Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΤΜΗΜΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟ
Αριθμός Απόφασης 64/2013
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Μαρία Δημητράκη, Πρωτόδικη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και τη Γραμματέα Παναγιώτα Στρατικοπούλου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του την 28η Νοεμβρίου 2012, για να δικάσει την υπόθεση: .
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «_________ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», που εδρεύει στον Πειραιά Αττικής (οδός _________ ) και εκπροσωπείται νόμιμα, ως οιονεί καθολικής διαδόχου της ομόρρυθμης εταιρίας με την επωνυμία «_________ ΚΑΙ ΣΙΑ Ο.Ε.» από μετατροπή της οποίας προήλθε, η οποία εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της Ευάγγελο Ρεγκούτα.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) Εταιρίας με την επωνυμία «_________ & ΣΙΑ Ε.Ε.» και διακριτικό τίτλο «_________ », που εδρεύει στην Κηφισιά Αττικής (οδός _________ ) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο, 2) _________ _________ του _________ , κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής (οδός _________ ), 3) _________ _________ του _________ , κατοίκου Αμαρουσίου Αττικής (οδός _________ ) και 4) _________ _________ του _________ , κατοίκου Αθηνών (οδός _________ ), οι οποίοι δεν εμφανίσθηκαν και δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 9.8.2010 αγωγή της, που απευθύνεται στο Δικαστήριο αυτό, έχει κατατεθεί νόμιμα με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 147805/9780/2010, προσδιορίσθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά την εκφώνηση της υποθέσεως από τη σειρά της στο πινάκιο και κατά τη συζήτησή της, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Όπως αποδεικνύεται από τις υπ’ αριθμ. 357/23.09.2010 και 365/15.11.2010 εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών Ευστάθιος Δ. Καλαποθαράκου, τις οποίες επικαλείται και προσκομίζει η ενάγουσα, ακριβές αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής, στο οποίο υπήρχε καταχωρημένη πράξη προσδιορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση της υποθέσεως για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας έχει επιδοθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα στους απολειπόμενους πρώτη και τέταρτο των εναγομένων. Οι τελευταίοι, όμως, δεν εμφανίσθηκαν και δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο κατά την ως άνω δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συνεπώς πρέπει να δικασθούν ερήμην (βλ. άρθρο 271 παρ. 1 και 2 εδ. β’ του Κ.Πολ.Δ., όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 29 του Ν. 3994/2011, σε συνδυασμό με το άρθρο 72 παρ. 2 του ίδιου Νόμου).
Σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 271 του ΚΠολΔ, αν ο εναγόμενος δεν εμφανισθεί κατά τη συζήτηση, το δικαστήριο εξετάζει αυτεπαγγέλτως, αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση επιδόθηκαν σ’ αυτόν νόμιμα και εμπρόθεσμα. Αν η αγωγή και η κλήση για συζήτηση δεν επιδόθηκαν εμπρόθεσμα, το δικαστήριο κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση (ΑΠ 746/93 ΕλλΔνη 36.107 και ΕΘεσ/κης 1028/2002 Αρμ 2003.689). Στην προκείμενη περίπτωση, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής ως προς το δεύτερο και την Τρίτη των εναγομένων, διότι αυτοί δεν κλητεύθηκαν να εμφανιστούν κατά τη δικάσιμο, που αναγράφεται αρχή της παρούσας, όπως προκύπτει από το γεγονός, ότι δεν προσκομίζονται και δεν γίνεται επίκληση από την ενάγουσα σχετικών εκθέσεων επίδοσης, ενώ αντιθέτως προσκομίσθηκαν σχετικές εκθέσεις επίδοσης αναφορικά με την πρώτη και τον τέταρτο των εναγομένων (βλ. ως άνω αναφερόμενες εκθέσεις επίδοσης).
Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 46 ΚΠολΔ, αν το δικαστήριο, στο οποίο έχει εισαχθεί μία υπόθεση, δεν είναι καθ’ ύλην ή κατά τόπο αρμόδιο, αποφαίνεται γι’ αυτό αυτεπαγγέλτως και προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο, στο οποίο παραπέμπει την υπόθεση. Η παραπεμπτική απόφαση, όταν τελεσιδικήσει, είναι υποχρεωτική, τόσο για την αναρμοδιότητα του δικαστηρίου, που παρέπεμψε, όσο και για την αρμοδιότητα του δικαστηρίου, στο οποίο γίνεται η παραπομπή. Οι δε συνέπειες, που έχει η άσκηση της αγωγής, διατηρούνται. Σε κάθε περίπτωση, η καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, επειδή αφορά τη δημόσια τάξη, εξετάζεται από το Δικαστήριο αυτεπάγγελτα και προηγείται από την έρευνα οποιοσδήποτε δικονομικής και ουσιαστικής ένστασης, μεταξύ των οποίων το ορισμένο και νόμιμο της κρινόμενης αγωγής (ΑΠ 934/2004 ΕλλΔνη 46.1663). Σύμφωνα, δε, με τη διάταξη του άρθρου 14 παρ. 1 εδ. α’ και 2 του Κ.Πολ.Δ., όπως αυτή ίσχυε πριν την αντικατάστασή της με το άρθρο 2 του Ν. 3994/2011 και το άρθρο 6 του Ν. 4055/2012, στην αρμοδιότητα των Ειρηνοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές, που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η αξία του αντικειμένου τους δεν υπερβαίνει τα δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ, στη δε αρμοδιότητα των Μονομελών Πρωτοδικείων υπάγονται όλες οι διαφορές, που μπορούν να αποτιμηθούν σε χρήματα και που η αξία του αντικειμένου τους είναι πάνω από δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ, δεν υπερβαίνει, όμως, τα ογδόντα χιλιάδες (80.000) ευρώ.
Στην προκειμένη περίπτωση η ενάγουσα ζητεί με την υπό κρίση αγωγή να υποχρεωθούν, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, η πρώτη, ο δεύτερος και ο τέταρτος των εναγομένων να της καταβάλουν αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος εξ αυτών το ποσό των 7.000 ευρώ από τη μη πληρωμή της αναφερόμενης στην αγωγή επιταγής, η δε Τρίτη των εναγομένων των 300 ευρώ αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τους ανωτέρω. Επιπλέον, να απαγγελθεί σε βάρος του δεύτερου εναγομένου, λόγω της αδικοπραξίας του) προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στη δικαστική της δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αγωγή εισάγεται αναρμοδίως για να δικασθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, διότι η αξία του αντικειμένου της δίκης που ανοίχθηκε με την υπό κρίση αγωγή δεν υπερβαίνει τις δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ και ως εκ τούτου, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη μείζονα πρόταση της παρούσας σκέψης, δεν υπάγεται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου τούτου, αλλά του Ειρηνοδικείου (άρθρο 14 παρ. 1 εδ. α ΚΠολΔ). Επομένως, το Δικαστήριο αυτό, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 46 εδ. α’ του Κ.Πολ.Δ., πρέπει να κηρυχθεί καθ’ ύλην αναρμόδιο προς εκδίκαση της υπό κρίση αγωγής και να την παραπέμψει στο καθ’ ύλην αρμόδιο Ειρηνοδικείο Αθηνών. Τέλος, πρέπει να ορισθεί το προκαταβλητέο παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας εκ μέρους της πρώτης και του τέταρτου των εναγομένων (άρθρα 501, 502 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ) και να επισημανθεί, ότι δικαστικά έξοδα δεν επιδικάζονται σε βάρος της ενάγουσας, λόγω της προκείμενης ήττας της, διότι η παρούσα απόφαση, με την οποία παραπέμπεται η ένδικη υπόθεση στο καθ’ ύλην αρμόδιο δικαστήριο, είναι μεν οριστική, αλλά όχι τελειωτική (ΠΠρΑΘ 2793/1986 ΕλλΔνη 17.531, ΜΠρΑΘ 4047/1991 ΑρχΝ 43.163).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της πρώτης και του τέταρτου των εναγομένων.
ΟΡΙΖΕΙ το προκαταβλητέο παράβολο ερημοδικίας, στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ για καθένα.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση της αγωγής ως προς το δεύτερο και την τρίτη των εναγομένων.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ, κατά τα λοιπά, εαυτό καθ’ύλην αναρμόδιο ως προς την εκδίκαση της κρινόμενης από 9-8-2010 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 780/2010 αγωγής.
ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ αυτήν προς εκδίκαση ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 10-1-2013, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ενάγουσας.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
