Περίληψη
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 15526/2011
ΓΑΚ 895/2006
TO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ
Τμήμα 23ο Τριμελές ΑΚΥΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 10 Μαρτίου 2010, με δικαστές τις: Ελένη Ποδόλη, Πρόεδρο Πρωτοδικών Δ.Δ., Μαρία Τσεκρέκου, Φωτεινή Καρβελά Πρωτόδικες Δ.Δ., και γραμματέα την Θεοδώρα Γιαννοπούλου, δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την από 19-11-2004, αίτηση ακυρώσεως
της _________ – _________ _________ _________ , υπηκόου Αγ. Δομίνικου, κατοίκου Πειραιά, (οδός _________ ), η οποία παραστάθηκε μαζί με τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ελευθέριο Φυλλαδάκη,
κατά του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, ο οποίος παραστάθηκε με τη Δικαστική Αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Πέννυ Λαγκαδίτη.
Κατά τη δημόσια συζήτηση που ακολούθησε, το Δικαστήριο άκουσε: την εισηγήτρια της υπόθεσης, Μαρία Τσεκρέκου, Πρωτόδικη ΔΔ, η οποία διάβασε τη σχετική έκθεσή της τον πληρεξούσιο δικηγόρο της απούσας, ο οποίος ζήτησε την αποδοχή της αίτησης και την αντιπρόσωπο του Υπουργού, η οποία ζήτησε την απόρριψή της.
Μετά τη συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και αφού μελέτησε τη δικογραφία
η κρίση του είναι η εξής:
- Για την άσκηση της κρινόμενης αίτησης ακυρώσεως έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο( βλ. σχετικά τα 819235, 1717033, 819609, 819634, 819633 και 819632 ειδικά έντυπα παράβολου σειράς Α’)
- Η κρινόμενη αίτηση ακυρώσεως, με την οποία ζητείται* η ακύρωση της Φ. 39018/15190/ 4-8-2004 αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, που υπογράφεται με εντολή του από τη Διευθύντρια της Δ/νσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Δυτικής Αττικής και Πειραιά, με την οποία απορρίφθηκε αίτημα της αιτούσας αλλοδαπής για ανανέωση της χορηγηθείσας σ’ αυτήν άδειας παραμονής ως σύζυγος Έλληνα πολίτη, νόμιμα εισάγεται προς περαιτέρω συζήτηση μετά την έκδοση της 102/2005 αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία η υπόθεση παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Δικαστήριο τούτο ως κατά τόπο αρμόδιο
- Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 5 παρ. 1,9 παρ.1 και 21 του Συντάγματος, με τις οποίες κατοχυρώνεται η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, διασφαλίζεται το απαραβίαστο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του ατόμου και ανάγονται σε αντικείμενα κρατικής προστασίας ο γάμος και η οικογένεια, συνάγεται και το δικαίωμα των Ελλήνων να συνάπτουν, γάμο με αλλοδαπούς και να εξασφαλίζουν κοινή μετά του αλλοδαπού συζύγου τους διαβίωση στην Ελλάδα (πρβλ. Σ.τ.Ε. 224, 856/2002, 3663/2000, 1353/2000, 578/01, 1018/01 και 485/99). Εξάλλου στο άρθρο 33 του ν. 2910/2001 (Α’ 91) όπως η παράγραφος 1 αντικαταστάθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 19 ν. 3013/2002 ( Α’ 102) ορίζεται ότι: « 1. Στον αλλοδαπό, σύζυγο ημεδαπού ή πολίτη χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης χορηγείται άδεια παραμονής διάρκειας τουλάχιστον πέντε (5) ετών χωρίς να απαιτείται άδεια εργασίας. Η άδεια αυτή ανανεώνεται αυτοδικαίως για χρονικό διάστημα τουλάχιστον πέντε (5) ετών. Η ίδια άδεια καλύπτει και τα κάτω των 18 ετών άγαμα τέκνα του αλλοδαπού , εφόσον αυτός ασκεί τη γονική μέριμνα. 2. Η άδεια αυτή δεν χορηγείται ή, αν έχει ήδη χορηγηθεί, ανακαλείται, εφόσον διαπιστωθεί ότι ο γάμος τελέστηκε με κύριο σκοπό την καταστρατήγηση των διατάξεων του παρόντος νόμου, προκειμένου ο αλλοδαπός να αποκτήσει άδεια παραμονής ή την ελληνική ιθαγένεια. Ο γάμος θεωρείται ότι έχει τελεστεί για το σκοπό αυτόν ιδίως όταν δεν υπάρχει συμβίωση των δύο συζύγων ή δυνατότητα επικοινωνίας ή όταν ο ένας σύζυγος αγνοεί στοιχεία της ταυτότητας του άλλου συζύγου. Στις περιπτώσεις αυτές η υπηρεσία αλλοδαπών και μετανάστευσης προβαίνει στους αναγκαίους ελέγχους για να διαπιστώσει τα στοιχεία ή άλλα περιστατικά από τα οποία αποδεικνύεται η τεκμαίρεται ο παραπάνω σκοπόςτέλεσης του γάμου. Τα στοιχεία αυτά γνωστοποιούνται και στη Διεύθυνση Αστικής και Δημοτικής κατάστασης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. 3…4…»
- Κατά την έννοια των τελευταίων διατάξεων, οι οποίες πρέπει να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα των ανωτέρω συνταγματικών διατάξεων, η Διοίκηση, εφόσον υφίσταται γάμος Ελληνίδας ή Έλληνα υπηκόου με αλλοδαπό ή αλλοδαπή και πραγματική συμβίωση των συζύγων στην Ελλάδα, υποχρεούται, κατ ’αρχήν , να ικανοποιήσει το υποβαλλόμενο από τον (την) αλλοδαπό (-ή) σύζυγο αίτημα για χορήγηση άδειας παραμονής στην Χώρα, εκτός εάν να διαπιστωθεί αιτιολογημένα από την αρμόδια για την εφαρμογή της νομοθεσίας περί αλλοδαπών διοικητική αρχή είτε ότι δεν υπάρχει πραγματική συμβίωση των συζύγων και ο γάμος είναι εικονικός (πρβλ. ΣτΕ 1081/2001,2400/2000) είτε ότι την απόρριψη του αιτήματος επιβάλλουν συγκεκριμένοι και επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, όπως είναι ιδίως, οι συνδεόμενοι με την προστασία της κρατικής ασφάλειας(ΣτΕ 3663/2000, 485/1999, 3682/1999).
- Στην προκειμένη περίπτωση από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Στις 18-10-1996 η αιτούσα αλλοδαπή, υπήκοος της Δομινικανής Δημοκρατίας, τέλεσε νόμιμο πολιτικό γάμο στον Άγιο Δομίνικο της ως άνω Δημοκρατίας με τον Έλληνα υπήκοο _______ _________ και έλαβε άδεια παραμονής ως σύζυγος Έλληνα πολίτη από το ΑΤ.Γυθείου αρχικής ισχύος από 9-11-1996 έως 9-11-1997 και κατόπιν διαδοχικών ανανεώσεων από 10-11-1997 έως 10-11-1998 και από 11-11-1998 έως 11-11-2003, της οποίας την απώλεια, λόγω κλοπής, δήλωσε στις 27-9-2002 στο Β’ Α.Τ. Πειραιά. Περαιτέρω, με την 260/1998 αμετάκλητη απόφαση του Πρωτοδικείου της Δικαστικής Περιφέρειας του Μόντε Πλάτα της Δομινικανής Δημοκρατίας λύθηκε μεταξύ της αιτούσας και του Έλληνα συζύγου της _________ ο. πολιτικός τους γάμος, ενώ , με την 577/2001 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά αναγνωρίσθηκε ότι υπάρχει δεδικασμένο που ισχύει και στη Ελλάδα και απορρέει από την προαναφερόμενηαλλοδαπή δικαστική απόφαση περί λύσεως του ως άνω γάμου, συνέχεια, στις 25-7-2001 τέλεσε πολιτικό γάμο στο Δημαρχείο της Νίκαιας με τον Έλληνα υπήκοο _________ _________ , όπως προκύπτει από την 171/2001 προσαγόμενη ληξιαρχική πράξη γάμου του Δημοτικού Ληξιαρχείου Πειραιώς, χρησιμοποιώντας την κατεχόμενη άδεια παραμονής ως νόμιμο τίτλο παραμονής στη χώρα, ενώ στις 27-9-2002 κατέθεσε μήνυση κατ’ αγνώστου δράστη ο οποίος είχε αφαιρέσει από την τσάντα της ,μεταξύ των προσωπικών της αντικειμένων και την εν λόγω άδεια παραμονής. Ακολούθως ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος της για παράβαση του άρθρου 220 του Π.Κ. «υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης» γιατί κατηγορήθηκε ότι στις 27-7-2001 και στις 11-6-2003 πέτυχε με εξαπάτηση να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο αναληθώς περιστατικό που μπορούσε να έχει έννομες συνέπειες και χρησιμοποίησε ψευδή βεβαίωση για να εξαπατήσει άλλον σχετικά με το περιστατικό αυτό. Ειδικότερα κατηγορήθηκε ότι αν και γνώριζε ότι ο γάμος της με τον Έλληνα πολίτη ______ _________ είχε λυθεί αμετάκλητα από το έτος 1998 και κατά συνέπεια από τις 7-2-2001, που αναγνωρίστηκε στην Ελλάδα το δεδικασμένο που απορρέει από την ως άνω αλλοδαπή απόφαση, δεν δικαιούνταν να παραμένει στη χώρα ως σύζυγος Έλληνα πολίτη, 1) στις 25-7-2001 πέτυχε να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο, ήτοι στην 171/2001 ληξιαρχική πράξη γάμου του Ληξιαρχείου Πειραιά, η σύναψη πολιτικού γάμου μεταξύ αυτής και του Έλληνα υπηκόου _________ _________ , χρησιμοποιώντας ως απαραίτητο δικαιολογητικό για την τέλεση αυτού την κατεχόμενη απ’ αυτήν άδεια παραμονής με βάση την οποία φαινόταν ότι δικαιούνταν να παραμένει νόμιμα στη χώρα και 2) στις 11-6-2003 πέτυχε να βεβαιωθεί στην σχετική βεβαίωση του Δήμου Πειραιά ότι κατέθεσε αίτηση με τα νόμιμα δικαιολογητικό για την ανανέωση της άδειας παραμονής της ως σύζυγος Έλληνα – με την οποία φαινόταν ως νόμιμη η παραμονή της στη χώρα – υποβάλλοντας μεταξύ άλλων ακριβή φωτοαντίγραφα από το βιβλίο συμβάντων του Β’ Α.Τ. Πειραιά όπου αναφερόταν η δηλωθείσα απ’ αυτήν κλοπή της άδειας παραμονής της. Με την 7695/2005 απόφασή του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά, η αιτούσα, όμως, κηρύχθηκε αθώα γιατην πράξη που της αποδιδόταν, ήτοι την υφαρπαγή ψευδούς βεβαιώσεως κατ’ εξακολούθηση που έλαβε χώρα στις 27-7-2001 και 11-6-2003. Εξάλλου .Ο αιτούσα είχε καταθέσει την 169831/11-6-2003 αίτησή της για ανανέωση της · άδειας παραμονής της ως σύζυγος Έλληνα πολίτη υποβάλλοντας, μεταξύ άλλων, φωτοαντίγραφο της προηγούμενης άδειας παραμονής της, ακριβές φωτοαντίγραφο της 577/2001 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά περί αναγνώρισης του δεδικασμένου που ισχύει και στην Ελλάδα και απορρέει από την 260/1998 δικαστική απόφαση της Δομινικανής Δημοκρατίας με την οποία λύθηκε ο γάμος της αιτούσας αλλοδαπής μετά του ημεδαπού _________ . Με την Φ 39018/15190/4-8-2004 προσβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής απορρίφθηκε το ως άνω αίτημα της αιτούσας προς ανανέωση της χορηγηθείσας σ’ αυτήν άδειας παραμονής με την αιτιολογία αφενός ότι ενώ λύθηκε ο πολιτικός γάμος της αναφερόμενης και του ημεδαπού συζύγου της ,αντί να ενημερώσει την εκδούσα αρχή, ως ώφειλε, προκειμένου να ανακληθεί η άδεια διαμονής της καθώς εξέλιπαν οι λόγοι της εδώ παραμονής της και ν’ αναχωρήσει από τη χώρα, τέλεσε πολιτικό γάμο με τον _________ _________ στις 25-7-2001 και αφετέρου λόγω της άσκησης ποινικής δίωξης σε βάρος της για υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης.
- Η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, όμως, κατά το πρώτο σκέλος αυτής, παρίσταται πλημμελής. Και τούτο γιατί η μη εμπρόθεσμη ενημέρωση της διοίκησης από την αιτούσα για τη λύση του προηγούμενου γάμου της δεν συνιστά λόγο για την μη ανανέωση ή γενικότερα τη μη χορήγηση άδειας παραμονής, ενώ, εξάλλου, στη συγκεκριμένη περίπτωση, εφόσον η ίδια, με την 169831/11-6-2003 αίτησή της, γνωστοποίησε αφενός τη λύση του προγενέστερου γάμου της και αφετέρου τη σύναψη του νέου γάμου της με τον προαναφερόμενο Έλληνα, προσάγοντας όλα τα αναγκαία δικαιολογητικά προς απόδειξή τους, η Διοίκηση, όφειλε να ερμηνεύσει, συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία του φακέλου και ενόψει της αρχής της χρηστής διοίκησης, την υποβληθείσα αίτηση της αιτούσας ως αίτηση για χορήγηση άδειας παραμονής ως σύζυγος του Έλληνα πολίτη _________________ . Δοθέντος δε ότι η αιτούσα, με την 7695/2005 δικαστική απόφαση του Α’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά , κηρύχθηκε αθώα για την αποδιδόμενη σ’ αυτή πράξη της υφαρπαγής ψευδούς βεβαιώσεως κατ’ εξακολούθηση κρίνεται ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης και κατά το δεύτερο σκέλος αυτής, ως ανατραπείσα εκ των υστέρων είναι μη νόμιμη.
- Κατ’ ακολουθία ,πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ακυρώσεως, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση για νέα κρίση. Τέλος, πρέπει να αποδοθεί στην αιτούσα το καταβληθέν παράβολο, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 36 παρ.4 του π.δ. 18/1989.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δέχεται την αίτηση ακυρώσεως.
Ακυρώνει την Φ.39018/15190/4-8-2004 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, που υπογράφεται με εντολή του από τη Διευθύντρια της Διεύθυνσης Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Δυτικής Αττικής και Πειραιά.
Αναπέμπει την υπόθεση στη Διοίκηση κατά το αιτιολογικό.
Διατάσσει την απόδοση του παράβολου.
Η διάσκεψη έγινε στην Αθήνα στις 22-3-2011.
Η Πρόεδρος
ΕΛΕΝΗ ΠΟΔΟΛΗ
Η απόφαση δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο στις 30-11-2011, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου με συμμετοχή στη σύνθεση των Πρωτοδικών Δ.Δ. Μαρίας Δραζιώτη και Αφροδίτης Σφυρή λόγω προαγωγής και τοποθέτησης της Πρωτοδίκου- εισηγήτριας Μαρίας Τσεκρέκου σε Πρόεδρο Πρωτοδικών στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου και της Πρωτοδίκου Φωτεινής Καρβελά σε Πρόεδρο Πρωτοδικών στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Λειβαδιάς.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΛΕΝΗ ΠΟΔΟΛΗ ΘΕΟΔΩΡΑ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΜΑΡΙΑ ΤΣΕΚΡΕΚΟΥ
