Περίληψη
ΒΜ
ΓΑΚ 1867/20
Αριθμός 119/2013
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
(Διάδικασία Τακτική)
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Άννα Ρήγα-Κορνιαχτού και το Γραμματέα Ευθύμιο Τούμπα.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 28-1-2013, για να δικάσει την από 4-4-2011 και με αριθμό καταθέσεως 284/2011 αγωγή, μεταξύ.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ. _______ _______ του _______ , κατοίκου Κερατσινίου, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Φυλλαδάκη Ελευθέριο.
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ. _______ _______ , κατοίκου Τουρκίας, που δεν παραστάθηκε.
Της αγωγής αυτής ορίστηκε δικάσιμος με την από 7-4-2011 πράξη του Γραμματέα, αυτή που αναφέρεται στην αρχή.
Αφού εκφωνήθηκε η υπόθεση από τη σειρά του πινακίου, το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του όσα γράφτηκαν στα Πρακτικά.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 134 παρ. 1 και 3 ΚΠολΔ, αν το πρόσωπο, στο οποίο γίνεται η επίδοση διαμένει ή έχει την έδρα του στο εξωτερικό, η επίδοση γίνεται στον ’ εισαγγελέα του Δικαστηρίου, στο οποίο εκκρεμεί ή πρόκειται να εισαχθεί η δίκη, αυτός δε όταν παραλάβεί το έγγραφό, οφείλει να το αποσ.τείλει, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση στον*: Υπουργό των Εξωτερικών, ο οποίος έχει την υποχρέωση να ίο διαβιβάσει σ εκείνον προς τον οποίο γίνεται η επίδοση. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 136 παρ. 1 ΚΠολΔ η επίδοση, που γίνεται κατά την ανωτέρω διάταξη του 134 θεωρείται ότι συντελέστηκε μόλις παραδοθεί το έγγραφο στον αρμόδιο Εισαγγελέα, ανεξάρτητα από το χρόνο της αποστολής και παραλαβής από το πρόσωπο για το οποίο καθιερώνεται νόμιμη πλασματική κλήτευση του διαδίκου, με πραγματική επίδοση, στον εισαγγελέα, όταν εκείνος προς τον οποίο γίνεται η επίδοση έχει γνωστή διεύθυνση στο εξωτερικό, εξακολουθούν να ισχύουν και μετά την κύρωσή της από 15 Νοεμβρίου 1965 Διεθνούς Σύμβασης, της Χάγης με το ν. 1334/1983. Η διεθνής αυτή σύμβαση δεν καταργεί τις περί επιδόσεως διατάξεις του εσωτερικού δικαίου των χωρών, που την υπέγραψαν, αλλά αποκλείει να θεωρηθεί η πλασματική επίδοση ως ολοκληρωθείσα με την απλή παράδοση του επιδοτέου εισαγωγικού της δίκης ή άλλου ισοδύναμου δικογράφου στον εισαγγελέα όπως ορίζει το άρθρο 136 παρ. 1 ΚΠολΔ, δηλαδή ανεξάρτητα από το αν παραλήφθηκε από το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται,s κατά τον χριζόμενο στο άρθρο 15 της συμβάσεως τρόπο. Και τούτο για να διασφαλίζεται η περιέλευση του εγγράφου στον παραλήπτη του και, να αποφεύγονται έτσι ο πλασματικές επιδόσεις και η ερήμην του διαδίκου διεξαγωγή της δίκης. Ειδικότερα κατά τις διατάξεις του άρθρου 15 της πιο, πάνω Διεθνούς σύμβασης, την οποία έχει επικυρώσει και η Τουρκία ( βλ. Β. Βαθρακοκοίλη άρθρο 134 ΚΠολΔ σελ- 826, ΕλλΔνη 29,1029 ), σχετική επίδοση και κοινοποίηση στο εξωτερικό δικαστικών και εξωδίκων πράξεων, που αφορούν αστικές και εμπορικές υποθέσεις, η οποία, σύμφωνα με την β/17-8-1983 ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών, τέθηκε σε ισχύ^ως προς την Ελλάδα, από 18-9-1983, η απόδειξη της επιδόσεως των διαβιβαζομένων, για σκοπό-επίδοσης ή κοινοποίησης, στο εξωτερικό εγγράφων, πρέπει να προκύπτει είτε από το χρονολογημένο και δεόντως επικυρωμένο αποδεικτικό παραλαβής, από αυτόν προς τον οποίο απευθύνεται, είτε με πιστοποιητικό της αρχής του κράτους προς το οποίο η αίτηση, που να εμφαίνει το γεγονός, τον τόπο και τη χρονολογία της επίδοσης, έτσι, που να βεβαιώνεται, όπως ήδη προαναφέρθηκε, ότι αυτός προς τον οποίο η επίδοση ή η κοινοποίηση έλαβε γνώση του προς επίδοση εγγράφου ( ΑΠ 34/2009, ΑΠ 1342/2007 ).
Στην κρινόμενη αγωγή ισχυρίζεται ο ενάγων ότι διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον εναγόμενο από το έτος 2004, στα πλαίσια της οποίας δάνεισε . σ’ αυτόν από 9-10-05 έως 23-2-2006 το συνολικό ποσό των 6.328 ευρώ, που έπρεπε να του επιστρέφει στις 19-12-2006. Ότι ο εναγόμενος, παρά τις οχλήσεις του , δεν του επέστρεψε το πιο πάνω ποσό, το οποίο ζητάει να υποχρεωθεί να του καταβάλλει με απόφαση, που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή.
Ο εναγόμενος δεν παραστάθηκε κατά τη συζήτηση της υπόθεσης και από την έρευνα του φακέλλου της δικογραφίας προκύπτει ότι δεν προσκομίστηκε στο Δικαστήριο επίσημη μεταφρασμένη στην ελληνική γλώσσα απόδειξη επίδοσης των διαβιβαζόμενων στο εξωτερικό εγγράφων, από την οποία να προκύπτει η πραγματική επίδοση της αγωγής στον εναγόμενο κάτοικο Τουρκίας. Επομένως το δικαστήριο δεν μπορεί να εξετάσει αν τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία επίδοσης των απαιτούμενων εγγράφων στον εναγόμενο στο “Εξωτερικό ( βλ. ΜΠρΡ 579/2010’). Συνεπώς, πρέπει να διατάχθεί η επανάληψη της συζήτησης, προκειμένου να προσκομιστούν τα ανωτέρω αναφερόμενα έγγραφα μεταφρασμένα στην ελληνική γλώσσα, ώστε το Δικαστήριο να μπορέσει να εξακριβώσει την κλήτευση του εναγομένου.
Για τους λόγους αυτούς
Αναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης.
Διατάσσει την επανάληψη της συζήτησης -στο ακροατήριο-, προκειμένου να προσκομισθεί από τον ενάγοντα επίσημη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα των εγγράφων, που πιστοποιούν τη νόμιμη και εμπρόθεσμη επίδοση της αγωγής στον εναγόμενο κάτοικο Τουρκίας.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά στις 44-2013 σε δημόσια, έκτακτη και στο ακροατήριο συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου του ενάγοντος.
Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ