Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΑΦΟΡΩΝ 681 βΚΠοΛΔ
Αριθμός Αποφάσεως 3899 /2013
Αριθμός εκθέσεως καταθέσεως αγωγής 10073/2011 Εξαίρεση 690
Αριθμός εκθέσεως καταθέσεως κλήσης 4518/2012 Εξαίρεση 308
Αριθμός εκθέσεως καταθέσεως ανταγωγής 34/2013
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(ειδική διαδικασία διατροφών)
Αποτελούμενο από την Δικαστή Αφροδίτη Κούτσουλα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Λιευθύνσεως του Πρωτοδικείου Πειραιώς και από την Γραμματέα Παναγιώτα Σύρρου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 3-04-2013 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ.
Της καλούσας – ενάγουσας – αντεναγομένης : ________ ________ συζ. ________ ________ , κατοίκου Περάματος, ως ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης αβάπτιστης κόρης που γεννήθηκε στις 24.4.2009, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Παναγιώτη Στελιάκη.
Του καθ’ ού η κλήση – εναγομένου – αντενάγοντος: ________ ________ του ________ , κατοίκου Κερατσινιου, ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Χρήστου Οικονομάκη.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 1-11-2011 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 10073/2011 εξαίρεση 690 αγωγή της, η οποία προσδιορίστηκε αρχικά για την δικάσιμο της 8.2.2012 και γράφτηκε στο πινάκιο και κατόπιν αναβολής για τη δικάσιμο της 9.5.2012 κατά την οποία ματαιώθηκε η συζήτηση αυτής λόγω των βουλευτικών εκλογών. Ήδη η υπόθεση φέρεται προς νέα συζήτηση με την από 18.5.2012 κλήση της ενάγουσας, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του δικαστηρίου τούτου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 4518/24,5.2012 Εξαίρεση 308, η οποία προσδιορίστηκε για την δικάσιμο της 10-10- 2012 και κατόπιν αναβολής για την στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. 32.
Του αντενάγοντος : ________ ________ του ________ και της ________ , κατοίκου Κερατσινίου,. ο οποίος παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Χρήστου Οικονομάκη.
Της αντεναγομένης: ________ ________ συζ. ________ ________ , κατοίκου Περάματος, ατομικά και ως ασκούσας την επιμέλεια της ανήλικης αβάπτιστης κόρης που γεννήθηκε στις 24.4.2009, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου Παναγιώτη Στελιάκη
Ο αντενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 3-1-2013 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως 34/2013 ανταγωγή του, η οποία προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. 27.
Κατά τη συζήτηση των δύο, ως άνω, αγωγών, οι οποίες συνεκφωνήθηκαν λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρονται προς συζήτηση στην ίδια πιο πάνω αναφερόμενη δικάσιμο, η από 1.11.2011 (αρ.κατ. 10073/15.11.2011) αγωγή ονοματοδοσίας τέκνου με αίτημα την άρση της περί του δοθέντος ονόματος διαφωνίας και η από 3.1.2013 ( αρ.κατ.34/2013) ανταγωγή ονοματοδοσίας, οι οποίες πρέπει να συνεκδικασθούν λόγω της μεταξύ τους πρόδηλης σχέσης και συνάφειας, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 246 του ΚΠολΔ, αφού υπάγονται στην ίδια διαδικασία, διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επιτυγχάνεται οικονομία στα έξοδα αυτής. Κατά συνέπεια πρέπει να διαταχθεί η ένωση και συνεκδίκαση αυτών (άρθρα 246, 591,681 Β ΚΠολΔ).
Κατά το άρθρο 1510 παρ.1 ΑΚ, η μέριμνα για το ανήλικο τέκνο είναι καθήκον και δικαίωμα των γονέων (γονική μέριμνα), οι οποίοι την ασκούν από κοινού. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη, που αφορούν το πρόσωπο ή την περιουσία του. Κατά τα άρθρα 1511 παρ.1 και 1512 του ίδιου Κώδικα, αν οι γονείς διαφωνούν κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας και το συμφέρον του τέκνου επιβάλλει να ληφθεί απόφαση, αποφασίζει το δικαστήριο, η απόφαση του οποίου πρέπει να αποβλέπει στο συμφέρον του τέκνου. Το συμφέρον αυτό, εφόσον δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός από το νόμο, λαμβάνεται υπόψη υπό ευρεία έννοια και για τη διαπίστωση της συνδρομής του εξετάζονται όλα τα επωφελή και πρόσφορα για το ανήλικο στοιχεία και περιστάσεις. Εξάλλου, κατά το άρθρο 1518 παρ.1 ΑΚ η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του. Ωσαύτως με το άρθρο 15 του Ν.1438/1984, που αντικατέστησε το άρθρο 25 του Ν.344/1976 «περί ληξιαρχικών πράξεων» ορίζονται τα εξής: «Το όνομα του νεογνού καταχωρίζεται στη ληξιαρχική πράξη της γέννησης ύστερα από δήλωση των γονέων του που ασκούν τη γονική μέριμνα ή του ενός από αυτούς εφόσον έχει έγγραφη εξουσιοδότηση του άλλου, θεωρημένη για το γνήσιο της υπογραφής από δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή. Αν ο ένας από τους γονείς δεν υπάρχει ή δεν έχει τη γονική μέριμνα, η δήλωση του ονόματος γίνεται από τον άλλο γονέα. Αν και οι δύο γονείς δεν υπάρχουν ή δεν έχουν γονική μέριμνα, το όνομα καταχωρίζεται με δήλωση αυτού που έχει την επιτροπεία του προσώπου του τέκνου. Η γενόμενη σύμφωνα με τα ανωτέρω δήλωση ονοματοδοσίας δεν ανακαλείται». Από τις ανωτέρω διατάξεις, σε συνδυασμό και προς το ότι η ονοματοδοσία ανηλίκου τέκνου δεν είναι συστατικό στοιχείο του μυστηρίου του βαπτίσματος που τελείται άπαξ (Ολομ,ΑΠ 240/1975, 99/1985) όπως και η συναρτημένη με αυτήν επιλογή του προσώπου του αναδόχου του τέκνου, προκύπτει ότι το δικαίωμα ονοματοδοσίας αποτελεί περιεχόμενο του ευρύτερου λειτουργικού δικαιώματος της γονικής μέριμνας, είναι όμως ανεξάρτητο από το επιμέρους δικαίωμα της επιμέλειας, που αποτελεί επίσης περιεχόμενο της γονικής μέριμνας. Συνεπώς και αν ακόμα η επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου έχει ανατεθεί με δικαστική απόφαση στον ένα γονέα, είναι απαραίτητο, εφόσον η γονική μέριμνα ανήκει και στους δύο γονείς, να αποφασίσουν αυτοί από κοινού για το όνομα που πρέπει να δοθεί στο τέκνο, σε περίπτωση δε διαφωνίας αυτών, αποφασίζει το δικαστήριο, με γνώμονα πρωτίστως το συμφέρον του τέκνου (σχετ. ΟλΑΠ 240/1975, ΑΠ 417/2005 ΕλλΔνη 2005 1068, ΑΠ 1700/2001, ΑΠ 631/2002, ΑΠ 947/1996, ΑΠ 947/1996 ΕλλΔνη 38.1053, ΑΠ 1148/1995 ΕλλΔνη 38.1052, ΑΠ 1197/1993 ΕλλΔνη 35.1266, ΑΠ 716/1993 ΕλλΔνη 35.1265, ΕΑ 558/1995 ΕλλΔνη, ΑΠ 417/2005 ΕλλΔνη 2005 1068, ΑΠ 1700/2001, ΑΠ 631/2002, ΑΠ 947/1996, ΑΠ 716/1993-ΑΠ 1321/1992). Κατά συνέπεια, φορείς του δικαιώματος ονοματοδοσίας είναι και οι δύο γονείς που έχουν τη γονική μέριμνα, ανεξάρτητα από το αν την ασκούν. Αυτοί ακριβώς, είναι εκείνοι, οι οποίοι ασκούν το δικαίωμα της ονοματοδοσίας από κοινού και σε περίπτωση κατά την οποία οι γονείς διαφωνούν, πρέπει, να προκληθεί απόφαση του αρμοδίου δικαστηρίου σχετικά με το όνομα που πρέπει να δοθεί στο τέκνο τους Η ανωτέρω προσφυγή στο δικαστήριο μπορεί να γίνει από τον ένα ή τον άλλον γονέα ή και τους δύο μαζί. ( βλ. Γεωργιάδη -Σταθόπουλο: Αστικός Κώδικας τόμ VIII 1993 στα άρθρα 1505-1541 αριθ. 146 σελ 40 επομ„ Παπαδημητρίου; Συμπλήρωμα οικογενειακού Δικαίου 1998 σελ.275, ΑΠ 716/1993 Δνη 35.1265, ΕΑ 8688/1990 Δνη 33.153, ΕφΑΘ 4287.05 ΕλλΔνη 2006 204). Στην περίπτωση αυτή το δικαστήριο δεν δεσμεύεται από τα αιτήματα ή τη γνώμη των γονέων και ούτε από το γεγονός ότι το ανήλικο είναι ήδη βαπτισμένο, γιατί η ονοματοδοσία δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο του μυστηρίου του βαπτίσματος, ώστε να απαγορεύεται η μεταβολή του. Το δικαστήριο αναζητεί την περισσότερο ανταποκρινόμενη στο συμφέρον του τέκνου λύση και μπορεί, συγχρόνως δε έχει και καθήκον, εφόσον αυτό επιβάλλεται από το συμφέρον του τέκνου, να μην αποδεχθεί κανένα από τα αντιθέτως προτεινόμενα από τους διάδικους γονείς ονόματα και να επιλέξει άλλο όνομα μη προτεινόμενο από κανένα από τους γονείς ή και συνδυασμό ονομάτων από τα αντιθέτως προτεινόμενα από τους γονείς ή και από μη προτεινόμενα απ αυτούς (ΑΠ 947/1996 ΕλλΔνη 38.1052, ΑΠ 825/1995 ΝοΒ 45.973, ΕφΑΘ 558/1995 ΕλλΔνη37.353). Ειδικότερα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου, αποτελεί αόριστη νομική έννοια, που εξειδικεύεται ανάλογα με τις συνθήκες κάθε περίπτωσης. Για να κριθεί τι αποτελεί συμφέρον του ανηλίκου στη συγκεκριμένη περίπτωση θα εκτιμηθούν τα περιστατικά που διαπιστώθηκαν, βάσει αξιολογικών κριτηρίων, που αντλεί το δικαστήριο από τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας, λαμβάνοντας υπόψη, σχετικά με το πρόσωπο του ανηλίκου και τα πορίσματα της εξελικτικής ψυχολογίας και της παιδοψυχιατρικής (ΑΠ 417/05 ο.π., ΕφΑΘ 3486/2006 ΕλλΔνη 2006 \ 1451).Εξάλλου από τπ διάταξη του άρθρου 681Β § 1 εδ. β προκύπτει ότι με την ειδική διαδικασία των άρθρων 666 § 1, 670, 671 § 1 έως 3 και 672-676 ΚΠολΔ, δικάζονται και οι διαφορές που αφορούν την άσκηση της γονικής μέριμνας αναφορικά με το τέκνο κατά τη διάρκεια του γάμου και σε περίπτωση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου καθώς και της διαφωνίας των γονέων κατά την κοινή άσκηση από αυτούς της γονικής μέριμνας. Επομένως, με βάση τις διατάξεις αυτές, η αγωγή ονοματοδοσίας τέκνου με αίτημα την άρση της περί του δοθέντος ονόματος διαφωνίας δικάζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο κατά την προαναφερόμενη διαδικασία του άρθρου 681Β ΚΠολΔ (ΑΠ 240/75 ΝοΒ 23.665, ΕφΑΘ 558/95 ΕλλΔνη 37.353, ΕφΑΘ 4971/93, ΝοΒ.42.75).
Με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα ζητεί να αρθεί η διαφωνία μεταξύ αυτής και του εναγομένου εν διαστάσει συζύγου της ως προς την πράξη της ονοματοδοσίας του ανηλίκου θήλυ αβάπτιστου τέκνου τους που γεννήθηκε στις 24-4-2009 και να προσδιοριστεί το κύριο όνομα αυτού « ________ » στο οποίο είχε αρχικά και πριν τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσής τους συμφωνήσει και ο εναγόμενος, δεδομένου ότι το πρώτο τους παιδί, ο ________ έχει πάρει το όνομά του πατέρα του εναγομένου και με τον τρόπο αυτό δύναται να τιμηθούν οι ανιόντες τόσο της πατρικής όσο και της μητρικής γραμμής. Τέλος ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη.
Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα η αγωγή αυτή αρμοδίως και παραδεκτώς (άρθρα 17 παρ. 1 και 22 ΚΠολΔ) φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 681Β και 666 επ. ΚΠολΔ. Είναι ορισμένη και νόμιμη, στηρίζεται στα άρθρα 1510, 1511, 1512 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση, η οποία ως διαπλαστική δεν κηρύσσεται προσωρινά εκτελεστή. Σημειώνεται ότι η υπό κρίση αγωγή και κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου δεν είναι ενεργητικά ανομιμοποίητη, για το λόγο ότι στην επικεφαλίδα της αναγράφεται μόνο η ιδιότητα της ενάγουσας ως νόμιμης αντιπροσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων (άρθρα 64 παρ. 1 και 118 αριθ. 3 Κ.Πολ.Δ), αφού από το όλο περιεχόμενο και το αίτημα της αγωγής αυτής προκύπτει χωρίς αμφιβολία ότι η ενάγουσα ασκεί την αγωγή ονοματοδοσίας ατομικώς και όχι ως εκπρόσωπος του ανηλίκου τέκνου (πρβλ. Α.Π 419/ 1987 ΝοΒ 36. 911, ΕΑ 2847/1993 ΕλλΔνη 35. 471, ΕΑ 11675/1986 ΕλλΔνη 28. 1336, ΕΑ 3372 /1984 Δ. 15. 561), καθόσον φορέας του σχετικού δικαιώματος είναι η ίδια, ήτοι ανεξάρτητα από το αν της έχει ‘ν\ ανατεθεί ή όχι η άσκηση της επιμέλειας με δικαστική απόφαση καθώς όπως προαναφέρεται στη ως άνω νομική σκέψη το δικαίωμα ονοματοδοσίας αποτελεί περιεχόμενο του ευρύτερου λειτουργικού δικαιώματος της γονικής μέριμνας και είναι ανεξάρτητο από το επιμέρους δικαίωμα της επιμέλειας. Πρέπει, επομένως, η υπό κρίση αγωγή κατά το μέρος που κρϊθηκε νόμιμη, να εξετασθεί περαιτέρω στην ουσία της.
Στην προκειμένη περίπτωση ο εναγόμενος με χωριστό δικόγραφο άσκησε την από 3-1-2013 ανταγωγή του με την οποία αιτείται να αρθεί η διαφωνία μεταξύ αυτού και της εναγομένης εν διαστάσει συζύγου του ως προς την πράξη της ονοματοδοσίας του ανηλίκου θήλυ αβάπτιστου τέκνου τους που γεννήθηκε στις 24-4-2009 και να προσδιοριστεί το όνομα αυτού σε « ________ » εκ των οποίων το όνομα ________ προέρχεται από όνομα του αποβιώσαντος παππού του εκ της μητρικής γραμμής, ________ ________ με τον οποίο είχε ιδιαίτερη συναισθηματική σχέση και έχει ηθική υποχρέωση προς αυτόν, το δε υποκοριστικό « ________ » με το οποίο ήδη προσφωνείται η ανήλικη, αποτελεί συνδυασμό των ως άνω δύο ονομάτων. Ζητεί επίσης να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικασθεί η εναγομένη στη δικαστική του δαπάνη.
Μ’ αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η υπό κρίση ανταγωγή, αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 17 παρ. 1, 34 ΚΠολΔ), κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 681Β’, 666 παρ. 1, 667, 670, 671 παρ, 1-3, 672-676 του ΚΠολΔ, εφαρμοζομένων στην περίπτωση β’ του άρθρου 681Β παρ. 1 και των άρθρων 598, 600, 601, 605, 606, 744 και 759 παρ. 3 του ΚΠολΔ (βλ. άρθρο 681Γ παρ. 1 εδ. α’ του ΚΠολΔ). Είναι δε νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512 ΑΚ και 176 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση, η οποία ως διαπλαστική δεν κηρύσσεται προσωρινά εκτελεστή, συνεκδικαζόμενη με την ανωτέρω από 1-11-2011 αγωγή της ενάγουσας, αφού υπάγονται στην ίδια διαδικασία και διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης (άρθρο 246 ΚΠολΔ).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού κατά την εκδίκαση της υπόθεσης και περιέχονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης που φέρουν τον ίδιο αριθμό με την απόφαση και όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια (τυχόν μνεία παρακάτω ορισμένων από αυτά είναι απλώς ενδεικτική, διότι κανένα από αυτά δεν παραλείφθηκε να συνεκτιμηθεί) και τα οποία λαμβάνονται υπόψη στην προκείμενη διαδικασία ακόμη και αν δεν πληρούν τους όρους του νόμου (ΟλΑΠ 15/2003 ΕλλΔ/νη 2003,937, ΑΠ 2064/2006 α’δημ.ΝΟΜΟΣ, ΑΓ!588/2001, ΑΠ152/2000 ΕλλΔ/νη 43.1365 και 1357 αντίστοιχα), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 24.11.2001 στον Πειραιά, από τον οποίο ( γάμο) απέκτησαν, την 4-12-2003, ένα άρρεν τέκνο, τον Μιχάλη και ένα θήλυ, αβάπτιστο ακόμη τέκνο που γεννήθηκε στις 24.4,2009. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν κύλησε εξ αρχής ομαλά και μάλιστα είχε διασπαστεί ακόμη μία φορά τον Απρίλιο του έτους 2003. Ωστόσο εν συνεχεία και περί το έτος 2006 οι διάδικοι επανασυνδέθηκαν και κατά την διάρκεια της επανασύνδεσης απέκτησαν το δεύτερο θήλυ τέκνο τους. Πλην όμως σε σύντομο χρονικό διάστημα από την γέννηση και του δεύτερου τέκνου και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του έτους 2009, η έγγαμη συμβίωσής τους διασπάστηκε οριστικά. Έκτοτε η ενάγουσα διαμένει μαζί με τα ανήλικα τέκνα της σε άλλη οικία, ενώ με την υπ’ αριθμ. 3123/2011 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου της ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια του προσώπου των δύο ανηλίκων τέκνων τους και ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του εναγομένου με αυτά (ανήλικα). Ωστόσο η έντονη διαφωνία και αντιπαράθεση των διαδίκων συνεχίστηκε και μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, με συνέπεια να μη συμφωνούν και ως προς την ονοματοδοσία του ανηλίκου θήλυ τέκνου τους που γεννήθηκε στις 24-4-2009. Ειδικότερα, η ενάγουσα επιθυμεί να δοθεί στο τέκνο το όνομα « ________ » που αποτελεί το όνομα της μητρός της ενόψει του ότι στο πρώτο τέκνο τους εδόθη το όνομα του πατέρα του εναγόμενου. Από την άλλη πλευρά ο εναγόμενος επιθυμεί να δοθεί στο τέκνο η διπλή ονομασία « ________ – ________ » εκ των οποίων το δεύτερο όνομα « ________ » αποτελεί το όνομα του αποβιώσαντος παππού του από την μητρική γραμμή ________ ________, προς τον οποίο αισθάνεται ιδιαίτερη ηθική υποχρέωση, καθόσον μεγάλωσε μαζί του και εξ αυτού του λόγου έχει ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο. Ωστόσο ως αποδείχθηκε πριν την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης οι διάδικοι είχαν συμφωνήσει περί του ονόματος « ________ » ως δοτέο όνομα του ανηλίκου τέκνου τους , που ήταν το όνομα της γιαγιάς εκ την μητρικής γραμμής ενόψει και του γεγονότος ότι στο πρώτο τέκνο είχε δοθεί το όνομα του παππού εκ της πατρικής γραμμής. Ωστόσο εν συνεχεία και μετά την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης λόγω των έντονων μεταξύ τους αντιπαραθέσεων και διαφωνιών με αφορμή κυρίως την ρύθμιση της επικοινωνίας των ανηλίκων μετά του εναγομένου και της μητρός του και την τήρηση αυτής, ο εναγόμενος υπαναχώρησε από την αρχική αυτή συμφωνία επιθυμώντας να προστεθεί και το όνομα του παππού του. Κατόπιν τούτων, και με βάση την πλήρη απόδειξη των προαναφερομένων κρισίμων πραγματικών περιστατικών, το Δικαστήριο κρίνει, ότι εφόσον υπάρχει ασυμφωνία των διαδίκων γονέων του τέκνου, ως προς το όνομα που πρέπει να δοθεί σ’ αυτό, το συμφέρον αυτού επιβάλλει να αρθεί η ασυμφωνία αυτή των διαδίκων, ως προς το δοτέο όνομα που πρέπει να δοθεί σ’ αυτό, με κριτήριο αποκλειστικά και μόνο το συμφέρον αυτού. Έτσι και εφόσον οι διάδικοι, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης στο δεύτερο τέκνο τους, συμφώνησαν, όταν πληροφορήθηκαν ότι θα είναι κορίτσι, να δοθεί σε αυτό το όνομα « ________», επιλογής της ενάγουσας, καθόσον είναι το όνομά της μητρός της και με το οποίο ήδη προσφωνείται, κρίνεται ότι προς το συμφέρον του τέκνου είναι να δοθεί σε αυτό ως κύριο όνομα μόνο το όνομα « ________ ». Η διπλή ονομασία « ________ – ________ », θα επιδράσει αρνητικά στην κοινωνική εξέλιξη και στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του τέκνου, ενόψει των τεταμένων σχέσεων των διαδίκων, καθένας από τους οποίους θα αποκαλεί το τέκνο με το όνομα της δικής του προτιμήσεως, πράγμα που εγκυμονεί τον κίνδυνο της διασπάσεως της προσωπικότητας του τέκνου ή τον κίνδυνο της μη ομαλής καθόλα ανελίξεως του χαρακτήρα και της προσωπικότητας αυτού. Άλλωστε το ανήλικο, το οποίο είναι ήδη στην ηλικία των τεσσάρων ετών είναι γνωστό στο κοινωνικό και σχολικό του περιβάλλον με το όνομα « ________ » και αυτό αναγνωρίζει ως προσδιοριστικό της προσωπικότητας του, η δε η αλλαγή του ονόματος αυτού με την προσθήκη και δεύτερου ονόματος θα προκαλούσε σύγχυση και ψυχική διάσταση ως προς την επικοινωνία του με τον εξωτερικό κόσμο ενόψει και της πιθανότητας προσφωνήσεως του μόνο με το δεύτερο όνομα « ________ » από το οικογενειακό περιβάλλον του πατρός του. Επιπλέον το όνομα « ________ αρμόζει περισσότερο να δοθεί στο ως άνω ανήλικο τέκνο, αφού το όνομα αυτό είναι το όνομα όχι του προπάππου του εκ της πατρικής γραμμής, αλλά της δικής του γιαγιάς εκ της μητρικής γραμμής, με την οποία διαμένει, μεγαλώνει και ευρίσκεται σε συνεχή επαφή. Αντιθέτως το ανήλικο δεν έχει καμμία συναισθηματική επαφή με τον προπαππού του εκ της πατρικής γραμμής, τον οποίο άλλωστε δεν αποδείχθηκε ότι προσφωνούσαν «_______» αλλά αντίθετα εκ της προσκομιζόμενης σε φωτοαντίγραφο της αστυνομικής ταυτότητας της μητρός του εναγομένου, προκύπτει ότι το όνομα του πατέρα της και παππού του εναγομένου που επιθυμεί να τεθεί ως δεύτερο όνομα στην ονοματοδοσία του ανηλίκου τέκνου του είναι « ________ ________ » και όχι « ________ ________ ». Συγκεκριμένα από κανένα επίσημο έγγραφο δεν προκύπτει ότι το όνομα του παππού του εναγομένου από την μητρική γραμμή είναι « ________ ». Ούτε βεβαίως ευσταθεί ο ισχυρισμός του εναγομένου περί δυνατότητας προσφώνησης του ανηλίκου με το υποκοριστικό « ________ » προερχόμενο από το όνομα «________ ». Εξάλλου στο πρώτο τέκνο τους έδωσαν το όνομα «________ » επιλογής του εναγομένου προκειμένου να τιμηθεί ο πατέρας του που είχε το ίδιο όνομα, τηρώντας έτσι η ενάγουσα την συμφωνία που είχαν κάνει κατά την διάρκεια της συμβίωσής τους, παρά το γεγονός ότι κατά το χρόνο βάπτισης και ονοματοδοσίας του πρώτου τέκνου τους ευρίσκοντο οι διάδικοι και πάλι σε διάσταση. Είναι λοιπόν δίκαιο να δοθεί στο τέκνο αυτό το όνομα « ________ » το οποίο ανταποκρίνεται στην αρχική επιθυμία και των δύο και ακολούθως ενόψει της μεσολαβούσης διάσπασης στην επιθυμία της ενάγουσας , ώστε με τον τρόπο αυτό να τιμηθούν, τόσο οι ανιόντες της πατρικής όσο και οι ανιόντες της μητρικής γραμμής, γεγονός που συμβαδίζει και με λόγους σεβασμού στην ισότητα των δύο φύλλων. Κατόπιν λοιπόν των ανωτέρω δεδομένου ότι υπήρχε εξαρχής επιθυμία των διαδίκων να δοθεί σ’αυτό το όνομα ” ________ “, στο οποίο από τη γέννησή του προσφωνείται στο περιβάλλον όπου ζει και αναπτύσσεται η προσωπικότητα του λαμβανομένου υπόψη και του γεγονότος ότι το πρώτο τέκνο των διαδίκων έλαβε, κατ’ επιλογή του, εναγομένου πατέρα του, το όνομα « ________ » προς τιμή του πατρός του, το αληθές συμφέρον του ανηλίκου επιβάλλει να ονομασθεί «________».
Πρέπει, συνεπώς, να γίνει δεκτή η ένδικη από 1-11-2011 αγωγή της ενάγουσας ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη, να αρθεί η διαφωνία των γονέων ως προς το δοτέο όνομα στο ανήλικο θήλυ τέκνο που γεννήθηκε στις 24-4-2009 και να προσδιορισθεί αυτό ( όνομα) σε « ________ » και να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη η από 3-1-2013 ανταγωγή του αντενάγοντος, Τέλος τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους μετά των διαδίκων της συγγενικής τους ως συζΰγων( 179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει την από 1-11-2011 (αρ.κατ. 10073/15,11.2011) αγωγή της ενάγουσας και την ασκηθείσα από 3-1-2013 (αρ.κατ. 34/2043) ανταγωγή του αντενάγοντος αντιμωλία των διαδίκων Δέχεται την από 1-11-2011 αγωγή.
Αίρει τη διαφωνία των διαδίκων ως προς την ονοματοδοσία του ανηλίκου υπέρ του να συντελεστεί η πράξη της ονοματοδοσίας και ορίζει ως όνομα του ανήλικου θήλεος τέκνου των διαδίκων που γεννήθηκε στις 24-4-2009 το « ________ ».
Απορρίπτει την από 3-1-2013 ανταγωγή.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά στις 5-7-2013 σε
έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση του Δικαστηρίου αυτού, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
