Περίληψη
Σ.Ε
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 2010/2014 1401/2014
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σταυρούλα Λιακέα, Πρόεδρο Πρωτοδικών, που ορίστηκε με κλήρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3327/2005.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 2 Σεπτεμβρίου 2014, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: _______ _______ _______ , κατοίκου _______ , ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Κώστα Κουτσουλέλου.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: _______ ς συζ. _______ _______ , το γένος _______ _______ , για τον εαυτό της ατομικά και ως ασκούσας προσωρινά την επιμέλεια του ανηλίκου θήλυ τέκνου τους, αμφοτέρων προσωρινά κατοίκων _______ , η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Χρήστου Οικονομάκη.
Ο αϊτών, ζήτησε να γίνει δεκτή η από 16-6-2014 αίτησή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού αριθμό 1401/2014 και προσδιορίστηκε για την παραπάν δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ «Το δικαστήριο που διέταξε ασφαλιστικά μέτρα έως την πρώτη συζήτηση της αγωγής που αφορά την κύρια υπόθεση, έχει δικαίωμα, με αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, να μεταρρυθμίσει ή να ανακαλέσει ολικά ή εν μέρει την απόφαση του, εφόσον επήλθε μεταβολή των πραγμάτων που δικαιολογεί την ανάκληση ή τη μεταρρύθμιση της». Κατά την ως άνω διάταξη και τις οριζόμενες ο’ αυτήν διακρίσεις, το δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων ή το δικαστήριο που δικάζει την κύρια υπόθεση δύναται μετά από αίτηση όποιου έχει έννομο συμφέρον, να ανακαλέσει με εξαίρεση την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων για τη νομή ή κατοχή (άρθρο 734 παρ. 5 ΚΠολΔ) την απόφαση αυτή, εφόσον επήλθε μεταβολή πραγμάτων που δικαιολογούν την ανάκληση ή τη μεταρρύθμιση τους (βλ. ΜΠΑ 933/1998, Δίκη 30,1 105). Το δικαίωμα αυτό παρέχεται στο διάδικο που είχε κλητευθεί νομίμως, ανεξάρτητα αν παρέστη ή απούσιαζε στη συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων, τα οποία διατάχθηκαν κατ’ αυτού, καθώς και στο διάδικο υπέρ του οποίου τα ασφαλιστικά μέτρα (ΜΠΑ 9445/1976, ΝοΒ 1977,225, ΜΠΑ 17482/1981, ΝοΒ 1982,1300). Μεταβολή δε πραγμάτων, η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την ανάκληση της αποφάσεως είναι αυτή που αφορά κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, τα οποία ασκούν ουσιώδη επίδραση στην υπόθεση που κρίθηκε. Πρέπει τα γεγονότα αυτά να τελούν σε αιτιώδη σύνδεσμο προς το περιεχόμενο του ασφαλιστέου δικαιώματος και σε λογική συνάρτηση προς τα γεγονότα, στα οποία στηρίχθηκε η προηγούμενη απόφαση, ώστε να μορφώνεται αντίθετη ή διάφορη κρίση (ΜΠΠατρ 774/1996, Αρμ 50.748. ΜΠΑ 933/1998, Δίκη 30,105. ΜΠΘ 13288/1995, ΕΝΔ 23.395, ΜΠΑ 11068/1989, ΕλΔνη 31,405). Μεταβολή πραγμάτων, η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την ανάκληση της αποφάσεως είναι αυτή που αφορά κρίσιμα πραγματικά περιστατικά που ανάγονται είτε στην ασφαλιζόμενη απαίτηση (οψιγενής ουσιαστική ένσταση), είτε στις ειδικές προϋποθέσεις των ασφαλιστικών μέτρων (απόκτηση περιουσίας του οφειλέτη) και τα οποία πρέπει να περιέχονται στο δικόγραφο της αιτήσεως, δεδομένου ότι η τελευταία δεν μπορεί να συμπληρωθεί παραδεκτά με την επίκληση νέων γεγονότων στο σημείωμα του αιτούντος κατά τη συζήτηση της (άρθρ 688 παρ. 2 σε συνδ. με 696 παρ 3 ΚΠολΔ). Ως νέα στοιχεία νοούνται όχι μόνο τα πραγματικά περιστατικά που έλαβαν χώρα μετά τη συζήτηση της αιτήσεως, αλλά και εκείνα που προϋπήρχαν (ΜΠΠειρ 1948/1988, Δίκη 20,472, ΜΠΝαυπλ 1041/1975, ΕλΔνη 17,465) της εκδόσεως της αποφάσεως, η οποία πρέπει να ανακληθεί ή να μεταρρυθμισθεί, εφόσον αυτά αποκαλύφθηκαν μεταγενέστερα, ήταν άγνωστα στον αιτούντα την ανάκληση κατά τον χρόνο της εκδόσεως της εν λόγω αποφάσεως ή ήταν μεν γνωστά αλλά δεν είχε τη δυνατότητα προσαγωγής τους από δικαιολογημένη αιτία, όπως για λόγους^ ανώτερης βίας ή πρόκειται για αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία ανάγονται στο κύρος και την αποδεικτική αξία των στοιχείων, στα οποία το δικαστήριο στήριξε την κρίση του για την έκδοση της αποφάσεως της οποίας ζητείται η ανάκληση (ΜΠΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ 7708/2013, Α ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ, ΜΠΠειρ 1948/1988, ό.π., ΜΠΑ 10165/1978, ΕλΔνη 20,477, Β. Βαθρακοκοίλη, Ερμηνεία ΚΠολΔ, τόμος Δ, στο άρθρο 696, σελ. 122 επ., I. Χαμηλοθώρη, Ασφαλιστικά Μέτρα, τόμος Α, σελ. 112 επ.).
Στην προκειμένη περίπτωση, ο αϊτών ισχυρίζεται ότι, δυνάμει της υπ’ αριθμ. 339/2014 αποφάσεως αυτού του Δικαστηρίου, που εκδόθηκε κατά την παρούσα διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, αντιμωλία των διαδίκων ανατέθηκε η επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης θυγατέρας των διαδίκων στην τότε αιτούσα και νυν καθ’ ης μητέρας της, υποχρεώθηκε μεταξύ άλλων ο νυν αϊτών να καταβάλλει ως προσωρινή διατροφή στην νυν καθ’ης, εν διαστάσει σύζυγό του το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως για την ίδια ατομικά και ως προσωρινή διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, _______ , το ποσόν των 300 ευρώ μηνιαίως και ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του νυν αιτούντος με το ανήλικο τέκνο του. Οτι από την έκδοση της ανωτέρω απόφασης και εφεξής μετεβλήθησαν οι συνθήκες, υπό τις οποίες εκδόθηκε, κατά τα εκτιθέμενα ειδικότερα στο δικόγραφο και ότι λόγω της μεταβολής αυτής συντρέχει νόμιμος λόγος εν μέρει ανάκλησης και εν μέροί μεταρρύθμισης της εν λόγω αποφάσεως. Επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση και επικείμενο κίνδυνο ζητεί την μερική ανάκληση της υπ’ αριθμ. 339/2014 αποφάσεως αυτού του Δικαστηρίου ως προς την υποχρέωση του να καταβάλλει προσωρινή διατροφή για την καθ’ ης ατομικά και την μεταρρύθμιση της άνω απόφασης ώστε να υποχρεωθεί να καταβάλλει ως προσωρινή διατροφή για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου του το ποσό των 200 ευρώ αντί του επιδικασθέντος ποσού των 300 ευρώ το μήνα και να καταδικασθεί η καθ’ ης στη δικαστική του δαπάνη.
Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση αίτηση αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682, 683 παρ. 1 και 22 του ΚΠολΔ). Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προμνησθείσες διατάξεις, καθώς και σ’ εκείνη του άρθρου 735 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία.
Από τις καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, _______ _______ και _______ _______ , που εξετάσθηκαν ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, – τις υπ’ αριθ. 5167/4.9.2014 και 5168/4.9.2014 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων της καθ’ης, ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά Βαρβάρας Δόξα οι οποίες ελήφθησαν με επιμέλεια της καθ’ης χωρίς την κλήτευση του αντιδίκου της [και οι οποίες παραδεκτά λαμβάνονται υπόψη κατά την προκειμένη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, βλ. ενδ. ΜΠρΧαν 36/2012, ΜΠρΑΘ 12494/2011, ΜΠρΒολ 1754/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Β. Βαθρακοκοίλης σε «Ασφαλιστικά Μέτρα», έκδ. 2012, σελ. 265-266 αρ. 34 και 38,
Κεραμεύς/Κονδύλης/Νίκας σε «ΕρμΚΠολΔ», τ.Ι, υπ’ αρθρ. 347 σελ. 703, Π. Τζίφρας σε «Ασφαλιστικά Μέτρα», έκδ. Δ’, σελ. 53,1. Χαμηλοθώρης σε «Ασφαλιστικά Μέτρα», έκδ. 2010, σελ. 53-54 αρ. παρ. 216-217, όπου και περαιτέρω παραπομπές], τις με αριθμ. 873/2014 και 874/2014 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων του αιτούντος που λήφθησαν ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιά, στα πλαίσια άλλης δίκης λαμβανομένων υπόψη σας ως δικαστικά τεκμήρια και τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και από όλη γενικά τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά: Ο νυν αϊτών είχε υποβάλει την από 18-7-2013 ( αριθ. κατάθ. δικογρ. 2691/2013)αίτηση με την οποία ζήτησε επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, να διαταχθεί η μετοίκηση της τότε καθ’ ης, εν διαστάσει συζύγου του, από την οικογενειακή στέγη, η οποία του ανήκει κατά κυριότητα, άλλως να επιτραπεί στον ίδιο να μετοικήσει σε άλλη οικία, καθώς και να καταδικασθεί η καθ’ ης στη δικαστική του δαπάνη. Η νυν καθ’ης με την από 28-7-2013 ( υπ’ αριθ. κατάθ. δικογρ. 2791/2013 αίτηση ) επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζήτησε να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και συγκεκριμένα (α) να υποχρεωθεί ο καθ’ ου εν διαστάσει σύζυγος της να της προκαταβάλει μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα χρονικό διάστημα από την κοινοποίηση της ένδικης αίτησης μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της κυρίας αγωγής και με το νόμιμο τόκο σε περίπτωση καθυστέρησης, το ποσό των 1.700 ευρώ μηνιαίως ως διατροφή της ίδιας, η οποία δεν μπορεί να διαθρέψει τον εαυτό της, καθόσον στερείται περιουσίας και αδυνατεί να εργαστεί λόγω της εγκυμοσύνης της, η δε διακοπή της έγγαμης συμβίωσης οφείλεται σε εύλογη γι’ αυτήν αιτία, (β) να υποχρεωθεί ο καθ’ ου να της προκαταβάλει εφάπαξ το κόστος του τοκετού και των αναγκαίων κινητών πραγμάτων για το τέκνο τους, το οποίο ανήλθε, κατά παραδεκτό περιορισμό που έλαβε °χώρα προφορικά στο ακροατήριο και με το έγγραφο σημείωμα της, στο ποσό των 1.800 ευρώ και 800 ευρώ αντίστοιχα και συνολικά να υποχρεωθεί να της καταβάλει για τις αιτίες αυτές το ποσό των 2.600 ευρώ και (γ) να απαγορευθεί στον καθ’ ου να πλησιάζει την ίδια και την οικία της σε απόσταση μικρότερη των 50 μέτρων, καθώς και να υποχρεωθεί αυτός να παύσει να την εξυβρίζει, απειλεί και προσβάλλει με χρήση λεκτικής ή και σωματικής βίας, απειλούμενης κατ’ αυτού χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε περίπτωση παραβίασης της απόφασης που θα εκδοθεί. Περαιτέρω η νυν καθ’ης με την από 21-10-2013 ( υπ’ αριθ. κατάθ. δικογρ. 3467/2013 ) αίτηση της, ενεργούσα ατομικά και για λογαριασμό του αβάπτιστου ανήλικου τέκνου των διαδίκων που γεννήθηκε στις 27-9-2013, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και συγκεκριμένα (1) να ανατεθεί σ’ αυτήν προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ως άνω ανηλίκου τέκνου, που έχει αποκτήσει με τον καθ’ ου – εν διαστάσει σύζυγο της, γιατί αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του και (2) να | υποχρεωθεί ο καθ’ ου να της προκαταβάλει μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, υπό την άνω ιδιότητα της ως ασκούσα την επιμέλεια του προαναφερόμενου ανήλικου τέκνου ως προσωρινή διατροφή αυτού, που αδυνατεί να διατρέφει τον εαυτό του, καθόσον στερείται περιουσίας και εισοδημάτων από οποιαδήποτε πηγή, το ποσό των 800 ευρώ μηνιαίως. Ο νυν αϊτών με την υπο κρίση από 31-10-2013 (αριθ. κατάθ. 3560/2013) αίτηση του, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζήτησε να ρυθμιστεί προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο του, που διαμένει με την καθ’ ης μητέρα του, απειλούμενης κατ’ αυτής χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε παραβίαση της απόφασης που θα εκδοθεί. Οι ανωτέρω αιτήσεις ενώθηκαν και συνεκδικάστηκαν από το Δικαστήριο τούτο κατά τη δικάσιμο της 13.1.2014 μετά της προφορικώς ασκηθείσας από την νυν καθ’ης ανταίτησης, με την οποία ζήτησε να παραχωρηθεί προσωρινά η οικογενειακή στέγη στην ίδια και το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, διατασσομένης της μετοίκησης του καθ’ ου η ανταίτηση, διότι αυτό επιβάλλεται από λόγους επιείκειας ενόψει των εκτιθέμενων συνθηκών καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος του τέκνου. Επί των ανωτέρω αιτήσεων και ανταίτησης εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 339/2014 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου, κατά την παρούσα διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, αντιμωλία των διαδίκων με την οποία κρίθηκε μεταξύ άλλων : Οι διάδικοι τέλεσαν πολιτικό γάμο στον Κορυδαλλό στις 20-4-2013, από τον οποίο απέκτησαν ένα ανήλικο αβάπτιστο θήλυ τέκνο, που γεννήθηκε στις 27-9-2013. Από την αρχή του γάμου τους εγκαταστάθηκαν στο _______ σε διαμέρισμα κυριότητας του αιτούντος, καθ’ ου _______ _______ . Η έγγαμη συμβίωση τους διασπάστηκε τον Ιούλιο του έτους 2013, όταν ο καθ’ ου αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη και εγκαταστάθηκε στην κατοικία των γονέων του, όπου φιλοξενείται έκτοτε. Πιο συγκεκριμένα, στις 15-7-2013, κατά την επιστροφή του αιτούντος-καθ’ ου από πενθήμερο ταξίδι στην Κίμωλο, έλαβε χώρα επεισόδιο μεταξύ των διαδίκων, για το οποίο η αιτούσα-καθ’ ης, η οποία διήνυε τότε τον 7° μήνα κύησης, υπέβαλε ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά την από 5-8-2013 με ABM Α13-789 έγκληση, μεταξύ άλλων, για ενδοοικογενειακή βία και απειλή, ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα παρουσίασε και πρόωρες μυομητρικές συσπάσεις, για τις οποίες της συστήθηκε από το ιατρό γυναικολόγο, που την παρακολουθούσε, αναρρωτική άδεια 30 ημερών και επανεξέταση (βλ. την προσκομιζόμενη από 17-72013 ιατρική γνωμάτευση του γυναικολόγου Χρίστου Γεωργαντέλου]. Ο ισχυρισμός του αιτούντος καθ’ ου ότι υποχρεώθηκε να αποχωρήσει προσωρινά από την οικογενειακή στέγη διότι κατά το προαναφερόμενο συμβάν της 15-7-2013 η αιτούσα-καθ’ ης προσπάθησε να τον πνίξει, τον έριξε στο πάτωμα και στη συνέχεια τον κτύπησε με κλωτσιά στον κόκκυγα, όπου είχε χειρουργηθεί κατά το παρελθόν, δεν πιθανολογείται βάσιμος από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό μέσο. Ομοίως δεν πιθανολογούνται βάσιμοι και οι ισχυρισμοί του αιτούντος-καθ’ ου ότι η σύζυγος του λίγο πριν το γάμο τους άρχισε να επιδεικνύει επιθετική, εξυβριστική και εν πολλοίς αλλοπρόσαλη συμπεριφορά προς αυτόν. Ο τελευταίος προφανώς είχε ήδη λάβει την απόφαση λύσης του γάμου τους, προς τούτο δε άσκησε, λίγες μόλις ημέρες μετά την αποχώρηση του από την οικογενειακή στέγη, την από 18-7-2013 υπ’ αριθ. κατάθ. 5590/22-7-2013 αγωγή ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου απευθυνόμενη, ενώ η αιτούσα – καθ’ ης απηύθυνε προς αυτόν την από 22-7-2013 εξώδικη δήλωση- πρόσκληση, με την οποία τον καλούσε σε προσπάθεια επανασύνδεσης (βλ την υπ’ αριθ. 2780Β/22-7-2013 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ιωάννη Κοπανά]. Με βάση όλα τα ανωτέρω βάσιμα πιθανολογείται ότι η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων οφείλεται σε εύλογη αιτία για την αιτούσα και δη στην εγκατάλειψη της οικογενειακής στέγης και την αντισυζυγική συμπεριφορά του καθ’ου. Κατά συνέπεια δικαιούται καταρχήν να αξιώσει διατροφή σε χρήμα προσδιοριζόμενη με βάση τις ανάγκες της, όπως είχαν διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης, αφού συνεκτιμηθούν, όμως, και οι διαφοροποιήσεις που προέκυψαν από τη χωριστή πλέον διαβίωση της, υπό την προϋπόθεση ότι από τις εκατέρωθεν οικονομικές δυνάμεις των διαδίκων συζύγων και το συσχετισμό των οφειλόμενων εκατέρωθεν συμβολών προκύπτει διαφορά υπέρ αυτής.
Περαιτέρω από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά μέσα και στοιχεία πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα απασχολείται με την ανατροφή του τέκνου της, ηλικίας σήμερα 4 περίπου μηνών, το οποίο αγαπά και φροντίζει, προσπαθώντας να εξασφαλίσει σε αυτό ένα ήρεμο και σταθερό περιβάλλον. Κατά την κρίση, λοιπόν, του Δικαστηρίου, συναγόμενη από την προσήκουσα αξιολόγηση όλων των προσκομιζόμενων αποδεικτικών μέσων και στοιχείων, το αληθές συμφέρον της ανήλικης αβάπτιστης θυγατέρας των διαδίκων επιβάλλει, υπό τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, να ανατεθεί η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου της στην αιτούσα μητέρα της, η οποία παρέχει τα εχέγγυα για την ανατροφή, επίβλεψη και την εν γένει ψυχοσωματική της ανάπτυξη, γεγονός στο οποίο άλλωστε ρητά συναινεί και ο καθ’ ου-πατέρας. Επομένως, με βάση όλα τα ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση της αιτούσας _______ _______ ως προς το αίτημα της ανάθεσης σε αυτήν της προσωρινής επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων.
Περαιτέρω από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά μέσα και στοιχεία πιθανολογείται ότι η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων, η οποία εκπροσωπείται νόμιμα στην παρούσα δίκη από την αιτούσα- μητέρα της, διαμένει μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των γονέων της με αυτή την τελευταία (αρθρ. 1516 ΑΚ), στερείται οποιασδήποτε κινητής ή ακίνητης περιουσίας και πόρων εξ αυτής και λόγω της ανηλικότητάς της δεν μπορεί να εργαστεί. Επομένως, έχει δικαίωμα διατροφής σε χρήμα από τους γονείς της, οιοποίοι ενέχονται ανάλογα με τις δυνάμεις του ο καθένας, κατά τις διατάξεις των άρθρων 1485 επ, ΑΚ. Πιο συγκεκριμένα, η ανήλικη έχει τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης των παιδιών της ηλικίας της ανερχόμενες,- λαμβανομένου υπόψη ότι δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα υγείας και η ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη καλύπτεται και σε κάθε περίπτωση μπορεί να καλύπτεται από τον φορέα κοινωνικής ασφάλισης του πατέρα-, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας στο ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως, συμπεριλαμβανομένων των εν γένει δαπανών διατροφής, ένδυσης, υπόδησης και ψυχαγωγίας. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι ο καθ’ ου η αίτηση – πατέρας της ανήλικης είναι ηλεκτρολόγος, μέλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ηλεκτρολόγων, ο οποίος εργάζεται από τον 11/2008 ως ελεύθερος επαγγελματίας, αναλαμβάνοντας εργολαβικά και υπεργολαβικά σχετικές ηλεκτρολογικές εργασίες και εγκαταστάσεις (βλ. την από 29-12-2008 βεβαίωση εγγραφής ΟΑΕΕ). Κατά το τρέχον χρονικό διάστημα συμμετέχει και σε επιτροπή του ΙΚΑ από την οποία λαμβάνει το ποσό των 180 ευρώ μηνιαίως. Από την εργασία του αυτή αποκερδαίνει κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, λαμβάνοντας υπόψη και τις επικρατούσες οικονομικές συνθήκες, κατά μέσο όρο το ποσό των 2.000 ευρώ μηνιαίως. Έχει στην κυριότητα του ποσοστό 60 % ενός επιβατικού αυτοκινήτου μάρκας ΚΙΑ 1.400 κ.ε. έτους 1η κυκλ. 2007 (το υπόλοιπο ανήκει στον ______ _______ ), καθώς και ένα επαγγελματικό αυτοκίνητο φορτηγό κοινό μη ανατρεπόμενο μάρκας ______, του οποίου η άδεια κυκλοφορίας, σύμφωνα με την επ’αυτής από 1.10.2013 σημείωση της Δνσης Μεταφορών και Επικονωνίων, κατ ακριβή ακριβή αντιγραφή, «Δεν ισχύει για κυκλοφορία στην Ελλάδα. Ισχύει για κυκλοφορία σε χωρά της ΕΕ. Ισχύει για 3 μήνες». Επίσης έχει στην κυριότητα του το υπό στοιχεία Δέλτα Ένα (Δ-1) διαμέρισμα, επιφάνειας 72,60 μετρ. τετρ. του τετάρτου ορόφου πολυκατοικίας κειμένης στο _______ και επί της οδού _______ αρ. __, στο οποίο ανήκει το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης της με αριθ. (2) ανοικτής θέσης στάθμευσης αυτοκινήτου στην πιλοτή, -το οποίο παραχωρείται κατά τα ανωτέρω άνευ ανταλλάγματος στην αιτούσα-, και την με αριθμό δύο (2] αποθήκη του υπογείου της αυτής πολυκατοικίας, τα οποία απέκτησε δυνάμει του υπ’ αριθ. 5493/30-12-2008 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιά Σωκράτη Κυριακίδη. Ο ισχυρισμός του καθ’ ου ότι για την αγορά του διαμερίσματος αυτού οφείλει το ποσό των 21.000 ευρώ δεν πιθανολογείται βάσιμος από κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό μέσο, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι χρόνος αποπληρωμής του υπολοίπου αυτού τιμήματος είχε συμφωνηθεί η 30-9-2009. Άλλα εισοδήματα ή υποχρεώσεις, πέραν των συνήθων δαπανών διαβίωσης του, δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει ο καθ’ ου η αίτηση. Από την άλλη πλευρά η αιτούσα – μητέρα της ανήλικης είναι φιλόλογος και μέχρι λίγους μήνες πριν τον τοκετό της εργαζόταν παραδίδοντας μαθήματα. Κατά τη διάρκεια της λοχείας και μέχρι σήμερα δεν εργάζεται λόγω και του θηλασμού του βρέφους, πλην, όμως, ήδη αυτό το τελευταίο έχει συμπληρώσει τους τρεις μήνες της ζωής του και λαμβάνει μικτή διατροφή.
Κατά συνέπεια, βάσιμα πιθανολογείται ότι η αιτούσα μπορεί να ανεύρει εργασία κατάλληλη για την ηλικία της, τη μόρφωση της και τις λοιπές ως άνω περιστάσεις του βίου της, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι έχει τη συνδρομή των γονέων της κατά τις ώρες απουσίας της. Από την εργασία αυτή, εργαζόμενη με μειωμένο ωράριο, λόγω και των αναγκών του ως άνω τέκνου των διαδίκων, μπορεί να αποκερδαινει κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, λαμβανομένων υπόψη και των επικρατουσών οικονομικών συνθηκών, το ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως κατά μέσο όρο. Από τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης η αιτούσα εξακολουθεί να κατοικεί στην οικογενειακή στέγη, κυριότητας του καθ’ ου, χωρίς να καταβαλει αντάλλαγμα, βαρυνομενη μόνον με τις λειτουργικές δαπάνες της. Στην ανήλικη προσφέρει τις προσωπικές της φροντίδες και υπηρεσίες, που συνέχονται με τη συνοίκηση, οι οποίες είναι αποτιμητες σε χρήμα και οι οποίες υπολογίζονται ως δύναμη αυτής. Δεν διαθέτει ιδιόκτητη κατοικία, η οποία μπορεί να ικανοποιήσει τις στεγαστικές ανάγκες της ίδιας και της ανήλικης, προς τούτο δε της παραχωρηθεί άνευ ανταλλάγματος η χρήση της οικογενειακής στέγης κατά τα ανωτέρω. Έχει στην κυριότητα της ένα αυτοκίνητο μάρκας «_______ » 900 κυβ. Αλλά εισοδήματα, περιουσιακά στοιχεία ή υποχρεώσεις δεν πιθανολογείται ότι έχει η αιτούσα. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνατότητες των γονέων της ανήλικης, τις εν γένει περιστάσεις και τις ανάγκες διαβίωσης της τελευταίας, όπως αυτές προκύπτουν από τις ως άνω συνθήκες ζωής της, η ανάλογη διατροφή που δικαιούται, η οποία περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση και επιπλέον την ανατροφή και εν γένει διαβίωση της, ανέρχεται κατά τα ανωτέρω στο ποσό των 450 ευρώ, στο οποίο συνυπολογίζεται η προσφορά της προσωπικής φροντίδας της μητέρας της, καθώς και η κάλυψη από την τελευταία των συνδεόμενων με τη συνοίκηση και την εν γένει διαβίωση της αναγκών. Από το ποσό αυτό ο καθ ου η αίτηση-πατέρας της, σύμφωνα με τις κατά τα ανωτέρω πιθανολογούμενες οικονομικές δυνατότητες του ίδιου και της μητέρας της, οφείλει να προκαταβάλλει κάθε μήνα το ποσό των 300 ευρώ ως συμμετοχή του στη μηνιαία διατροφή της, ενώ το υπόλοιπο ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των εξόδων διαβίωσης τους και δη το ποσό των 150 ευρώ βαρύνει τη μητέρα της, το οποίο και καλύπτει αυτή με το ως άνω εισόδημα της και την προσφορά των προσωπικών υπηρεσιών και φροντίδων, που συνυπολογίζονται ως διατροφή σε είδος παρεχόμενη, γενομένης εν μέρει δεκτής ως και κατ’ ουσίαν βάσιμης της ένστασης του καθ’ ου περί συνεισφοράς αυτής στη διατροφή της ανήλικης. Εξάλλου, το προαναφερόμενο ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως, που μπορεί να αποκομίζει η αιτούσα από την εργασία της, κατά τα ανωτέρω, δεν φθάνει εκείνο που της παρείχε ο καθ’ ου κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τους, δεδομένου ότι από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1389, 1390 και 1391 παρ. 1 ΑΚ προκύπτει ότι σε περίπτωση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης αυτός που από εύλογη αιτία διέκοψε την έγγαμη συμβίωση δικαιούται διατροφή και συγκεκριμένα δικαιούται να απολαύσει ό,τι απολάμβανε κατά τη διάρκεια της συμβίωσης από τα εισοδήματα του άλλου συζύγου, χωρίς τη συνδρομή της αδυναμίας διατροφής αυτού, η οποία αδυναμία δεν αποτελεί (όπως στη διατροφή ανιόντων και κατιόντων) προϋπόθεση διατροφής που καθορίζεται από το νόμο (βλ. και Β. Βαθρακοκοίλης σε «Το Νέο Οικογενειακό Δίκαιο» υπ’ αρθρ. 1391, παρ. 12, σελ. 247]. Ειδικότερα υπό τα ανωτέρω οικονομικά δεδομένα των διαδίκων η αιτούσα δικαιούται έναντι του καθ’ ου διατροφής, προκαταβαλλόμενης κάθε μήνα σε χρήμα, το μέτρο της οποίας είναι προσδιοριστέο ανάλογα με τις δυνάμεις των διαδίκων συζύγων για τις ανάγκες της ζωής της δικαιούχου, όπως αυτές είχαν προσδιορισθεί στο πλαίσιο της συμβιώσεως, καθώς και με τις νέες προσωπικές της ανάγκες από τη χωριστή διαβίωση (αρθρ. 1389-1391 παρ. 4 ΑΚ). Η διατροφή δε που πρέπει να επιδικασθεί προσωρινά στην αιτούσα για την αντιμετώπιση των αναγκών συντήρηση;;; της λόγω της χωριστής διαβίωσης των διαδίκων με βάση τα ως άνω κριτήρια, συνθήκες και περιστάσεις και ενόψει των προαναφερθεισών οικονομικών δυνάμεων του υπόχρεου καθ’ ου ανέρχεται στο ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως, – λαμβανομένης υπόψη και της άνευ ανταλλάγματος παραχώρησης της χρήσης της οικογενειακής στέγης μετά της οικοσκευής της-, κατά το οποίο πρέπει να γίνει δεκτό το σχετικό αίτημα της αιτούσας. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω το Δικαστήριο τούτο μεταξύ άλλων διατάξεων υποχρέωσε τον αιτούντα – καθ’ου _______ _______ να καταβάλλει στην αιτούσα – καθ’ης _______ _______ , μέσα στις τρεις πρώτες ημέρες κάθε μήνα, ως προσωρινή διατροφή για την ίδια ατομικά ς, το ποσόν των τριακοσίων [ 300 ] ευρώ το μήνα για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αιτήσεως μέχρι και την έκδοση οριστικής περί διατροφής αποφάσεως, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρι την εξόφληση. Περαιτέρω υποχρέωσε τον αιτούντα – καθ’ου πατέρα του ανήλικου τέκνου _______ _______ να καταβάλλει στην αιτούσα – καθ’ης μητέρα του, μέσα στις τρεις πρώτες ημέρες κάθε μήνα, ως συνεισφορά του στην προσωρινή διατροφή του ανηλίκου τέκνου τους, το ποσόν των τριακοσίων [ 300 ] ευρώ το μήνα για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αιτήσεως μέχρι και την έκδοση οριστικής περί διατροφής αποφάσεως, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε μηνιαίας δόσεως μέχρι την εξόφληση. Εκ των ανωτέρω πιθανολογήθηκε ότι δεν συντρέχει νόμιμος λόγος ανάκλησης ή και μεταρρύθμισης της εν λόγω απόφασης, καθόσον τα κάτωθι επικαλούμενα από τον αιτούντα πραγματικά περιστατικά δε συνιστούν μεταβολή των πραγμάτων, η οποία μπορεί να δικαιολογήσει την ανάκληση ή τη μεταρρύθμιση της υπ’ αριθμ. 339/2014 αποφάσεως αυτού του Δικαστηρίου καθόσον δεν συνιστούν νέα στοιχεία δηλαδή πραγματικά περιστατικά που είτε έλαβαν χώρα μετά τη συζήτηση της αιτήσεως, τα οποία δεν είχαν τεθεί υπό την κρίση του εκδόσαντος την απόφαση δικαστηρίου, είτε προϋπήρχαν της εκδόσεως της αποφάσεως, πλην όμως αποκαλύφθηκαν μεταγενέστερα, γιατί ήταν άγνωστα στον αιτούντα την ανάκληση κατά τον χρόνο της εκδόσεως της εν λόγω αποφάσεως ή ήταν μεν γνωστά αλλά δεν είχε τη δυνατότητα προσαγωγής τους από δικαιολογημένη αιτία, όπως για λόγους ανώτερης βίας, ούτε πρόκειται για αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία ανάγονται στο κύρος και την αποδεικτική αξία των στοιχείων, στα οποία το δικαστήριο στήριξε την κρίση του για την έκδοση της αποφάσεως της οποίας ζητείται η ανάκληση, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Ειδικότερα πιθανολογήθηκε ότι δεν συνιστά νέο στοιχείο συνιστώλ^ήίεταβολή των πραγμάτων, κατά τα ανωτέρω ο ισχυρισμός περί του ότι ο γάμος των διαδίκων ήταν τυπικός ότι δεν διήρκησε ούτε μια μέρα, καθόσον προϋπήρχε της εκδόσεως της αποφάσεως και δεν αποκαλύφθηκε μεταγενέστερα, ούτε ήταν άγνωστο^ στον αιτούντα την ανάκληση κατά τον χρόνο της εκδόσεως της εν λόγω αποφάσεως. Περαιτέρω, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα κρίθηκε δυνάμει της υπ’ αριθμ. 339/2014 αποφάσεως αυτού του Δικαστηρίου ότι η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων οφείλεται σε εύλογη αιτία για την αιτούσα και δη στην εγκατάλειψη της οικογενειακής στέγης και την αντισυζυγική συμπεριφορά του καθ’ου, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών του τότε αιτούντος – καθ’ου. Συνεπώς /πιθανολογήθηκε ότι δεν συνιστά νέο στοιχείο συνιστούν μεταβολή των πραγμάτων, κατά τα ανωτέρω ^ισχυρισμός περί του ότι η αιτούσα – καθ’ ης είναι υπαίτια για τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης καθώς και περί του ότι η καθ’ ης άλλαξε τις κλειδαριές του σπιτιού του νυν αιτούντος και το βάπτισε οικογενειακή στέγη. Περαιτέρω, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα κρίθηκε δυνάμει της υπ αριθμ. 339/2014 αποφάσεως αυτού του Δικαστηρίου ότι η ανήλικη έχει τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης των παιδιών της ηλικίας της ανερχόμενες λαμβανομένου υπόψη ότι δεν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα υγείας και η ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη καλύπτεται και σε κάθε περίπτωση μπορεί να καλύπτεται από τον φορέα κοινωνικής ασφάλισης του πατέρα-, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας στο ποσό των 450 ευρώ μηνιαίως, συμπεριλαμβανομένων των εν γένει δαπανών διατροφής, ένδυσης, υπόδησης και ψυχαγωγίας. Συνεπώς^ πιθανολογήθηκε ότι δεν συνιστά νέο στοιχείο συνιστούν μεταβολή των πραγμάτων, κατά τα ανωτέρω ο ισχυρισμός περί του ότι η ανάλογη διατροφή που δικαιούται η ανήλικη θυγατέρα των διαδίκων ανέρχεται στο ποσό των 330 ευρώ το μήνα, καθόσον συνιστά διαφορετική από την κρίση του δικαστηρίου εκτίμηση του νυν αιτούντος για το ύψος των διατροφικών αναγκών όχι γεγονός που έλαβε χώρα μετά την έκδοση της ως άνω αποφάσεως ή αποκαλύφθηκε μεταγενέστερα, ούτε πρόκειται για αποδεικτικό στοιχειό, το οποίο ανάγεται στο κύρος και την αποδεικτική αξία των στοιχείων, στα οποία το δικαστήριο στήριξε την κρίση του για την έκδοση της αποφάσεως της οποίας ζητείται η ανάκληση. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι η νυν καθ’ης μετά την έκδοση της εν λόγω απόφασης, το μήνα Φεβρουάριο του έτους 2014, η νυν καθ’ης παρείχε τις υπηρεσίες της στο Δήμο Περάματος δυνάμει σύμβασης ορισμένου χρόνου από την 5.3.2014 έως την 4.8.2014 [ πέντε μήνες ] με ειδικότητα γενικές δραστηριότητες δημόσιας διοίκησης στα πλαίσια προγράμματος κοινοφελούς χαρακτήρα με σύνολο μεικτών αποδοχών 586,83 ευρώ το μήνα εκ των οποίων οι καθαρές αποδοχές ανέρχονταν για αυτό το πεντάμηνο περίπου στο ποσό των 400 ευρώ το μήνα, [ δεδομένου ότι δεν προσκομίζεται κανένα στοιχείο για το ακριβές ύψος των αποδοχών της ] εισόδημα το οποίο είχε κριθεί με την υπ’ αριθμ. 339/2014 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου ότι η νυν καθ’ης θα έπρεπε και θα μπορούσε να αποκομίζει και είχε κατά τεκμήριο προσμετρηθεί στα εισοδήματα της. Περαιτέρω όμως με την ως άνω απόφαση είχε κριθεί ότι το προαναφερόμενο ποσό των 400 ευρώ μηνιαίως, που μπορεί να αποκομίζει η αιτούσα από την εργασία της, κατά τα ανωτέρω, δεν φθάνει εκείνο που της παρείχε ο καθ’ ου κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης τους και ότι η τότε αιτούσα δικαιούται έναντι του καθ’ ου διατροφής, που με βάση τα αναφερόμενα σε αυτή κριτήρια, συνθήκες και περιστάσεις και ενόψει των προαναφερθεισών οικονομικών δυνάμεων του υπόχρεου καθ’ ου ανέρχεται στο ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως.
Συνεπώς δεν πιθανολογήθηκε ότι μετά την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως επήλθε μεταβολή των πραγμάτων ως προς τα εισοδήματα της νυν καθ’ης που να δικαιολογεί την ανάκληση ή και την μεταρρύθμιση της ως άνω αποφάσεως. Περαιτέρω από το ως άνω αποδεικτικό υλικό δεν πιθανολογήθηκε ότι η νυν καθ’ης αποκομίζει εισόδημα από την παράδοση ιδιαιτέρων μαθημάτων, καθόσον δεν προσκομίστηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο περί τούτου και η κατάθεση του μάρτυρα του αιτούντος κρίνεται επ’ αυτού αόριστη και ασαφής, καθόσον δεν διαθέτει ιδία αντίληψη. Τέλος δεν πιθανολογήθηκε ότι έχει επέλθει μεταβολή των οικονομικών δυνάμεων του νυν αιτούντος από την έκδοση της εν λόγω απόφασης και εντεύθεν και ότι το εισόδημα του ανέρχεται πλέον στο ποσό των 550 ευρώ το μήνα λόγω της οικονομικής κρίσης που υφίσταται στην Ελλάδα, της ανυπαρξίας έργων και υποδομών και της επιβολής υπέρογκων φόρων κατά τους ισχυρισμούς του αιτούντος . Τούτο διότι είχε κριθεί με την υπ’ αριθμ. 339/2014 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου ότι από την εργασία του αυτή ο νυν αϊτών αποκερδαίνει κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, λαμβάνοντας υπόψη και τις επικρατούσες οικονομικές συνθήκες, κατά μέσο όρο το ποσό των 2.000 ευρώ μηνιαίως. Συνεπώς δεν πιθανολογήθηκε ότι μετά την έκδοση της εν λόγω αποφάσεως επήλθε μεταβολή των πραγμάτων ως προς τα εισοδήματα του νυν αιτούντος να δικαιολογεί την ανάκληση ή και την μεταρρύθμιση της ως άνω αποφάσεως, δεδομένου ότι οι παράγοντες που επικαλείται ο νυν αϊτών συνέτρεχαν και κατά το χρόνο έκδοσης της εν λόγω αποφάσεως και ελήφθησαν υπόψη για τον υπολογισμό του ύψους των εισοδημάτων του αιτούντος, ούτε προσκομίζεται κάποιο αποδεικτικό στοιχείο της επικαλούμενης μεταβολής των εισοδημάτων του αιτούντος. Δεν πιθανολογήθηκε, συνεπώς, κανένας λόγος που να δικαιολογεί την ανάκληση ή μεταρρύθμιση της υπ αριθμ. 339/2014 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου και για το λόγο αυτό πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν. Η δικαστική δαπάνη της καθ ης πρέπει να επιβληθεί σε βάρος του αιτούντος, λόγω της ήττας του, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αίτηση.
Επιβάλλει σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου τα οποία ορίζει σε διακόσια πενήντα 250 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, στις 11-11-2014 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους, με την παρουσία και Γραμματέα.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
