Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης
4542/2014
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΠΟΤΈΛΟΥΜΕΝΟ από τους Δικαστές Χριστίνα Ρωμέση, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Βασιλική Γεωργούση Πρωτόδικη – Εισηγήτρια, Ανδρέα Μπότσαρη, Πρωτόδικη και τη Γραμμστέα Μαρία Τότσικα.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια Στο ακροατήριό του την 25π Φεβρουάριου 2014 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΝ ΑΓΟΝΤΩΝ: 1) _________ _________ του _________ και 2) _________ _________ του _________ , αμφοτέρων κατοίκων Εκάλης Αττικής, οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξούσιας τους δικηγόρου Ιωάννας Μαρώση.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1) _________ _________ του _________ , κατοίκου Πολιτείας Αττικής, για τον εαυτό της ατομικά και υπό την ιδιότητα αυτής ως ασκούσας την προσωρινή επιμέλεια των τέκνων της _________ και _________ , η οποία παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Νικόλαο Καραμάνη και 2) _________ _________ του _________ , κατοίκου Πειραϊκης Πειραιώς, ο οποίος δεν εμφανίσθηκε και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΟΙ ΕΝΑΓΟΝΤΕΣ ζητούν να γίνει η από 20.03.2013 και με αριθμό κατάθεσης 43141/1212/20.03.2013 αγωγή τους, η οποία προσδιορίσθηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 22.10.2013, μετ’αναβολή δε κατά την\ αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 2 του Ν. Γ./1912 «Περί δικαστικών ενσήμων», όπως αυθεντικώς ερμηνεύθηκε με το Ν.Δ. 1544/1942 και τροποποιήθηκε με το Ν.Δ. 4189/1961, 10 παρ. 1 περ. ιε’ του Ν.Δ. 4414/1960 και 175 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι κάθε καταψηφιστιχή αγωγή, εφόσον έχει περιουσιακό αντικείμενο ή δύναται ν’ αποτιμηθεί σε χρήμα, υπόκειται σε τέλος δικαστικού ενσήμου και σε ανάλογο ποσοστό υπέρ του ΤΝ, αν το αντικείμενο αυτής υπερβαίνει το ποσό των 15.000 δρχ. (πλην των εργατικών διαφορών όπου ισχύει το ποσό του ορίου της εκάστοτε καθ’ ύλην αρμοδιότητας των Ειρηνοδικείων .- βλ. άρθρο 71 ΕισΝΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 6 παρ. 17 του ν. 2479/1997). Η παράλειψη καταβολής τους, που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, έχει ως συνέπεια την εφαρμογή του άρθρου 175 ΚΠολΔ, δηλαδή ο ενάγων που παραλείπει την καταβολή λογίζεται, κατά νομικό πλάσμα (ΟλΑΠ 642/1970 ΝοΒ 18. 1471) μη εμφανιζόμενος (ΑΠ 1104/1997 ΕλλΔ/νη 39.107), με επακόλουθο η αγωγή, δίχως περαιτέρω έρευνα, ν’ απορρίπτεται κατ’ ουσία (Κεραμεύς/ Κονδύλης/ Νικάς (-Κονδύλης), ΣυμπλΚΠολΔ (2003), «σύντομη παρουσίαση των σημαντικότερων τροποποιήσεων» αρ.10, σελ. 5).Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 1094 και 1108 ΑΚ και του άρθρου 218 ΚΠολΔ, δεν είναι επιτρεπτή η αντικειμενική σώρευση της διεκδικητικής και της αρνητικής αγωγής λόγω αντίφασης μεταξύ τους, αφού η πρώτη προϋποθέτει καθολική προσβολή της κυριότητας με στέρηση της νομής ή κατοχής, ενώ η δεύτερη προϋποθέτει μερική προσβολή, που δεν φθάνει μέχρι την ολική απώλεια της νομής. Αν, λοιπόν, με το αγωγικό δικόγραφο γίνεται επίκληση ολικής παράνομης κατακράτησης του ακινήτου εκ μέρους του εναγόμενου και σωρεύεται η διεκδικητική της κυριότητας αγωγή με την
αρνητική τοιαύτη, που αφορά το ίδιο ακίνητο, η τελευταία τυγχάνει μη νόμιμη (ΑΠ 1347/2010 ΝοΒ 2011.391, ΕφΑθ 3223/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 1004/2003 ΑχαΝομ 2004.140)
Με την υπό κρίση αγωγή οι ενάγοντες εκθέτουν ότι είναι αποκλειστικοί συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου ο καθένας εξ αυτών του αναλυτικώς περιγραφόμενου στο δικόγραφο ακινήτου, το οποίο βρίσκεται στην Νέα Ερυθραία Αττικής, αξίας 980.000 ευρώ. Ότι το ακίνητο αυτό νέμονται και κατέχουν με διάνοια κυρίου, με νόμιμο τίτλο ασκώντας τις αναφερόμενες στο δικόγραφο πράξεις νομής. Ότι την 01.01.2003 σύνηψαν με τον πατέρα τους και ήδη δεύτερο εναγόμενο άτυπη σύμβαση χρησιδανείου, βάσει της οποίας ο τελευταίος θα μπορούσε να χρησιμοποιεί την εν λόγω ιδιοκτησία ως κατοικία του χωρίς αντάλλαγμα, θα απέδιδε δε αυτή όποτε οι ίδιοι ζητούσαν την απόδοση και δη στην άριστη κατάσταση, που την παρέλαβε. Ότι την 17.04.2006 ο δεύτερος εναγόμενος τέλεσε νόμιμο πολιτικό γάμο με την πρώτη εναγομένη, με την οποία απέκτησε δύο ανήλικα τέκνα, τη _______ και τον _________ . Ότι περί τις αρχές Μαϊου 2012 διασπάσθηκε η έγγαμη συμβίωση αυτών και ο δεύτερος εναγόμενος κατόπιν απαιτήσεως της πρώτης εναγομένης μετακόμισε σε νέα κατοικία. Περαιτέρω εκθέτουν ότι μετά την μετοίκηση του δευτέρου εναγομένου, και αφού είχε ούτως ή άλλως λυθεί η σύμβαση χρησιδανείου , κατήγγειλαν προφορικώς την εν λόγω σύμβαση και ζήτησαν από τον πρώτο και δεύτερη των εναγομένων να τους αποδώσουν το ακίνητο, πλην όμως η πρώτη εναγομένη αρνείτο να τους το αποδώσει. Ότι με την επιδοθείσα στους εναγομένους εξώδικη δήλωση- καταγγελία τους κατήγγειλαν και εγγράφως τη σύμβαση χρησιδανείου καλώντας ταυτόχρονα αυτούς να τους αποδώσουν τό’ ακίνητο εντός ορισμένης προθεσμίας, πλην όμως η πρώτη εναγόμενη αρνείται να το αποδώσει αντιποιούμενη έτσι τη νομή και κατοχή τους. Ακολούθως, ιστορούν ότι άσκησαν την από 15.11.2012 και με αριθμό κατάθεσης 1635/2012 αίτηση κατά των ήδη αντιδίκων τους ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου, με την οποία ζήτησαν ν’αναγνωρισθούν προσωρινά συννομείς του εν λόγω ακινήτου και να διαταχθούν οι αντίδικοι καθώς και κάθε τρίτος που έλκει δικαίωμα από αυτούς να τους το αποδώσει, σε περίπτωση δε άρνησής τους να αποβληθούν από αυτό και να εγκατασταθούν οι ίδιοι στη νομή και κατοχή του. Ότι επί της εν λόγω αίτησης εκδόθηκε η υπ’αριθμ. 194/2013 απόφαση του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου, με την οποία αυτή (αίτηση) έγινε δεκτή και αναγνωρίσθηκαν προσωρινά συννομείς κατά ποσοστό 50% έκαστος εξ αυτών του επιδίκου ακινήτου, διατάχθήκαν δε οι αντίδικοι τους καθώς και κάθε τρίτος, που έλκει δικαίωμα από αυτούς, να τους αποδώσουν τη νομή και κατοχή του κατά το ποσοστό, που τους αναλογεί. Ότι μετά την έκδοση της εν λόγω απόφασης, αφού κοινοποιήθηκε στην πρώτη εναγομένη επιταγή προς συμμόρφωση, αυτή συμμορφώθηκε και παρέδωσε τα κλειδιά του εν λόγω ακινήτου. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητούν: α) ν’ αναγνωρισθεί η συγκυριότητα κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου εκάστου εξ αυτών του περιγραφόμενου αναλυτικώς στην αγωγή ακινήτου και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι καθώς και κάθε τρίτος, που έλκει δικαίωμα από αυτούς, να τους το αποδώσουν με την αποβολή αυτών και την εγκατάσταση των ιδίων (εναγόντων) στο επίδικο ακίνητο, γ) ν’αναγνωρισθούν συννομείς κατά ποσοστό ιΑ εξ αδιαιρέτου ο καθένας εξ αυτών του εν λόγω επιδίκου ακινήτου και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι καθώς και κάθε τρίτος, που έλκει δικαίωμα από αυτούς, να τους αποδώσουν τη νομή του με την αποβολή αυτών και την εγκατάσταση των ιδίων (εναγόντων) στο επίδικο ακίνητο, ε) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν κάθε διατάραξη της νομής τους επί του επιδίκου ακινήτου και να απέχουν στο μέλλον από κάθε πράξη, η οποία τείνει καθ’οιονδήποτε τρόπο στην αποβολή ή στη διατάραξη της νομής τους επί του ακινήτου αυτού και να απειληθεί κατά της πρώτης εναγομένης προσωπική κράτηση ενός (1) μήνα και χρηματική ποινή τριακοσίων (300) ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της απόφασης και για κάθε μελλοντική διατάραξη της νομής τους, επικουρικώς δε ζητούν να αποδώσουν οι εναγόμενοι το ανωτέρω ακίνητο σε έκαστο εξ αυτών κατά το ποσοστό, που τους αναλογεί, κατά τις διατάξεις περί χρησιδανείου. Τέλος ζητούν να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικασθούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής τους δαπάνης. Στο υπό δικόγραφο αγωγή σωρεύονται αντικειμενικά α) διεκδικητική της κυριότητας αγωγή, β) αγωγή αποβολής από τη νομή και γ) αρνητική αγωγή κατ’άρθρ. 1108 ΑΚ, επικουρικά δε αγωγή στηριζόμενη στη σύμβαση χρησιδανεΐου. Οι υπό στοιχ. α’ και β’ σωρευόμενες αγωγές, ήτοι η διεκδικητική της κυριότητας και η αγωγή αποβολής από τη νομή, καθώς και η επικουρικώς σωρευόμενη αγωγή στηριζόμενη στη σύμβαση χρησιδανείου, λόγω του καταψηφιστικού τους χαρακτήρα, υπόκεινται σε τέλος δικαστικού ενσήμου, πλην όμως τέτοιο τέλος προσαυξημένο με τα ανάλογα υπέρ τρίτων ποσοστά δεν προσκομίσθηκε από τους ενάγοντες, αν και κλήθηκε τηλεφωνικώς η πληρεξούσια δικηγόρος τους, κατ’ άρθρο 227 ΚΠολΔ, να συμπληρώσει την ανωτέρω τυπική έλλειψη εντός προθεσμίας που τάχθηκε (βλ. την από 12.09.2014 βεβαίωση του Γραμματέα του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία επισυνάπτεται στο εσωτερικό του φακέλου της δικογραφίας). Συνεπώς, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, πρέπει οι ενάγοντες να δικασθούν ερήμην. Ακολούθως, ως προς τον εναγόμενο, _________ _________ , προκύπτει ότι επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση για συζήτηση για τη αρχικά ορισθείσα δικάσιμο της 22.10.2013 επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα σ’αυτόν (βλ. την μετ’επικλήσεως προσκομιζόμενη από τους ενάγοντες υπ’αριθμ 5361 Γ’/20.03.2013 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιώς, Δημητρίου Ραμπατζίκου). Κατά τη δικάσιμο εκείνη η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε εκ του πινακίου για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, αναβολή η οποία επέχει θέση κλητεύσεως ως προς όλους τους διαδίκους (άρθρο 226 παρ. 4 ΚΠολΔ). Όταν όμως κατά τη δικάσιμο αυτή εκφωνήθηκε η υπόθεση από το οικείο πινάκιο στη σειρά της, ο προρρηθείς εναγόμενος δεν εμφανίστηκε και δεν πήρε μέρος στη συζήτησή της, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδριάσεως του Δικαστηρίου αυτού. Συνεπώς, εν όψει της πλασματικής ερημοδικίας των εναγόντων λόγω μη καταβολής εκ μέρους τους του αναλογούντος τέλους δικαστικού ενσήμου και της πραγματικής ερημοδικίας του δευτέρου εναγόμενου πρέπει κατ ‘άρθρ. 260 παρ. 1 ΚΠολΔ η συζήτηση των υπό κρίσεων σωρευόμενων αγωγών, ήτοι της διεκδικητικής της κυριότητας αγωγής, της αγωγής αποβολής από τη νομή και της αγωγής στηριζόμενης στη σύμβαση χρησιδανείου, να θεωρηθεί ματαιωθείσα ως προς αυτούς. Σε σχέση όμως με την πρώτη εναγόμενη, ενεργούσα για τον εαυτό της και για λογαριασμό των τέκνων της, _________ και _________ , ως ασκούσα την προσωρινή επιμέλεια αυτών, η οποία παραστάθηκε νομοτύπως, πρέπει οι ανωτέρω σωρευόμενες αγωγές, εν όψει της κατά τα ανωτέρω εκτιθέμενα πλασματικής ερημοδικίας των εναγόντων, ν’απορριφθούν στην ουσία τους (άρθρ, 272 παρ. 1 ΚΠολΔ) δίχως περαιτέρω έρευνα αυτών. Ζήτημα ορισμού παράβολου ερημοδικίας δεν τίθεται για τους ενάγοντες, αφού η ερημοδικία τους είναι πλασματική και όχι πραγματική και επομένως δε χωρεί ανακοπή ερημοδικίας κατά της απόφασης, παρά μόνο έφεση, αφού, σε διαφορετική περίπτωση θα εισαγόταν νέος λόγος ανακοπής μη προβλεπόμενος από τη διάταξη του άρθρου 501 του ΚΠολΔ (Κεραμεύς/Κονδύλης/Νικάς (-Μαργαρίτης), Ερμηνεία ΚΠολΔ, τόμος II, άρθρο 501, αριθμ. 1, Ματθία, ΕλλΔνη 1995,11). Εν προκειμένω σημειώνεται ως εκ του περισσού ότι, ακόμα κι αν είχε καταβληθεί το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου, η διεκδικητική της κυριότητας αγωγή και η αγωγή αποβολής από τη νομή θα τύγχαναν απορριπτέες ως παθητικά ανομιμοποίητες αφού α) για τη νομιμοποίηση του εναγόμενου επί διεκδικητικής αγωγής, αίτημα της οποίας είναι η αναγνώριση της κυριότητας και η απόδοση του πράγματος (ΕφΑΘ 9643/2003, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 4662/1999 ΕλλΔνη 42.166, ΕφΑΘ 1372/1999 ΕλλΔνη 40. 1104), πρέπει ο ενάγων να ισχυρισθεί ότι το διεκδικούμενο πράγμα βρίσκεται κατά το χρόνο άσκησης χης αγωγής στη νομή ή κατοχή του εναγομένου, ο οποίος αμφισβητεί την επί του πράγματος αυτού κυριότητα του εν άγοντος (ΑΠ 694/2000 ΕλλΔνη 42.72, ΑΠ 611/1999 ΕλλΔνη 41.43, ΑΠ 1438/1999 ΕλλΔνη 41.682), και β) για τη νομιμοποίηση του εναγομένου επί αγωγής αποβολής από τη νομή, πρέπει αυτός να είναι ο προσβολέας, ο οποίος ταυτόχρονα με την προαναφερόμενη απώλεια τής νομής του ενάγοντος ανέκτησε νομή επί του πράγματος, την οποία επίσης διατηρεί κατά την άσκηση της αγωγής (ΕφΑΘ 1583/2010 ΤΝΠ’ ΝΟΜΟΣ), εν προκειμένω δε οι ενάγοντες όχι μόνο δεν αναφέρουν ότι οί εναγόμενοι νέμονται ή κατέχουν το επίδικο ακίνητο κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής αλλά αντίθετα αναφέρουν ότι ο δεύτερος εναγόμενος έχει ήδη αποχωρήσει από αυτό από το μήνα Μάϊο του έτους 2012 και η πρώτη εναγομένη τους έχει ήδη παραδώσει τα κλειδιά του εν λόγω ακινήτου. Επίσης, ακόμα κι αν είχε καταβληθεί το αναλογούν τέλος δικαστικού ενσήμου για την επικουρικώς σωρευόμενη αγωγή εκ σύμβασης χρησιδανείου, αυτή, ως προς την πρώτη εναγομένη, προς την οποία, σύμφωνα με τα επικαλούμενα στην αγωγή, είχε παραχωρηθεί η χρήση του ακινήτου, θα ήταν απορριπτέα ως παθητικά ανομιμοποίητη διότι η αγωγή εκ σύμβασης χρησιδανείου στρέφεται μόνο κατά του χρησάμενου και όχι κατά του τρίτου προς τον οποίο έχει παραχωρηθεί η χρήση (ΑΠ 958/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ακολούθως η σωρευόμενη αντικειμενικώς αρνητική αγωγή κατ’άρθρ. 1108ΑΚ, για την οποία .δεν απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου (βλ. Παπαδόπουλος, Αγωγές Εμπραγμάτου Δικαίου (1989) παρ. 155, αρ. 9, σελ. 372), και επομένως οι ενάγοντες παρίστανται κανονικά και δικάζονται αντιμωλία της πρώτης εναγόμενης και ερήμην του δευτέρου εναγομένου, ο οποίος, όπως προεκτέθηκε, κλήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα να παραστεί κατά τη συζήτηση της αγωγής αλλά δεν παραστάθηκε, αυτή αρμοδίως φέρεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ως του καθ’υλην και κατά τόπον αρμοδίου κατά την τακτική διαδικασία (αρθρ. 12,13,14 παρ. 2, 18, 29,226 επ. ΚΠολΔ) και για το παραδεκτό αυτής τηρήθηκε η νόμιμη προδικασία, δεδομένου ότι περίληψη της αγωγής ενεγράφη εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 220 ΚΠολΔ στα βιβλία διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Νέας Ερυθραίας (βλ. το υπν αρίθμ. 348/12.04.2013 πιστοποιητικό του Υποθηκοφύλακα Νέας Ερυθραίας). Περαιτέρω όμως, εφόσον οι ενάγοντες επικαλούνται ότι έλαβε χώρα ολική παράνομη κατακράτηση του επιδίκου ακινήτου εκ μέρους της πρώτης εναγομέύης καί σωρεύουν την διεκδικητική της κυριότητας αγωγή με την υπό κρίση αρνητική κατ’άρθρ. 1108 ΑΚ αγωγή, η τελευταία, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην οικεία θέση της μείζονας σκέψης, τυγχάνει μη νόμιμη και συνεπώς απορριπτέα καθόσον αντιφάσκει με την διεκδικητική της κυριότητας αγωγή, η οποία προϋποθέτει καθολική προσβολή της κυριότητας με στέρηση της νομής ή κατοχής, ενώ η αρνητική κατ’άρθρ. 1108 ΑΚ αγωγή προϋποθέτει μερική προσβολή, που δεν φθάνει μέχρι την ολική απώλεια της νομής. Κατόπιν των ανωτέρω πρέπει ν’απορριφθούν οι αντικειμενικώς σωρεοόμενες αγωγές, ήτοι η διεκδικητική της κυριότητας αγωγή και η αγωγή αποβολή από τη νομή, καθώς και η επικουρικώς σωρευόμενη αγωγή εκ σύμβασης χρησιδανείου ως ουσία αβάσιμες και η αντικειμενικώς σωρευόμενη αρνητική κατ’άρθρ. 1108 ΑΚ αγωγή ως μη νόμιμη. Τα δικαστικά έξοδα της πρώτης εναγομένης πρέπει να επιβληθούν, κατόπιν παραδοχής νομίμου αιτήματος αυτής, σε βάρος των εναγόντων λόγω της καθολικής ήττας αυτών (άρθρ. 176, 191 αρ. 2 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Τέλος, για την περίπτωση που ο δεύτερος εναγόμενος ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης, αναφορικά με την αρνητική κατ’άρθρ. 1108 ΑΚ αρνητική αγωγή, πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο (άρθρα 501, 502 παρ,1,505 παρ.2 ΚΠολΔ) κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΘΕΩΡΕΙ ματαιωθείσα τη συζήτηση της διεκδικητικής της κυριότητας αγωγής, της αγωγής αποβολής από τη νομή και της αγωγής εκ σύμβασης χρησιδανείου ως προς τους ενάγοντες και τον δεύτερο εναγόμενο.
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ τις παραπάνω αγωγές ερήμην των εναγόντων και αντιμωλία της πρώτης εναγομένης
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτές.
ΔΙΚΑΖΕΙ τη σωρευόμενη αντικειμενικώς αρνητική κατ’άρθρ. 1108 ΑΚ αγωγή ερήμην του δευτέρου εναγομένου και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο της ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος των εναγόντων τα δικαστικά έξοδα της πρώτης εναγόμενης, ύψους δεκατεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων πενήντα (14.550) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα την 22.09.2014.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα, την 31.10.2014, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
