Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΕΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1206/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το Δικαστή Μιχαήλ Τζεμπελίκο, Πρωτόδικη, που ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και τη γραμματέα Σοφία Δέδε.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, την 1-2-2018, για να δικάσει την υπόθεση :
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «_________ Ltd – Tranport and Logistics», που εδρεύει στο Μπλαγκόεβγκραντ Βουλγαρίας και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία προκατέθεσε προτάσεις, κατ’άρθρο 237 ΚΠολΔ, διά του πληρεξουσίου δικηγόρου Χρήστου Οικονομάκη (ΔΣΠ) και παραστάθηκε στο ακροατήριο διά της πληρεξούσιας δικηγόρου Μαρίας Κανακάκη.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: _________ _________του _________ , διατηρούσας ατομική επιχείρηση με την επωνυμία «_________ Transports & Logistics), κατοίκου Πειραιώς, η οποία προκατέθεσε προτάσεις, κατ’ άρθρο 237 ΚΠολΔ, δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Διονυσίου Αμπατή (ΔΣΠ) και και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 27-3-2017 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό 3358/1647/28-3- 2017 και επιδόθηκε στην εναγόμενη στις 29-3-2017 (βλ. την προσκομιζομένη με επίκληση υπ’αριθμ. 61636’/29-3-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών Ιωάννη Κοπανά). Ακολούθησε η εμπρόθεσμη κατάθεση των εγγράφων προτάσεων με τα αποδεικτικά μέσα,, διαδικαστικά έγγραφα, αποδεικτικό επίδοσης της αγωγής και πληρεξούσια, των οποίων γινόταν επίκληση και στη συνέχεια με την από 8-1-2018 πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου ορίσθηκε ο Δικαστής και η συζήτηση της υπόθεσης στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και η υπόθεση ανεγράφη στο πινάκιο.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ
Η σύμβαση μεταφοράς πραγμάτων ρυθμίζεται, αν μεν αφορά σε εσωτερική μεταφορά από τις διατάξεις των άρθρων 95-100 ΕμπΝ, αν δε αφορά σε διεθνή οδική μεταφορά εμπορευμάτων από τις διατάξεις της από 19.5.1956 διεθνούς σύμβασης της Γενεύης (CMR) που κυρώθηκε με το Ν 559/1977 και τροποποιήθηκε με το από 5.7.1976 πρωτόκολλο της Γενεύης (Ν 1533/1985). Αυτή φέρει το χαρακτήρα της σύμβασης έργου. Για θέματα που δεν προβλέπουν οι άνω ειδικές διατάξεις εφαρμόζονται συμπληρωματικά οι διατάξεις του αστικού κώδικα για την μίσθωση έργου (άρθρο 681 επ.) και για τις αμφοτεροβαρείς συμβάσεις (άρθρο 380 επ.). Εξάλλου, κόμιστρο δεν οφείλεται από τον αποστολέα (ή τον παραλήπτη) όταν, από υπαιτιότητα του μεταφορέα ή από ανώτερη Βία, η μεταφορά ματαιώθηκε ή τα πράγματα βλάβηκαν ή καταστράφηκαν, αντίθετα οφείλεται κόμιστρο στο μεταφορέα αν από υπαιτιότητα του αποστολέα (ή του παραλήπτη) η μεταφορά ματαιώθηκε ή τα πράγματα καταστράφηκαν (ΕΑ 5624/1999 ΕλλΔνη 2002.498). Η σύμβαση μεταφοράς, είτε πρόκειται για εσωτερική είτε για διεθνή μεταφορά, αφορά, κατ’ αρχήν, τρία πρόσωπα, δηλαδή τον αποστολέα ή φορτωτή, το μεταφορέα, ο οποίος διαθέτει τα μεταφορικά μέσα και εκτελεί το έργο της μεταφοράς και τον παραλήπτη. Όμως, πολλές φορές στη μεταφορά παρεμβάλλεται και τέταρτο πρόσωπο, ο παραγγελιοδόχος μεταφοράς, ο οποίος, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 90-107 του ΕμπΝ, προκειμένου για μεταφορά ειδικότερα πραγμάτων οδικώς, αναλαμβάνει με σύμβαση με τον παραγγελέα, δηλαδή συνήθως τον αποστολέα, να ενεργήσει στο δικό του όνομα, για λογαριασμό όμως του παραγγελέα, ό,τι απαιτείται για την πραγμάτωση της μεταφοράς που αυτός του αναθέτει, ιδίως δε να μεριμνήσει για την ανεύρεση του μεταφορέα και τη σύναψη μ’ αυτόν σύμβασης για την εκτέλεση της μεταφοράς (ΕΠειρ 353/2015 ΔΕΕ 2015.401). Δηλαδή, παραγγελία μεταφοράς (άρθρα 95 επ. ΕμπΝ), στην οποία δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της Διεθνούς Συμβάσεως CMR (ΕφΠειρ 353/2015 ο.π., 31/1987 ΕΕμπΔ ΛΗ,384, ΕΑ 233/1989 ΕΕμπΔ 4.49), είναι η σύμβαση, με την οποία ο παραγγελιοδόχος μεταφοράς, έναντι αμοιβής, αναλαμβάνει την υποχρέωση έναντι του φορτωτή ή του παραλήπτη των πραγμάτων, να μεταφέρει τα πράγματα στον τόπο του προορισμού, όχι διενεργώντας την μεταφορά ο ίδιος προσωπικά, αλλά εξευρίσκοντας τον μεταφορέα που θα μεταφέρει- τα πράγματα και με τον οποίο αυτός συνάπτει την σύμβαση μεταφοράς, για λογαριασμό του φορτωτή ή του παραλήπτη, ενεργώντας, όμως, στο δικό του όνομα. Κατά τούτο δε, ότι δηλαδή ο παραγγελιοδόχος ενεργεί πάντοτε στο δικό του όνομα, διαφέρει ο παραγγελιοδόχος από τον πράκτορα μεταφορών που ενεργεί πάντοτε στο όνομα και για λογαριασμό του τελευταίου (ΠΠΠειρ 804/2011 ΔΕΕ 2012/964). Εξάλλου, από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 106, 111, 216 παρ. 1, 224, 335, 337, 338 συνάγεται ότι το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την ιστορική βάση της αγωγής και το υποβαλλόμενο αίτημα και εφαρμόζοντας αυτεπαγγέλτως τον νόμο, προσδίδει στα περιστατικά, που επικαλούνται και αποδεικνύουν οι διάδικοι, τον κατάλληλο νομικό χαρακτηρισμό και υπάγει τον προβαλλόμενο ισχυρισμό στην, κατά την κρίση του, εφαρμοστέα διάταξη, για να διαγνώσει την ύπαρξη ή μη της επίδικης έννομης σχέσης ή έννομης συνέπειας (δικαιώματος υποχρέωσης). Ως ιστορική βάση της αγωγής, κατά το άρθρο 216 παρ.1α ΚΠολΔ, νοείται το σύνολο των γεγονότων, τα οποία θεμελιώνουν την αγωγή και χωρίς την επίκληση των οποίων δεν είναι εφικτή η διάγνωση της επίδικης έννομης σχέσης. Επίσης, κατά πάγια νομολογία, βάσει των άρθρων 224 και 236 ΚΠολΔ, ο ενάγων μπορεί με τις προτάσεις να θεραπεύσει την ποσοτική ή ποιοτική αοριστία της αγωγής, αλλά όχι και την νομική αοριστία αυτής, η οποία υπάρχει όταν δεν περιέχεται στην αγωγή το βασικό περιστατικό που απαιτείται για τη νομική θεμελίωση του αγωγικού δικαιώματος ή της αγωγικής υποχρέωσης ή έννομης σχέσης. Η αοριστία δε αυτή με την -έννοια της ποιοτικής ή ποσοτικής αοριστίας δεν μπορεί να θεραπευτεί, ούτε, με τις προτάσεις, ούτε με παραπομπή στο περιεχόμενο άλλου εγγράφου, ούτε, μπορεί σε αυτή να γίνει επιφύλαξη διόρθωσης ή συμπλήρωσης διότι’ αυτό αντίκειται στις διατάξεις για την προδικασία του άρθρου 111 ΚΠολΔ, των οποίων η τήρηση ερευνάται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο. Εξάλλου, η απαγόρευση, κατά το άρθρο 224 ΚΠολΔ, της μεταβολής της ιστορικής Βάσης της αγωγής αναφέρεται μόνο σε ουσιώδες πραγματικό περιστατικό της ιστορικής Βάσης της αγωγής, δηλαδή σε περιστατικό το οποίο, μόνο του ή από κοινού με άλλα, στηρίζει το αγωγικό αίτημα. Έτσι, είναι απαράδεκτη η υποκατάσταση ή η προσθήκη με τις προτάσεις νέων ουσιωδών γεγονότων (οψιγενών ή μη), τα οποία συνιστούν προϋπόθεση, χωρίς τη συνδρομή της οποίας θα ήταν αδύνατη η γένεση της διαγνωστέας έννομης σχέσης ή συνέπειας ή τα οποία μπορούν μόνο αυτά να θεμελιώσουν νέα αγωγή (ΑΠ 1087/2014, 1854/2011 ΤΝΠ Νόμος).
Η ενάγουσα, με την υπό κρίση αγωγή της, όπως εκτιμάται εκθέτει ότι διατηρεί οργανωμένη επιχείρηση παροχής υπηρεσιών μεταφορικής (μεταφορές εμπορευμάτων και μεγάλων φορτίων) στον τομέα των οδικών μεταφορών σε όλη την Ευρώπη, διαθέτοντας έναν πλήρως εξοπλισμένο στόλο διακοσίων, καταλλήλων προς την παροχή των υπηρεσιών αυτών, μεταφορικών μέσων. Ότι συνήψε με την εναγομένη διαδοχικές συμβάσεις διεθνών χερσαίων μεταφορών πραγμάτων, βάσει αντιστοίχων παραγγελιών της εναγομένης, τις οποίες αποδέχθηκε και εξετέλεσε προσηκόντως η ίδια, παρέχοντας τα οχήματα και τις υπηρεσίες της, με Βάση τα συμφωνηθέντα. Ότι παρ’ ότι η αμοιβή, που είχαν προσυμφωνήσει κατά περίπτωση, ήταν καταβλητέα επτά ημέρες την παραλαβή εκ μέρους της εναγομένης των πρωτοτύπων τιμολογίων και φορτωτικών CMR, που η ενάγουσα είχε υποχρέωση να της αποστείλει μετά την εκτέλεση κάθε μεταφοράς, όπως και έπραξε, εντούτοις η εναγομένη δεν τις κατέβαλε τις αμοιβές της, συνολικού ύψους 31.325 ευρώ, όπως όλα αυτά λεπτομερώς παρατίθενται στην αγωγή. Με το ιστορικό αυτό ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη να της καταβάλει το άνω ποσό, με ίο νόμιμο τόκο από την παρέλευση επτά ημερών από την παραλαβή ίων άνω εγγράφων, όπως κατ’ ημεροχρονολογία λεπτομερώς παρατίθεται στην αγωγή, να κηρυχθεί προσωρινά, εκτελεστή η απόφαση και να καταδικασθεί η εναγόμενη στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της. Με το περιεχόμενο αυτό, η αγωγή αρμοδίως εισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 14 παρ. 2 καρ·2·2· ΚΠολΔ) κατά την τακτική διαδικασία. Με τις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε (σελ,.4), η ενάγουσα προέβη σε διόρθωση της ιστορικής Βάσης της αγωγής, αλλάζοντας το : «διαθέτοντας έναν πλήρως εξοπλισμένο στόλο διακοσίων, καταλλήλων προς την παροχή των υπηρεσιών αυτών, μεταφορικών μέσων» με το : «συνεργαζόμαστε με άλλες εταιρίες, οι οποίες διαθέτουν έναν πλήρως εξοπλισμένο στόλο διακοσίων, καταλλήλων προς την παροχή των υπηρεσιών αυτών, μεταφορικών μέσων, στις οποίες αποδίδουμε προμήθεια από την αμοιβή, που εισπράττουμε από τις εταιρίες, που με τη σειρά μας συνεργαζόμαστε». Εν προκειμένω δηλαδή, ενώ η ενάγουσα θεμελιώνει καταρχήν την αγωγή της στην ιδιότητά της ως μεταφορέως σε διεθνείς οδικές μεταφορές, στη συνέχεια, με τη διόρθωση στην οποία προβαίνει με τις έγγραφες προτάσεις της, επιχειρεί να θεμελιώσει το αγωγικό δικαίωμα σε διαφορετικά πραγματικά περιστατικά (παραιτούμενη ουσιαστικά από τα αρχικώς εκτιθέμενα στην αγωγή), ήτοι στην ιδιότητά της ως παραγγελιοδόχου (ή και πράκτορα, καθώς δεν διευκρινίζεται περαιτέρω) διεθνών οδικών μεταφορών. Η μεταβολή αυτή της ιστορικής Βάσης της αγωγής οδηγεί σε δικονομικό απαράδεκτο της αγωγής, το οποίο ελέγχεται αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη νομική σκέψη. Πρέπει συνεπώς να απορριφθεί η αγωγή και να καταδικασθεί η ενάγουσα, λόγω της ήττας της και κατόπιν νομίμου αιτήματος της εναγομένης (άρθρα 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της τελευταίας, κατά το διατακτικό.
Για τους λόγους αυτούς
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αγωγή.
Καταδικάζει την ενάγουσα στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της εναγομένης, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στις 7/3/2018.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
