Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός Απόφασης 5264/2005
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ
Αποτελούμενο από το Δικαστή Ιωάννη Παπαϊωάννου, Πρωτόδικη, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Σπυριδούλα Τζαβίδη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 13.10.2005, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση:
Της ενάγουσας: _______ συζ. _______ _______ , κατοίκου περιοχής _______ Γιαννιτσών, την οποία εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος της Μαρίνα Τούντα.
Του εναγόμενου: _______ _______ του _______ , κατοίκου Πολιτείας Αττικής, τον οποίο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Ιωάννης Αγγελάκος.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η αγωγή της, που κατατέθηκε με αριθμό 41368/1973/22.3.2004, προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 914 ΑΚ και 79 ν. 5960/1933 «περί επιταγής» – η τελευταία των οποίων έχει θεσπισθεί όχι μόνο για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος, αλλά και του ατομικού συμφέροντος του δικαιούχου της επιταγής [βλ. ΟλΑΠ 18/2004 ΕλΔ 2004/1322] – προκύπτει ότι, για τη θεμελίωση της αγωγής αποζημίωσης από αδικοπραξία με βάση ακάλυπτη επιταγή, ο ενάγων πρέπει να επικαλεστεί ότι ο εναγόμενος εξέδωσε την επιταγή με δόλο ως προς την έλλειψη διαθεσίμων κεφαλαίων κατά το χρόνο έκδοσης και πληρωμής αυτής [βλ. ΑΠ 281/2003 ΕλΔ 2004/442, ΑΠ 838/2002 ΝοΒ 2003/43, βλ. επίσης ΕφΑΘ 7351/2001 στην Τράπεζα Νομικών Γ \ηροφοριών του Δ.Σ.Α. και ΕφΑΘ 7279/2000 ΔΕΕ 2001/1006, οτι αρκεί και ενδεχόμενος δόλος], τον οποίο (δόλο του εναγομένου) και βαρύνεται ο ενάγων να αποδείξει [άρθρ. 335, 338 § 1 ΚΠολΔ, βλ. ΕφΘεσ 2499/1999 Αρμ 2002/59, ΕφΘεσ 1517/1999 Αρμ 2000/44, ΕφΑΘ 6489/1998 ΝοΒ 1999/70, βλ. όμως και διαφορετικά, όσον αφορά το βαθμό υπαιτιότητας και το βάρος απόδειξης αυτής, Μάρκου, Αρμ 2002, σελ. 8], Περαιτέρω, η ευθύνη από αδικοπραξία δεν αποκλείεται όταν η επιταγή είναι μεταχρονολογημένη [βλ. ΑΠ 1262/1993 ΕλΔ 1995/157, ΕφΘεσ 1517/1999 Αρμ 2000/44, ΕφΘεσ 1520/1999 Αρμ 2000/951, ΕφΘεσ 2463/1998 ΔΕΕ 1999/732], ακόμα μάλιστα και αν εμφανίστηκε προς πληρωμή πριν την αναγραφόμενη στο σώμα αυτής ημερομηνία [βλ. ΑΠ 1262/1993 ο.π., ΕφΘεσ 2463/1998 ο.π.].
Με την κρινόμενη αγωγή, ο ενάγων εκθέτει ότι ο εναγόμενος,
ενεργώντας ως νόμιμος εκπρόσωπος της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «_______ », εξέδωσε δύο δίγραμμες μεταχρονολογημένες επιταγές, οι οποίες, όταν εμφανίστηκαν εμπρόθεσμα για πληρωμή από την ενάγουσα, σε διαταγή της οποίας είχαν εκδοθεί, δεν πληρώθηκαν λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων, γεγονός που ήταν σε γνώση του εναγομένου, με αποτέλεσμα η ενάγουσα να υποστεί αντίστοιχη, με τα ποσά των επιταγών, ζημία. Με βάση το ιστορικό αυτό, η ενάγουσα ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει, ως αποζημίωση, το συνολικό ποσό των 36.937,51 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, καθώς επίσης να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς την πιο πάνω καταψηφιστική της διάταξη, να απαγγελθεί προσωπική κράτηση σε βάρος του εναγομένου, διάρκειας ενός έτους, ως μέσο εκτέλεσης της απόφασης και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη. Η αγωγή αρμοδίως εισάγεται για τη συζητηθεί στο Δικαστήριο αυτό κατά την τακτική διαδικασία (άρθρα 14 § 2, 22 ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρ. 79 ν. 5960/1933, 297, 298, 914 ΑΚ, 176 επ., 907, 908 και 1047 ΚΠολΔ. Έχει καταβληθεί το νόμιμο τέλος δικαστικού ενσήμου (βλ. το με αριθμό 4426367 διπλότυπο είσπραξης της Α.Ο.Υ. ΙΘ’ Αθήνας). Πρέπει, επομένως, η αγωγή να εξεταστεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα που πρότεινε η ενάγουσα και εξετάστηκε στο ακροατήριο και όλα τα έγγραφα που η τελευταία επικαλείται και προσκομίζει με τις προτάσεις της – ο εναγόμενος δεν πρότεινε μάρτυρα, ούτε προσκόμισε έγγραφα – αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Ο εναγόμενος, ενεργώντας ως νόμιμος
εκπρόσωπος της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «_______ », εξέδωσε, σε διαταγή της ενάγουσας, δύο δίγραμμες μεταχρονολογημένες επιταγές, με πληρώτρια την _______ , με αριθμούς 676025668 και 676025692, με αναγραφόμενο τόπο έκδοσης το Μαρούσι, ημερομηνίες 3.3.2004 και 26.3.2004 και ποσά (σε ευρώ) 10.000 και 29.228,98 αντίστοιχα. Η ενάγουσα εμφάνισε τις επιταγές αυτές για πληρωμή στις 3.3.2004, αλλά δεν πληρώθηκαν, λόγω έλλειψης διαθεσίμων κεφαλαίων, όπως βεβαιώθηκε αρμοδίως στα σώματα των επιταγών στις ίδιες πιο πάνω ημερομηνίες (βλ. τα επικυρωμένα φωτοαντίγραφα των επιταγών που προσκομίζει η ενάγουσα). Κατά τα λοιπά, δεν αποδείχθηκε το απαραίτητο στοιχείο του δόλου του εναγομένου, δηλαδή ότι αυτός γνώριζε, ή έστω θεωρούσε ενδεχόμενη και την αποδεχόταν, την έλλειψη διαθεσίμων κεφαλαίων στο λογαριασμό της εταιρείας «_______ », για την οποία, ως νόμιμος εκπρόσωπος, εξέδωσε τις επιταγές. Ο μάρτυρας του ενάγοντος δήλωσε άγνοια για το δόλο του εναγομένου [βλ. τα πρακτικά της δίκης: «….Ο _______ δεν ξέρω αν ήξερε αν θα υπάρχουν τα κεφάλαια ή όχι….Δεν ξέρω αν είγε δόλο ο _______ ή όχι»], ο οποίος (δόλος) δεν προκύπτει ούτε από άλλο αποδεικτικό μέσο, ούτε φυσικά είναι δεδομένος από μόνο το γεγονός ότι ο εναγόμενος εξέδωσε, με την πιο πάνω ιδιότητά του, τις επιταγές. Πρέπει, επομένως, μετά από τα παραπάνω, η κρινόμενη αγωγή να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα θα συμψηφιστούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, επειδή η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρ. 179 ΚΠολΔ, όπως αντικ. με άρθρ. 2 § 2 ν.2915/2001).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την αγωγή.
Συμψηφίζει στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 20 ΔΕΚ 2005.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
