7104/23-11-2016 Β Εφετείο Αθήνα Ελλάδα, ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΣ: Οικονομάκης Χρήστος, ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σωμαράκη Μαρία, ΔΙΚΑΣΤΕΣ: Σωμαράκη Μαρία, Τζούδα Βασιλική, Τραγουδάρα Ελένη, ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στεφανάτου Κυριακή

Περίληψη

ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Αριθμός: 7104/2016
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ

Του Εφετείου Αθηνών (Β’ Τριμελούς Πλημ/των)
Δημοσία συνεδρίαση της 23^ης Νοεμβρίου 2016

ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ: Μαρία ΣΩΜΑΡΑΚΗ Προεδρεύουσα Εφέτης, Ελένη ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ Βασιλική ΤΖΟΥΔΑ Εφέτες, Κυριακή ΣΓΕΦΑΝΑΤΟΥ Αντεισαγγελέας Εφετών, Περσεφόνη Γραββάνη Γραμματέας.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: _________ _________ του _________ και της _________ , που γεννήθηκε στην _________ το έτος 1958, κάτοικος _________ , περιοχή _________ . ΑΠΩΝ (εκπροσωπείται από συνήγορο)

ΠΡΑΞΗ: Μη καταβολή χρεών προς το Δημόσιο.

ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ

Η συνεδρίαση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.

Η Πρόεδρος εκφώνησε, το όνομα του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, ο οποίος δεν εμφανίστηκε, αλλά εμφανίστηκε για λογαριασμό του ο δικηγόρος Χρήστος ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ του Γεωργίου (AM ΔΣΑ 2517) ο οποίος δήλωσε ότι δυνάμει της από 21-11-2016 εξουσιοδότησης, ο κατηγορούμενος διόρισε αυτόν για να παραστεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου για να τον εκπροσωπήσει. Την ανωτέρω έγγραφη εξουσιοδότηση προσκόμισε στο Δικαστήριο, η οποία μετά από πρόταση του Εισαγγελέα ανεγνώσθη.

Σύμφωνα με το άρθρο 340 παρ.2 Κ.Π.Δ., στα πταίσματα, πλημμελήματα και κακουργήματα επιτρέπεται να εκπροσωπείται ο κατηγορούμενος από συνήγορο, τον οποίο διορίζει με έγγραφη δήλωσή του με βεβαιωμένο το γνήσιο της υπογραφής, η οποία πρέπει να αναφέρει, με ποινή απαραδέκτου, την ακριβή διεύθυνση κατοικίας ή διαμονής του κατηγορουμένου και στην περίπτωση αυτή ο κατηγορούμενος θεωρείται παρών και ο συνήγορός του ενεργεί όλες τις διαδικαστικές πράξεις γi’ αυτόν. Περαιτέρω από το άρθρο 501 παρ.1 εδαφ.α’Κ.Π.Δ., προκύπτει ότι, κατά τη συζήτηση της εφέσεως, ο εκκαλών επιτρέπεται να παραστεί δια συνηγόρου στην περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 340 του Κ.Π.Δ. Συνεπώς -στην προκειμένη περίπτωση, το δικαστήριο αποφαίνεται ενόψει του ότι η εξουσιοδότηση., έγινε σύμφωνα με τις διατυπώσεις του νόμου είναι επιτρεπτή η εκπροσώπηση του εκκαλούντος- κατηγορουμένου από τον προαναφερόμενο συνήγορο κατόπιν σύμφωνης πρότασης και της εισαγγελέα.

Κατόπιν η Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, ανέπτυξε την έφεση και ανέφερε ότι έγινε τυπικά δεκτή κατά τη δικάσιμο της 24^ης Νοεμβρίου 2014 και παρέδωσε στην Πρόεδρο κατάλογο των μαρτύρων που κάλεσε για να υποστηρίξουν την κατηγορία και του οποίου αντίγραφο έχει επιδοθεί στον κατηγορούμενο, κατά το άρθρο 326 Κ.Ποιν.Δ., όπως προκύπτει από το αποδεικτικό, που βρίσκεται στη δικογραφία.

Μετά η Πρόεδρος ζήτησε από τον συνήγορο του κατηγορουμένου πληροφορίες για την πράξη για την οποία ο κατηγορούμενος κατηγορείται.

Ο συνήγορος του κατηγορουμένου απάντησε ότι επιφυλάσσεται να εκθέσει τις απόψεις του και ότι τώρα δεν έχει να πει τίποτε.

Η Πρόεδρος εκφώνησε το όνομα του μάρτυρα της κατηγορίας και βρέθηκε απούσα η _________ _________ .

Κατόπιν ρώτησε το συνήγορο του κατηγορουμένου αν κλήτευσε μάρτυρες υπεράσπισης και απάντησε καταφατικά.

Αφού εκφωνήθηκε το όνομα του μάρτυρα της υπεράσπισης από την Πρόεδρο, βρέθηκε παρούσα η _________ _________ .

Η Γραμματέας διάβασε, με εντολή της Προέδρου, το διατακτικό της εκκαλουμένης απόφασης, που περιέχει την κατηγορία.

Στο σημείο αυτό ο συνήγορος του κατηγορουμένου υπέβαλε τους κάτωθι αυτοτελείς ισχυρισμούς τους οποίους ανέπτυξε και προφορικά κατέθεσε δε και εγγράφως για καταχώρηση στα πρακτικά κατ’ άρθρο 141 παρ. 2 ΚΠΔ, και είναι οι εξής:

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ Β’ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

_________ _________ του _________ , κατοίκου _________ (_________ ), με Α.Δ.Τ.: _________ και Α.Φ.Μ.: _________ , Δ.Ο.Υ. _________ .

Επί της έφεσης που έχω ασκήσει κατά της υπ’ αρ. 63431/2013 απόφασης του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία καταδικάστηκα σε ποινή φυλάκισης δεκαοχτώ (18) μηνών, επάγομαι τα ακόλουθα:

Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 του Ν. 1882/1990, όπως ισχύει σήμερα, προβλέπεται ότι:

«1. Όποιος δεν καταβάλλει τα βεβαιωμένα στη Φορολογική Διοίκηση χρέη προς το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων (4) μηνών τιμωρείται με ποινή φυλάκισης:

α) Ενός (1) τουλάχιστον έτους, εφόσον το συνολικό χρέος από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, υπερβαίνει το ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ.

β) Τριών (3) τουλάχιστον ετών, εφόσον το συνολικό χρέος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω περίπτωση α, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων χιλιάδων ευρώ.

Η ποινική δίωξη ασκείται ύστερα από αίτηση του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ή των Ελεγκτικών Κέντρων ή του Τελωνείου προς τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών της έδρας τους, που συνοδεύεται υποχρεωτικά από πίνακα χρεών, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων. Η πράξη μπορεί να κριθεί ατιμώρητη, εάν το ποσό που οφείλεται εξοφληθεί μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε οποιονδήποτε βαθμό.»

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 71 παρ. 2 του Ν. 4174/2014 που προστέθηκε το άρθρο 8 του Ν. 4337/2015, ορίζεται ότι: «2. Αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων που εκδόθηκαν για χρέη μικρότερα από εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ και δεν έχουν εκτελεστεί κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού, δεν εκτελούνται. Αν άρχισε η εκτέλεση τους, διακόπτεται. Εκκρεμείς αιτήσεις Προϊσταμένων Δημόσιων Οικονομικών Υπηρεσιών ή Ελεγκτικών Κέντρων ή Τελωνείων για χρέη κατώτερα αυτού του ποσού, δεν εισάγονται για συζήτηση. Η αναστολή της παραγραφής των χρεών, κατώτερων του ποσού των εκατό χιλιάδων ευρώ, για τα οποία υποβλήθηκε αίτηση ποινικής δίωξης, λήγει με τη δημοσίευση του νόμου αυτού, η παραγραφή συνεχίζεται και δεν συμπληρώνεται πριν την πάροδο έτους από τη λήξη της αναστολής.»

Στην προκειμένη περίπτωση, τα συνολικά χρέη που οφείλω από κάθε αιτία, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων μέχρι την ημερομηνία σύνταξης του πίνακα χρεών, έχουν ως εξής:

α) Το συνολικό απαιτητό χρέος που προέρχεται από φόρο εισοδήματος για την χρήση του οικονομικού έτους 2008 ανέρχεται στο ποσό των 41.105,21 ευρώ,

β) Το συνολικό απαιτητό χρέος που προέρχεται από φόρο εισοδήματος για την χρήση του οικονομικού έτους 2009 ανέρχεται στο ποσό των 131.256,83 ευρώ,

γ) Το συνολικό απαιτητό χρέος που προέρχεται από έκτακτη εισφορά για την χρήση του οικονομικού έτους 2009 ανέρχεται στο ποσό των 5.450,00 ευρώ,

δ) Το συνολικό απαιτητό χρέος που προέρχεται από φόρο προστιθέμενης αξίας για την χρήση του οικονομικού έτους 2009 ανέρχεται στο ποσό των (11.130,37 + 16.373,02 =27.503,39 ευρώ).

Κατά συνέπεια, για μεν την περίπτωση του φόρου εισοδήματος για την χρήση του οικονομικού έτους 2009 που ανέρχεται (μετά των κάθε είδους τόκων, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων) στο ποσό των 131.256,83 ευρώ (περίπτωση β’), εφαρμοστέα τυγχάνει η διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 στ. ά του Ν. 1882/1990, για δε τις περιπτώσεις του φόρου εισοδήματος για την χρήση του οικονομικού έτους 2008, της έκτακτης εισφοράς για την χρήση του οικονομικού έτους 2009 και του φόρου προστιθέμενης αξίας για την χρήση του οικονομικού έτους 2009, συνολικού χρέους 41.105,21 ευρώ, 5.450,00 ευρώ και 27.503,39 ευρώ αντίστοιχα (περιπτώσεις α’, γ’, δ’), εφαρμοστέα τυγχάνει η διάταξη του άρθρου 71 παρ. 2 του Ν. 4174/2014 και η ποινική δίωξη πρέπει να παύσει οριστικά.

Αθήνα, 23.11.2016

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ Β’ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΠΛΗΜΜΕΛΗΜΑΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

(για την αναγνώριση των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 ΠΚ) _________ _________ του _________ , κατοίκου _________ (_________ ), με Α.Δ.Τ.: _________ και Α.Φ.Μ.: _________ , Δ.Ο.Υ. ΙΣΤ’ Αθηνών

Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 84 παρ. 1 ΠΚ «Η ποινή μειώνεται επίσης κατά το μέτρο που προβλέπει το προηγούμενο άρθρο και στις περιπτώσεις που το δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις», ενώ σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 84 παρ. 2 «Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: α)το ότι ο υπαίτιος έζησε ως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή β)το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από όχι ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή διατελώντας υπό την επίδραση σοβαρής απειλής ή υπό την επιβολή του προσώπου στο οποίο αυτός οφείλει υπακοή ή με το οποίο βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης γ)το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από ανάρμοστη συμπεριφορά του παθόντος ή παρασύρθηκε από οργή ή βίαιη θλίψη που του προκάλεσε άδικη εναντίον του πράξη δ)το ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του και ε)το ότι ο υπαίτιος συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του».

Στην προκειμένη περίπτωση, ζητώ να μου αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2 στ. α’ ΠΚ, δεδομένου ότι μέχρι την τέλεση της επίδικης πράξης ζούσα μία έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή. Πιο συγκεκριμένα και αναλυτικά, διάγω επί μακράν μία όλως υποδειγματική ζωή, είμαι εθελοντής αιμοδότης και υποβάλλομαι σε αιμοδοσία τακτικά 3 φορές ετησίως, έχω έντονη κοινωνική δράση και συμμετέχω εθελοντικά σε συσσίτια απόρων και αλλοδαπών, καθώς επίσης είμαι και δωρητής οργάνων. Επιπροσθέτως δε, μέχρι την τέλεση της επίδικης πράξης, ουδέποτε παραβίασα τον Νόμο, ουδέποτε απασχόλησα τις Αρχές με αρνητικό τρόπο, είχα λευκό ποινικό μητρώο από συνειδητή επιλογή και πάντοτε φρόντιζα οι πράξεις και οι παραλείψεις μου να μην εξέρχονται των κοινώς αποδεκτών κοινωνικών πλαισίων.

Εξάλλου, ζητώ να μου αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 7’2jj στ. β’ ΠΚ, καθώς στην τέλεση της επίδικης πράξης δεν ωθήθηκα από ταπεινά αίτια αλλά, απεναντίας, από πολύ μεγάλη οικονομική ένδεια. Ειδικότερα, είμαι γεννημένος το έτος 1958 και η επαγγελματική μου δραστηριότητα ξεκίνησε το έτος 1978 (σε ηλικία 20 ετών) και συνεχίζεται έως και σήμερα. Στην 36ετή αυτή διαδρομή μου, η οποία συνίστατο σε συνεχή και επίμονη εργασία, με κέρδη και ζημιές, αλλά πάντοτε με εντιμότητα, ασχολήθηκα με τα ακόλουθα αντικείμενα:

α) Από το έτος 1978 έως το έτος 1988, με την κατασκευή και πώληση (χονδρική και λιανική) κοσμημάτων, διαθέτοντας ένα κατάστημα λιανικής πωλήσεως και ένα εργαστήριο στην _____.

β) Από το έτος 1986 έως το έτος 1995, με την κατασκευή και πώληση (χονδρική και λιανική) ενδυμάτων, διαθέτοντας δύο καταστήματα στην _________ (επί της οδού _________ ) και στην _________ (επί της _________ ). Το έτος 1995 υπέστην μεγάλη οικονομική καταστροφή, λόγω της τεράστιας οικονομικής κρίσης που υπέστη τότε ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας, και χρειάστηκαν δέκα έτη περίπου για να αποπληρώσω τις υποχρεώσεις της εταιρείας μου τόσο στο δημόσιο όσο και σε τρίτους πιστωτές μου.

γ) Μετά την οικονομική μου καταστροφή, αποφάσισα να ασχοληθώ με τον χώρο της εστίασης, ενώ ταυτόχρονα εργαζόμουν στο μελετητικό γραφείο μου. Ειδικότερα, άνοιξα σταδιακά τα εξής καταστήματα:

Το κατάστημα «_________ », το οποίο μισθώθηκε το έτος 1999 και ολοκληρώθηκε το έτος 2005. Πρόκειται για ένα μικρό κατάστημα 67 τ.μ., το οποίο ολοκλήρωσα με την προσωπική μου εργασία και με τα έσοδα που προέρχονταν αποκλειστικά από το μελετητικό μου γραφείο, χωρίς να λάβω κανένα δάνειο, ενώ ταυτόχρονα συντηρούσα την οικογένεια μου.
Το κατάστημα «_________ », το οποίο μισθώθηκε και κατασκευάστηκε επίσης τμηματικά και ενώ εξελισσόταν θετικά η πρόοδος του πρώτου καταστήματος μου.Για την ολοκλήρωση του, έλαβα ένα δάνειο 50.000 ευρώ από την τράπεζα _______το έτος 2007.
Τέλος, το κατάστημα _________ , το οποίο ολοκληρώθηκε ‘ , μέσα στην οικονομική κρίση. Είναι ένα κατάστημα γρήγορου φαγητού, το μοναδικό ίσως που είναι βασισμένο σε προϊόντα ονομασίας προέλευσης.

Ωστόσο, από τα μέσα του έτους 2009 η οικονομική κρίση έπληξε βαθύτατα τον χώρο της εστίασης, με αποτέλεσμα οι ως άνω επιχειρήσεις μου να γίνουν ζημιογόνες. Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και το απρόσμενο κλείσιμο της οδού _________ τον Μάιο του έτους 2009 (λόγω έργων οδοποιίας) για όλη την θερινή περίοδο του έτους 2009, καθώς και η ξαφνική απαγόρευση ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων στο απέναντι των καταστημάτων πεζοδρόμιο, με αποτέλεσμα την κάθετη πτώση του τζίρου μου. Την ίδια περίοδο, το μελετητικό μου γραφείο, το οποίο έβαινε θετικά έως τότε και είχε κατασκευάσει πολλά έργα, κατέστη και αυτό προβληματικό μετά το έτος 2009 λόγω ανυπαρξίας πλέον νέων έργων. Ωστόσο, το καταλυτικό γεγονός που σηματοδότησε την ολοκληρωτική οικονομική μου καταστροφή ήταν η πυρκαγιά που έπληξε το κατάστημα μου (_________ shop), από την οποία_# καταστράφηκαν ολοσχερώς οι δύο ψυκτικοί θάλαμοι, η ηλεκτρολογική εγκατάσταση της επιχείρησης, το σύστημα κλιματισμού, η εγκατάσταση παροχής ψύξης των ψυγείων, υπήρξε πτώση επιχρισμάτων και αποκόλληση πλακιδίων, ενώ από τους παραγόμενους καπνούς ρυπάνθηκε τμήμα της εν λόγω επιχείρησης, όπως προκύπτει από το υπ’ αρ. 268/07.02.2013 απόσπασμα του βιβλίου Συμβάντων της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας (σχετ. 1).

Έκτοτε, έχοντας ήδη υποστεί συνολική μείωση τζίρου άνω του 70% λόγω της οικονομικής κρίσης, πλέον της οικονομικής ζημίας που υπέστην από την πυρκαγιά και την απαγόρευση ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων στο απέναντι των καταστημάτων πεζοδρόμιο, προσπαθούσα με απεγνωσμένες προσπάθειες να εξεύρω τρόπους ώστε να ανταπεξέλθω στις οικονομικές μου υποχρεώσεις. Υπέβαλα την υπ¹ αρ. πρωτ. 14111/7-12-2011 αίτηση μου στην Δ.Ο.Υ. _________ για να ρυθμιστούν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μου προς το Δημόσιο (σχετ. 2), αλλά δεν κατάφερα τελικά να ανταποκριθώ και απωλέσθη η δυνατότητα για ρύθμιση του χρέους μου. Έφτασα στο σημείο να αποστείλω την από 12-03-2012 επιστολή μου προς τον Υπουργό Οικονομικών της χώρας (σχετ. 3), στην οποία ουσιαστικά ανέφερα το οξύ πρόβλημα που αντιμετώπιζα (που ασφαλώς δεν ήταν μόνο δικό μου) και ζητούσα την εξεύρεση λύσης με μία νέα φορολογική ρύθμιση, δείγμα και αυτό του ήθουςμου και της νομιμοφροσύνης μου. Το Υπουργείο Οικονομικών απάντησε με το υττ’ αρ. πρωτ. ΔΠΕΕΙΣ A 1094341 ΕΞ 2012 έγγραφο του, χωρίς να δίνεται κάποια ουσιαστική λύση (σχετ. 4).

Επίσης, ζητώ να μου αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2^·^ στ. δ’ Π Κ, αφού μετά την τέλεση της πράξης προσπάθησα να άρω και να μειώσω τις συνέπειες της πράξης μου και ειδικότερα, ενώ είχε εγκριθεί η επενδυτική πρόταση της εταιρείας μου στο πλαίσιο της προκήρυξης για την «ενίσχυση των ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στους τομείς της Μεταποίησης – Τουρισμού – Εμπορίου Υπηρεσιών μέσω των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του ΕΣΠΑ 2007 – 2013», με ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης την Τράπεζα Πειραιώς, με συνολικό επιχορηγούμενο προϋπολογισμό επένδυσης 200.000 ευρώ και 187.556,55 ευρώ, έδωσα την εντολή να εκχωρηθεί κάθε ποσό που δικαιούμαι εκ των ανωτέρω συμβάσεων προς το Ελληνικό Δημόσιο, προς εξόφληση των οφειλών της εταιρείας μου και εμού προσωπικά και σε προσκάλεσα το Ελληνικό Δημόσιο να κατασχέσει κάθε σχετικό ποσό, δυνάμει του άρθρου 28 Ν. 4321/2015 (σχετ. 5, 6).

Τέλος, ζητώ να μου αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2 στ. ε’ Π Κ, αφού η συμπεριφορά μου, μετά την τέλεση της πράξης, είναι ανεπίληπτη. Ειδικότερα, μετά την οικονομική μου κατάρρευση λόγω της οικονομικής κρίσης και άλλων απρόβλεπτων γεγονότων (πυρκαγιά κλπ.), προσπάθησα με κάθε τρόπο να βρω μία έντιμη διέξοδο. Πράγματι, ξεκίνησα έρευνα σε όλο τον κόσμο για οικολογικά δομικά υλικά, με την προοπτική της πράσινης ανάπτυξης αλλά και τα νέα ήθη διαβίωσης της κοινωνίας μας. Συγκεντρώσαμε μετά από έρευνα 2 ετών και πλέον’ εξαιρετικά υλικά στην Ελλάδα. Το έτος 2011 η εταιρεία μου ανήρτησε το πρώτο ολοκληρωμένο site (ιστότοπο) στην Ελλάδα, με οικολογικά δομικά υλικά ενεργειακής κλάσης, δικής της αντιπροσώπευσης. Με τα νέα αυτά πρωτοποριακό υλικά τον Νοέμβριο του 2011 κατέθεσα φάκελο μελέτης μετατροπής του εμπορικού κέντρου «_________ » στον _________ σε πρότυπο οικολογικό κέντρο, η οποία (μελέτη) επελέγη ως αυτή που προσφέρει υπεραξία στο ανωτέρω έργο και το καθιστά έργο παγκοσμίου πρωτοπορίας και ενδιαφέροντος. Παράλληλα, με δική μου αίτηση, ζήτησα την μετατροπή της χρηματικής ποινής που μου είχε επιβληθεί σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, την οποία προσέφερα στην Υπηρεσία Καθαριότητας και Πρασίνου του Δήμου Μοσχάτου-Ταύρου, συνολικής διάρκειας χιλίων διακοσίων ωρών (σχετ. 7, 8, 9).

Επειδή, πέραν όλων των ανωτέρω, το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο που απέκτησα σε όλη μου την ζωή (ένα αγροτεμάχιο με οικία 110 τ.μ.), αντικειμενικής αξίας άνω των 300.000,00 ευρώ, δεσμεύτηκε με εντολή του Οικονομικού Εισαγγελέα έως και την αποπληρωμή των οφειλών μου προς το Δημόσιο, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη με αριθμό 51/15-02-2012 σχετική διάταξη (σχετ. 10).

Για τους λόγους αυτούς, ζητώ να μου αναγνωριστούν οι ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84 παρ. 2 στ. α’, β’, δ’ και ε’.

Αθήνα, 23.11.2016 Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος

Η Εισαγγελέας επιφυλάχθηκε να προτείνει και το Δικαστήριο να αποφανθεί επί των αυτοτελών ισχυρισμών μετά το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας.

Κατόπιν η Πρόεδρος διέταξε να αρχίσει η αποδεικτική διαδικασία.

Στη συνέχεια, με πρόταση της Εισαγγελέα και εντολή της Προέδρου και χωρίς να προβληθεί αντίρρηση από κανένα παράγοντα της δίκης, ανεγνώσθησαν τα παρακάτω έγγραφα:

Η υπ’αριθ.63431//5-12-2013 απόφαση του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών
Η με αρ. ειδικού βιβλίου 21/2010 Μηνυτήρια αναφορά του Προϊσταμένου της ΔΟΥ _________ .

Πίνακας χρεών ληξιπρόθεσμων οφειλών για 213.190,84 ευρώ.

4. Το με αρ. πρωτ.: 860/18-1-2012 (από 16-1-2012 έγγραφο της Δ.Ο.Υ. ΣΤ’ Αθηνών.

Η με αρ. πρωτ. 78482/17-11-2016 έγγραφη ενημέρωση της Δ.Ο.Υ. Α. Αθηνών.

Στη συνέχεια, με πρόταση της Εισαγγελέα και εντολή της Προέδρου και χωρίς να προβληθεί αντίρρηση από κανένα παράγοντα της δίκης, ανεγνώσθησαν τα παρακάτω έγγραφα ο συνήγορος του κατηγορούμενου:

Το από 7-2-2013 Απόσπασμα βιβλίου συμβάντων Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Η από 7-12-2011 Αίτηση Ρύθμισης Ληξιπρόθεσμων Χρεών.
Η από 12-3-2012 Επιστολή προς Υπουργό Οικονομικών.
Η από 29-5-2012 επιστολή προς Υπ. Οικονομικών.
Η από 11-5-2015 Εξώδικη Δήλωση-Γνωστοποίηση-Αίτηση _________ _________ με επισυναπτόμενη την υπ’ αρ. 5169β’ Έκθεση επίδοσης.
Την με αρ. πρωτ.: 24986/1-9-2014 επιστολή,
Το υπ’ αρ. 64427/2014 απόσπασμα απόφασης του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών.
Το από 31-8-2015 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών.
Η υπ’ αρ. 51/2012 διάταξη
Η από 15-2-2016 Βεβαίωση Οικογενειακής Μερίδας.

Μετά την ανάγνωση των εγγράφων, προσήλθε η μάρτυρας της υπεράσπισης, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο για την ταυτότητά της, απάντησε ότι ονομάζεται _________ _________ του _________ και της _________ που γεννήθηκε το έτος 1971 στο _________ Χριστιανή Ορθόδοξος. Τον κατηγορούμενο γνωρίζει απλώς και δεν είναι συγγενής του. Σε ερώτηση της Προέδρου, αν προτιμά να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο, η μάρτυρας απάντησε ότι προτιμά να δώσει θρησκευτικό όρκο. Αφού ορκίστηκε στο Ιερό Ευαγγέλιο, κατά το άρθρο 218 Κ.Ποιν.Δ., εξετάστηκε και κατέθεσε ότι:

«Ήμουν υπάλληλος στο λογιστήριο από το 2006 έως το 2010. Ο κατηγορούμενος ήταν εντάξει στις υποχρεώσεις του, είχε ρυθμίσει την εφορία μέχρι το 2008 που ο Δήμος Αθηναίων ξεκίνησε να φτιάξει τα πεζοδρόμια έξω από το μαγαζί που ήταν _________ 15. Το μαγαζί δούλευε με τα έξω τραπεζοκαθίσματα. Ήταν εστιατόριο και μειώθηκε η δουλειά για όλο το καλοκαίρι. Πίστευε ότι θα ισορροπήσει, αλλά ήρθε η κρίση. Πλήρωνε του υπαλλήλους και έκανε ρυθμίσεις στο Δημόσιο. Έστειλε και mail στο Υπ. Οικονομικών για καλύτερη ρύθμιση στο οποίο δεν πήρε ποτέ απάντηση. Έκανε αίτηση για ΕΣΠΑ. Εγκρίθηκε το ΕΣΠΑ, αλλά η Ελλάδα πτώχευσε και δεν μπορούσε να πάρει τα χρήματα. Δεν υπήρχε ρευστό στις τράπεζες. Ξέσπασε και μία πυρκαγιά στο κτήριο. Έχει χωρίσει, έχει δύο παιδιά. Προσπαθεί να δουλέψει.

Δεν έχει κάτι μόνιμο. Ήταν σχεδόν άστεγος. Κάποιοι συνάδελφοι τον βρήκαμε και προσπαθούμε να τον βοηθήσουμε..»

Σημειώνεται ότι κατά τη διαδικασία η Πρόεδρος έδινε την άδεια στην Εισαγγελέα, στους σύνεδρους δικαστές, στον συνήγορο του κατηγορούμενου να υποβάλουν ερωτήσεις στη μάρτυρα (άρθρο 333§§1 και 2 και 357 §§1 και 2 ΚΠΔ).

Μετά την εξέταση της μάρτυρα η Πρόεδρος έδινε την άδεια στην Εισαγγελέα, στο συνήγορο του κατηγορούμενου για την διατύπωση παρατηρήσεων σχετικά με την κατάθεση που έγινε, ομοίως έδινε την άδεια αυτή μετά την ανάγνωση καθενός των εγγράφων που αναγνώστηκαν (άρθρο 358 ΚΠΔ)

Κατόπιν η Πρόεδρος κάλεσε τον συνήγορο του κατηγορουμένου να εκθέσει τις απόψεις του κατηγορουμένου που εκπροσωπεί.

Μετά από αυτό η Πρόεδρος ρώτησε την Εισαγγελέα και τον συνήγορο του κατηγορουμένου, εάν χρειάζονται καμία συμπληρωματική εξέταση ή διασάφηση και όταν απάντησαν αρνητικά, η Πρόεδρος κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας και έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα, η οποία ανάπτυξε την κατηγορία και πρότεινε να απορριφθούν οι αυτοτελείς ισχυρισμοί που αφορούν το χρέος και την ενοχή του κατηγορούμενου με την αναγνώριση στο πρόσωπο αυτού των ελαφρυντικών περιστάσεων του αρθ. 84 § 2β και 2δ και 2ε ΠΚ.

Ο συνήγορος του κατηγορουμένου, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο και ανάπτυξε την υπεράσπιση ζήτησε την απαλλαγή του κατηγορούμενου.

Κατόπιν η Πρόεδρος κήρυξε περατωμένη τη συζήτηση.

Το Δικαστήριο, αφού διασκέφθηκε μυστικά στην έδρα του, με παρούσα τη Γραμματέα, κατήρτισε και η Πρόεδρος δημοσίευσε αμέσως την απόφαση του Δικαστηρίου, η οποία έχει αριθμό 7104/2016 και είναι η εξής:

ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Επειδή από την κατάθεση της μάρτυρα της υπεράσπισης, που εξετάστηκε ενόρκως στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης, που αναγνώσθηκαν, καθώς και τα έγγραφα, που αναγνώσθηκαν και αναφέροντσι στα πρακτικά και την-όλη αποδεικτική διαδικασία, αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος έχει τελέσει την πράξη που του αποδίδεται με το κατηγορητήριο και πρέπει να κηρυχθεί ένοχος αυτής,, καθόσον αποδείχθηκαν τα κατά τόπο και χρόνο πραγματικά .περιστατικά που εκτίθενται στο διατακτικό της παρούσας, όπως αυτά προκύπτουν από τα προσκομιζόμενα έγγραφα και δεν αναιρούνται από την κατάθεση της μάρτυρος υπερασπίσεως και τα όσα αβάσιμα ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος (δια του συνηγόρου του). Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος, ως διαχειριστής της εταιρείας περιωρισμένης ευθύνης, με την επωνυμία “_________ _________ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ”, με αντικείμενο εργασιών υπηρεσίες γευμάτων από εστιατόριο, από πρόθεση καθυστέρησε την καταβολή ποσού 213.190,84 ευρώ για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών και συγκεκριμένα πέραν της 2-5-2010, που αφορά χρέη του προς το Δημόσιο, τα οποία είχαν βεβαιωθεί σε βάρος της άνω εταιρείας. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα χρέη αυτά ήταν καταβλητέα σε δόσεις , όπως σημειώνονται στο συνημμένο πίνακα χρεών της Δ.Ο.Υ. ΙΣΤ’ Αθηνών (αρ. ειδ. Βιβλίου 21/2010) που συνοδεύει ως αναπόσπαστο μέρος αυτής την από 24-6-2010 μηνυτήρια αναφορά του Προϊσταμένου της παραπάνω άνω Δ.Ο.Υ. . Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος λόγω της επελθούσας οικονομικής κρίσης υπέστη μείωση του τζίρου του, πλέον της οικονομικής ζημίας που υπέστη από την πυρκαγιά ετέρου καταστήματος του (εστιατορίου), με το διακριτικό τίτλο “_________ SHOP”. Παρ’όλα αυτά υπέβαλε τη με αριθμ. 14111/17-12-2011 αίτησή του προς την παραπάνω Δ.Ο.Υ., προκειμένου να ρυθμίσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς το Δημόσιο (Ν. 3888/2011), χωρίς όμως να καταφέρει τελικά να ανταποκριθεί, οπότε απώλεσε τη δυνατότητα για ρύθμιση του χρέους του (βλ. την προσκομιζόμενη με αριθμ. ττρωτ. 78594/2016 βεβαίωση της Δ.ΟΎ. Α’ Αθηνών). Με βάση τα εκτεθέντα ο κατηγορούμενος, του οποίου η έφεση κατά της με αριθμό 63432/2013 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών (εκκαλουμένης) έχει ήδη γίνει τυπικά δεκτή με τη με αριθμό 7983/2401102014 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, πρέπει να κηρυχθεί ένοχος της παραπάνω πράξης, για την οποία κατηγορείται. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 84 του Π.Κ. ορίζεται ότι: 1. η ποινή μειώνεται κατά το μέτρο που προβλέπει το προηγούμενο άρθρο και στις περιπτώσεις που το δικαστήριο κρίνει ότι συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις και 2. Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: α) το ότι ο υπαίτιος έζησε ως το χρόνο που έγινε το έγκλημα έντιμη, ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή, β) το ότι στην πράξη του ωθήθηκε από όχι ταπεινά αίτια ή από μεγάλη ένδεια ή γ)…, δ) το ότι έδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του και ε) το ότι ο υπαίτιος συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του. Η συνδρομή ορισμένης ελαφρυντικής περίστασης του παραπάνω άρθρου 84 παρ. 2 του Π.Κ. αποτελεί αυτοτελή ισχυρισμό του κατηγορουμένου, αφού η παραδοχή του οδηγεί στην επιβολή μειωμένης ποινής, κατά το μέτρο του άρθρου 83 του ίδιου Κώδικα. Και ναι μεν η μείωση της ποινής γίνεται μια φορά, το δικαστήριο όμως, προκειμένου να προβεί στην επιμέτρηση της ποινής θα λάβει υπόψη του, μέσα στα όρια της ελαττωμένης ποινής και το εν λόγω γεγονός της συνδρομής περισσοτέρων ελαφρυντικών περιστάσεων.

Ειδικότερα, ως ειλικρινής μετάνοια νοείται η αληθινή και θετική ψυχοβουλητική μεταστροφή του υπαιτίου προς την έννομη τάξη και την πλευρά του παθόντος, η προϋποθέτει, κατ’ελάχιστο, την ειλικρινή ομολογία τέλεσης της πράξης και η οποία πρέπει να εκδηλώνεται με συγκεκριμένο τρόπο και σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Επιπλέον, για την αναγνώριση της σχετικής ελαφρυντικής περίστασης, απαιτείται ο υπαίτιος να έχει επιδιώξει με συγκεκριμένο τρόπο να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του. Δεν συνιστά ειλικρινή μετάνοια η απλή δήλωση συγγνώμης από το δράστη ή η καλή διαγωγή αυτού ή η δήλωση ομολογίας της πράξης κατά τη διεξαγωγή της δίκης ή η παράδοσή του στις αρμόδιες αρχές μετά την πράξη. Εξάλλου, για την αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 περ. ε’ Π.Κ., απαιτείται θετική ατομική και κοινωνική συμπεριφορά του υπαιτίου, με κριτήριο τη στάση του μέσου συνετού και νομοταγούς πολίτη, για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την τέλεση της αξιόποινης πράξης, ως αποτέλεσμα πραγματικής επίγνωσης απ’αυτόν των συνεπειών της πράξης του και σταθερού εναρμονισμού του προς τις επιταγές της έννομης τάξης (ΑΠ (Ποιν) 79/2016, ΑΠ (Ποιν) 132/2016, ΑΠ (Ποιν) 35/2015, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση ο κατηγορούμενος επικαλείται ότι ουδέποτε έχει απασχολήσει τις Αρχές, έχει λευκό ποινικό μητρώο, κοινωνική δράση και οι πράξεις του φρόντιζε να μην εξέρχονται των κοινώς αποδεκτών κοινωνικών πλαισίων. Ο εν λόγω αυτοτελής ισχυρισμός του κρίνεται απορριπτέος, καθόσον δεν αποδείχθηκε ότι μέχρι το χρόνο τέλεσης της πράξης του διήγε έντιμη, ατομική, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή (άρθρ. 84 παρ. 2^α του Π.Κ.). Περαιτέρω, επικαλείται ότι προσπάθησε να άρει και να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του και συγκεκριμένα έδωσε εντολή να εκχωρηθεί κάθε ποσό που δικαιούται από τις επικαλούμενες συμβάσεις προς το Ελληνικό Δημόσιο προσκαλώντας το τελευταίο να προβεί σε κατάσχεση τούτου. Ο ανωτέρω αυτοτελής ισχυρισμός του περί συνδρομής της ελαφρυντικής περίστασης περί ειλικρινούς μετάνοιας (άρθρ. 84 παρ. 2 περ. δ του Π.Κ.), κρίνεται απορριπτέος, καθόσον με βάση τα επικαλούμενα περιστατικά το Δικαστήριο δεν μπορεί να αξιολογήσει την ειλικρινή μετάνοια του κατηγορουμένου και την επιδίωξή του να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του. Τέλος, ο έτερος αυτοτελής ισχυρισμός του περί συνδρομής της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 περ. ε’ του Π.Κ. κρίνεται επίσης απορριπτέος, καθόσον το επικαλούμενο στοιχείο θετικής και κοινωνικής συμπεριφοράς του για χρονικό διάστημα μόλις δύο ετών δεν συνιστά καλή συμπεριφορά του μετά την πράξη, όπως απαιτεί η παραπάνω διάταξη. Περαιτέρω, πρέπει να του αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ. 2β Π.Κ., κατά παραδοχή του σχετικού αυτοτελούς ισχυρισμού του, καθόσον αποδείχθηκε ενόψει των προεκτεθέντων ότι ωθήθηκε στην τέλεση της πράξης του από αίτια μη ταπεινά.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει με απάντα, εκπροσωπούμενο από συνήγορο (Χρήστο ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗ, AM ΔΣΑ 2517), και θεωρούμενο παρόντα, τον κατηγορούμενο _________ _________ του _________ και της _________ , που γεννήθηκε στην _________ το έτος 1958, κάτοικος _________ , περιοχή _________ .

Δέχεται τυπικά την έφεσή του με αριθμό 1608 και χρονολογία 4-4-2014 κατά της απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με αριθμό 63431//5-12-2013.

Απορρίπτει αυτοτελείς ισχυρισμούς περί συνδρομής ελαφρυντικώπεριστάσεων του άρθρου 84 παρ. 2^α, δ και ε του Π.Κ. .

Κηρύσσει τον κατηγορούμενο ένοχο του ότι:

Στην Αθήνα, στις 2-5-2010 όντας οφειλέτης του Δημοσίου και ενώ τα χρέη του κατέστησαν ληξιπρόθεσμα κατά την ισχύ του Ν. 3220/2004, με πρόθεση καθυστέρησε την καταβολή χρεών προς το Δημόσιο για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών, το δε ποσό της ληξιπρόθεσμης για την καταβολή οφειλής, μαζί με τις κάθε είδους προσαυξήσεις υπερβαίνει τα 120.000 ευρώ. Συγκεκριμένα ενώ είχαν βεβαιωθεί σε βάρος του διάφορα χρέη υπέρ του Δημοσίου στη Δ.Ο.Υ ΙΣΤ’ ΑΘΗΝΩΝ, όπως ακριβώς αναφέρονται στο συνημμένο πίνακα χρεών της παραπάνω Δ.Ο.Υ. (αρ. ειδ. Βιβλίου 21/2010) και συνοδεύει ως αναπόσπαστο μέρος αυτής την από 24-6-2010 μηνυτήρια αναφορά του Προϊστάμενου της πιο πάνω Δ.Ο.Υ., ηθελημένα δεν κατέβαλε ποσό ευρώ 213.190, 84 # που αφορά βεβαιωμένα χρέη αυτού προς το Δημόσιο.

Και συγκεκριμένα

Αναγνωρίζει τη συνδρομή στο πρόσωπο του κατηγορουμένου της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2β’ Π.Κ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως δημόσια στο ακροατήριό του.

Αθήνα 23 Νοεμβρίου 2016

Η Προεδρεύουσα Εφέτης Η Γραμματέας

Μετά την απαγγελία της απόφασης αυτής, διαβάστηκε το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου.

Κατόπιν η Πρόεδρος έδωσε το λόγο στην Εισαγγελέα για να προτείνει επί της ποινής και η Εισαγγελέας πρότεινε να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης επτά (7) μηνών, να μετατραπεί η παραπάνω ποινή, σε χρηματική ποινή προς πέντε (5) ευρώ την ημέρα, δεδομένου ότι αυτός, όπως προκύπτει από το ποινικό του μητρώο που αναγνώσθηκε δεν δικαιούται αναστολής και να του επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα.

Ο συνήγορος του κατηγορουμένου ζήτησε να επιβληθεί στον κατηγορούμενο, το ελάχιστο της ποινής και τη μετατροπή της ποινής με το ελάχιστο όριο της μετατροπής.

Επειδή η πράξη για την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρθρα :1, 12, 14,26 παρ. 1^α, 27 παρ. 1, 51, 53, 57, 79 Π.Κ., άρθρ. 25 παρ. 1 εδ. γ, 2, 3, 6 Ν. 1882/90, όπως αντικ. με άρθρ. 23 παρ. 1 Ν. 2523/97, 19 παρ. 2 Ν. 2948/01 και περαιτέρω η παρ. 1 του άρθρου 25 από άρθρο 34 παρ. 1 Ν. 3220/04, σε συνδ. με άρθρο 114 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ., ως αντικ. με άρθρο 10 παρ. 4 του Ν. 3904/2010.

Επειδή κατά το άρθρο 79 Π. Κ., το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τόσο τη βαρύτητά του εγκλήματος, όσο και την προσωπικότητα του κατηγορουμένου, που κηρύχθηκε ένοχος. Για την εκτίμηση της βαρύτητας του εγκλήματος το Δικαστήριο

αποβλέπει στη βλάβη που προξένησε το έγκλημα ή τον κίνδυνο που προκάλεσε, στη φύση, στο είδος και στο αντικείμενο του εγκλήματος, καθώς επίσης, σε όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και τρόπου που συνόδευαν την προπαρασκευή ή την εκτέλεσή του, στην ένταση του δόλου του κατηγορουμένου. Κατά την εκτίμηση της προσωπικότητας του κατηγορουμένου, το Δικαστήριο σταθμίζει ιδίως το βαθμό της εγκληματικής του διάθεσης που εκδήλωσε κατά την πράξη. Για να τον διαγνώσει με ακρίβεια εξετάζει τα αίτια που τον ώθησαν στην εκτέλεση του εγκλήματος, την αφορμή που του δόθηκε και το σκοπό που επιδίωξε, το χαρακτήρα του και στο βαθμό της ανάπτυξής του, τις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και την προηγούμενη ζωή του, τη διαγωγή του κατά τη διάρκεια της πράξης και μετά την πράξη ιδίως τη μετάνοια που επέδειξε και την προθυμία του να επανορθώσει τις συνέπειες της πράξης του, συνάμα δε τόσο τους οικονομικούς του όρους, όσο και των μελών της οικογένειάς του, τα οποία συντηρεί. Έχοντας όλα τα στοιχεία αυτά υπόψη το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης επτά (7) μηνών.

Επειδή, κατά το άρθρο 582 Κ.Ποιν. Δ.,σε συνδυασμό με το άρθρο 3 παρ. παρ.1,2 του Ν.663/77 και την παρ.1 της κοινής απόφασης Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνηςί23827/23-12-2010(ΦΕΚ ΒΊ991/23-12-2010),πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του κατηγορουμένου τα έξοδα της παρούσας δίκης που ανέρχονται σε 600 ευρώ.

Κατά τη διάταξη του άρθρου 82 παρ. 1 Π.Κ., όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 1 του Ν. 4093/2012, η περιοριστική της ελευθερίας ποινή, που δεν υπερβαίνει το ένα έτος μετατρέπεται σε χρηματική ποινή ή πρόστιμο. Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή, που είναι μεγαλύτερη από ένα έτος και δεν υπερβαίνει τα δύο, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, εκτός αν ο δράστης είναι υπότροπος και το Δικαστήριο με απόφασή του ειδικά αιτιολογημένη κρίνει ότι απαιτείται η μη μετατροπή της, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση άλλων αξιοποίνων πράξεων. Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή, που είναι μεγαλύτερη από δύο και δεν υπερβαίνει τα πέντε, μετατρέπεται σε χρηματική ποινή, εκτός αν το Δικαστήριο με απόφασή του ειδικά αιτιολογημένη κρίνει ότι απαιτείται η μη μετατροπή της, για να αποτραπεί ο δράστης από την τέλεση άλλων αξιοποίνων πράξεων. Κατά δε τη διάταξη της παραγράφου 2 του ιδίου άρθρου το ποσό της μετατροπής καθορίζεται με ειδικά αιτιολογημένη απόφαση, αφού ληφθεί η υπόψη η προσωπική και οικονομική κατάσταση του δράστη, για τον προσδιορισμό της οποίας λαμβάνονται υπόψη τα καθαρά έσοδα που έχει από την εργασία κάθε ημέρα, άλλα εισοδήματα και η περιουσία του, καθώς και οι οικογενειακές του υποχρεώσεις. Άλλες υποχρεώσεις του μπορούν επίσης να συνυπολογισθούν από το Δικαστήριο. Τέλος κατά την παράγραφο 3 εδάφ. α’ του ιδίου άρθρου κάθε ημέρα φυλάκισης υπολογίζεται σε ποσό από πέντε (5) ευρώ έως εκατό (100) ευρώ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Καταδικάζει τον κατηγορούμενο, σε ποινή φυλάκισης επτά (7) μηνών και στα έξοδα της δίκης ευρώ 600,00 που θα εισπραχθούν από αυτόν εις ολόκληρον και χωρίς προσωπική του κράτηση

Μετατρέπει την στερητική της ελευθερίας ποινή, που του καταγνώσθηκε, σε χρηματική προς πέντε (5) ευρώ ημερησίως.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως, δημόσια, στο ακροατηριό του.

Αθήνα 23 Νοεμβρίου 2016

Η Προεδρεύουσα Εφέτης Η Γραμματέας