Περίληψη
Αριθμός 20/2008
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΝΙΚΑΙΑΣ
Αποτελούμενο από την Ειρηνοδίκη Νίκαιας Αικατερίνη Μπανίκα και τη Γραμματέα Παρθένα Λαζαρίδου.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, στις 7-102008, για να δικάσει την από 27-11-2007 και με αριθμό πράξης κατάθεσης 69/2007 ανακοπή.
Του ανακόπτοντος: _________ _________ του _________ , κατοίκου Νίκαιας, που δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο.
ΚΑΤΑ
Της καθ’ ης η ανακοπή: εταιρείας με την επωνυμία «_________ Ο.Ε.» που εδρεύει στη Νίκαια, που παραστάθηκε με τον νόμιμο εκπρόσωπό της _________ _________ ο οποίος διόρισε πληρεξούσια δικηγόρο του την Ιωάννα Μαρώση.
Της ανακοπής αυτής δικάσιμος ορίσθηκε με την από 28-11-2007 σημείωση του Ειρηνοδίκη η 5-2-2008 και μετά από αναβολή αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία:
Αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του αντίστοιχου εκθέματος και άκουσε όσα περιλαμβάνονται στα σχετικά πρακτικά.
Μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφτηκε σύμφωνα με το Νόμο.
Με την κρινόμενη ανακοπή ο ανακόπτων ζητεί, για τους λόγους που αναφέρει στο δικόγραφό της, να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 654/2007 διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδίκη του Δικαστηρίου τούτου, η οποία εκδόθηκε μετά από αίτηση της καθής η ανακοπή κατά του ανακόπτοντος με βάση δύο επιταγές. Η παραπάνω ανακοπή έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα ενώπιον του καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμοδίου Δικαστηρίου τούτου, για να συζητηθεί κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους, κατα την οποίαίέχει εισαχθεί (άρθ. 632 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔικ Α.Π. 500/97 Δνη 39,97 Εγ«ΑΘ 8571/2001 Δνη 44,819). Κατά συνέπεια και αφού καταβλήθηκαν και τα νόμιμα τέλη για τη συζήτησή της, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω η βασιμότητα των λόγω της και μάλιστα σαν να ήταν παρών ο ανακόπτων, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου κατά την παραπάνω δικάσιμο, μόνο για την υποβολή αιτήματος αναβολής και ζήτησε την αναβολή της συζήτησης. Το αίτημά του απορρίφθηκε από το Δικαστήριο και. σύμφωνα με το άρθρο 280 παρ. 2 του ΚΠολΔ ο ανακόπτων θεωρείται ότι δεν εμφανίστηκε και πρεπει να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο πρεπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρ. 643 παρ. 2 και 649 παρ. 2 ΚΠολΔικ.).
Κατά τις διατάξεις των άρθρων 28 παρ. 1 29 παρ. 1, 4 και 56 του ν. 5960/1933, η τραπεζική επιταγή είναι πληρωτέα ενόψει και πρέπει να εμφανίζεται για πληρωμή μέσα σε προθεσμία οκτώ ημερών από την έκδοσή της αν εκδόθηκε στην ημεδαπή, η οποία αποτελεί και την αφετηρία της προθεσμίας για έγκαιρη εμφάνισή της χωρίς όμως να περιλαμβάνεται σ’ αυτήν (αρ. 241 εδ α ΑΚ) και λήγει όταν περάσει ολόκληρη η τελευταία ημέρα αν είναι κατά νόμο εορτάσιμη, Σάββατο ή Κυριακή, όταν περάσει αυτή (άρθ. 242 ΑΚ, ΑΠ 1734/80 Δνη 33, 537, Ολ. ΑΠ 266/85 Δνη 31,464 ΑΠ 1915/83 ΕΕΔ 1985, 1 12). Σύμφωνα με το άρθρο 40 ίδιου νόμου ο κομιστής τραπεζικής επιταγής τότε μόνο μπορεί να ασκήσει την αναγωγή αυτού κατά των οπισθογράφων, του εκδότη ως και άλλων υποχρέων απ’ αυτήν, αν η επιταγή εμφανίστηκε έγκαιρα για πληρωμή και η άρνησή της βεβαιώνεται όπως ορίζεται από τις διατάξεις της, ενώ κατά το άρθρο 52 του ιδίου νόμου, η από αναγωγή αγωγή του κομιστή κατά των οπισθογράφων κατά τον εκδότη και κατά άλλων υποχρέων παραγράφεται μετά από έξι μήνες από τη λήξη της προθεσμίας για εμφάνιση της επιταγής (ολ. ΑΠ 30/87 ΝοΒ 36, 96 ΕφΑΘ 5850/88 Δνη 31847). Ακόμη από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 623, 626 παρ. 1 εδ. α και 2, 628 παρ. 1, 629 εδ α’, 632 παρ. 1 και 633 ΚΠολΔικ, προκύπτει ότι αντικείμενο της δίκης που ιδρύεται με την ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής είναι το έγκυρο ή μη της εκδόσεως της τελευταίας. Συνεπώς, ισχυρισμοί που ανάγονται σε επιγενόμενη από την έκδοση της διαταγής πληρωμής απόσβεση της απαιτήσεως δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγους της ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής (ΚΠολΔικ 632- 633) ούτε να προταθούν με οποιοδήποτε τρόπο στη σχετική δίκη, αφού εξορισμού δεν υπήρχαν κατά την έκδοση της διαταγής πληρωμής και άρα δεν είναι λογικό να επιδρούν στο έγκυρο της εκδόσεώς της (βλ. ΑΠ 1568/2002, ΑΠ 536/94, ΑΠ 538/94, ΕφΑΘ 1647/2007 ΔΕΕ 2007, 820, ΕφΘεσ. 1517/99 *ρμ. 53,1720). Τα επιγενόμενα της εκδόσεως της διαταγής πληρωμής περιστατικά, όπως η παραγραφή της απαίτησης εν επιδικία, μπορούν να προταθούν δια της κατά το άρθρο 933 ΚΠολΔικ ανακοπής κατά της εκτέλεσης (Α.Π. 1343/2004, 1538/2004 Δνη 46, 1423 και 760 αντίστοιχα, ΑΠ 201/203 ΕΕμΔ 2003, 356 Α$. 536/94 Δνη 38, 1077 ή ΝοΒ 43, 693).
Στην προκειμένη περίπτωση ο ανακόπτων με τον πρώτο και δεύτερο λόγο της ανακοπής του ισχυρίζεται ότι, η απαίτηση της καθ’ ης η ανακοπή κομίστριας των επιταγών κατ’ αυτού (ανακόπτοντα). ως εκδότου των επιταγών; έχει υποκύψει στην παραγραφή του άρθρου 52 του ν. 5960/1933, αφού από της ημέρας εμφανίσεως των επιταγών προς πληρωμή στην πληρώτρια τράπεζα (18-42007 η πρώτη και 27-4-2007 η δεύτερη) και μέχρι τον χρόνο επιδόσεως σ’ αυτόν της διαταγής πληρωμής (7-11-2007), έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο του εξαμήνου. Ο ισχυρισμός αυτός (ένταση παραγραφής) είναι, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας, απορριπτέος ως μη νόμιμος, εφόσον ισχυρισμοί που ανάγονται σε επιγενόμενη από την έκδοση της διαταγής πληρωμής απόσβεση της απαιτήσεως και στην προκειμένη περίπτωση η παραγραφή της απαιτήσεως από τις επιταγές, με βάση τις οποίες εκδόθηκε στις 23-10-2007 η διαταγή πληρωμής, δεν μπορούν να προ βληθούν στη σχετική δίκη της ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής, παρά μόνο στη δίκη της ανακοπής κατά της εκτέλεσης.
Περαιτέρω, το δικόγραφο της ανακοπής του άρθρου 632 ΚΠολΔικ, ως εισαγωγικό της δίκης έγγραφο, πρέπει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 111 παρ. 1, 118 παρ. 4, 216 παρ. 1 και 585 παρ. 2 ΚΠολΔ να περιέχει με ποινή το απαράδεκτο, που εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως, εκτός από τα στοιχεία κάθε δικογράφου και τους λόγους της ανακοπής^ οι οποίοι πρέπει να είναι σαφείς και ορισμένοι, ώστε να μπορεί ο μεν καθού να αμυνθεί, το δε Δικαστήριο να τάξει τις αποδείξεις που πρέπει και να αποφανθεί με δύναμη δεδικασμένου επί της ανακοπής (Aft 309/99 Δνη 40, 1317, ΕφΠειρ 411/97 Δνη 40, 377). Ο λόγος είναι ορισμένος όταν προσδιορίζονται σ’ αυτόν κατά τρόπο συγκεκριμένο τα πραγματικά περιστατικά, που συνιστούν την έλλειψη εκείνων των ουσιαστικών ή δικονομικών προϋποθέσεων, οι οποίες δικαιολογούν την ακύρωση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής.
Στην προκειμένη περίπτωση με τον τρίτο λόγο της ανακοπής ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι η αίτηση για την έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής, είναι καταχρηστική κατ’ άρθρο 281 ΑΚ διότι η υποκείμενη μεταξύ τους σχέση, την οποία προσδιορίζει και κατονομάζει σύμβαση δανείου, είναι άκυρη ως αντίθετη στα χρηστά ήθη αφού συνήφθη προς εξασφάλιση τοκογλυφικών ωφελημάτων και ειδικότερα ο καθ’ ου είχε αναλάβει να «σπάει» επιταγές με επιτόκιο 5% μηνιαίως. Έχοντας το προαναφερόμενο περιεχόμενο, ο λόγος αυτός της ανακοπής πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος λόγω της αοριστίας του. Και τούτο διότι ο ανακόπτων δεν αναφέρει στο δικόγραφο ποια ήταν η αρχική οφειλή του, πόσες επιταγές εξέδωσε προς τούτο, το ποσό κάθε επιταγής και ποιες είναι αυτές που αναλάμβανε να «σπάει» με τόκο 5% μηνιαίως, αλλά και ποιες καταβολές έχει κάνει (αν έχει κάνει). Σε κάθε δε περίπτωση ο λόγος αυτός της ανακοπής πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμος, γιατί η καθής η ανακοπή αρνήθηκε τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την ιστορική βάση του λόγου αυτού, με το βάρος απόδειξης του οποίου βαρυνόταν ο ανακόπτων ο οποίος δεν ανταποκρίθηκε στο βάρος αυτό, αφού από κανένα στοιχείο δεν προέκυψαν τα ανωτέρω ισχυριζόμενα. Με τον τέταρτο λόγο της ανακοπής ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι δεν νομιμοποιείται ενεργητικά η καθ’ ης η ανακοπή να ζητήσει την έκδοση της επίδικης διαταγής πληρωμής, διότι ουδεμία συναλλαγή έλαβε χώρα μεταξύ αυτού και της καθ ης, αλλά με τον _______ _________ και για το λόγο αυτό ζητά να ακυρωθεί. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος διότι από τα σώματα των επιδίκων επιταγών προκύπτει ότι τις επιταγές αυτές τις εξέδωσε ο ανακόπτων σε διαταγή του και στη συνέχεια τις μεταβίβασε με οπισθογράφηση προς την καθ’ ης η ανακοπή, η οποία και μόνον νομιμοποιείται να ζητήσει την έκδοση της διαταγής πληρωμής. Περαιτέρω με τον πέμπτο λόγο ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι έχει εξοφλήσει τις επίδικες επιταγές, με βάση τις οποίες εκδόθηκε η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής, αφού τον Οκτώβριο του 2006, μεταβίβασε στην καθής το υπ’ αριθμ. _________ ΙΧΕ αυτοκίνητό του αξίας 25.000 ευρώ, σε πλήρη και ολοσχερή εξόφληση της οφειλής του. Ο λόγος αυτός της ανακοπής, πέραν του ότι είναι αόριστος διότι δεν διευκρινίζει ποιο είναι το ύψος της οφειλής του και σε ποιες επιταγές αντιστοιχεί αυτό, ώστε να κριθεί από το Δικαστήριο αν έχει ή όχι εξοφληθεί, αφού και στις ανακοπές που έχει ασκήσει κατά των υπ’ αριθμ. 590, 591, 673, 674 διαταγών πληρωμής, οι οποίες έχουν εκδοθεί δυνάμει άλλων επιταγών εκδόσεως του ανακόπτοντος, υποστηρίζει ότι οι εν λόγω επιταγές έχουν εξοφληθεί με την μεταβίβαση του εν λόγω αυτοκινήτου, κρίνεται και ουσιαστικά αβάσιμος διότι ουδέποτε έλαβε χώρα μεταβίβαση του ανωτέρω αυτοκινήτου, αφού η άδεια κυκλοφορίας του έχει τον όρο παρακράτησης κυριότητας και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί καμία μεταβίβαση αυτού ,(βλ. κατάθεση μάρτυρος της καθής). Σε συνάρτηση λοιπόν των ανωτέρω, αβάσιμα λοιπόν ο ανακόπτων υποστηρίξει με τον υπό στοιχείο έξι λόγο ότι η καθ’ ης εξέδωσε την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής με σκοπό να καταστεί αδικαιολόγητα πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας του με σκοπό να τον αναγκάσει με την εκτέλεση της επίδικης διαταγής πληρωμής να πληρώσει ποσό που δεν οφείλει, αφού ουδόλως προέκυψε ότι ο ανακόπτων έχει εξοφλήσει την οφειλή του προς τον καθ’ ου, η οποία προέρχεται από εμπορικές μεταξύ τους συναλλαγές.
Κατόπιν αυτών πρέπει η ανακοπή να απορριφθεί και να επικυρωθεί η διαταγή πληρωμής (αρ. 633 παρ. 1 ΚΠολΔικ).
Τέλος, πρέπει ο ανακόπτων, λόγω της ήττας του, να επιβαρυνθεί με τα δικαστικά έξοδα της καθ ης η ανακοπή, όπως νόμιμα ζητεί η τελευταία (αρ. 176 και 191 παρ 2 ΚΠολΔικ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει του ανακόπτοντος.
Απορρίπτει την ανακοπή.
Επικυρώνει την υπ’ αριθμ. 654/2007 διαταγή πληρωμής του Ειρηνοδίκη του Δικαστηρίου τούτου.
Επιβάλλει σε βάρος του ανακόπτοντος τα δικαστικά έξοδα της καθής τα οποία ορίζει σε εκατόν εβδομήντα (170) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στη Νίκαια, στις 10-12-2008, σε έκτακτη, δημόσια και στο ακροατήριο συνεδρίαση του Δικαστηρίου, που οι διάδικοι ήταν απόντες.
Η EIPHNOΔIKHΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
