρει όμως, λαμβανομένης υπόψη της μερικής νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρο 178 παρ. 1 ΚΠολΔ), από τα οποία θα αφαιρεθεί το ποσό των 300 ευρώ που έχει ήδη προκαταβληθεί από τον ίδιο (εναγόμενο), για την αιτία αυτή, στα πλαίσια της διάταξης του άρθρου 173 παρ. 4 ΚΠολΔ, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να προκαταβάλλει μηνιαίως στην ενάγουσα, εντός του πρώτου πενθημέρου εκάστου μηνός, το ποσό των εξακοσίων πενήντα (650) ευρώ, για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση της πληρωμής κάθε μηνιαίας παροχής και μέχρι την εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση, ως προς την αμέσως προηγηθείσα καταψηφιστική της διάταξη, προσωρινά εκτελεστή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εναγόμενο στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας, το οποίο καθορίζει στο ποσό των χιλίων τριακοσίων (1.300) ευρώ, από το οποίο θα αφαιρεθεί το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ που έχει ήδη προκαταβάλει για την αιτία αυτή.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 4-4-2019, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
