Περίληψη
Αριθ. Aποφ A3501/2016
TO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Τμήμα
11ο ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 26 Σεπτεμβρίου 2016 με δικαστή την Ασημούλα Τραχανά, Πρωτόδικη Διοικητικών Δικαστηρίων και γραμματέα την Όλγα Σταυρουλάκη, δικαστική υπάλληλο,
Για να δικάσει την με ημερομηνία κατάθεσης 24-12-2012 προσφυγή (αριθμός πράξης κατάθεσης: ΠΡ2594/2012)
Του __________ __________ του __________ , κατοίκου __________ , ο οποίος παραστάθηκε δια πληρεξουσίου δικηγόρου του Χρήστου Οικονομάκη, βάσει δηλώσεως του άρθρου 29 παρ. 1 του Ν. 2915/2001.
Κατά του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) με την επωνυμία «__________ », που εκπροσωπείται από το Δήμαρχό του και παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Κωνσταντίνου Καραπαναγιώτη βάσει δηλώσεως του άρθρου 29 παρ. 1 του ν. 2915/2001.
Αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα
Η κρίση του είναι η εξής:
1.Επειδή, με την κρινόμενη προσφυγή ζητείται η ακύρωση: α) της υπ’ αριθμ. 112/2006 εγγραφής στο χρηματικό κατάλογο του καθ’ ού Δήμου, η οποία εστάλη για βεβαίωση από τη ________ με αριθ. πρωτ. 5167/23-12-2008 στο Δήμο ________ , με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του προσφεύγοντος πρόστιμο συνολικού ποσού 2.808 ευρώ κατ’ εφαρμογή του Ν. 2946/2001 «Υπαίθρια Διαφήμιση, Συμπολιτείες Δήμων και Κοινοτήτων και άλλες διατάξεις» (Α’224), για αυθαίρετη τοποθέτηση και διατήρηση τριών διαφημιστικών μη φωτεινών επιγραφών επί κτηρίων, που βρίσκονται στο ________ στην οδό ________ αρ. 20 και ________ αρ. __ χρονικό διάστημα από 1-1/31-12-2006, β) της με αριθ. πρωί . 343/ 8-2007 έκθεσης ελέγχου της ________ ________ , γ) του με αριθμόν 1507 και με αριθμό πρωί. 356/2006 ατομικού ειδοποιητηρίου της ________ ________ , δ) της με αριθ. 31/21-7-2009 βεβαίωσης της ανωτέρω οφείλής ίου προσφεύγοντος στο βεβαιωτικό κατάλογο του Δήμου ________ και ε) της υπ’ αριθ. 450/8-12-2005 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου ________ περί καθορισμού των συντελεστών τελών διαφήμίσης.
2.Επειδή στο άρθρο 1 παρ.1 του Ν. 702/1977 (ΦΕΚ Ά’ 268) ορίζεται ότι: «1. Στην αρμοδιότητα του τριμελούς διοικητικού εφετείου υπάγεται η εκδίκαση αιτήσεων ακυρώσεως ατομικών πράξεων διοικητικών αρχών που αφορούν: ι=α-θ (…) ι) την έκδοση αδειών υπαίθριων διαφημίσεων σχετικών προστίμων [όπως η περ. 49 Ν. 3659/2008,ΦΕΚ A 77/7.5.2008 (έναρξη ισχύος από από 8.6.2008). Με την παρ.7 του αυτού άρθρου και νόμου ορίζεται ότι: «7. Οι διατάξεις αυτού του άρθρου δεν καταλαμβάνουν τις εκκρεμείς κατά τη δημοσίευση ίου παρόντος υποθέσεις»]. Περαιτέρω, στο άρθρο 1 παρ. 5 αντικαταστάθηκε με το άρθρο 48 παρ.4 του Ν. 3900/2010 (ΦΕΚ Α’213), με έναρξη ισχύος από 1-1-2011 ορίζονται τα ακόλουθα: «Με την επιφύλαξη των περιπτώσεων ε’, η’ και ι’ της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 702/1977 και της παραγράφου 4Α, οι διαφορές που προκύπτουν από την έκδοση διοικητικών πράξεων, οι οποίες αφορούν την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, εκδικάζονται ως διαφορές ουσίας από ία κατά τόπον αρμόδια διοικητικά πρωτοδικεία. Ως προς την προθεσμία άσκησης προσφυγής κατά των πράξεων αυτών, την προσωρινή δικαστική προστασία, την άσκηση ένδικων μέσων και κάθε θέμα που αφορά τη διαδικασία άσκησης και εκδίκασης της προσφυγής και έκδοσης της σχετικής απόφασης του δικαστηρίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. 2. Η προηγούμενη παράγραφος δεν έχει εφαρμογή: α)…, β) στις διαφορές των περιστάσεων η’ κα ι ι ‘ της παρ . 1 του άρθρου 1 ίου ν. 702/1977 (Α’ 2 68) , γ)…» και στο άρθρο 11Ο παρ. 14 του ίδιου ως άνω νόμου ορίζετε ι ότι: «Η ισχύς του άρθ ρου 66 δεν καταλαμβάνει τις εκκρεμείς κατά την έναρξη του παρόντος υποθέσεις. Από την έναρξη ισχύος του εν λόγω άρθρου καταργούντα ι : α) οι διατάξεις των παραγράφων 4Α και 5 του άρθρου 1 του ν. 1406/1983 (Α’ 182), όπως η παράγραφος Λ Ά 4 Λ προστέθηκε με το άρθρο 48 παρ. 3 του ν. 3900/2010 (Α’ 213) κα ι η παράγραφος 5 προστέθηκε με το άρθρο 51 παρ . 2 του ν. 3659/2008 και τροποποιήθηκε μ ε το άρθρο 48 παρ. 1 τ ου ν. 3 ο η η / y ο λ’ / 2010 και β) κάθε γενική ή ειδική διάταξη, η οποία ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα στα οποία αναφέρεται το παρόν άρθρο».
3. Επειδή, εξάλλου, στο άρθρο 5 παρ. 1 του Ν. 2946/2001 «Υπαίθρια διαφήμιση …» (Α’ 224) ορίζεται ότι «Για την υπαίθρια διαφήμιση, απαιτείται προηγούμενη άδεια, η οποία χορηγείται με απόφαση του Δημάρχου ή του Προέδρου της Κοινότητας ύστερα από αίτηση που συνοδεύεται από τα απαραίτητα στοιχεία για τον προσδιορισμό του τέλους και προηγούμενη καταβολή του τέλους διαφήμισης …», ενώ στο άρθρο 8 του ιδ ίου νόμου προβλέποντα ι τα εξής : «1. Στους διαφημιστές καθώς και σε όσους μισθώνουν και εκμεταλλεύονται χώρους υπαίθριας διαφήμισης επιβάλλεται πρόστιμο σύμφωνα με τα οριζόμενα στις επόμενες παραγράφους σε περίπτωση αναλόγως με τις περιστάσεις. 4. …». Περαιτέρω, στο άρθρο 9 του ως άνω νόμου ορίζεται ότι «1. Η αφαίρεση των παράνομων υπαίθριων διαφημίσεων και των παράνομων επιγραφών γίνεται … με απόφαση του Δημάρχου ή του Προέδρου χης Κοινότητας … 6. Κατά της αποφάσεως της παραγράφου 1 επιτρέπεται προσφυγή από τον καθ’ ου η απόφαση μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την κοινοποίησή της, ενώπιον του αρμόδιου κατά τόπο Διοικητικού Πρωτοδικείου …», το τελευταίο δε αυτό εδάφιο, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 13 παρ.12 περ. ζ του Ν. 3212/2003 (Α’ 308/31.12.2003) όριζε πλέον ως αρμόδιο το αντίστοιχο Διοικητικό Εφετείο.
4.Επειδή, όπως είχε κριθεί (βλ. ΣτΕ 1002/2013, 2081/2006, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων του 2946/2001, στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου ως διοικητικές διαφορές ουσίας υπάγονταν όχι μόνον οι ρητώς αναφερόμενες διαφορές από την αφαίρεση των παρανόμων διαφημίσεων, αλλά, για την ταυτότητα του λόγου, και οι διαφορές από την επιβολή προστίμου κατά το άρθρο 8 του ως άνω νόμου. Η νομολογ ιακή αυτή ερμηνεία επιβεβαιώθηκε νομοθετικά με την παρ.4 άρθρου 49 του Ν.3659/2008, (βλ. Δ.Εφ.ΆΘ. 396/2013) με την οποία ορίστηκε ότι οι διαφορές από την επιβολή κυρώσεων-προστίμων δυνάμει των διατάξεων για την υπαίθρια διαφήμιση υπάγονται ως ακυρωτικές πια διαφορές στο Διοικητικό Εφετείο, ρύθμιση η οποία διατηρήθηκε σε ισχύ και με τις μεταγενέστερες νομοθετικές διατάξεις του άρθρου 48 παρ.4 του Μ. 3900/2010 και του άρθρου 66 του Ν.4055/2012.
5. Επειδή, τέλος, στο άρθρο 12 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (Ν. 2717/1999 Α’ 97) ορίζεται ότι: « 1. Το δικαστήριο εξετάζει και αυτεπαγγέλτως τη δικαιοδοσία καl την αρμοδιότηιά του. 2. Αν το δικαστήριο διαπιστώσει ότι η υπόθεση υπάγεται στα πολιτικά – ποινικά δικαστήρια, απορρίπτει ίο σχετικό ένδικο βοήθημα ή μέσο, ενώ, αν διαπιστώσει ότι αυτή υπάγεται στο Συμβούλιο της Επικράτειας, στο Ελεγκτικό Συνέδριο ή σε άλλο τακτικό διοικητικό δικαστήριο, παραπέμπει το ένδικο βοήθημα ή μέσο στ ο αρμόδιο δικαστήριο …» .
6. Επειδή, κατά τα ερμηνευτικός γενόμενα δεκτά στη με ίζανα σκέψη της παρούσας, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα που αφορά σε διάφορόν: από επιβολή προστίμου λόγω παραβίασης των διατάξεων του Ν. 2946/2001 (υπαίθρια διαφήμιση) υπάγεται στην αρμοδιότητα του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, στο οποίο και πρέπει να παραπεμφθεί σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ.2 του Κ.Δίοικ.Δικ.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Κηρύσσει εαυτό αναρμόδιο.
Παραπέμπει την υπόθεση στο καθ’ ύλην αρμόδιο για την εκδίκασή της Διοικητικό Εφετείο Πειραιά.
Η απόφαση δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στις 30-11-2016.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
