Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΙΣΘΩΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός Αποφάσεως 842/2007
3650/2006
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Ηλία Σταυρόπουλο, Πρωτόδικη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα, Νικολέττα Συλλαίδη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 29-1-2007, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του ενάγοντος : _______ _______ του _______ , κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, που παραστόθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Ιωάννας Μαρώση.
Των εναγομένων : 1) _______ χήρας _______ _______ το γένος _______ _______ , κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, που παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Προκόπιου Τσολόγλου και 2) _______
_______ του _______ , κατοίκου Περιστεριού Αττικής που παραστάθηκε δια
του Ιωάννη Παπανικολάου.
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 10-4-2006 και με αρ. κα
3650/2006 αγωγή του, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί την αναφερόμενη στην αρχή δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση αγωγή του ο ενάγων, ιδιοκτήτης διαιρετών (οριζόντιων) ιδιοκτησιών διαιρετής (καθέτου) οικοδομής κειμένης επί ενός οικοπέδου στον Πειραιά, που έχει υπαχθεί νομίμως σε καθεστώς διηρημένης καθέτου ιδιοκτησίας, ζητεί α) να αναγνωριστούν ως κοινόχρηστα μέρη τα αναφερόμενα σ’ αυτήν πράγματα, τον προορισμό των οποίων αμφισβητούν οι εναγόμενοι, επίσης ιδιοκτήτες αυτοτελών και ανεξάρτητων (οριζόντιων) ιδιοκτησιών της άλλης διαιρετής (κάθετης) οικοδομής κειμένης επί του ως άνω ενιαίου οικοπέδου και β) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να ανέχονται τη χρήση τούτων από αυτόν με την απειλή εναντίον τους χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης. Επικουρικώς, για την περίπτωση που δεν γίνει δεκτό το πιο πάνω κύριο αίτημά του, ζητεί να του παραχωρηθεί για την περίκλειστη ιδιοκτησία του, έναντι προηγούμενης καταβολής ανάλογης αποζημιώσεως ύψους 6 ευρώ σε καθένα εκ των εναγομένων, η δίοδος που περιγράφει στην αγωγή του δια μέσου των όμορων αυτοτελών ιδιοκτησιών των εναγομένων. Με αυτό το περιεχόμενο η υπό κρίση αγωγή, κατά την κύρια βάση της, αρμοδίως καθ’ ύλη και κατά τόπο (άρθρ. 17 παρ. 2 και 29 παρ. 1 του ΚΠολΔ) φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, για να συζητηθεί κατά την διαδικασία των άρθρων 647επ του ΚΠολΔ. Κατά την επικουρική της βάση όμως, δικαζόμενη κατά την τακτική διαδικασία, εφαρμοζομένης εν προκειμένω χάριν οικονομίας της δίκης (218 παρ. 2 και 591 παρ. 2 του ΚΠολΔ), κρίνεται
απαράδεκτη και πρέπει για το λόγο αυτό να απορριφθεί, δεδομένου ότι η εν
λόγω αγωγή (ΑΚ 1012) ως μικτής φύσεως, απορρέουσα από εμπράγματο δικαίωμα με ενοχικές εκφάνσεις, θα έπρεπε να εγγράφει στα οικεία βιβλία διεκδικήσεων (ΚΠολΔ 220 § 1 βλ. ΑΠ 669/1989, ΕλΔνη 1991. 104, ΕφΠατρ 425/1993 ΑχΝομ 1994.161), που όμως δεν γράφηκε, αφού δεν προσκομίζεται το σχετικό αποδεικτικό, ούτε και γίνεται σχετική μνεία τούτου στις προτάσεις του ενόγοντος. Κατά λοιπά η υπό κρίση αγωγή, ως προς την κύρια βάση της είναι επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της πρώτης εναγομένης και παραδεκτά ασκείται εναντίον και του δευτέρου εναγομένου, ιδιοκτήτη αυτοτελούς οριζόντιας ιδιοκτησίας της αυτοτελούς (κάθετης) οικοδομής του ενιαίου οικοπέδου που έχει υπαχθεί, κατά τα διαλαμβανόμενα στην αγωγή, σε καθεστώς καθέτου ιδιοκτησίας, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του τελευταίου. Είναι νόμιμη. Στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1, 2 § 1, 5, 14 του Ν. 3741/1929, Ιεπ. του Ν. 1024/1971, 1002, 1117 ΑΚ, 70, 947 § 1 και 176 του ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Όπως συνάγεται από τα άρθρα 1 ν. 3741/29 και 1 ν.δ. 1024/71, όπως η παρ. 2 του άρθρου 1 αντικ. με άρθ. 6 παρ. 2 ν. 2052/ΦΕΚ Α94/5.6.1992, οριζόντια νοείται η διηρημένη (χωριστή) ιδιοκτησία επί ορόφου ή διαμερίσματος αυτού της κοινής οικοδομής, ενώ κάθετη νοείται η διηρημένη (χωριστή) ιδιοκτησία επί περισσοτέρων (αυτοτελών) οικοδομημάτων ανεγειρομένων επί του αυτού οικοπέδου, ως και επί ορόφων ή μερών των οικοδομημάτων αυτών. Η κάθετη συνιδιοκτησία διακρίνεται σε αμιγή, όταν το καθένα οικοδόμημα του ενιαίου οικοπέδου αποτελεί χωριστή ιδιοκτησία ενός ή περισσοτέρων εξ αδιαιρέτου συγκυριών, χωρίς περαιτέρω να διαιρείται οριζόντια και σε μη αμιγή όταν επί του αυτού οικοπέδου έχουν ανεγερθεί κατά κάθετη έννοια περισσότερα οικοδομήματα, διαιρούμενα περαιτέρω οριζόντια (όλα ή μερικά από αυτά), δηλ. σε ορόφους ή μέρη αυτών. Είναι σαφές ότι η οριζόντια και η κάθετη ιδιοκτησία διαφέρουν ως προς το αντικείμενο ρυθμίσεως, αφού αντικείμενο της πρώτης είναι ο όροφος ή μέρος αυτού (διαμέρισμα), ενώ της δεύτερης είναι αυτοτελή οικοδομήματα ή μέρη αυτών, πλην όμως έχουν κοινό χαρακτηριστικό αφ’ ενός μεν την διηρημένη (χωριστή, αποκλειστική) κυριότητα επί οικοδομημάτων (η κάθετη) ή μερών αυτών δηλ. ορόφων ή διαμερισμάτων (η οριζόντια), αφετέρου δε την αναγκαστική συνιδιοκτησία επί των κοινών μερών του οικοπέδου. Στο άρθρο 1 παρ. 1 ν.δ. 1024/71, ο νόμος ορίζει ότι η κάθετη συνιδιοκτησία αναγνωρίζεται “εν τη έννοια του άρθρου 1 ν. 3741/29 και των άρθρων 1002 και 1017 ΑΚ” και συνεπώς είναι σαφές ότι η κάθετη συνιδιοκτησία εντάσσεται στο σύστημα της οριζόντιας ιδιοκτησίας, με την έννοια ότι ο κύριος του καθενός των ανεγερθέντων επί του αυτού οικοπέδου οικοδομημάτων, θα έχει διττό δικαίωμα όπως και επί οριζόντιας ιδιοκτησίας, δηλαδή θα είναι αποκλειστικός κύριος του οικοδομήματος και συγχρόνως (αυτοδικαίως, όπως ορίζει το άρθρο 1117 ΑΚ) συγκύριος εξ αδιαιρέτου, κατ’ ανάλογη μερίδα, των κοινών μερών του ακινήτου. Ως εκ τούτου στην κάθετη συνιδιοκτησία εφαρμόζεται ο ν. 3741/1929 και τα άρθρα 1002 και 1117 ΑΚ, όπως συμπληρώθηκαν με το ν.δ. 1024/71. Γίνεται απολύτως δεκτό ότι η κάθετη συνιδιοκτησία, όπως και η οριζόντια, μπορεί να συσταθεί όχι μόνο επί ήδη ανεγερθέντων οικοδομημάτων, αλλά και επί μελλόντων να ανεγερθούν. Ο προσδιορισμός της κοινής χρήσης γίνεται είτε με την πράξη σύστασης της οροφοκτησίας είτε με ιδιαίτερες συμφωνίες όλων των οροφοκτητών, οι οποίες γίνονται με συμβολαιογραφικό έγγραφο και μεταγράφονται. Έγκυρη είναι η θέση περιορισμών και απαγορεύσεων ως προς τη χρήση των κοινών. Αν ο προσδιορισμός των κοινοχρήστων χώρων δεν γίνει κατά τα ανωτέρω, τότε ισχύει ο προσδιορισμός που γίνεται από το νόμο. (ΟλΑΠ 7/1992 ΕλΔνη 1992. 751, ΑΠ 463/2003 δημ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 113/2003 ΧρΙΔ 2003. 427, ΑΠ 1677/2000 ΕλΔνη 2001.1336). Περαιτέρω η σύσταση ή μεταβίβαση χωριστής ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους ή διαμέρισμα, μπορεί να γίνει μόνο με ρητή σύμβαση του κυρίου ή των κυρίων του όλου ακινήτου, για την οποία δεν απαιτείται χρήση πανηγυρικών εκφράσεων, περιβαλλόμενη τον τύπο του συμβολαιογραφικού εγγράφου και υποκείμενη σε μεταγραφή ή με διάταξη τελευταίας βουλήσεως. Με τη σύμβαση αυτή ο προς ον η μεταβίβαση αποκτά αυτοδικαίως εκ του νόμου ιδιαίτερο αυτοτελές δικαίωμα επί του ορόφου και συγκυριότητα επί των κοινών μερών της όλης οικοδομής. Η τέτοια χωριστή ιδιοκτησία δημιουργείται αυτομάτως και όταν ο ιδιοκτήτης ολόκληρης οικίας εκποιεί ορόφους ή διαμερίσματα, αφού συντρέχει ο ίδιος δικαιολογητικός λόγος, χωρίς να απαιτείται κατάρτιση ιδιαίτερης συμφωνίας γι’ αυτήν και μεταγραφή, ούτε και διπλή μεταγραφή, αφού δεν πρόκειται περί δύο διαφορετικών συμβάσεων περιεχομένων στο ίδιο έγγραφο (ΑΠ 1226/2003 ΕλΔνη 46. 471).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και από τα έγγραφα που προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα περιστατικά : Ο _______ _______ του _______ , πατέρας του ενάγοντος και της πρώτης εναγομένης και παππούς του δεύτερου εναγόμενου ήταν αποκλειστικός κύριος ενός οικοπέδου κειμένου στο Κερατσίνι, εντός σχεδίου πόλεως, επί της οδού _______, εκτάσεως 192,96 τ.μ. Την κυριότητα τούτου συνομολογούν οι διάδικοι. Με δικές του δαπάνες ανήγειρε επί του πιο πάνω οικοπέδου ένα διώροφο κτίσμα (ισόγειο και πρώτος όροφος). Το 1969, δυνάμει του νομίμως μεταγεγραμμένου υπ’ αρ. 1044/27-12-1969 συμβολαίου σύστασης προίκας του Συμβ/φου Αθηνών Θεοδώρου Ρώμνιου, παραχώρησε το πιο πάνω διώροφο κτίσμα εμφανιζόμενο στο από Ιουλίου 1969 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ________ ________ με τα γράμματα ΜΖΗΘΙΛΒΜ μετά του 1/2 εξ αδιαιρέτου του όλου οικοπέδου, κατά επικαρπία και διοίκηση στον μέλλοντα γαμπρό του, _______ _______ και κατά ψιλή κυριότητα στην πρώτη εναγόμενη κόρη του, παρακρατώντας εφ’ όρου ζωής για τον εαυτό του και για τη σύζυγό του την επικαρπία του ισογείου. Με το ίδιο συμβόλαιο οι ως άνω, συνιδιοκτήτες πλέον του ως άνω οικοπέδου, υπήγαγαν αυτό σε καθεστώς διηρημένης ιδιοκτησίας, ορίζοντας ότι η διώροφη οικοδομή με το 1/2 εξ αδιαιρέτου του όλου οικοπέδου θα αποτελεί μια αυτοτελή και ανεξάρτητη ιδιοκτησία και το κτίσμα που θα ανεγερθεί στο μέλλον από τον προικοδότη στο ακάλυπτο τμήμα του οικοπέδου εμφαινομένου στο πιο πάνω διάγραμμα με τα γράμματα ΑΕΖγβαΑ μετά του υπολοίπου 1/2 εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου θα αποτελεί άλλη αυτοτελή και ανεξάρτητη ιδιοκτησία, καθένας δε εκ των συμβαλλομένων θα έχει δικαίωμα επέκτασης καθ’ ύψος της ιδιοκτησίας του, δημιουργώντας νέες οριζόντιες ιδιοκτησίες. Στο ίδιο συμβόλαιο συμφώνησαν ότι το εμφαινόμενο στο ως άνω διάγραμμα υπό τα στοιχεία αβγΜα τμήμα θα αποτελεί τον κοινόχρηστο χώρο
της κυρίας εισόδου. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι με το πιο πάνω συμβόλαιο οι ως άνω συμβαλλόμενοι εκτός της σύστασης προίκας, υπήγαγαν το υπάρχον εντός του οικοπέδου διώροφο κτίσμα καθώς και το μελλοντικά ανεγειρόμενο νοτίως και εν επαφή του υπάρχοντος σε καθεστώς καθέτου ιδιοκτησίας κατά την έννοια των διατάξεων του Ν. 1024/1971, του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ, δημιουργώντας δύο αυτοτελείς και ανεξάρτητες κάθετες ιδιοκτησίες. Και ναι μεν η σύσταση αυτής (της καθέτου) έγινε πριν την ισχύ του νόμου (Ν. 1024/1971) πλην όμως κατά την έναρξη ισχύος του δεν είχε ακυρωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση και έτσι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 του πιο πάνω νόμου, θεωρείται έγκυρη. Περαιτέρω δε, με την παραχώρηση εμπράγματου δικαιώματος (αυτό της εφ’ όρου ζωής επικαρπίας) στο _______ _______ και στη σύζυγό του επί διαιρετού τμήματος της ως άνω διωρόφου οικοδομής που αποτελούσε αυτοτελή και λειτουργικά ανεξάρτητη ιδιοκτησία (αυτή του ισογείου ορόφου), διαχώρισαν την υπάρχουσα διώροφη οικοδομή σε δύο επιμέρους αυτοτελείς και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες, αυτή του ισογείου ορόφου και αυτή του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου, επί της οποίας η πρώτη εναγόμενη είχε δικαίωμα ψιλής κυριότητας και ο μελλοντικός σύζυγός της είχε επικαρπία, η οποία μετά την κατάργηση των διατάξεων περί προίκας και την τροποποίηση των διατάξεων του Αστικού Κώδικα (οικογενειακό δίκαιο) συνενώθηκε με την ψιλή κυριότητα στο πρόσωπο της πρώτης εναγομένης αυτοδικαίως, αποκτώντας αυτή την πλήρη κυριότητα αυτής (άρθρ. 56 παρ. 1 εδάφιο 1 και 2 του Ν. 1329/1983). Καθόρισαν δε ως κοινόχρηστη για αμφότερες τις κάθετες ιδιοκτησίες (δηλαδή και για το διώροφο κτίσμα και για το μελλοντικά ανεγειρόμενο) την είσοδο που περιγράφεται ως άνω (αβγΜα). Τούτο δε συνάγεται από το πιο πάνω συμβόλαιο σύστασης, στο οποίο ρητά αναφέρεται ότι η διώροφη οικοδομή μετά των συστατικών της αποτελεί μία ανεξάρτητη διαιρετή ιδιοκτησία, η οποία προσδιορίζεται ως εμφαινόμενη στο από Ιουλίου 1969 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού Σωτ. Σωτηρίου που συνοδεύει το συμβόλαιο της σύστασης, με τα στοιχεία ΜΖΗΘΙΛΒΜ. Δεν περιλαμβάνεται δηλαδή στην διώροφη ιδιοκτησία αλλά ούτε και στην άλλη μελλοντικά ανεγειρόμενη ιδιοκτησία (ΑΕΖγβαΑ) η κοινόχρηστη είσοδο (αβγΜα), η οποία περιγράφεται ξεχωριστά και αυτοτελώς. Η αναφορά “στο συμβόλαιο ότι δίδεται προίκα το διώροφο κτίσμα μετά των επ’ αυτού δικαιωμάτων προσωπικών και εμπραγμάτων και του κοινοχρήστου χώρου της κυρίας εισόδου, έχει την έννοια ότι μαζί με το προικώο μεταβιβάζονται και τα εξ αυτού απορρέοντα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα χρήσης του κοινόχρηστου χώρου, όχι δε, ότι ο τελευταίος περιλαμβάνεται ως συστατικό στη διώροφη ιδιοκτησία, η οποία περιγράφεται ρητά ποια είναι (ΜΖΗΘΙΛΒΜ). Στη συνέχεια με το νομίμως μεταγεγραμμένο υπ’ αρ. 3857/1975 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή του Συμβ/φου Πειραιά Βασιλείου Πετράτου ο _______ _______ μεταβίβασε λόγω δωρεάς στον ενάγοντα το εξ αδιαιρέτου ποσοστό 375/1000 και στον δεύτερο εναγόμενο εγγονό του το εξ αδιαιρέτου ποσοστό 125/1000 επί του επίδικου οικοπέδου, που με το προγενέστερο συμβόλαιο της σύστασης καθέτου ιδιοκτησίας είχε διαφυλάξει για τον εαυτό του, προκειμένου αυτοί να οικοδομήσουν στο μέλλον διηρημένες αυτοτελείς (οριζόντιες) ιδιοκτησίες στο διαιρετό νεοανεγειρόμενο αυτοτελές κτίσμα και συγκεκριμένα ο δεύτερος εναγόμενος τον ισόγειο όροφο και ο ενάγων τους πρώτο, δεύτερο και τρίτο υπέρ του ισογείου ορόφους. Στη συνέχεια με το νομίμως μεταγεγραμμένο υπ’ αρ. 210/1978 συμβόλαιο της Συμβ/φου Αθηνών Μαρίας Λάτσου, ο ενάγων και ο δεύτερος εναγόμενος προέβησαν στην τροποποίηση της σύστασης της οριζοντίου ιδιοκτησίας που αφορούσε μόνο τις ιδιοκτησίες τους και αντάλλαξαν τον ισόγειο όροφο με τον πρώτο υπέρ του ισογείου όροφο, έτσι ώστε το ισόγειο, να ανήκει στον ενάγοντα και ο πρώτος υπέρ του ισογείου όροφος, να ανήκει στον δεύτερο εναγόμενο, παραμένοντας και μετά την ανταλλαγή αυτή αμετάβλητα τα εξ αδιαιρέτου ποσοστό τους επί του οικοπέδου. Στη συνέχεια, εκδόθηκε η με αριθμό 6001/27-9-1978 οικοδομική άδεια, προκειμένου να ανεγερθεί το ισόγειο και ο πρώτος υπέρ του ισογείου όροφος της οικοδομής επί του ακαλύπτου τμήματος του ως άνω οικοπέδου που είχε προβλεφθεί με τη συστατική της (καθέτου) οροφοκτησίας πράξη, χωρίς όμως πρόβλεψη στην εν λόγω άδεια ξεχωριστού κλιμακοστασίου. Και τούτο διότι κατά το χρόνο σύστασης της πράξης καθέτου ιδιοκτησίας (1044/1969 συμβόλαιο) με το συνοδεύον αυτή τοπογραφικό διάγραμμα, που είχε υπογράφει από όλους τους τότε συμβαλλομένους και την πρώτη εναγόμενη, είχε προβλεφθεί εκτός της κοινόχρηστης κυρίας εισόδου και κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο εμφαινόμενο με τα στοιχεία δεζηδ, το οποίο θα εξυπηρετούσε όλες τις αυτοτελείς ιδιοκτησίες της οικοδομής και όχι μόνο αυτής της διώροφης. Προς τούτο εξάλλου και το τμήμα του οικοπέδου όπου είχε ανεγερθεί η διώροφη οικοδομή (ΜΖΗΘΙΛΒΜ), ήταν μεγαλύτερο του άλλου ακάλυπτου και μελλοντικά οικοδομήσιμου τμήματος (ΑΕΖγβαΑ), κατά 20 περίπου τ.μ., αφού το πρώτο περιλάμβανε και το κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο (βλ. το από Ιουλίου 1969 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ______ ________). Παρελήφθη όμως να καταχωρηθεί τούτο στο ως άνω συμβόλαιο της σύστασης με αποτέλεσμα στην περιγραφή της διαιρετής (κάθετη) διώροφης ιδιοκτησίας (ΜΖΗΘΙΛΒΜ) να περιλαμβάνεται και αυτή ως συστατικό της. Παρόλα αυτά όμως, και μετά την ανέγερση των νέων ιδιοκτησιών το έτος 1978, η κλίμακα εξυπηρετούσε και τις ιδιοκτησίες του δεύτερου εναγομένου αλλά και του ενάγοντος για τη μετάβαση αυτού στο δώμα του πρώτου ορόφου, επί του οποίου έχει κατά τα ανωτέρω και δικαίωμα υψούν. Το γεγονός όμως ότι η εν λόγω κλίμακα περιλήφθηκε στη συστατική της οροφοκτησίας πράξη ως συστατικό της διαιρετής κάθετης ιδιοκτησίας αποκλείει το χαρακτηρισμό αυτής ως κοινόχρηστης και των δύο καθέτων ιδιοκτησιών (οικοδομημάτων), παρά το ότι λειτούργησε έτσι προς εξυπηρέτηση των ιδιοκτησιών του ενάγοντος και του δεύτερου εναγομένου, για περισσότερο από 25 έτη, δηλαδή μέχρι το 2005. Ενδεχομένως, συντρεχόντων και των λοιπών προϋποθέσεων του νόμου να υφίσταται δουλεία διόδου υπέρ των ιδιοκτησιών του ενάγοντος και του δευτέρου εναγομένου σε βάρος της ιδιοκτησίας της πρώτης εναγόμενης, που όμως δεν αποτελεί αντικείμενο αυτής της δίκης. Τον Ιανουάριο του έτους 2005 οι εναγόμενοι, αμφισβητώντας τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της ως άνω κυρίας εισόδου, επικαλούμενοι ότι αυτή αποτελεί συστατικό της καθέτου ιδιοκτησίας της πρώτης εναγομένης και ότι κατόπιν προηγούμενης άδειας της τελευταίας διέρχονταν απ’ αυτήν προς εξυπηρέτηση των ιδιοκτησιών τους, απαγόρευσαν τη διέλευση του ενάγοντος από την επίδικη κοινόχρηστη είσοδο, παρεμποδίζοντας αυτόν στην ακώλυτη χρήση τούτης, ως είχε δικαίωμα, κατά τα ανωτέρω’ Μετά ταύτα πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή, να Αναγνωριστεί η ως άνω περιγραφόμενη κύρια είσοδος, ως κοινόχρηστη των δύο καθέτων ιδιοκτησιών και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να ανέχονται τη χρήση αυτής από τον ενάγοντα, επ’ απειλή χρηματικής ποινής κδί προσωπικής κράτησης, για κάθε παραβίαση αυτής της υποχρέωσής τους. Τέλος μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος πρέπει να επιδικαστεί στους εναγόμενους λόγω της εν μέρει ήττας τους (ΚΠολΔ 178).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Αναγνωρίζει ως κοινόχρηστη τη κύρια είσοδο που βρίσκεται στο ισόγειο της οικοδομής που κείται στο Κερατσίνι Αττικής, επί της οδού Αριστοφάνους 55 και προσδιορίζεται με τα στοιχεία αβγΜ στο από Ιουλίου 1969 διάγραμμα του μηχανικού Σωτηρίου Σωτηρίου που συνοδεύει το υπ’ αρ. 1044/1969 συμβόλαιο του Συμβ/φου Αθηνών Θεοδώρου Ρώμνιου.
Υποχρεώνει τους εναγόμενους να ανέχονται τη χρήση του πιο πάνω κοινόχρηστου χώρου από τον ενάγοντα.
Απαγγέλλει εναντίον των εναγομένων χρηματική ποινή ύψους 3.000 ευρώ και προσωπικής κράτησης 4 μηνών για κάθε παραβίαση της ως άνω υποχρέωσής τους.
Καταδικάζει τους εναγόμενους στην πληρωμή μέρους της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος, το ύψος της οποίας ορίζει σε 300 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 21/2/2007
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
