Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ε.Κ.
Αριθμός 1206/2008
8934/2006
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τακτική Διαδικασία)
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Χριστίνα Φώτση-Γεωργαλή, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ευγενία Τσιώρα, Πρωτόδικη, Λάζαρο Βαλσαμή, Πρωτοδίκη- Εισηγητή και από την Γραμματέα Ευρυδίκη Καββαδία.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Οκτωβρίου 2007, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ ; _______ συζ._______ _______ , το γένος _______ _______ , κατοίκου Κορυδαλλού, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ιωάννα Μαρώση.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ : 1 ._______ _______ του _______ και της Αλεξάνδρας, κατοίκου Κορυδαλλού, ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο του Αικατερίνη Μερσίνη και 2._______ _______ του _______ και της _______ , ως ειδική επίτροπος του αβάπτιστου άρρενος τέκνου της _______ συζ._______ _______ , η οποία δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
. Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 16-102006 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε με αριθμό 8934/1- 11-2006 και προσδιορίστηκε για την δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις γραπτές προτάσεις τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1467 ΑΚ η ιδιότητα του τέκνου, ως προς το οποίο συντρέχει ένα από τα τεκμήρια των άρθρων 1465 και 1466 ΑΚ ως τέκνου γεννημένου σε γάμο, μπορεί να προσβληθεί δικαστικά, αν αποδειχθεί ότι η μητέρα δεν συνέλαβε πράγματι από τον σύζυγο της ή ότι κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης ήταν φανερά αδύνατο να συλλάβει από αυτόν ιδίως εξαιτίας ανικανότητας ή αποδημίας του ή επειδή δεν είχαν σχέσεις. Την ιδιότητα του τέκνου ως γεννημένου σε γάμο μπορεί να προσβάλει κατ’ άρθρο 1469ΑΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 19 παρ. 1 του ν. 2521/1997 (“Ειδικό μισθολόγιο δικαστικών λειτουργών, μισθολόγια κύριου προσωπικού Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και ιατροδικαστών και άλλες διατάξεις”), ο σύζυγος της μητέρας, ο πατέρας ή η μητέρα του συζύγου, αν αυτός πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα της προσβολής, το τέκνο, η μητέρα του τέκνου και τέλος ο εραστής της μητέρας που, ενόσω αυτή βρισκόταν σε διάσταση με το σύζυγο της, είχε μόνιμη σχέση μαζί της με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης. Το δικαίωμα του καθενός από αυτούς για την προσβολή της πατρότητας είναι αυτοτελές και ανεξάρτητο και ως ηθικής φύσεως προσωποπαγές. Εξάλλου κατά τη διάταξη του άρθρου 1470 ΑΚ (όπως ισχύει μετά τον ν. 2521/1997) η προσβολή της πατρότητας εκ μέρους της μητέρας αποκλείεται όταν περάσει ένα έτος από τον τοκετό ή, εφόσον υπάρχει σοβαρός λόγος για τη μη προσβολή κατά τη διάρκεια του γάμου, έξι μήνες αφότου λύθηκε ή ακυρώθηκε ο γάμος με τον σύζυγο της, εκ μέρους δε του εραστή της μητέρας αποκλείεται, όταν περάσουν δύο έτη από τον τοκετό. Κατά το άρθρο 619 ΚΠολΔ η αγωγή για την προσβολή της πατρότητας τέκνου γεννημένου σε γάμο απευθύνεται, αν ασκείται από τη μητέρα, κατά του τέκνου ή του ειδικού επίτροπου του (η του προσωρινού ειδικού επιτρόπου διορισθέντος κατ’ άρθρο 796 και 682 επ. ΚΠολΔ) και κατά του συζύγου-τεκμαιρόμενου πατέρα. Ο νομοθέτης του ν. 2521/1997, που προσέθεσε και τον εραστή στους ενάγοντες στη σχετική δίκη, παρέλειψε να κάνει την αντίστοιχη προσθήκη για την παθητική νομιμοποίηση στο άρθρο 619 παρ. 1 ΚΠολΔ ερμηνευτικά όμως συνάγεται ότι, όταν ενάγων είναι ο εραστής, εναγόμενοι θα πρέπει να είναι οι δύο σύζυγοι και το τέκνο (βλ. Έφη Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οικογενειακό Δίκαιο, τόμος II, έκδ. 1998, σελ. 22). Σε κάθε περίπτωση η παθητική αυτή ομοδικία είναι αναγκαστική για τον λόγο ότι οι ομόδικοι μπορούν να εναχθούν μόνον από κοινού (άρθρο 76 παρ. 1 του ΚΠολΔ, ΕφΑΘ 2206/1993 ΑρχΝ 46.554, ΕφΑΘ 3291/1991 ΑρχΝ 43.264) άρα, όταν δεν ανάγονται όλα τα πρόσωπα, που αναφέρονται ως εναγόμενοι για τη συγκεκριμένη περίπτωση στο άρθρο 619 παρ. 1, η αγωγή πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης παθητικής νομιμοποίησης. Η απόφαση, που δέχεται ή απορρίπτει την αγωγή προσβολής της πατρότητας είναι διαπλαστική και κατά τη ρητή επιταγή της διάταξης του άρθρου 1472 ΑΚ τα αποτελέσματα της επέρχονται από τη στιγμή, που αυτή γίνει αμετάκλητη. Μόνο μετά την αμετάκλητη αποδοχή της αγωγής προσβολής της πατρότητας το τέκνο χάνει αναδρομικά την ιδιότητα γεννημένου σε γάμο και επομένως “μετατάσσεται” στην κατηγορία των γεννημένων χωρίς γάμο παιδιών.
Από την υπ’ αριθμ. 7685β/17-8-2007 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς Ιωάννη Ν. Χονδροκούκη, που επικαλείται και προσκομίζει η ενάγουσα προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αγωγής με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην δεύτερη εναγόμενη. Η τελευταία όμως δεν εμφανίστηκε στη δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από το πινάκιο και συνεπώς πρέπει να δικαστεί ερήμην. Το Δικαστήριο ωστόσο θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης, σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 614 συνδ. 603 ΚΠολΔ).
Με την υπό κρίση αγωγή η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι το ανήλικο εισέτι αβάπτιστο άρρεν τέκνο της, που γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16-4-2005 κατά την διάρκεια του γάμου της με τον πρώτο εναγόμενο και το οποίο (τέκνο της) εκπροσωπείται στην παρούσα δίκη από την δεύτερη εναγόμενη ως ειδική επίτροπο αυτού, που διορίστηκε με την υπ’ αριθμ. 3414/2006 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας), δεν είναι γνήσιο τέκνο του. Με βάση αυτό το ιστορικό ζητεί να κηρυχθεί μη γνήσιο τέκνο του ως άνω εναγόμενου το παραπάνω ανήλικο, για το λόγο ότι η τελευταία (ενάγουσα) δεν συνέλαβε πράγματι από αυτόν (εναγόμενο) αλλά από άλλον άνδρα, τον οποίο κατονομάζει, ενώ άλλωστε κατά το κρίσιμο υπό τα εκτιθέμενα περιστατικά αγωγή αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου (άρθρα 18 παρ. 1 και 22 ΚΠολΔ) κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614 – 622 ΚΠολΔ, που αναφέρονται στις διαφορές, που αναφύονται στις σχέσεις των γονέων με τα τέκνα τους, απευθύνεται κατά του πατέρα του τέκνου και του ειδικού επιτρόπου αυτού (άρθρο 619 παρ. 1γ ΚΠολΔ) και είναι νόμιμη ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1465 επ. και ειδικότερα στις διατάξεις των άρθρων 1466, 1467, 1468, 1469 αριθμ. 1, 1470 αριθμ. 4, 1472 και 1475 ΑΚ. Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσία. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος της ενάγουσας, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, την ομολογία του (πρώτου) εναγόμενου, η οποία εν προκειμένω εκτιμάται ελευθέρως από το Δικαστήριο σε συνδυασμό με τις λοιπές αποδείξεις (άρθρα 614 παρ. 1α συνδ. 600 ΚΠολΔ) και όλα τα έγγραφα, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε για άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα τέλεσε στις 25-10-1997 στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, που βρίσκεται στον Κορυδαλλό Πειραιώς νόμιμο θρησκευτικό γάμο κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον (πρώτο) εναγόμενο (βλ. την υπ’ αριθμ. πρωτ. 279/127Β/1997 ληξιαρχική πράξη γάμου του οικείου Ληξιαρχείου), κατά την διάρκεια του οποίου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 16-4-2005 ένα άρρεν τέκνο (βλ. αντίστοιχα το υπ’ αριθμ. 2069/2005 απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης γέννησης του Δήμου Αμαρουσίου). Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι οι ανωτέρω σύζυγοι βρίσκονται σε μόνιμη και διαρκή διάσταση από τον μήνα Μάρτιο του έτους 2003, ενώ ο γάμος τους λύθηκε συναινετικά με την υπ’ αριθμ. 240/2006 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας). Ωστόσο η ενάγουσα στις 16-4-2005 γέννησε στην Αθήνα το παραπάνω άρρεν τέκνο, που εκπροσωπείται στην παρούσα δίκη από την (δεύτερη) εναγόμενη ως προσωρινή ειδική επίτροπο αυτού, η οποία διορίστηκε με την υπ’ αριθμ. 5664/2007 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τμήμα Εκούσιας Δικαιοδοσίας). Το τέκνο αυτό της ενάγουσας τεκμαίρεται σύμφωνα με το άρθρο 1465 παρ.1 ΑΚ ότι έχει πατέρα τον εναγόμενο, αφού γεννήθηκε κατά την διάρκεια του μεταξύ τους γάμου. Κρίσιμο χρονικό διάστημα της σύλληψής του εν προκειμένω είναι το διάστημα από την 300η έως και την 180η ημέρα πριν από τον τοκετό και δη το διάστημα μεταξύ 1-7-2004 έως 31-7-2005. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα όμως η ενάγουσα και ο εναγόμενος δεν είχαν καμία μεταξύ τους σαρκική επαφή, αφού, όπως προαναφέρθηκε, η έγγαμη συμβίωσή τους είχε ήδη διακοπεί από τον μήνα Μάρτιο του έτους 2003. Επιπρόσθετα η ενάγουσα το έτος 2004 (και εντεύθεν) σύναψε εξωσυζυγικές σχέσεις με τον Φωτεινό Δημήτριο του Ανδρέα και της Κασσιανής, με τον οποίο και απέκτησε το παραπάνω τέκνο. Τα γεγονότα αυτά επιβεβαιώνει τόσο ο μάρτυρας της ενάγουσας, που εξετάστηκε στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, όσο και ο εναγόμενος (τεκμαιρόμενος πατέρας), ο οποίος συνομολογεί τα πραγματικά περιστατικά της αγωγής τόσο ενώπιον του ακροατηρίου όσο και με τις προτάσεις του, ομολογία που, όπως προαναφέρθηκε, εκτιμάται ελεύθερα από το Δικαστήριο και συγχρόνως κρίνεται ειλικρινής. Κατά συνέπεια αποδείχτηκε ότι ο (πρώτος) εναγόμενος δεν είναι πατέρας του ανήλικου εισέτι αβάπτιστου άρρενος τέκνου της πρώτης εναγόμενης και συνεπώς η αγωγή πρέπει, σύμφωνα με τη μείζονα της παρούσας, να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη. Τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας πρέπει να επιβληθούν εις βάρος των εναγόμενων, αφενός μεν κατά του πρώτου λόγω της ήττας του (άρθρο 176 ΚΠολΔ) αφετέρου δε εις βάρος της δεύτερης, που δικάστηκε ερήμην και ηττήθηκε στη δίκη (άρθρα 176 συνδ. 184 ΚΠολΔ). Τέλος πρέπει να οριστεί και το παράβολο για την περίπτωση, που η (δεύτερη) εναγόμενη ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας (άρθρα 509 συνδ. 591, 614 επ ΚΠολΔ), όπως αναλυτικότερα εκτίθεται στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της δεύτερης εναγόμενης και αντιμωλία του πρώτου.
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των 180 ευρώ.
Δέχεται την αγωγή.
Κηρύσσει μη γνήσιο τέκνο του πρώτου εναγόμενου _______ _______ του _______ και της _______ το ανήλικο εισέτι αβάπτιστο άρρεν τέκνο της ενάγουσας _______ συζ. _______ _______ , το γένος _______ και _______ _______ , που γεννήθηκε στις 16-4-2005 στην Αθήνα.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας εις βάρος των εναγόμενων, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των 400 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 29 Φεβρουάριου 2008, δημοσιεύθηκε δε σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των παρισταμένων διαδίκων στις 5 Μαρτίου 2008.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
