Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ 681 Β ΚΠΟΛΔ
Αριθμός αττοφάσεως 1421/2015 Αριθμός εκθέσεως καταθέσεως αγωγής: 3214/2014
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Ειδική Διαδικασία Διαφορών 681 Β ΚΠολΔ)
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δικαστή, Ασπασία Αλβανού, Πρωτόδικη, την
οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Πειραιά και τη Γραμματέα Ουρανία Γκίζα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια, στο ακροατήριό του, την 25η Φεβρουάριου 2015, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: __________ __________ του __________ και της __________ , συζ. __________ __________ , κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, για την ίδια ατομικά και ως ασκούσης την επιμέλεια του ανηλίκου άρρενος τέκνου της __________ , που γεννήθηκε την 13-7-2009, η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο διά της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Μαρίας Κανακάκη.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: __________ __________ του __________ , κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά της πληρεξούσιας του δικηγόρου Νίκης Αραμπατζή.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 12-05-2014 αγωγή της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό καταθέσεως 3214/15.05.2014, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 29ης.10.2014 και κατόπιν αναβολής για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390 και 1391 ΑΚ προκύπτει ότι οι σύζυγοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση για διατροφή τους ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, ανεξάρτητα από το αν ο ένας από αυτούς είναι εύπορος και ο άλλος άπορος, το μέτρο δε της διατροφής καθενός από αυτούς
προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και, εφόσον κάποιος από τους δύο διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η διατροφή, που του οφείλεται από τον άλλον πληρώνεται προκαταβολικώς και προσδιορίζεται, αφού ληφθούν υπ’ όψη και οι συνθήκες της χωριστής διαβίωσης. Το μέτρο της συνεισφοράς κάθε συζύγου, ανάλογα με τις δυνάμεις του, για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογένειας, προσδιορίζεται από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και η εκπλήρωσή του γίνεται με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματα και την περιουσία των συζύγων (ΑΠ 1382/2000 Δνη 2,687 – 688). Αν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, όπως συνάγεται από το άρθρο 1391 παρ. 1 ΑΚ, η υποχρέωση διατροφής, που υποκαθιστά, στην περίπτωση αυτή, την υποχρέωση συνεισφοράς, διέπεται από τους ίδιους, όπως και η συνεισφορά, κανόνες των ανωτέρω άρθρων 1389 και 1390 ΑΚ (ΑΠ 1382/2000 ό.π., ΑΠ 594/1998 Δνη 39,1292, ΕφΠειρ 399/2005, ΠειρΝομ 2005, 278). Εξάλλου κατά τις διατάξεις των άρθρων 321, 322 παρ. 1 και 324 του Κ.Πολ.Δ. οι τελεσίδικες αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων αποτελούν δεδικασμένο, το οποίο εκτείνεται στο ουσιαστικό ζήτημα που κρίθηκε και υπάρχει μεταξύ των ίδιων προσώπων που παραστάθηκαν με την ίδια ιδιότητα για το ίδιο αντικείμενο και για την ίδια ιστορική και νομική αιτία. Με τα δεδομένα αυτά η απόφαση, που εκδόθηκε μεταξύ των συζύγων σε δίκη διατροφής της συζύγου για τον προγενέστερο χρόνο και έγινε τελεσίδικη, αποτελεί δεδικασμένο για τη μεταγενέστερη δίκη διατροφής της συζύγου σχετικά με την υπαιτιότητα του εναγομένου συζύγου για τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης και την εύλογη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης από την ενάγουσα αναίτια σύζυγο, εφόσον δεν μεταβλήθηκαν οι νομικές και πραγματικές προϋποθέσεις του δικαιώματος (ΑΠ 34/1992 Δνη 33,1450, ΑΠ 561/1987 ΕΕΝ 1988, 180, ΑΠ 137/1987 Δνη , 29,673, ΑΠ 1514/1984 Δνη 26.202, ΑΠ 455/1983 Δνη 24,975, ΕφΘεσ 871/2008, Αρμ 2008, 1528, ΕφΑΘ 58/1997, ΕλλΔικ 1995, 1599, ΕφΠειρ 399/05 ΠειρΝομολ 2005 278, ΕφΘες 792/05 Α’ Δημοσίευση Νόμος, ΕφΘες 2944/04 Αρμ 2005 866). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 1485, 1486 παρ.2,1487 εδ.β, 1488, 1489 και 1490 παρ.1 του ΑΚ, συνάγεται ότι οι γονείς έχουν υποχρέωση να διατρέφουν από κοινού, ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, τα ανήλικα τέκνα τους, τα οποία δεν μπορούν να διατρέφουν τον εαυτό τους από τα εισοδήματα ή την εργασία τους. Όμως η εν λόγω διατροφή προσδιορίζεται στο προσήκον μέτρο με βάση τις ανάγκες των τέκνων, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής και περιλαμβάνει όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου τέκνου και επί πλέον τα /έξοδα για την ανατροφή, την επαγγελματική και την εν γένει εκπαίδευσή του. Κατέστησε δε ο νομοθέτης υπευθύνους και τους δύο γονείς, ενόψει της ισότητας των δύο φύλων και της αμοιβαίας υποχρεώσεώς τους προς ανατροφή και εκπαίδευση των τέκνων. Αλλά για να καθοριστεί το ποσό της δικαιούμενης διατροφής, αξιολογούνται κατ’ αρχήν τα εισοδήματα των γονέων από οποιαδήποτε πηγή και στη συνέχεια προσδιορίζονται οι ανάγκες του τέκνου. Καθοριστικό δε στοιχείο είναι οι συνθήκες της ζωής του, δηλαδή οι όροι διαβιώσεως τούτου, χωρίς όμως να ικανοποιούνται οι παράλογες αξιώσεις (ΑΠ 416/2007 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1681/2005 ΕλλΔ/νη 2006.461, ΑΠ 1439/1990 ΝοΒ 39, σελ. 418, ΕφΔωδ 95/2006 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 2261/1990 Αρμ. 45, σελ. 557, ΕφΘεσ 3479/1990 Αρμ. 45, σελ.667, ΕφΘεσ 1655/1990 Αρμ. 45, σελ. 560, ΕφΑΘ 2176/1989 ΕλλΔ/νη 33.179). Η συνεισφορά της μητέρας, που είναι επιφορτισμένη με την ανατροφή και επίβλεψη του ανήλικου τέκνου, συνυπολογίζεται στην υποχρέωσή της προς διατροφή του ανηλίκου. Εξάλλου η αναγωγή της υποχρεώσεώς συνεισφοράς στις δυνάμεις των γονέων και τις συνθήκες της οικογενειακής τους ζωής, σημαίνει θέσπιση υποχρεώσεώς αυτών για εργασία, στο μέτρο της ατομικής και οικογενειακής δυνατότητάς τους. Αυτό, εξάλλου, σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες διατάξεις και εκείνη του άρθρου 288 ΑΚ, σημαίνει ότι οι γονείς οφείλουν, ανάλογα με τις συνθήκες, που επικρατούν στην αγορά εργασίας, να εξεύρουν εργασία ανάλογη με τα προσόντα και τις ικανότητές τους ή και πρόσθετη εργασία, για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, εάν αυτό απαιτείται, ώστε εάν παραλείψουν να το πράξουν, θα τους καταλογιστεί, σύμφωνα με την αντικειμενική θεώρηση της συμμετοχής τους, στη διατροφή του ανηλίκου, το εισόδημα που ηδύνατο να αποκερδαίνουν από αυτή (ΑΠ 1507/2001, ΕλλΔικ 44, 1592, ΕφΠειρ 846/04 ΕλλΔΝη 2005 503, ΕφΠειρ 155/04 ΕλλΔνη 2005 1518, ΕφΑΘ 3389/1995, ΕλλΔικ 36, 1558). Περαιτέρω ο εναγόμενος γονέας για διατροφή του τέκνου του, δικαιούται να επικαλεστεί, κατ ένσταση , κατ’άρθρο 262 του ΚΠολΔ, ότι και ο άλλος γονέας, που ασκεί την αξίωση διατροφής, έχει την οικονομική δυνατότητα σε σχέση με τη δική του και σε συνδυασμό με τις λοιπές υποχρεώσεις του, να καλύψει μέρος της ανάλογης διατροφής του ανηλίκου, οπότε με την απόδειξη της ενστάσεως αυτής περιορίζεται η υποχρέωση του εναγομένου γονέα για τη διατροφή του τέκνου του κατά το ποσό που αντιστοιχεί στην οικονομική δυνατότητα και στη βάσει αυτής υποχρέωση συνεισφοράς του άλλου γονέα. Αλλά σε περίπτωση μη υποβολής της σχετικής αυτής ένστασης δεν δύναται το Δικαστήριο να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως την οικονομική δυνατότητα του άλλου γονέα και να κανονίσει, ανάλογα με τις δυνάμεις του κάθε γονέα, το επιδικαστέο σε βάρος του εναγομένου ποσό της διατροφής ( βλ. ΑΠ 416/2007 όπ, ΑΠ 884/2003 α’δημ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 782/2003 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 344/2001 ΕλλΔ/νη 43.113, ΑΠ804/1994 ΕλλΔ/νη37.98, ΑΠ 1322/1994 ΕλλΔ/νη35.368, ΑΠ 1060/1993 ΕλλΔ/νη35.1291, ΕφΘεσ 2890/2004, Αρμ2005.540, ΕφΠειρΙ 55/2004 ΕλλΔ/νη2005.1518-1519, ΕφΘεσ 1993/2003 Αρμ.2004.357, ΕφΠειρ 370/2002 σ’ δημ.ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 286/2001 Αρμ2001.924, ΕφΘεσ 1278/2001 Αρμ.2002.225, ΕφΑΘ 5017/1999 ΕλλΔ/νη 2001.463 και τις εκεί παραπομπές).
Με την υπό κρίση η ενάγουσα ζητεί με την ιδιότητα με την οποία παρίσταται, α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος εν διαστάσει σύζυγός, της να προκαταβάλλει σε αυτήν ατομικά το ποσό των 875 ευρώ ως τακτική σε χρήμα διατροφή της, β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος πατέρας του ανηλίκου τέκνου της __________ , να προκαταβάλει σε αυτήν, ως ασκούσα οριστικώς την επιμέλεια αυτού και για λογαριασμό του ως άνω τέκνου τους το ποσό των 730 ευρώ μηνιαίως ως τακτική σε χρήμα διατροφή τους, όλα δε τα ανωτέρω ποσά εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός και για χρονικό διάστημα 18 μηνών από της επιδόσεως της αγωγής και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την ολοσχερή εξόφλησή τους, επειδή η ίδια από εύλογη αιτία διέκοψε την έγγαμη συμβίωσή τους, όπως έχει ήδη κριθεί και δεν μπορεί να διατραφεί από δικούς της πόρους και ακολούθως επειδή το ανήλικο τέκνο τους δεν δύναται να αυτοδιατραφεί από δικά του εισοδήματα από την περιουσία του ή από το προϊόν της εργασίας του. Επίσης, ζητεί να κηρυχθεί η παρούσα προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη. Με τέτοιο περιεχόμενο και αιτήματα η υπό κρίση αγωγή αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρα 16 αρ. 10, 17 παρ.1 και 22 του ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 681Β’, 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ. 1-3, 672-676 του ΚΠολΔ. ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345 1389, 1390, 1391, 1392, 1484, 1485, 1486, 1487 εδ.2, 1489 παρ. 2, 1493, 1496 εδ.1, 1516 τταρ.2 του ΑΚ και 907, 910 αρ.4 και 176 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί αν είναι βάσιμη και από ουσιαστική άποψη, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί εκ μέρους της ενάγουσας το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου με τα αναλογούντα τέλη υπέρ τρίτων ως προς το καταψηφιστικό αίτημα της (βλ. το με αριθμ. 13720386/2015 διπλότυπο της Γ’Δ.Ο.Υ Πειραιά με τα επικολλημένα ένσημα ΤΝ και ΤΠΔΠ) και ο εναγόμενος έχει προκαταβάλει τα έξοδα της δίκης (άρθρο 173 παρ. 4 του ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από την από 25-2-2015 απόδειξη της πληρεξούσιας δικηγόρου της ενάγουσας.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο εναγόμενος με δήλωση της πληρεξούσιας του δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδριάσεως του Δικαστηρίου τούτου αλλά και με τις νομότυπα κατατεθειμένες προτάσεις του αρνείται τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την αγωγή και ισχυρίζεται ότι και η ενάγουσα μητέρα έχει εισοδήματα, με τα οποία και δύναται να καλύψει μέρος της διατροφής του ανηλίκου τέκνου τους καθώς εργάζεται. Ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί την ένσταση συνεισφοράς, καταλυτική της πιο πάνω αγωγής, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1486 παρ.2, 1493, 1489 παρ.2, 1389 και 1390 ΑΚ. Μετά ταύτα η προταθείσα υπό του εναγομένου ως ένσταση συνεισφοράς πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού κατά την εκδίκαση της υπόθεσης, οι οποίες περιέχονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης που φέρουν τον ίδιο αριθμό με την απόφαση και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια, (τυχόν μνεία παρακάτω ορισμένων από αυτά είναι απλώς ενδεικτική, διότι κανένα από αυτά δεν παραλείφθηκε να συνεκτιμηθεί) και τα οποία στην προκειμένη διαδικασία λαμβάνονται υπόψη ακόμη και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου (ΟλΑΠ 15/2003 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 588/2001, ΑΠ152/2000 ΕλλΔ/νη43.1365 και 1367), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο την 25-11-2005, ο οποίος στη συνέχεια ιερολογήθηκε σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού στις 5-5-2007 στον Πειραιά, από τον οποίο ( γάμο) απέκτησαν ένα τέκνο, τον Παναγιώτη -Αθανάσιο, που γεννήθηκε στις 13-7-2009. Η έγγαμη συμβίωσή τους δεν εξελίχθηκε ομαλά εξαιτίας της αντισυζυγικής συμπεριφοράς του εναγομένου, ο οποίος συνήψε εξωσυζυγική σχέση και εγκατέλειψε τη σύζυγό του, όπως έκρινε η υπ αριθμ. 3504/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά(ειδική διαδικασία διατροφών), η οποία κατέστη τελεσίδικη, όπως δεν αμφισβητείται από τον εναγόμενο. Δυνάμει δε της ως άνω απόφασης η οποία έκρινε επί της προγενέστερης από 8-10-2012( αριθμ.εκθ.καταθ.8186/2012) αγωγής της ενάγουσας, υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει μηνιαία διατροφή σε χρήμα στην ενάγουσα- εν διαστάσει σύζυγό του για την ίδια ατομικά το ποσό των 150 ευρώ μηνιαίως και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου του το ποσό των 400 ευρώ για προηγούμενο του επίδικου χρονικό διάστημα. Με την προαναφερόμενη απόφαση του Δικαστηρίου τούτου κρίθηκε με δύναμη δεδικασμένου (άρθρα 321,322,324,330 και 332 του ΚΠολΔ), ότι η εύλογη αιτία της διασπάσεως της έγγαμης συμβιώσεως υφίσταται στο πρόσωπο της ενάγουσας, λόγω της αντισυζυγικής συμπεριφοράς του εναγομένου, καθώς εγκατέλειψε αδικαιολόγητα τη συζυγική στέγη και ακολούθως συνήψε εξωσυζυγική σχέση και ότι έχει επομένως δικαίωμα διατροφής έναντι αυτού. Επομένως, ως προς τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, υφίσταται δεδικασμένο και αν ακόμη η τελεσίδικη αυτή κρίση είναι εσφαλμένη και το Δικαστήριο εμποδίζεται να τα εξετάσει εκ νέου και είναι υποχρεωμένο να δεχθεί ότι στο πρόσωπο της ενάγουσας συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 1391 του ΑΚ, καθώς δεν έχει γίνει μεταβολή του νομικού καθεστώτος που διέπει το δικαίωμα και των πραγματικών περιστατικών που αποτέλεσαν την προϋπόθεσή του (βλ. ΑΠ 1303/2002 ΕλλΔ/νη 43.1630, ΑΠ 137/87 ΕλλΔ/νη1988.673, ΕφΠειρ 399/2005 ΠειρΝομ2005.278, ΕφΠειρ 951/2004 ΕλλΔ/νη2005.199, ΕφΘεσ 2944/2004 Αρμ2005.866, ΕφΘεσ 1614/94 ΕλλΔ/νη 1994.1697, ΕφΑΘ 5897/93 ΕλλΔνηΙ 995.1599). Συνεπώς, εφόσον η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης έγινε από εύλογη αιτία για την ενάγουσα, δικαιούται κατ’ αρχάς αυτή να ζητήσει διατροφή από το σύζυγό της (ΑΠ 565/2002 ΧρΙΔ Β’. 612-613). Ακολούθως, αποδείχθηκε ότι δυνάμει της ίδιας ως άνω απόφασης ανατεθη οριστικά στην ενάγουσα η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου τους, το οποίο εκ της διασπάσεως της έγγαμης συμβίωσης των γονέων τους διαμένει με την ενάγουσα μητέρα τους. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος, κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, ο οποίος είναι ο κρίσιμος χρόνος (ΟλΑΠ 2/94 ΕλλΔ/νη 35.352), εργάζεται ως υπάλληλος με την ειδικότητα του οδηγού φορτηγού στο σούπερ μάρκετ με την επωνυμία «__________ » με μηνιαίες αποδοχές περίπου 1400 ευρώ, πλέον των δώρων εορτών και αδείας, που στον ιδιωτικό τομέα εξακολουθούν να καταβάλλονται, οπότε οι συνολικές μηνιαίες αποδοχές του αγγίζουν το ποσό των 1650 ευρώ περίπου( βλ. την από 24-2-2015 βεβαίωση της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «__________ ). Διαμένει με τη σύντροφό του, σε διαμέρισμα που μισθώνουν έναντι μισθώματος ύψους 240 ευρώ και ως εκ τούτου επιβαρύνεται με την ανάλογη συμμετοχή του στις δαπάνες, στα λειτουργικά έξοδα και τις κοινόχρηστες δαπάνες της οικίας αυτής που είναι οι συνηθισμένες. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι του αφαιρέθηκε η κατοχή ενός ΙΧΕ αυτοκινήτου, εργοστασίου κατασκευής Scoda Octavia, 1600 cc λόγω μη αποπληρωμής των δόσεων του τιμήματος, το οποίο είχε αποκτήσει με παρακράτηση κυριότητας, από την κυρία αυτού τράπεζα με την επωνυμία « __________ Α.Ε.»( βλ. τη με αριθμό 2212/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών) και για τις επαγγελματικές και προσωπικές του ανάγκες εκμισθώνει από την εταιρία «__________ ΑΕ» το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας __________ ΙΧΕ αυτοκίνητο, μάρκας OPEL CORSA, για το οποίο καταβάλει μηνιαίως το ποσό των 115 ευρώ (βλ, το από 12-11-2013 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης αυτοκινήτου της άνω εταιρίας). Είναι κύριος σε ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου διαμερίσματος που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη, στο οποίο διαμένει η ενάγουσα (στην οποία ανήκει το έτερο 50% εξ αδιαιρέτου) και το ανήλικο τέκνο τους και βαρύνεται κατά το ήμισυ της μηνιαίας δόσης για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου που έλαβαν για την αγορά του, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 750 ευρώ μηνιαίως, ποσό που δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά του αλλά αποτελεί στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας του αλλά και των βιοτικών του αναγκών( ΑΠ 680/2010, ΕφΘεσΙ 031/2009, ΕφΠατρ 831/2008, ΝΟΜΟΣ), το οποίο άλλωστε δεν καταβάλλει. Δεν αποδείχθηκε ότι έχει άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή, ενώ έχει να αντιμετωπίσει και τις δικές του δαπάνες διατροφής, ενδύσεως και ψυχαγωγίας του. Ακολούθως, η ενάγουσα, κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης εργαζόταν και, ττροσέφερε την προσωπική της εργασία στο συζυγικό οίκο. Εξακολουθεί και εργάζεται ως υπάλληλος( ταμίας) στο σούπερ μάρκετ με την επωνυμία «__________ » με μηνιαίες καθαρές αποδοχές 800 περίπου ευρώ(βλ. ανάλυση μισθοδοσίας μηνός Ιανουάριου 2015), πλέον των δώρων εορτών και του επιδόματος αδείας. Διαμένει με το ανήλικο τέκνο της στο διαμέρισμα που αποτελούσε την οικογενειακή στέγη, του οποίου είναι συγκυρία μετά του εναγομένου κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου και ως εκ τούτου δεν βαρύνεται με δαπάνες μίσθωσης κατοικίας, βαρύνεται όμως με τα λειτουργικά έξοδα αυτού. Ωστόσο βαρύνεται κατά το ήμισυ της μηνιαίας δόσης για την αποπληρωμή του στεγαστικού δανείου που έλαβαν μαζί με τον εναγόμενο για την αγορά του, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 750 ευρώ μηνιαίως, ποσό που δεν προαφαιρείται από τα εισοδήματά της αλλά αποτελεί στοιχείο προσδιοριστικό της αξίας της περιουσίας της αλλά και των βιοτικών της αναγκών( ΑΠ 680/2010, ΕφΘεσΙ 031/2009, ΕφΠατρ 831/2008, ΝΟΜΟΣ), το οποίο ωστόσο δεν καταβάλλει, λόγω οικονομικής αδυναμίας. Επίσης, δεν βαρύνεται με τη διατροφή τρίτου προσώπου υποχρεωμένου από το νόμο να διατρέφει, πλην του ως άνω ανηλίκου τέκνου της. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε πηγή, δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει. Οι διατροφικές λοιπόν ανάγκες της ενάγουσας κατά τον επίδικο χρόνο ανέρχονται με μέτρο τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής αλλά αφού φυσικά ληφθούν υπόψη και οι νέες προσωπικές ανάγκες της από τη χωριστή πλέον διαβίωση στο ποσό των 500 ευρώ το μήνα. Με βάση τις προαναφερόμενες οικονομικές δυνάμεις και των δύο συζύγων και τις ανάγκες της ζωής της δικαιούχου συζύγου (ενάγουσας), όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί στα πλαίσια της συμβιώσεως με μέτρο τις συνθήκες της οικογενειακής τους ζωής, καθώς και τις νέες προσωπικές ανάγκες της από τη χωριστή διαβίωση, που είναι συνηθισμένες, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ενάγουσα, αν και από εύλογη αιτία βρίσκεται σε κατάσταση διακοπής της έγγαμης συμβίωσης, δε δικαιούται ανάλογη μηνιαία διατροφή από τον εναγόμενο σύζυγό της, αφού κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης η ενάγουσα συνεισέφερε στην αντιμετώπιση των βιοτικών τους αναγκών με τα προαναφερόμενα εισοδήματά της, τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν και κατά την άποψη του Δικαστηρίου καλύπτουν τις βιοτικές της ανάγκες, σε συνδυασμό δε με το γεγονός ότι α) ναι μεν κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής οι οικονομικές δυνάμεις του εναγομένου υπερτερούν σε σχέση με αυτές της ενάγουσας, όμως ο εναγόμενος έχει να αντιμετωπίσει, πέραν των υπολοίπων βιοτικών του αναγκών και τις δαπάνες μίσθωσης κατοικίας, τις δαπάνες μίσθωσης αυτοκινήτου για τη μετάβασή του ‘ στο χώρο της εργασίας του, καθώς τη δαπάνη για την αποπληρωμή του προαναφερόμενου στεγαστικού δανείου, σε αντίθεση με την ενάγουσα, η οποία, πέραν των λοιπών βιοτικών της αναγκών έχει να αντιμετωπίσει μόνο τη δαπάνη για την εξόφληση του στεγαστικού δανείου β) ότι αυτός είναι υποχρεωμένος να παρέχει διατροφή προς το κοινό τέκνο τους και ότι αυτή εξοικονομεί χρήματα, με το να παρέχει με προσωπική εργασία ένα μέρος της διατροφής που βαρύνει την ίδια και γ) ότι της έχει παραχωρηθεί η χρήση της συζυγικής οικίας καθώς και όλης της οικοσκευής. Επομένως, συνάγεται ότι δεν υφίσταται διαφορά μεταξύ των συνεισφορών των διαδίκων ώστε να δικαιούται να αξιώσει αυτή (ενάγουσα) μετά τη διακοπή. Ακολούθως, αποδείχθηκε ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων στερείται εισοδημάτων από περιουσία και δεν είναι δυνατόν βεβαίως να εργαστεί λόγω της ανηλικότητάς του, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του. Συνεπώς, διατηρεί καταρχήν νόμιμη αξίωση διατροφής έναντι των γονέων του, ανάλογα με τις οικονομικές δυνάμεις του καθενός. Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, Παναγιώτης-Αθανάσιος, είναι ηλικίας 5,5 ετών περίπου (γεννηθείς στις 13-72009) και φοιτά σε δημοτικό παιδικό σταθμό, τα έξοδα του οποίου δεν προέκυψαν από τις αποδείξεις. Επιπλέον το ανήλικο παρουσιάζει κάποιες δυσκολίες στον τομέα του λόγου και για το λόγο αυτό έχει ενταχθεί σε πρόγραμμα λογοθεραπείας. Για το λόγο αυτό προσκομίζεται από την ενάγουσα μία απόδειξη ποσού 250 ευρώ από 30-5-2014 του επιστημονικού κέντρου « __________ », και έκτοτε καμμία άλλη ώστε να προκύπτει το μηνιαίο ποσό που απαιτείται για το πρόγραμμα λογοθεραπείας. Ωστόσο μέρος της δαπάνης αυτής καλύπτεται από τον ασφαλιστικό φορέα που είναι εμμέσως ασφαλισμένο το ανήλικο. Περαιτέρω το ανήλικο διαμένει με τη μητέρα του στο διαμέρισμα συγκυριότητας των γονέων του, που αποτέλεσε την οικογενειακή στέγη και ως εκ τούτου δεν επιβαρύνεται με δαπάνες στέγασης, επιβαρύνεται όμως με την αναλογία του στις κοινόχρηστες δαπάνες και στα λειτουργικά έξοδα αυτού. Για την κάλυψη, επομένως, των εξόδων διατροφής του ανηλίκου, με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από το όλο πλέγμα των συνθηκών διαβιώσεώς του (έξοδα εκπαίδευσης, ενδύσεως, υπόδησης, διατροφής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης πέραν της καλυπτόμενης από το ασφαλιστικό ταμείο όπου είναι εμμέσως ασφαλισμένο και ψυχαγωγίας ανάλογα με την ηλικία του και τις συνθήκες της ζωής του κλπ.), οι οποίες είναι οι συνηθισμένες παιδιών της ηλικίας τους, απαιτείται το ποσό των 500 ευρώ μηνιαίως. Στο ως άνω ποσό που αντιστοιχεί στην διατροφή του ανήλικου τέκνου, συνυπολογίζεται κι η παροχή προσωπικής εργασίας και φροντίδων της μητέρας του για την ανατροφή του, η οποία είναι αποτιμητή σε χρήμα. Ακολούθως, για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους διαδίκους, πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητας του εναγομένου στο σύνολο των οικονομικών δυνατοτήτων των διαδίκων, που προαναφέρθηκαν. Με τα δεδομένα αυτά, ο εναγόμενος πρέπει να μετέχει στην ανάλογη διατροφή του ανηλίκου τέκνου του Παναγιώτη – __________ με το ποσό των 320 ευρώ μηνιαίως για χρονικό δεκαοκτώ μηνών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, ήτοι από 20.05.2014(βλ. την υπ’ αριθμ. 3422Β719.05.2014 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Κοπάν). Το ποσό αυτό, που αντιστοιχεί στην προς συνεισφορά υποχρέωση του εναγομένου, πρέπει να καταβάλλει ο τελευταίος, ως ανάλογη διατροφή του ανήλικου τέκνου του κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ενώ κατά το υπόλοιπο ποσό, συμμετέχει η ενάγουσα μητέρα του με την παροχή των προσωπικών της υπηρεσιών στη φροντίδα και ανατροφή του που είναι αποτιμητές σε χρήμα και συνδέονται σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής με τη συνοίκηση και τα εισοδήματά της, γενομένης εν μέρει δεκτής ως βάσιμης και από ουσιαστική άποψη της ένστασης συνεισφοράς που πρόβαλλε ο εναγόμενος. Το ως άνω δε ποσό είναι σε θέση ο εναγόμενος να καταβάλλει, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση σε συσχετισμό με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της μητέρας. Κατ’ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, πρέπει η υπό κρίση αγωγή α) να απορριφθεί ως προς το κύριο αίτημά της για επιδίκαση διατροφής στην ενάγουσα ατομικά και β) να γίνει δεκτή εν μέρει κατά το αίτημα επιδίκασης διατροφής στο ανήλικο τέκνο και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να προκαταβάλλει στην ενάγουσα με την ιδιότητα που παρίσταται και για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους Παναγιώτη -__________ το ποσό των 320 ευρώ μηνιαίους, ως τακτική σε χρήμα διατροφή του για χρονικό διάστημα δέκα οκτώ μηνών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, ήτοι από 20-52014 και με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφλησή τους. Επίσης πρέπει να κηρυχθεί η παρούσα προσωρινά εκτελεστή ( 910 παρ. ΚΠολΔ) και να επιβληθεί σε βάρος του εναγομένου ένα μέρος από τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας, πέρα από το μέρος που έχει προκαταβάλει, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων (άρθρο 178 παρ.1 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αγωγή ως προς το κύριο αίτημά της της επιδίκασης διατροφής στην ενάγουσα ατομικά.
Δέχεται κατά τα λοιπά εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει στην ενάγουσα μέσα στο πρώτο τριήμερο κάθε μήνα, λόγω διατροφής, το ποσό των τριακοσίων είκοσι (320) ευρώ για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους Παναγιώτη- Αθανασίου, για χρονικό διάστημα δέκα οκτώ μηνών από την επομένη της επίδοσης της αγωγής, ήτοι από 20-5-2014, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρι την εξόφλησή τους.
Κηρύσσει την παρούσα απόφαση ως προς την αμέσως ανωτέρω καταψηφιστική της διάταξη προσωρινά εκτελεστή.
Επιβάλλει σε βάρος του εναγομένου μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, από το οποίο θα αφαιρεθεί το ποσό των 250 ευρώ που έχει ήδη προκαταβάλλει.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, την 22-4-2015 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
