Περίληψη
Σ.Ε.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός Αποφάσεως 5399/2005
3670/2005
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Ιωάννη Δουρουκλάκη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου του Πρωτοδικείου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 2 Ιουνίου 2005 χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΑΠΌΥΝΤΟΣ: ________ ________ του ________ , κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Χρήστου Οικονομάκη.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: ________ χήρας ________ ________ , το γένος ________ ________ , κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου Προκόπιου Τσολόγλου.
Ο αϊτών, ζήτησε να γίνει δεκτή η από 21-4-2005 αίτησή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό 3670/2005 και προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο αιτών επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, ενόψει ότι η καθής του απαγορεύει τη χρήση του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου και τη δυνατότητα ανέγερσης οικοδομής στην ταράτσα της οικοδομής του, ώστε να του παραδόσει τα κλειδιά της πόρτας πρόσβασης στην ταράτσα και να απαγγελθεί κατ’ αυτής προσωπική κράτηση και χρηματική ποινή για κάθε παράβαση της απόφασης. Η αίτηση αρμοδίως φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 57 ΑΚ, 176, 731, 732, 947 Κ,Πολ.Δ. Συνεπώς πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία,
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων ________ ________ και ________ ________ και τα έγγραφα που προσκομίζονται, έχουν πιθανολογηθεί τα ακόλουθα: Δυνάμει του 1044/69 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών Δημητρίου Ρώμνιου, που μεταγράφηκε νόμιμα, ο πατέρας των διαδίκων ________ ________ , ως κύριος ενός οικοπέδου εκτάσεως 192,96 τ.μ. επί της οδού ________ στη θέση «________ » στον Πειραιά συνέστησε υπέρ της καθής και του συζύγου της ________ ________ προίκα επί του 1/2 εξ αδιαιρέτου του οικοπέδου αυτού και της επ’ αυτής διώροφης οικοδομής που ο ίδιος είχε ανεγείρει, όπως κατά τα λοιπά περιγράφεται στο από Ιούλιο 1969 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ________ ________ , που το συνοδεύει. Με το ίδιο συμβόλαιο ο πατέρας των διαδίκων καθόρισε ότι τόσο η ως προίκα δοθείσα διώροφη οικία καθώς και αυτή που επρόκειτο να ανεγείρει στο μέλλον επί του υπολοίπου από 1/2 εξ αδιαιρέτου τμήματος του οικοπέδου, θα αποτελούν αυτοτελείς ανεξάρτητες και διακεκριμένες οριζόντιες ιδιοκτησίες. Παράλληλα ο εμφανιζόμενος στο προαναφερόμενο σχεδιάγραμμα με τα στοιχεία α-β-γ-κ χώρος της κυρίας εισόδου, χαρακτηρίζεται ως ‘κοινόχρηστος’. Τούτο δε για το λόγο ότι ο χώρος αυτός θα εχρησιμοποιείτο από την καθής που είχε την ψιλή κυριότητα της όλης οικοδομής και τους γονείς της , οι οποίοι παρακράτησαν για τον εαυτό τους την επικαρπία του ισογείου ορόφου. Έτσι με τον τρόπο αυτό συστήθηκε κάθετη ιδιοκτησία, η οποία κατέστη έγκυρη και ισχυρή αναδρομικά με βάση το άρθρο 3 του Ν.Δ. 1024/71. Μετά το θάνατο των γονέων της καθής, η τελευταία έγινε αποκλειστικά κυρία συνενωθείσης της ψιλής κυριότητας με την επικαρπία όσον αφορά τον ισόγειο όροφο, επί όλης της διωρόφου οικοδομής. Με το 3857/1975 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιά Βασιλείου Πετράτου, ο πατέρας των διαδίκων δώρισε το εναπομείναν από 1/2 εξ αδιαιρέτου ποσοστό του επί του οικοπέδου, στον αιτούντα και τον εγγονό του ________ ________ του ________ . Οι τελευταίοι με τροποποίηση της αρχικής σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας, απέκτησαν το δικαίωμα ο μεν αϊτών να ανεγείρει, στην μελλοντική επί του δωρηθέντος οικοπέδου οικοδομή, τον ισόγειο και τον δεύτερο και τρίτο πάνω απ’ αυτόν ορόφους, ενώ ο ανηψιός του τον πρώτο όροφο. Σε συνέχεια αυτών ο αϊτών και ο ανηψιός των διαδίκων, ανήγειραν διώροφη οικοδομή διακεκριμένη και ανεξάρτητη της οικοδομής της καθής, χρησιμοποιώντας κατά τα ανωτέρω ο μεν πρώτος τον ισόγειο όροφο ως χώρο στάθμευσης του αυτοκινήτου του ο δε δεύτερος τον πρώτο όροφο ως οικία. Τα δύο οικοδομήματα στα προαναφερόμενα συμβόλαια αναφέρονται ως ανεξάρτητες ιδιοκτησίες. Εντός της ιδιοκτησίας της καθής σε συνέχεια του προαναφερομένου κοινοχρήστου χώρου της εισόδου, υφίσταται προς τα άνω, κλιμακοστάσιο, το οποίο κατά κυριότητα ανήκει στην καθής, έχει δε απόληξη στην ταράτσα της οικοδομής της, τα δε κλειδιά της εισόδου είχε ανέκαθεν η ίδια. Άλλωστε το κλιμακοστάσιο αυτό, όπως εμφαίνεται στο προαναφερόμενο σχεδιάγραμμα με τα στοιχεία γ-δ-ε- ζ-η-γ, αποτελώντας ενιαίο σύνολο με την οικοδομή της καθής από κατασκευής προορίζονταν μόνο για χρήση της δικής της οικοδομής. Του κλιμακοστασίου αυτού κάνει χρήση ο ανηψιός των διαδίκων από λόγους φιλοφροσύνης και αδελφικής ευαισθησίας της καθής και στο όνομά της, για την εξυπηρέτηση και μόνον του διαμερίσματος του στον πρώτο όροφο. Ο αϊτών ουδέποτε έκανε χρήση του κλιμακοστασίου αυτού, ούτε είχε τα κλειδιά της πόρτας στην απόληξή του. Αντίθετα με συναίνεση της καθής χρησιμοποιεί μόνον τον χώρο της κυρίας εισόδου της οικοδομής της για να μεταβεί στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου του. Ενόψει λοιπό αυτών αφού ο αϊτών δεν έχει δικαίωμα χρήσεως επί της κυρίας εισόδου και του κλιμακοστασίου, που προαναφέρθηκαν, πρέπει η υπό κρίση αίτηση να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσία. Η δικαστική δαπάνη της καθής βαρύνει τον αιτούντα (άρθρ. 176 Κ.Πολ.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων Απορρίπτει την αίτηση
Καταδικάζει τον αιτούντα να πληρώσει στην καθής για τη δικαστική της δαπάνη το ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά, στις 5-7-2005, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους, με την παρουσία και του Γραμματέα Θεοφάνη Μπαλαφούτη.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
