Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Αριθμός: 19310/2017
ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤ ΜΟΝΟΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
Συνεδρίαση της 16 Φεβρουάριου 2017
ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ: ΑΥΓΟΥΣΤΗ Μαρία Πλημμελειοδίκης, ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ Απόστολος Αντεισαγγελέας Πλημμελειοδικών, (διότι κωλύεται ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών), ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ Ευθυμία Γραμματέας.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: __________ _________ του __________ κάτοικος _________ οδός ________ __
ΠΡΑΞΗ: Παράβαση Νόμου «για επιταγές» άρθρο 79 N.5960/33
ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ
Κατά τη σημερινή δημόσια στο ακροατήριο συνεδρίαση του Δικαστηρίου, η Πλημμελειοδίκης εκφώνησε το όνομα του κατηγορουμένου ο οποίος δεν εμφανίστηκε. Από το από 20-12-2016 αποδεικτικό επίδοσης του Επιμελητή Δικαστηρίων ΤΣΟΡΤΕΚΗ Ιωάννη που υπηρετεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα να εμφανιστεί, και εφόσον δεν εμφανίστηκε πρέπει να διχαστεί σαν να ήταν παρών, (άρθρο 340 §3 Κ.Π.Δ.)
Ο Εισαγγελέας αφού έλαβε τον λόγο, απήγγειλε με συνοπτική ακρίβεια την κατηγορία και πρόσθεσε ότι για την υποστήριξη της κατηγορίας έχει κλητεύσει του αναγραφόμενο κάτω από το κατηγορητήριο μάρτυρα, το όνομα του οποίου εκφώνησε η Πλημμελειοδίκης και ο οποίος βρέθηκε απών.
Στο σημείο αυτό εμφανίστηκε η ΜΗΤΡΟΠΑΝΝΗ Αικατερίνη του Νικολάου, Δικηγόρος Αθηνών (AM ΔΙΑ 34937) και δήλωσε ότι με το από 01-02-2017 αντίγραφο πρακτικού συνεδρίασης του ΔΧ, ο ________ ________ , Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εγκαλούσας εταιρείας με την επωνυμία ‘________ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ-ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ” και τον διακριτικό τίτλο «________ Α.Ε.» που εκπροσωπείται νόμιμα, την διορίζει να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής για λογαριασμό της δυνάμει του από 05-10-2014 αυτής κατά του προαναφερομένου κατηγορουμένου για το ποσό των σαράντα τεσσάρων (44,00) ευρώ με επιφύλαξη ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί λόγω του αδικήματος. Ταυτόχρονα κατέθεσε το υπ’ αριθμ 13288628 διπλότυπο είσπραξης.
Κατά της παραστάσεως αυτής δεν προβλήθηκε αντίρρηση.
Στο σημείο αυτό με πρόταση Εισαγγελέα και εντολή Πλημμελειοδίκη αναγνώστηκαν:
- [2] φωτοτυπίες επιταγών
- Η από 19-11-2012 αγωγή
- Η υπ’ αρ. 757/2014 απόφαση του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου
- ΦΕΚ(15)
Περαιτέρω η Πλημμελειοδίκης ρώτησε τον Εισαγγελέα αν έχει ανάγκη να διενεργηθεί συμπληρωματική εξέταση ή να διασαφηνιστεί κάποιο στοιχείο και αφού έλαβε αρνητική απάντηση κήρυξε την λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας.
Ο Εισαγγελέας στον οποίον δόθηκε ο λόγος, αφού ανέπτυξε την κατηγορία, πρότεινε να ένοχος ο κατηγορούμενος.
Η πληρεξούσια Δικηγόρος της πολιτικώς ενάγουσας εταιρείας ζήτησε ομοίως την ενός κατηγορουμένου και την επιδίκαση υπέρ της παθούσας εταιρείας της ανάλογης αποζημιώσεως, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί λόγω του αδικήματος.
Κατόπιν τούτων η Πλημμελειοδίκης κήρυξε το πέρας της συζητήσεως.
Η Πλημμελειοδίκης στη συνέχεια, με την παρουσία και της Γραμματέως, κατάρτισε και δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίασή του την 19310/2017 απόφαση του, που έχει ως εξής:
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Από την κύρια αποδεικτική διαδικασία εν γένει συνδυασμό με τα αναγνωσμένα έγγραφα αποδείχθηκε και το Δικαστήριο πείστηκε ότι ο κατηγορούμενος.
Στην Αθήνα στις 15-5-2012 με περισσότερες από μια πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση ίδιου εγκλήματος, εξέδωσε με πρόθεση 2 επιταγές, που δεν πληρώθηκαν στον κομιστή γιατί δεν είχε τα αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της έκδοσης ή της πληρωμής και πιο συγκεκριμένα τις επιταγές με αριθμό 05971935-4 και 05971934-6 για να πληρωθούν από την Τράπεζα ________ , για το χρηματικό ποσό των ευρώ 6.843,20 και 7.000 αντιστοίχως σε διαταγή ________ ΑΕ. Επομένως πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την ως άνω πράξη.
Και αφού παρουσιάστηκαν 22-5-2012 στην πληρώτρια Τράπεζα, δεν πληρώθηκαν γιατί δεν υπήρχε αντίκρισμα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην του κατηγορούμενου ΤΣΙΔΕΜΙΔΗΣ Μιχάλη του Σάββα.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ αυτόν ένοχο του ότι:
Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης.
Στην Αθήνα στις 15-5-2012 με περισσότερες από μια πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση ίδιου εγκλήματος, εξέδωσε με πρόθεση 2 επιταγές, που δεν πληρώθηκαν στον κομιστή γιατί δεν είχε τα αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της έκδοσης ή της πληρωμής και πιο συγκεκριμένα τις επιταγές με αριθμό 05971935-4 και 05971934-6 για να πληρωθούν από την Τράπεζα ________ , για το χρηματικό ποσό των ευρώ 6.843,20 και 7.000 αντιστοίχως σε διαταγή ________ ΑΕ..
Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης.
Αφού άκουσε του Εισαγγελέα που πρότεινε να επιβληθεί εις βάρος του κατηγορουμένου, που κηρύχθηκε ένοχος ποινή φυλάκισης ενός {1) έτους και χρηματική ποινή χιλίων (1,000} ευρώ, καθώς και να επιδικαστεί η αιτηθείσα χρηματική ικανοποίηση, υπέρ της παθούσας πολιτικώς ενάγουσας εταιρείας ποσού 44 ευρώ και τα έξοδα και τέλη της δίκης ποσού ογδόντα {80} ευρώ.
Την πληρεξούσια Δικηγόρο της πολιτικός ενάγουσας εταιρείας που ζήτησε ομοίως την επιδίκαση υπέρ της παθούσας εταιρείας της ανάλογης αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης.
Τέλος η περί χρηματικής ικανοποίησης αίτηση της παθούσας πολιτικός ενάγουσας εταιρείας είναι γίνει δεκτή εξ’ ολοκλήρου για σαράντα τέσσερα (44,00} ευρώ.
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Η πράξη για την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 26πάρ,27παρ.1, 98 Ποινικού Κωδικός και άρθρο 79παρ.1 Ν.5960/1933, σε συνδ. προς το άρθρο 1 Ν.Δ337/69, ως αντικ, με άρθρο 1 ΝΑ 1325/1972 με άρθρο 4τταρ.1α Ν.2408/96 και αρ. 22 Ν.2721/99.
Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας αφ’ ενός υπόψη του τη βαρύτητα του εγκλήματος που ο κατηγορούμενος έχει τελέσει και αφ’ ετέρου την προσωπικότητα του κατηγορουμένου, κρίκι ότι πρέπει να επιβληθεί εις βάρος του η ποινή που αναφέρεται στο διατακτικό.
Το Δικαστήριο οδηγήθηκε στην κρίση του αυτή, αφού έλαβε επίσης υπόψη του, κατά την εκτίμηση που έκανε όσον αφορά τη βαρύτητα του εγκλήματος και τα ακόλουθα αξιολογικά στοιχεία: Τη βλάβη που προξένησε το έγκλημα καθώς και τον κίνδυνο που προκλήθηκε εξαιτίας του εγκλήματος, τη φύση, το είδος και το αντικείμενο του εγκλήματος, τις περιστάσεις (χρόνος τόπος τρόπος) mm από τις οποίες προπαρασκευάστηκε και τελέστηκε to έγκλημα, την ένταση χου δόλου του κατηγορουμένου.
Το Δικαστήριο έλαβε ακόμη υπόψη του, για την εκτίμηση της προσωπικότητας του κατηγορουμένου, το αίτια που τον ώθησαν να τελέσει το έγκλημα, την αφορμή που ίο προκάλεσε, τον σκοπό που ο κατηγορούμενος επεδίωξε, τον χαρακτήρα του και τον βαθμό της αναπτύξεώς ίου, τις ατομικές m κοινωνικές περιστάσεις και τον πρότερο βίο του καθώς και την κατά τη διάρκεια της πράξεως αλλά και τη μετά την πράξη διαγωγή του. Τέλος το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του τους οικονομικούς όρους του κατηγορουμένου m των μελών της οικογένειας του.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον κατηγορούμενο σε ποινή φυλάκισης ενός {1) έτους και σε χρηματική ποινή χιλίων {1.000) ευρώ κατόπιν όμοιας εισαγγελικής προτάσεως καθώς και στα έξοδα και τέλη της δίκης ποσού 80 ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ ολικώς τις περί αποζημίωσης λόγω ηθικής βλάβης αιτήσεις της πολιτικώς ενάγουσας και μηνύτριας εταιρείας.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον κατηγορούμενο να πληρώσει στην άνω πολιτικώς ενάγουσα εταιρεία, σαράντα τέσσερα ( 44,00) ευρώ, με προσωπική του κράτηση, ως χρηματική ικανοποίηση για την βλάβη που έχει υποστεί λόγω του αδικήματος.
Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο, πρόπινε να ανασταλεί η προαναφερόμενη ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε εις βάρος ίου κατηγορουμένου, δυνάμει της προκείμενης απόφασης επί τρία έτη.
Κατόπιν τούτων η Πλημμελειοδίκης κήρυξε το πέρας της συζητήσεως και στη συνέχεια, με την παρουσία και της Γραμματέας, κατάρτισε και δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση την ταυτάριθμη με την παραπάνω απόφαση, που έχει ως εξής:
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή κατά τις διατάξεις του άρθρου 99 παρ. 1 ΠΚ, η οποία έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 2 του Νόμου 3904/2010 και έχει ως εξής: «αν κάποιος, που δεν έχει καταδικαστεί αμετακλήτως για κακούργημα ή πλημμέλημα σε περιοριστική της ελευθερίας ποινή ανώτερα του έτους, με μια η με περισσότερες αποφάσεις που οι ποινές δεν υπερβαίνουν συνολικώς το ανωτέρω όριο, καταδικαστεί σ τέτοια ποινή που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, το δικαστήριο με την απόφαση του διατάσσει η αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισμένο διάστημα, που δεν μπορεί να είναι κατώτερο από ένα ανώτερο από τρία έτη, εκτός αν κρίνει με βάση ειδικό μνημονευόμενα στην αιτιολογία εκτέλεση της ποινής κατά το άρθρο 82 ΠΚ είναι απολύτως αναγκαία για να αποτρέψει από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, αν καταδικαστεί σε ποινή φυλακίσεως που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, το δικαστήριο αποφασίσει συγχρόνως, πριν από τη μετατροπή της ποινής και χωρίς την υποβολή σχετικού αιτήματος εκ μέρους του κατηγορουμένου και εν απουσία ακόμη αυτού, για την αναστολή εκτελέσεως της ποινής, αφού διαπιστώσει αυτεπαγγέλτως αν υπάρχει, προηγούμενη καταδίκη του κατηγορουμένου σε στερητική της ελευθερίας ποινή (ή ποινές) πάνω από ένα έτος και αποφανθεί για τη συνδρομή η όχι της προϋποθέσεως Νόμος, ΑΠ 8/2005, Τρ. Νομ. Πλ Νόμος). Η αναστολή, εφόσον υπάρχουν οι ως άνω προϋποθέσεις, είναι υποχρεωτική για το δικαστήριο, εκτός αν Τούτο με ειδικά αιτιολογημένη απόφασή του κρίνει ότι η εκτέλεση της ποινής, κατά το άρθρο 82 ΠΚ, δηλαδή με την μετατροπή της ποινής, είναι απολύτως αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο οπό την τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων (ΑΠ 562/2008, ό.π., ΑΠ 502/2007, ΤρΝομΠλ Νόμος, ΑΠ 710/2005, ΠοινΔνη 2005,1279), ενώ δεν επιτρέπεται η αναστολή των ποινών σε χρήμα και αν επιβλήθηκε χρηματική ποινή σωρευτικά με ποινή στερητική της ελευθερίας μέχρι τριών ετών αναστέλλεται μόνο η τελευταία: Εξάλλου, από τη διατύπωση της διατάξεως αυτής προκύπτει ότι ως ποινή, της οποίας μπορεί να ανασταλεί η εκτέλεση, νοείται επί συρρεόντων εγκλημάτων η συνολική, γιατί η ποινή αυτή, μέσω της οποίας εκτελούνται και οι προσμετρούμενες ποινές, οι οποίες, παρά τη διατήρηση της αυτοτέλειάς τους, δεν είναι δεκτικές αυτοτελούς εκτελέσεως, είναι εκείνη που επιβάλλεται τελικά και αυτής μόνο την αναστολή μπορεί να αποφασίσει, το Δικαστήριο, ον συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις (ΑΠ 910/2007, ΤρΝομΠλ Νόμος, ΑΠ 74/2007, ΠοινΧρον 2007,923). Είναι προφανές ότι ο καταδικασμένος δεν είναι υποχρεωμένος να αποδείξει τη μη ύπαρξη των προαναφερόμενων περιπτώσεων (σχ. ΑΠ 524/2008, ΤρΝομΠλ Νόμος, ΑΠ 1559/2006, σε ΤρΝομΠλ Νόμος, ΑΠ 8/2005, ό.π., ΑΠ 289/2000, ΠοινΧρον 2000,886, ΑΠ 345/2000, ΠοινΧρον 2000,899), που σημαίνει ότι, αν δεν αποδειχθούν, είναι υποχρεωτική η αναστολή της εκτελέσεως της ποινής. Το ότι ο καταδικασθείς δεν έχει υποχρέωση να αποδείξει και την ως άνω πρώτη περίπτωση προκύπτει και από το άρθρο 575 Κ.Ποιν.Δ. (βλ. σχ. ΑΠ 873/1996, ΑΠ 951/1996, ΠοινΧρον ΜΖ 464,465), που επιβάλλει υποχρέωση σε άλλους και όχι στον κατηγορούμενο να επισυνάψει στη δικογραφία αντίγραφο του ποινικού του μητρώου, η έλλειψη του οποίου μπορεί να αποτελέσει και σημαντικό αίτιο αναβολής της υποθέσεως (349 Κ.Ποιν.Δ.), αν η αναβολή μπορεί να συντελέσει στη συμπλήρωση της ελλείψεως (βλ. ΤριμΕφΘεσ 1180/2001, Αρμ 2001,1109, ΕφΘεσ 660/1997, Ποιν Χρον ΜΖ,1173), ενώ εξάλλου, πρέπει να σημειωθεί, ότι αν αποδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος είχε καταδίκη σε ποινή απαγορευτική της αναστολής, θα εφαρμοσθεί το άρθρο 101 Π.Κ. (ΤριμΕφΘεσ 1180/2001, ό.π., ΕφΘεσ 660/1997 ό.π Στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπάρχει στη δικογραφία αντίγραφο του ποινικού μητρώου του κατηγορουμένου. Από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει άτι ο κατηγορούμενος έχει προηγούμενη αμετάκλητη καταδίκη σε οποιαδήποτε άλλη στερητική της ελευθερίας ποινή και μάλιστα μεγαλύτερη του έτους (1) έτους και επομένως, πρέπει σύμφωνα και με τις προαναφερθείσες νομικές σκέψεις, να ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής φυλακίσεως επί μία τριετία.
Γίνεται μνεία ότι μετά την έρευνα και την ανάγνωση κάθε αποδεικτικού μέσου και πριν από την έκδοση κάθε απόφασης, δίδονταν ο λόγος κατά σειρά, σε όλους τους παράγοντες της δίκης.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε αμέσως στο ακροατήριό του στην Αθήνα, 16-02-2017
Η ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
