Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Διαδικασία αυτοκινητικών διαφορών
Αριθμός Απόφασης 4915/2010
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Γιαμπούρη, Πάρεδρο Πρωτοδικείου, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Γεωργία Φλεβάρη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 23 Απριλίου 2010, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: _________ _________ (επώνυμο) _________ _________ (όνομα) του _________ και της _________ , κατοίκου Ν. Κόσμου, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Ιωάννας Μαρώση.
ΤΩΝ ΚΑΘΏΝ Η ΚΛΗΣΗ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) _________ _________ του _________ , κατοίκου Νίκαιας, 2) της εταιρίας με την επωνυμία “_________ Α.Ε.”, νομίμως εκπροσωπούμενης, που εδρεύει στη Νέα Κηφισιά, 3) της Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρείας με την επωνυμία «_________ Α.Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Σπυριδούλα Ζήση.
μετατροπής αυτού από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό ως προς το ποσό των 6.000 ευρώ από το συνολικό ποσό των 11.000 ευρώ, που ζητεί για τη χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη, της παρούσας συζητήσεως θεωρούμενης ως συνέχειας της προηγούμενης (ΕφΑΘ 6778/1985, ΕλλΔνη 1985.998). Σημειώνεται ωστόσο ότι το παρεπόμενο αίτημα περί κηρύξεως της αποφάσεως προσωρινά εκτελεστής είναι μη νόμιμο και απορριπτέο, ως προς το μετατραπέν μέρος του αγωγικού αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, καθόσον μετά την εν λόγω μετατροπή η απόφαση, που θα εκδοθεί, δεν θα αποτελεί εκτελεστό τίτλο και επομένως δεν χωρεί κήρυξή της προσωρινά εκτελεστής (βλ. Νικολόπουλο, σε Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία ΚΠολΔ, αρθ. 907 αρ. 3 και τις εκεί παραπομπές).
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα του ενάγοντος και τη χωρίς όρκο εξέταση του πρώτου εναγομένου, που δόθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, και οι οποίες περιέχονται στα υπ’ αρ. 4363/2009 πρακτικά συνεδρίασης αυτού, όλα τα έγγραφα που προσκομίζονται με επίκληση από τους διαδίκους, για μερικά των οποίων γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι εξετάσεις μαρτύρων κλπ., κατά τη διενεργηθείσα αστυνομική προανάκριση, που εκτιμώνται ελεύθερα στην παρούσα δίκη ως δικαστικά τεκμήρια (βλ. ΑΠ 154/1992, ΕλλΔνη 33.814, ΑΠ 796/1983, ΕλλΔνη 1983.1398, ΕφΑΘ 9440/1986, ΕλλΔνη 1986.869), χωρίς όμως να λαμβάνεται υπόψη η επικαλούμενη και προσκομιζόμενη από τον ενάγοντα από 26-10-2007 υπεύθυνη δήλωση του αρ. 8 του ν. 1599/1986 του _________ _________ , η οποία αποτελεί ανεπίτρεπτο αποδεικτικό μέσο, διότι, όπως προκύπτει από το περιεχόμενό της, έγινε επίτηδες για να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα ήτοι με τροχοπέδηση ή τη διενέργεια κάποιου αποφευκτικού ελιγμού, όπως αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι δεν ανευρέθησαν επί του οδοστρώματος ίχνη τροχοπεδήσεως. Εξάλλου, με δεδομένο ότι στον τόπο του ατυχήματος ανευρέθησαν μόνο χαραγές σε μήκος περί των δύο μέτρων, και όχι ίχνη πλάγιας ολίσθησης ή θραύσματα, και λαμβανομένων υπόψη των ζημιών που υπέστησαν τα δύο οχήματα αλλά και την έκταση του τραυματισμού του ενάγοντα, όπως κατωτέρω περιγράφεται, κρίνεται ότι η ταχύτητα αμφοτέρων των οχημάτων, το ακριβές το ύψος της οποίας δεν διακριβώθηκε, δεν ήταν υπερβολική για τις περιστάσεις (βλ. την από 13-7-2007 έκθεση αυτοψίας τροχαίου ατυχήματος και το συνοδεύον αυτή πρόχειρο σχεδιάγραμμα του αστυφύλακα _________ _________ ). Στον παραπάνω οδικό κόμβο, δεν υπήρχε σε καμία από τις δύο κάθετες οδούς ενδεικτική πινακίδα για προτεραιότητα, ούτε συνέτρεχε κάποια από τις απαριθμούμενες στο εδ. β’ της παρ. 5 του άρθρου 26 του ΚΟΚ εξαιρέσεις, συνακόλουθα η προτεραιότητα διελεύσεως, σύμφωνα με τον κανόνα του εδ. α’ της παρ. ^ του άρθρου 26 του ΚΟΚ, ανήκε στον ερχόμενο από δεξιά οδηγό, δηλαδή στον εναγόμενο (ΕφΘρακ 140/2005, Επιδικία 2006.239, ΕφΑΘ 8169/1993 Ε.Συγκ.Δικ. 1998. 548, ΕφΑΘ 4712/1992 Ε.Συγκ.Δικ.).
Κατόπιν των ανωτέρω συνυπαίτιοι της ως άνω σύγκρουσης κρίνονται και οι δύο οδηγοί. Ειδικότερα η αμέλεια_ του πρώτου (ενάγοντος) συνίσταται, στο ότι ενώ πλησίαζε σε ισόπεδο οδικό κόμβο δεν μείωσε την ταχύτητα του οχήματος του ώστε να είναι σε θέση να διακόψει έγκαιρα και ακίνδυνα την πορεία του και να παραχωρήσει προτεραιότητα στο ερχόμενο από δεξιά αυτοκίνητο που οδηγούσε ο εναγόμενος αλλά αντίθετα, εισήλθε με το άνω όχημά του εντός του προαναφερόμενου κόμβου, χωρίς ουδόλως να πεδήσει, ενώ αν επεδείκνυε την προσοχή και επιμέλεια που όφειλε και μπορούσε να καταβάλλει υπό τις περιστάσεις θα αντιλαμβανόταν το εκ δεξιών κινούμενο όχημα του πρώτου εναγομένου, θα ανέμενε τη διέλευση του και θα συνέχιζε την πορεία του, πράγμα που δεν έπραξε με αποτέλεσμα υπολειμμάτων ποσού 100 ευρώ) για την ολοσχερή καταστροφή του οχήματος του, ενόψει του ασύμφορου της επισκευής του. Ωστόσο, από τη σχετική άδεια κυκλοφορίας, που προσκομίζει ο ενάγων δεν ‘προκύπτει το έτος πρώτης κυκλοφορίας της ως άνω μοτοσικλέτας, εργοστασίου κατασκευής Honda και τύπου C 50, στοιχείο αναγκαίο για τον υπολογισμό της εμπορικής της αξίας, και για την κρίση του Δικαστηρίου ως προς την ολική καταστροφή αυτής, ενώ από κανένα άλλο αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η μοτοσικλέτα, ενόψει της παλαιότητας και των επιμέρους χαρακτηριστικών της κατά το χρόνο της ένδικης σύγκρουσης, για το λόγο αυτό το σχετικό αγωγικό κονδύλιο πρέπει να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμο (βλ. σχετ. ΕφΠατρ. 187/2005, ΑχΝομ 2006.694, ΕφΠατρ. 348/2004, ΑχΝ 2005.609). Εξάλλου αποδείχθηκε ότι συνεπεία του ατυχήματος ο ενάγων τραυματίστηκε και διεκομίσθη στο Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη εκδορές στον έσω σφυρό αρ. άκρου ποδός και θλαστικό τραύμα στην έξω επιφάνεια της (ΔΕ) καταγόνιας άρθρωσης και έγινε συρραφή του θλαστικού τραύματος, υπεβλήθη σε κλινικοεργαστηριακό και ακτινολογικό έλεγχο και παραπέμφθηκε για νευροχειρουργική εκτίμηση (βλ. το υπ’ αρ. 5365/1-8-2007 πιστοποιητικό του Αν. Διευθυντή του Γενικού Νοσοκομείου Πειραιά “Τζάνειο” _________ _________ και την από 1-8-2007 βεβαίωση του ιατρού _________ _________ του ιδίου ως άνω Νοσοκομείου). Εξάλλου σύμφωνα με την από 2-8-2007 ιατρική έκθεση του ιατρού (ορθοπαιδικού-χειρούργου) _________ _________ , την οποία προσκομίζουν και επικαλούνται οι εναγόμενοι, πιθανός χρόνος αποθεραπείας και επανόδου στην εργασία του ορίζεται το διάστημα τριών έως τεσσάρων εβδομάδων περίπου από το ατύχημα. Σημειωτέον ωστόσο ότι σύμφωνα με την ίδια ως άνω ιατρική έκθεση ο ενάγων υπέστη θλαστικό τραύμα τριχωτού κεφαλής συρραφέν, ενώ στις προτάσεις του συνομολογεί και ο ίδιος ότι τραυματίσθηκε και “αισθανόταν αφόρητους πόνους στο κεφάλι”. Δεδομένου του είδους και ουσία της και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον ο καθένας, να καταβάλουν στον ενάγοντα, για τις ανωτέρω αιτίες το συνολικό ποσό των 2.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, με κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, κατά το ποσό των 1.000 ευρώ, αφού, κατά την “κρίση του Δικαστηρίου, η καθυστέρηση της εκτελέσεως θα επιφέρει σημαντική ζημία στον ενάγοντα (άρθρ. 908 παρ. 1 ΚΠολΔ). Προσωπική κράτηση, ως μέσο εκτελέσεως της αποφάσεως, δεν πρέπει να απαγγελθεί κατά του πρώτου εναγομένου, αφού κρίνεται ότι η ικανοποίηση της απαιτήσεως του ενάγοντος εξασφαλίζεται επαρκώς από την εκ μέρους της τρίτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας κάλυψη, της οποίας η φερεγγυότητα δεν αμφισβητείται. Τέλος, πρέπει να επιβληθεί ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος σε βάρος των εναγομένων, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρο 178 παρ. 1 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγομένους να καταβάλουν, εις ολόκληρον ο καθένας, στον ενάγοντα το ποσό των δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την απόφαση προσωρινά εκτελεστή κατά το ποσό των χιλίων (1.000) ευρώ.
ΕΠΙΒΑΑΑΕΙ σε βάρος των εναγομένων ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος, το ύψος των οποίων ορίζει σε εκατόν πενήντα (150) ευρώ.