Περίληψη
36/2016 ΕΦ ΠΕΙΡ (ΜΟΝ) ( 695580)
(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Αυτοκινητικό ατύχημα. Ηθική βλάβη. Επαναφορά στην προτέρα κατάσταση . Τόκοι από την επίδοση της απόφασης περί επαναφοράς. Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού ο οποίος κινείτο με υπερβολική ταχύτητα και επέπεσε σε σταθμευμένο αυτοκίνητο με αποτέλεσμα το τελευταίο να μετακινηθεί προς τα μπρός και να εγκλωβίσει την ενάγουσα που τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι. Ηθική βλάβη. Η ενάγουσα 27 ετών που ασχολείται ερασιτεχνικά και όχι επαγγελματικά όπως ισχυρίζεται με την ηθοποιία και το χορό θα έχει δυσκολία στην βάδιση και πόνο μετά από πολύωρη ορθοστασία . Αναμένεται βελτίωση της κατάστασής της αλλά όχι με σιγουριά. Υπέστη χειρουργεία, πόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα , φυσικοθεραπείες κλπ. Εσφαλμένα η εκκαλουμένη επιδίκασε σε αυτήν την ποσό των 20 χιλ € ως ηθική βλάβη και επιδικάζεται ποσό 25 χιλ €. Εκκαλεί την με αρ. 3514/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Μερικά δεκτή η αγωγή.
ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ημερομηνία: 2016
Πρόεδρος: Θεόκλητος Καρακατσάνης, Εφέτης
Δικηγόροι:
- για την εκκαλούσα: Χρήστος Οικονομάκης
- για τους εφεσίβλητους: Αναστασία Νταραντάνη
Σκοπούμενο αίτημα: να εξαφανιστεί η με αριθ. 3514/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία αυτοκινητικών διαφορών), η οποία εκδόθηκε κατόπιν της υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. 4689/29-5-2012 αγωγής
Το Δικαστήριο συνεκδίκασε αντιμωλία των διαδίκων τόσο την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. 137/24-2-2014 έφεση, όσο και τις ασκηθείσες με τις προτάσεις των εφεσίβλητων αντέφεση και αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.
#αυτοκίνητα
#ηθική βλάβη
Αποτέλεσμα:
Το Δικαστήριο
Δέχεται τυπικά την έφεση και την αντέφεση.
Απορρίπτει κατ’ ουσία την αντέφεση και την αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.
Επιβάλλει σε βάρος των αντεκκαλούντων τα δικαστικά έξοδα της αντεφεσίβλητης, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Δέχεται την έφεση κατ’ουσία.
Εξαφανίζει τη με αριθ. 3514/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία αυτοκινητικών διαφορών) ως προς τα αναφερόμενα στο σκεπτικό κεφάλαια.
Κρατεί την υπόθεση.
Δικάζει επί της υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. 4689/29-5-2012 αγωγής, ως προς τα εξαφανισθέντα κεφάλαια.
Δέχεται την αγωγή κατά ένα μέρος.
Υποχρεώνει τους εναγόμενους ……………………… και ανώνυμη εταιρία γενικών ασφαλίσεων «………………………..» να καταβάλουν, αλληλεγγύως, αδιαιρέτως και εις ολόκληρον έκαστος, στην ενάγουσα …………………………………….. το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000,00) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
Επιβάλλει σε βάρος των παραπάνω εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800,00) ευρώ.
*************************
Αριθμός 36/2016
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη, ο οποίος ορίστηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα Γεωργία Λογοθέτη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Νοεμβρίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ……………….., κατοίκου ………, οδός ……… αριθ. ……., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Χρήστο Οικονομάκη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………………, κατοίκου …………, οδός …………….αριθ. … και 2) Ανώνυμης εταιρίας γενικών ασφαλίσεων με την επωνυμία «…………………», που εδρεύει στην ……………, οδός …………… αριθ. …. και ………… και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Αναστασία Νταραντάνη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
Η εκκαλούσα κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 28-5-2012 και με αριθ. έκθ. κατάθ. 4689/2012 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η με αριθ. 3514/2013 απόφαση του άνω Δικαστηρίου (διαδικασία αυτοκινητικών διαφορών), που δέχθηκε την αγωγή κατά ένα μέρος. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η ενάγουσα με την από 20-2-2014 και με αριθ. έκθ. κατάθ. 137/24-2-2014 έφεσή της, δικάσιμος της οποίας ορίστηκε αρχικά η 4-12-2014 και κατόπιν νομίμου αναβολής αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 20-2-2014 και με αριθ. έκθ. κατάθ. 137/24-2-2014 έφεση της ενάγουσας ……………………………… κατά της με αριθ. 3514/2013 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των αυτοκινητικών διαφορών, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατά τα άρθρα 495 παρ. 1, 2, 496,
498, 499, 500, 511, 513 παρ. 1 περ. β’ εδάφ. α’, 516 παρ. 1, 517 εδάφ. α’, 518 παρ. 1, 2, 520 παρ. 1 και 591 παρ. 1 εδάφ. α’ Κ.Πολ.Δ, εφόσον δεν προκύπτει επίδοση της πρωτόδικης απόφασης προς την ενάγουσα και δεν παρήλθε τριετία από τη δημοσίευση της απόφασης αυτής (άρθρο 518 αριθ. 2 Κ.Πολ.Δ.). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια παραπάνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.), ενόψει και του ότι έχουν καταβληθεί τα νόμιμα παράβολα άσκησης έφεσης, κατά την παρ. 4 του άρθρου 495 του Κ.Πολ.Δ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 12 του Ν.4055/6-7-2012. Με την έφεση πρέπει να συνεκδικαστούν και οι ασκηθείσες νομότυπα με τις προτάσεις των εφεσίβλητων εναγομένων στην παρούσα συζήτηση: α) αντέφεση (άρθρα 246, 523 παρ. 1 και 674 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.) και β) αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση (άρθρο 246, 914 Κ.Πολ.Δ.), λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας και του καταρχήν παρεπόμενου χαρακτήρα τους σε σχέση με την έφεση και την αντέφεση αντίστοιχα (π.ρ.β.λ. Ολ.ΑΠ 180/1979, Νο.Β. 27, 1113, Εφ.Ναυπλ. 121/2011, Εφ.Αθ. 3489/2009, Εφ.Αθ. 7748/2007, Δημοσ. Νόμος, Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, Ερμ.Κ.Πολ.Δ, υπ’ άρθρο 523, αριθ. 1, σ. 936 και υπ’ άρθρο 914, αριθ. 4, σ. 1731).
Με την από 28-5-2012 και με αριθ. κατάθ. 4689/29-5-2012 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά κατά των εναγομένων: 1) ……………………………… και 2) Ανώνυμης εταιρίας γενικών ασφαλίσεων με την επωνυμία «…………..» η ενάγουσα ………………. εξέθεσε ότι ο πρώτος εναγόμενος, στις 8-10-2011 στον Πειραιά, οδηγώντας Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, που ήταν ασφαλισμένο στην ως άνω ασφαλιστική εταιρία, προκάλεσε από αποκλειστική υπαιτιότητά του σωματικές βλάβες στην ίδια που ήταν πεζή, συνεπεία του τροχαίου ατυχήματος, που συνέβη υπό τις συνθήκες που περιγράφονται στην αγωγή. Ζήτησε δε, μετά από παραίτηση από αιτούμενα κονδύλια και περιορισμό μέρους του καταψηφιστικού της αιτήματος σε αναγνωριστικό που έγινε με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά και με τις προτάσεις της: α) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, να της καταβάλλουν το συνολικό ποσό των 6.037,66 ευρώ για έξοδα φυσιοθεραπείας και ιατρικών εξετάσεων και το ποσό των 30.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τον τραυματισμό της και β) να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι, ευθυνόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, υποχρεούνται να της καταβάλλουν περαιτέρω ποσό 170.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, τα δε άνω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, επιφυλασσόμενη να διεκδικήσει στα ποινικά δικαστήρια ως πολιτικώς ενάγουσα περαιτέρω ποσό 44,00 ευρώ ως χρηματική της ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 3514/2013 οριστική απόφαση του άνω Δικαστηρίου, η οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και υποχρέωσε τους εναγόμενους, ευθυνόμενους εις ολόκληρον έκαστο, να καταβάλουν στην ενάγουσα συνολικό ποσό 26.037,66 ευρώ (6.037,66 ευρώ για έξοδα ιατρικά και φυσιοθεραπείας και 20.000,00 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, κηρύχθηκε δε προσωρινά εκτελεστή για ποσό 12.000,00 ευρώ, ενώ απέρριψε την αγωγή κατά τα λοιπά και επέβαλε μέρος της δικαστικής δαπάνης, που όρισε σε 800,00 ευρώ, σε βάρος των εν μέρει ηττηθέντων εναγομένων. Κατά της απόφασης αυτής (όσον αφορά μόνο το ύψος της επιδικασθείσας χρηματικής ικανοποίησης) παραπονούνται οι διάδικοι, η μεν ενάγουσα με την έφεσή της, οι δε εναγόμενοι με την ασκηθείσα με τις προτάσεις τους αντέφεση, για τους λόγους που αναφέρονται σ’ αυτές και ανάγονται σε παράβαση νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνιση της απόφασης, με σκοπό η μεν ενάγουσα να γίνει δεκτή η αγωγή της για το σύνολο του αιτούμενου ποσού χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης (200.000,00 ευρώ), οι δε εναγόμενοι με σκοπό να απορριφθεί εξ ολοκλήρου η αγωγή όσον αφορά το ανωτέρω κονδύλι, άλλως να περιοριστεί κατά πολύ το ποσό που επιδικάστηκε σχετικά με την εκκαλούμενη απόφαση ή έστω να διατηρηθεί ως έχει. Επιπλέον, με τις προτάσεις τους ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, οι εναγόμενοι υποβάλλουν αίτημα για επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη της εκτέλεσης κατάσταση, σε περίπτωση που γίνει δεκτή η αντέφεσή τους και απορριφθεί η εναντίον τους αγωγή κατά το ανωτέρω κονδύλι ή έστω μειωθεί το επιδικασθέν ποσό χρηματικής ικανοποίησης και ζητούν να υποχρεωθεί η αντεφεσίβλητη να τους καταβάλλει το συνολικό ποσό των 12.964,44 ευρώ – το οποίο της κατέβαλαν στις 11-7-2013, σε συμμόρφωση με την προσωρινά εκτελεστή διάταξη της εκκαλούμενης απόφασης, με το νόμιμο τόκο από το χρόνο καταβολής του άνω ποσού, στο οποίο περιλαμβάνονται και τόκοι επιδικίας ποσού 964,44 ευρώ. Το αίτημα αυτό των αντεκκαλούντων υποβάλλεται παραδεκτά και είναι νόμιμο κατά το μέρος που ζητείται η επιστροφή υπό τις άνω προϋποθέσεις του άνω ποσού που καταβλήθηκε σε εκτέλεση της εκκαλούμενης απόφασης (άρθρο 914 Κ.Πολ.Δ. – Εφ.Πειρ. 148/2014, Εφ.Πειρ. 71/2013, Εφ.Αθ. 490/2010, Δημοσ. Νόμος).
Όμως, κατά το μέρος που ζητείται η επιδίκαση τόκων υπερημερίας επί του καταβληθέντος άνω ποσού, το αίτημα είναι νόμιμο από την επίδοση της απόφασης περί επαναφοράς των πραγμάτων, αφού πριν από την έκδοσή της δεν υπάρχει απαίτηση για επιστροφή των καταβληθέντων δυνάμει εκτελεστής απόφασης(Ολ.Α.Π. 5/2001, ΕλλΔνη 2001, 378, Α.Π. 39/2006, Δημοσ. ΤΝ.Π. Νόμος) και έτσι, κατά τα άρθρα 340, 345 και 346 Α.Κ, απαιτείται επίδοση της απόφασης περί επαναφοράς των πραγμάτων για να επέλθει όχληση, εφόσον η αίτηση επαναφοράς υποβάλλεται με τις προτάσεις (Α.Π. 560/2005, Α.Π. 1451/1991, Εφ.Πειρ. 148/2014, Εφ.Πειρ. 71/2013, Δημοσ. Τ.Ν.Π. Νόμος).
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος της ενάγουσας που εξετάστηκε ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, απ’ όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που προσκομίζονται με επίκληση από τους διαδίκους προς άμεση ή έμμεση απόδειξη ή για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, συμπεριλαμβανομένης της υπ’ αριθ. ……../22-1-2013 ένορκης βεβαίωσης της ………………. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά ………………………………….. που προσκομίζει η εκκαλούσα αντεφεσίβλητη ενάγουσα και λήφθηκε μετά το τέλος της συζήτησης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (κατόπιν δήλωσής της, που καταχωρίστηκε στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του άνω Δικαστηρίου, για την εξέταση της μάρτυρός της μετά παρέλευση 24 ωρών), η οποία λαμβάνεται παραδεκτά υπόψη από το Δικαστήριο τούτο, ενόψει και του ότι η εκκαλούσα αντεφεσίβλητη την επικαλείται ειδικά στις προτάσεις της (Α.Π. 548/2007, Α.Π. 457/2005, Εφ.Δωδ. 114/2012, Δημοσ. Τ.Ν.Π. Νόμος), σε συνδυασμό και με τους ισχυρισμούς που νόμιμα και παραδεκτά οι διάδικοι υποβάλλουν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 8-10-2011 και περί ώρα 17.50’ η ενάγουσα, αφού είχε σταθμεύσει το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……………Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας της επί της οδού …………., εξήλθε του άνω οχήματος και κινήθηκε προς το οπίσθιο μέρος του, με πρόθεση να κινηθεί στη συνέχεια αριστερά για να ανέβει στο πεζοδρόμιο και να εισέλθει σε παρακείμενη πολυκατοικία. Όπισθεν του οχήματός της υπήρχε σταθμευμένο το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας …………… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, μάρκας Citroen, ιδιοκτησίας ……………… και όπισθεν αυτού το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……….Δ.Χ.Ε. αυτοκίνητο, μάρκας Daihatsu, ιδιοκτησίας …………………..
Τη στιγμή που η ενάγουσα βρισκόταν στο σημείο μεταξύ του οπισθίου μέρους του οχήματός της και του εμπρόσθιου μέρους του σταθμευμένου αυτοκινήτου μάρκας Citroen, εντελώς αιφνίδια το τελευταίο αυτοκίνητο μετακινήθηκε απότομα, με αποτέλεσμα να εγκλωβισθεί η ενάγουσα ανάμεσα στα δύο ως άνω οχήματα και να τραυματισθεί. Τούτο συνέβη διότι ο πρώτος εναγόμενος, οδηγώντας το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας …………..Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για τις προς τρίτους ζημίες στη δεύτερη των εναγομένων ασφαλιστική εταιρία, καθώς κινείτο με ταχύτητα σημαντικά ανώτερη του επιτρεπομένου ορίου των 50 ΧΛΜ/Ω επί της οδού Καραολή και Δημητρίου με κατεύθυνση προς την οδό Πειραιώς, απώλεσε τον έλεγχο του οχήματός του, το οποίο ξέφυγε της πορείας του προς τα δεξιά και επέπεσε με σφοδρότητα στο οπίσθιο μέρος του άνω σταθμευμένου οχήματος μάρκας Daihatsu.
Στη συνέχεια το τελευταίο, λόγω της δύναμης και της πίεσης που του ασκήθηκε, προσέκρουσε με τη σειρά του στο άνω αυτοκίνητο, μάρκας Citroen, ιδιοκτησίας ………………………, το οποίο, λόγω της δύναμης και της πίεσης που του ασκήθηκε, επέπεσε πάνω στην ενάγουσα και την εγκλώβισε ανάμεσα σ’ αυτό και στο έμπροσθεν αυτού αυτοκίνητό της, τραυματίζοντάς την σοβαρά στο δεξί της πόδι, κατά τα κατωτέρω εκτιθέμενα. Yπό τα περιστατικά αυτά το Δικαστήριο κρίνει ότι το επίδικο ατύχημα οφείλεται στην υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, ο οποίος δεν κατέβαλε την προσοχή και την επιμέλεια που θα κατέβαλε κάθε συνετός οδηγός υπό ανάλογες περιστάσεις. Eιδικότερα, οδηγώντας το προαναφερόμενο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητό του, δεν είχε διαρκώς τεταμένη την προσοχή του (παράβαση άρθρου 12 παρ. 1 του K.O.K.), δεν ασκούσε τον επιβαλλόμενο πλήρη έλεγχο και εποπτεία του οχήματός του ώστε να είναι σε θέση να εκτελεί σε κάθε στιγμή τους απαιτούμενους χειρισμούς (παράβαση άρθρου 19 παρ. 1 του K.O.K.), δεν ρύθμισε την ταχύτητα αυτού λαμβάνοντας υπόψη τις κυκλοφοριακές συνθήκες (πυκνή ροή οχημάτων, αραιή κυκλοφορία πεζών, στροφή έμπροσθεν αυτού, σταθμευμένα αυτοκίνητα δεξιά του) (παράβαση άρθρου 19 παρ. 2 του K.O.K.) και ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα, η οποία ξεπερνούσε σημαντικά το ανώτατο επιτρεπόμενο όριο των αυτοκινήτων οχημάτων μέσα σε κατοικημένες περιοχές (50 ΧΛΜ/Ω – παράβαση άρθρου 20 παρ. 1 του Κ.Ο.Κ.), με συνέπεια να εκτραπεί από τη λωρίδα κυκλοφορίας του προς τα δεξιά και να προκαλέσει το άνω ατύχημα. Μπορούσε δε ο ανωτέρω εναγόμενος να αποφύγει το ατύχημα εάν κινούνταν κανονικά στο ρεύμα πορείας του που διέθετε δυο λωρίδες κυκλοφορίας, οδηγούσε με σύνεση και προσοχή, ασκούσε τον έλεγχο και την εποπτεία του αυτοκινήτου του και ρύθμιζε την ταχύτητα αυτού, λαμβάνοντας υπόψη τις κυκλοφοριακές συνθήκες.
Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ότι έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου του εξαιτίας λαδιών που προϋπήρχαν στο οδόστρωμα, όπως ισχυρίστηκε στην από 28-11-2011 προανακριτική του κατάθεση. Αντίθετα, προέκυψε ότι τα λάδια που βρέθηκαν στο οδόστρωμα από τα αρμόδια όργανα της τροχαίας προήλθαν από το σταθμευμένο άνω αυτοκίνητο μάρκας Daihatsu, μετά την πρόσκρουση επ’ αυτού του άνω αυτοκινήτου του (βλ. χαρακτηριστικά περί τούτου την από 8-10-2011 έκθεση αυτοψίας ατυχήματος και το συνοδευτικό αυτής πρόχειρο σχεδιάγραμμα της Τροχαίας Πειραιά). Εξάλλου, την ενάγουσα ουδεμία υπαιτιότητα βαρύνει για το ατύχημα, αφού αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο που το ατύχημα έλαβε χώρα αυτή είχε μόλις βγει από το αυτοκίνητό της και κινούνταν πεζή πλησίον του δεξιού άκρου του οδοστρώματος, μεταξύ παρκαρισμένων αυτοκινήτων σε εσοχή της οδού, χωρίς να παρεμποδίζει την κυκλοφορία των διερχόμενων οχημάτων, όπως δε εξελίχθηκαν τα γεγονότα δεν ήταν δυνατό να πραγματοποιήσει οποιοδήποτε ενέργεια προς αποφυγή του ατυχήματος, διότι η κίνηση του άνω αυτοκινήτου – το οποίο, εξαιτίας της αμελούς οδηγικής συμπεριφοράς του πρώτου εναγομένου, ωθήθηκε πάνω της και την τραυμάτισε, εγκλωβίζοντάς την μεταξύ αυτού και του αυτοκινήτου της – εκδηλώθηκε σε πολύ μικρή απόσταση απ’ αυτήν, ήταν αιφνίδια και απρόβλεπτη και δεν της άφησε περιθώρια αντίδρασης.
Σημειωτέον ότι οι παραπάνω συνθήκες του ατυχήματος προκύπτουν ιδίως από τα αναγραφόμενα στο σχεδιάγραμμα και έκθεση αυτοψίας του Τ.Τ. Πειραιά, που επελήφθη του ενδίκου ατυχήματος, σε συνδυασμό με το υπόλοιπο υλικό της ποινικής προανακριτικής δικογραφίας και την ένορκη βεβαίωση της συνεπιβάτισσας του Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου της ενάγουσας ………. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι αμέσως μετά το ατύχημα η ενάγουσα εισήχθη στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γ.Ν.Α. «Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ», στην Ορθοπεδική Κλινική, όπου μετά την εξέταση της από τους αρμοδίους ιατρούς, διεγνώσθη «κάκωση δεξιού γονάτου και κάταγμα καταφυούς έσω συνδέσμου στην κνήμη, θλαστικό οπίσθιας χώρας γονάτου – μηρού, όπου έγινε συρραφή», της δόθηκαν οδηγίες για εργαστηριακές και παρακλινικές εξετάσεις στις οποίες και υποβλήθηκε {ακτινογραφία θώρακος, γόνατος δεξιού F+P, ποδοκνημικής (δε) F+P, άκρου ποδός (δε), υπέρηχο κοιλίας και triplex αρτηριών δεξιού κάτω άκρου} και της χορηγήθηκε και αναρρωτική άδεια καταρχήν για 4 εβδομάδες. Στη συνέχεια υποβλήθηκε στις 11-10-2011 σε μαγνητική τομογραφία δεξιού γόνατος στο ………..του Ομίλου «…………», υπό την επίβλεψη της Ιατρού Ακτινολόγου …………….., που συνέταξε σχετική έκθεση, κατά την οποία: « ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΞΙΟΥ ΓΟΝΑΤΟΣ: Ο έλεγχος έγινε με εγκάρσιες, οβελιαίες και στεφανιαίες τομές τεχνικών ΤΙ καιΤ2 με και χωρίς συμπίεση του σήματος του λίπους και πρωτονίων με συμπίεση του σήματος του λίπους. ΕΥΡΗΜΑΤΑ: Εικόνα, ως επί σύνθετης ρήξης δίκην λαβής κάδου του έσω μηνίσκου με μετατόπιση του ραγέντος τεμαχίου κεντρικά, παράλληλα όμως αναδεικνύεται μεγάλου βαθμού μετατόπιση του εναπομείναντος τμήματος του προσθίου κέρατος προσθίως, καθώς προβάλλει οριακά επί τα εκτός του μεσαρθρίου διαστήματος στο υποεπιγονατιδικό λίπος, είναι πιθανή η περίπτωση το ως άνω τμήμα να παρουσιάζει και πλήρη απόσπαση από τον υπόλοιπο μηνίσκο. Ο έξω μηνίσκος φέρει στο εσωτερικό του αλλοιώσεις παθολογικής έντασης σήματος στα πλαίσια 2ου βαθμού μετατραυματικού τύπου αλλοιώσεων.
Στις στεφανιαίες τομές στα όρια οπισθίου κέρατος και σώματος αναδεικνύεται μικρή γραμμοειδής αλλοίωση η οποία εκβάλλει στην περιφέρεια του μηνίσκου, είναι δυνατόν να συνυπάρχει μικρή κάθετη περιφερειακή ρήξη στην ανωτέρω θέση. Πλήρης ασαφοποίηση του οπισθίου χιαστού συνδέσμου κατά τη μηριαία του πρόσφυση και τη μεσότητα του ως επί ρήξεως, δυνατόν να διατηρούν τη συνέχειά τους πολύ περιορισμένος αριθμός επιφανειακών ινών. Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος εμφανίζει επίσης μεγάλου βαθμού διαταραχή της έντασης του σήματός του, κυρίως κατά τη μεσότητα και κνημιαία του πρόσφυση, ως επί ρήξεως, πιθανόν διατηρεί τη συνέχειά της αριθμός ινών της πρόσθιας και έσω δεσμίδας. Παρατηρείται ρήξη του έσω επιγονατιδομηριαίου συνδέσμου κατά την μηριαία του πρόσφυση με συνοδό υπέγερση του έσω λοξού πλατύ μυός. Ο έσω καθεκτικός σύνδεσμος της επιγονατίδας διατηρεί την συνέχειά του, αναδεικνύεται ασαφοποίηση των πλέον κατώτερων ινών του έσω επιγονατιδοκνημιαίου συνδέσμου ως επί μερικής ρήξης αυτού. Οι επιφανειακές δεσμίδες του έσω πλαγίου συνδέσμου διατηρούν την συνέχειά τους με αλλοιώσεις ως επί 1ου βαθμού θλάσης ενώ παρατηρείται πλήρης ασαφοποίηση της εν τω βάθει μοίρας του έσω πλαγίου συνδέσμου, τόσο του μηνισκομηριαίου συνδέσμου όσο και του μηνισκοκνημιαίου συνδέσμου. Εικόνα ως επί πλήρους ρήξης του έξω πλαγίου συνδέσμου κατά την περονιαία του πρόσφυση. Διατηρεί τη συνέχειά της η λαγονοκνημιαία ταινία. Πλήρης ασαφοποίηση του ιγνυοπερονιαίου συνδέσμου, πιθανότατα στα πλαίσια ρήξεως αυτού. Εικόνα ως επί ρήξεως του τοξοειδούς συνδέσμου. Πλήρης ασαφοποίηση των λοξών ινών μεταξύ του επιγονατιδικού τένοντα και της λαγονοκνημιαίας ταινίας.
Παρατηρούνται περιοχές οστικού οιδήματος σε όλες τις απεικονιζόμενες οστικές δομές, κυρίως όμως στην υπαρθρική σπογγώδη ουσία του έσω κνημιαίου κονδύλου, όπου αναδεικνύεται και μικρή γραμμή κατάγματος, παράλληλη με την αρθρική επιφάνεια, όπου συνυπάρχει και μικρό αποσπαστικό κάταγμα κατά την πρόσθια έσω γωνία του κνημιαίου πλατώ. Το οίδημα εκτείνεται σε όλη την πρόσθια μοίρα του κνημιαίου πλατώ και μετάφυση, με ανάδειξη πολλαπλών εσωτερικών γραμμοειδών αλλοιώσεων ως επί εσωτερικών καταγμάτων. Μεγαλύτερη περιοχή οστικού οιδήματος εμφανίζει και ο έσω μηριαίος κόνδυλος κατά την πρόσθια μοίρα του κυρίως, όπου επίσης συνυπάρχει μικρό κάταγμα με συνοδό ήπιο εμπίεσμα. Οστικό οίδημα αναδεικνύεται και στον κάτω πόλο της επιγονατίδας, όπου αναδεικνύεται μικρό ρωγμώδες κάταγμα στα όρια έσω – έξω αρθρικής επιφάνειας, με εμπίεσμα της έσω αρθρικής επιφάνειας στην ανωτέρω θέση. Τέλος, παρατηρείται οστικό οίδημα στο πρόσθιο κυρίως τμήμα της κεφαλής της περόνης, όπου αναδεικνύεται επίσης μικρό ρωγμώδες κάταγμα, δυνατόν να υπάρχει και στην ανωτέρω θέση μικρό αποσπασθέν τεμάχιο. Οστικό οίδημα στη μετάφυση του μηριαίου οστού στην πρόσθια και οπίσθια επιφάνεια του έξω μηριαίου κονδύλου. Εικόνα ως επί ρήξης του τένοντα του δικέφαλου μηριαίου μυός, με συνοδό ήπιο οίδημα – θλάση του τμήματος αυτού που περιλήφθηκε στο πεδίο της εξέτασης. Ήπια θλάση εμφανίζει ο έσω πλατύς μυς καθώς και ο έξω πλατύς στο βαθμό που περιλήφθηκε στο πεδίο της εξέτασης. 2ου βαθμού θλάση εμφανίζει ο ιγνυακός μυς, ωστόσο ο τένοντας έχει φυσιολογική ένταση σήματος και διατηρεί τη συνέχειά του. Ήπια θλάση εμφανίζει η έξω κεφαλή του γαστροκνημίου μυός κατά το ανώτερο τμήμα της και πλησίον της πρόσφυσης στην οπίσθια επιφάνεια του έξω μηριαίου κονδύλου.
Μεγάλου βαθμού οίδημα του κυτταρολιπώδους ιστού της έσω και έξω επιφάνειας του γόνατος, καθώς επίσης και του κυτταρολιπώδους ιστού οπισθίως της μετάφυσης του μηριαίου οστού. Συλλογή υγρού στον υποδόριο κυτταρολιπώδη ιστό επιπολής της μυοτενοντώδους συμβολής του δικέφαλου μηριαίου μυός. Συλλογή υγρού εντός της αρθρικής κοιλότητας του γόνατος, η οποία εντοπίζεται στον υπερεπιγονατιδικό θύλακο και τις πλάγιες εσοχές. Συλλογή υγρού στον εν τω βάθει υποεπιγονατιδικό θύλακο. Μεγάλου βαθμού οίδημα του κυτταρολιπώδους σώματος του Hoffa. Εικόνα ως επί 1ου προς 2ου βαθμού θλάση εμφανίζουν οι πρόσθιος κνημιαίος μυς και μακρός εκτείνων τα δάκτυλα μυς και σε ηπιότερο βαθμό ο μακρός περονιαίος μυς που περιλήφθηκαν στο πεδίο της εξέτασης. Επιγονατιδικός τένοντας και τένοντας του τετρακεφάλου χωρίς εικόνα ρήξης. Για την λεπτομερέστερη μελέτη των οστικών δομών και τυχόν ανάδειξη μικρών αποσπασθέντων οστικών τεμαχίων κυρίως από την επιγονατίδα ή κεφαλή της περόνης σκόπιμη κρίνεται η συμπληρωματική μελέτη με αξονική τομογραφία».
Σύμφωνα δε με τη γνωμάτευση – βεβαίωση του ιατρού του ιατρικού κέντρου ………. χειρούργου – ορθοπεδικού …………………… (διευθυντή ορθοπεδικής – τμήματος αρθροσκοπικής χειρουργικής του άνω ………………), η ενάγουσα – η οποία υπέστη κατά το άνω ατύχημα της 8-10-2011 βαρεία συνδεσμική κάκωση δεξιού γόνατος, με αποτέλεσμα ρήξη προσθίου – οπισθίου χιαστού, οπίσθιας έξω γωνίας, τένοντος δικέφαλου μηριαίου και άλλες μυϊκές θλάσεις χωρίς αγγειακή βλάβη – προγραμματίστηκε να εισαχθεί στις 19-10-2011 για νέο έλεγχο αρτηριών και φλεβών κάτω άκρου και να υποβληθεί στις 20-10-2011 σε χειρουργική αποκατάσταση των ανωτέρω συνδεσμικών κακώσεων. Εξάλλου, σύμφωνα με το αντίγραφο του από 25-10-2011 εξιτηρίου που υπογράφεται από τον άνω θεράποντα ιατρό της, η ενάγουσα – έχουσα εισαχθεί στην ορθοπεδική κλινική του ανωτέρω …………… στις 19-10-2011 με διάγνωση «Βαρεία συνδεσμική βλάβη δεξιού γόνατος – ρήξη Π.Χ.Σ.-Ο.Χ.Σ. – έξω γωνίας – έσω μηνίσκου» – υποβλήθηκε στις 20-10-2011 σε εγχείρηση σε 4 επί μέρους διαφορετικά σημεία, κατά τα ανωτέρω, ήτοι σε συνδεσμοπλαστική Ο.Χ.Σ. (οπίσθιου χιαστού), συνδεσμοπλαστική Π.Χ.Σ. (πρόσθιου χιαστού), συρραφή – αποκατάσταση έξω γωνίας και συρραφή έσω μηνίσκου και έλαβε εξιτήριο στις 25-10-2011, αφού της χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια 3 μηνών και της συνεστήθη φαρμακευτική αγωγή με αντιβίωση – αντιπηκτική – αναλγητικά. Ακολούθως, στις 19-1-2012 η ενάγουσα υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση και δη σε αρθροσκοπική συμφυσιόληση λόγω της δυσκαψίας που είχε παρουσιαστεί στο τραυματισμένο, εξαιτίας του επίδικου τροχαίου ατυχήματος, γόνατό της και στις 20-10-2011 σε συνδεσμοπλαστική οπίσθιου χιαστού, προσθίου χιαστού, συρραφή έσω μηνίσκου και συρραφή οπίσθιας έξω γωνίας.
Από τα τέλη δε Οκτωβρίου 2011 η ενάγουσα υποβάλλονταν σε καθημερινή βάση επί 6 ώρες περίπου σε φυσικοθεραπείες στο «…………..», ενώ στον ίδιο χώρο υποβλήθηκε σε ειδικές ασκήσεις σε πισίνα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δυσκαμψία στο γόνατό της. Η σύσταση του άνω θεράποντος ιατρού της ……………. ήταν οι ανωτέρω φυσικοθεραπείες να συνεχιστούν για χρονικό διάστημα από εννέα έως και δώδεκα μήνες από την έναρξή τους, όσο δηλαδή και ο αναμενόμενος χρόνος αποκατάστασης της υγείας του ποδιού της. Ακολούθησε η από 23-3-2012 σχετική ιατρική έκθεση του άνω θεράποντος ιατρού της ενάγουσας, κατόπιν επανεξέτασής της [όπου αναφέρεται ότι η ενάγουσα υπέστη στις 8-10-12011 βαρύτατη σύνθετη συνδεσμική κάκωση δεξιού γόνατος και δη ρήξη προσθίου και οπισθίου χιαστού, ρήξη έξω πλαγίου συνδέσμου, τοξοειδούς συνδέσμου, τένοντος δικεφάλου, έσω μηνίσκου, μικρό κάταγμα κάτω πόλου επιγονατίδας και σπανίου τύπου μικρό αποσπαστικό κάταγμα έσω κνημιαίου κονδύλου, παθογνωμονικό βαρείας σύνθετης συνδεσμικής βλάβης γόνατος (Reverse Segond Fracture)] δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο άλλης χειρουργικής της επέμβασης, με την εκτίμηση του τελικού λειτουργικού αποτελέσματος να αναμένεται μετά την παρέλευση ενός έτους από την κάκωση και το πρώτο χειρουργείο, ενόψει και του ότι στις 20-10-2011 υποβλήθηκε σε νέα χειρουργική επέμβαση (συνδεσμοπλαστική οπισθίου χιαστού, προσθίου χιαστού, συρραφή έσω μηνίσκου και συρραφή οπίσθιας έξω γωνίας), λόγω της βαρύτητας και της μεγάλης διάρκειας της οποίας παρουσίασε ήπια νευρολογική σημειολογία.
Σε ανάλογα συμπεράσματα καταλήγει ο άνω θεράπων ιατρός της ενάγουσας και σε ιατρικές εκθέσεις που εξέδωσε γι’ αυτήν κατόπιν επανεξέτασής της και δη: α) στην από 26-9-2012 ιατρική του έκθεση, κατά την οποία: «η ασθενής συνέχισε το πρόγραμμα αποκατάστασης. Στην παρούσα φάση κατά την κλινική εξέταση το γόνατο είναι σταθερό, η επιγονατίδα ελέγχεται με ελαφρώς περιορισμένη κίνηση και υπάρχει έλλειμμα έκτασης περίπου 10° και κάμψεως 20°. Υπό τις ανωτέρω συνθήκες η ασθενής έχει κάποιους περιορισμούς στις καθημερινές της δραστηριότητες (π.χ. δυσχέρεια στο βαθύ κάθισμα, δυσκολία κατά την οδήγηση και άλγος έπειτα από παρατεταμένη βάδιση και ορθοστασία), επιπλέον δεν δύναται να ανταποκριθεί πλήρως στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις (ηθοποιία-χορός). Η κατάστασή της αναμένεται να βελτιωθεί ελαφρώς στο αμέσως προσεχές διάστημα, χωρίς όμως να είναι σίγουρο ότι θα μπορέσει να ανακτήσει πλήρη επαγγελματική δραστηριότητα. Το ενδεχόμενο νέας επέμβασης δεν πρέπει να αποκλειστεί» και β) στην από 10-12-2013 ιατρική του έκθεση, κατά την οποία: «Η ασθενής συνέχισε το πρόγραμμα αποκατάστασης. Στην παρούσα φάση κατά την κλινική εξέταση το γόνατο είναι σταθερό, η επιγονατίδα ελέγχεται με ελαφρώς περιορισμένη κίνηση και υπάρχει έλλειμμα έκτασης περίπου 10°, κάμψεως 20° και άλγος έσω διαμερίσματος. Υπό τις ανωτέρω συνθήκες η ασθενής έχει κάποιους περιορισμούς στις καθημερινές της δραστηριότητες {π.χ. δυσχέρεια στο βαθύ κάθισμα, δυσκολία κατά την οδήγηση και άλγος έπειτα από παρατεταμένη βάδιση και ορθοστασία), επιπλέον δεν δύναται να ανταποκριθεί πλήρως στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις {ηθοποιία – χορός).
Την 4-12-2013 υπεβλήθη σε μαγνητική τομογραφία (MRΙ) η οποία ανέδειξε χόνδρινες αλλοιώσεις έσω διαμερίσματος και πιθανή ρήξη έσω μηνίσκου. Συνεστήθη αρθροσκόπηση γόνατος». Επίσης, αποδείχθηκε ότι στις 11-11-2014 η ενάγουσα υποβλήθηκε σε νέα μαγνητική τομογραφία δεξιού γόνατος στο ίδιο άνω ……………………….., υπό την επίβλεψη της ίδιας άνω Ιατρού Ακτινολόγου ……………….., που συνέταξε σχετική έκθεση, κατά την οποία: «ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΞΙΟΥ ΓΟΝΑΤΟΣ: Ο έλεγχος έγινε με εγκάρσιες, οβελιαίες και στεφανιαίες τομές, τεχνικών ΤΙ και Τ2, με και χωρίς συμπίεση του σήματος του λίπους και πρωτονίων, με συμπίεση του σήματος του λίπους. ΕΥΡΗΜΑΤΑ: Μετεγχειρητική εικόνα προσθίου και οπισθίου χιαστού, χωρίς εικόνα ρήξης αυτών. Μετεγχειρητική εικόνα έξω πλαγίου συνδέσμου χωρίς εικόνα ρήξης. Χωρίς ρήξη ελέγχεται ο έσω πλάγιος σύνδεσμος όπως και οι καθεκτικοί σύνδεσμοι της επιγονατίδας. Μετεγχειρητικές αλλοιώσεις στην οπίσθια έξω γωνία. Ο έσω μηνίσκος παρουσιάζει μικρότερες του αναμενομένου διαστάσεις, ιδιαίτερα στο επίπεδο του σώματος μέχρι το επίπεδο των ορίων αυτού με το οπίσθιο κέρας και το πρόσθιο κέρας. Το πρόσθιο κέρας του έσω μηνίσκου παρουσιάζει διαταραχή της έντασης του σήματός του καθώς επίσης και σημαντικού βαθμού ολίσθηση επί τα εκτός του μεσαρθρίου διαστήματος. Έχει προηγηθεί συρραφή ρήξης δίκην λαβής κάδου, συνιστάται κλινική συνεκτίμησης προς αποκλεισμό του ενδεχομένου ρήξεως στο επίπεδο της συρραφής και ίσως ολίσθησης μηνισκικού υλικού μεταξύ του έσω πλαγίου προσθίου κέρατος του έσω μηνίσκου και έσω μηριαίου κονδύλου.
Έξω μηνίσκος χωρίς εικόνα ρήξης και χωρίς εκφυλιστικές αλλοιώσεις. Δεν παρατηρούνται αλλοιώσεις παθολογικής έντασης σήματος από τον έλεγχο των απεικονιζομένων οστικών δομών. Μικρά οστεοφυτικά ρύγχη στα περιφερικά χείλη του έσω μηριαίου και έσω κνημιαίου κονδύλου με χόνδρινες διαβρώσεις στο έσω διαμέρισμα της άρθρωσης και κυρίως στη φορτιζόμενη μοίρα τόσο του μηριαίου όσο και στον κνημιαίο κόνδυλο. Ο χόνδρος της επιγονατίδας έχει φυσιολογικό πάχος. Μικρή συλλογή υγρού εντός της αρθρικής κοιλότητας του γόνατος στο επιγονατιδομηριαίο διάστημα και τις πλάγιες εσοχές. Αρκετή συλλογή υγρού στο μεσομύιο διάφραγμα μεταξύ των δύο κεφαλών του γαστροκνημίου μυός και μεταξύ του γαστροκνημίου και του ιγνυακού μυός. Σημαντικού βαθμού οίδημα και του κυτταρολιπώδους ιστού οπισθίως της μετάφυσης του μηριαίου οστού. Ο επιγονατιδικός τένοντας και ο τένοντας του τετρακεφάλου ελέγχονται χωρίς εικόνα ρήξης. Τα ως άνω ευρήματα χρήζουν περαιτέρω κλινικής συνεκτίμησης και αξιολόγησης». Ακόμη, στις 14-11-2014 η ενάγουσα υποβλήθηκε σε αρθροσκοπική μερική έσω μηνισκεκτομή και μικροκατάγματα χόνδρου στο ίδιο άνω ………., από το οποίο εξήλθε την ίδια ημέρα με οδηγίες, φαρμακευτική αγωγή και σύσταση για πρόγραμμα αποκατάστασης με φυσικοθεραπείες, ενώ της χορηγήθηκε και αναρρωτική άδεια σαράντα πέντε ημερών από του χειρουργείου, όπως προκύπτει από την από 25-11-2014 ιατρική γνωμάτευση του άνω θεράποντος ιατρού της.
Ήδη, με το μόνο λόγο της έφεσής της, όπως εκτιμάται από το Δικαστήριο, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι η εκκαλούμενη απόφαση εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και επιδίκασε στην ίδια ως εύλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 20.000,00 ευρώ αντί του ποσού των 200.000,00 ευρώ που έπρεπε να της επιδικάσει για την παραπάνω αιτία. Οι εναγόμενοι (αντεκκαλούντες) με το μόνο λόγο της αντέφεσής τους, όπως εκτιμάται από το Δικαστήριο, ισχυρίζονται ότι το άνω ποσό των 20.000,00 ευρώ που υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην ενάγουσα ήταν αδικαιολόγητο, άλλως υπερβολικό και οδηγεί στον αδικαιολόγητο πλουτισμό της, κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας που καθιερώνεται από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος. Επί των ανωτέρω λόγων έφεσης και αντέφεσης παρατηρούνται τα εξής: Όπως αναφέρθηκε η ενάγουσα κατά το χρόνο του ατυχήματος ήταν 27 ετών και υγιής, ενώ δραστηριοποιούνταν ερασιτεχνικά ως ηθοποιός (και όχι ως επαγγελματίας, όπως αόριστα και ατεκμηρίωτα ισχυρίζεται). Εξαιτίας του άνω τραυματισμού της νοσηλεύθηκε επανειλημμένα σε νοσοκομεία, ιατρικές κλινικές αλλά και κατ’ οίκον, υποβαλλόμενη σε αλλεπάλληλες ιατρικές εξετάσεις, χειρουργικές επεμβάσεις και λήψεις ισχυρής φαρμακευτικής αγωγής.
Η εξέλιξη αυτή είχε έντονα δυσμενείς επιπτώσεις στην προσωπική και κοινωνική της ζωή, καθώς για μεγάλο χρονικό διάστημα είχε πόνους και δυσχέρεια στη βάδιση (ενοχλήσεις κατά την κάμψη του δεξιού γονάτου της, την επιτάχυνση του βηματισμού της, την άνοδο και κάθοδο κλιμάκων κ.ά.), αδυναμία να εργαστεί, να αθληθεί και να ανταποκριθεί σε άλλες κοινωνικές της δραστηριότητες (ερασιτεχνική ηθοποιία, χορό, κ.ά.), ενώ δεν δύναται να αποκλειστεί και ο κίνδυνος υποτροπής της σωματικής βλάβης που υπέστη και διενέργειας νέων χειρουργικών επεμβάσεων. Συνεπώς, από το ατύχημα και τον τραυματισμό της υπέστη ηθική βλάβη και δικαιούται να αξιώσει χρηματική ικανοποίηση (άρθρο 932 Α.Κ.). Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω συνθήκες του ατυχήματος, την ηλικία της παθούσας, το είδος, την ένταση και την έκταση της σωματικής βλάβης που υπέστη, την ταλαιπωρία στην οποία υποβλήθηκε από τις χειρουργικές επεμβάσεις και την επώδυνη εν γένει θεραπεία της για την ανάκτηση της μυϊκής δύναμης, της ισορροπίας και του ελέγχου του δεξιού ποδιού της, το χρόνο που απαιτήθηκε για τη σταδιακή επάνοδό της στις συνήθεις της δραστηριότητες, τις συνέπειες της σωματικής αλλά και ψυχικής βλάβης της υγείας της στην προσωπική και κοινωνική της ζωή, το βαθμό του πταίσματος (αποκλειστικού) του πρώτου εναγόμενου οδηγού του υπαίτιου αυτοκινήτου, την κοινωνική και οικονομική (μέτρια, χωρίς ιδιαίτερα εισοδήματα ή περιουσία, αφού δεν γίνεται άλλη επίκληση τέτοιων) των διαδίκων μερών, πλην της δεύτερης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας, της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική (ΑΠ. 427/2014, Α.Π. 154/2014, Α.Π. 433/2008, Δημοσ. Νόμος), και τις εν γένει περιστάσεις, όπως εκτιμούνται με βάση τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής (Α.Π. 433/2008, Α.Π. 195/2008, Δημοσ. Νόμος, Α.Π. 132/2006, Αρμ. 2006, 757, Εφ.Λαμ. 14/2011, Δημοσ. Νόμος), κρίνει ότι πρέπει να επιδικαστεί στην ενάγουσα, το ποσό των 25.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση της για την ηθική βλάβη που υπέστη από τον τραυματισμό της, πέραν εκείνων των 44,00 ευρώ για το οποίο αυτή επιφυλάχθηκε να το διεκδικήσει ενώπιον των ποινικών Δικαστηρίων.
Το ποσό αυτό, παρά τα όσα αντίθετα ισχυρίζονται αβάσιμα οι εφεσίβλητοι – αντεκκαλούντες, κρίνεται δίκαιο και εύλογο για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της (άρθρο 932 Α.Κ.), δηλαδή ανάλογο με τις ως άνω συγκεκριμένες περιστάσεις της προκείμενης περίπτωσης, αλλά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος – βλ. και άρθρα 2, 9 παρ. 2 και 10 παρ.2 της Ε.Σ.Δ.Α.), όπως η αρχή αυτή, χωρίς να έχει άμεση εφαρμογή στην ένδικη περίπτωση, εξειδικεύεται με την πιο πάνω διάταξη του άρθρου 932 του Α.Κ. για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης (Ολ.Α.Π. 6/2009, Αρμ. 2009, 1162). Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο επιδίκασε στην ενάγουσα για την αιτία αυτή το ποσό των 20.000,00 ευρώ, δεν εκτίμησε ορθά τις αποδείξεις αναφορικά με το εύλογο ύψος της χρηματικής ικανοποίησης που δικαιούται η ενάγουσα, κατά τον εν μέρει βάσιμο σχετικό λόγο της έφεσής της, ενώ αβάσιμος και απορριπτέος είναι ο αντίθετος μόνος λόγος της αντέφεσης των εναγομένων. Κατόπιν τούτων, εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι έφεσης και αντέφεσης προς έρευνα, πρέπει – αφού απορριφθούν ως αβάσιμες κατ’ ουσία οι με τις προτάσεις των εφεσιβλήτων εναγομένων ασκηθείσες αντέφεση και αίτηση για επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση και επιβληθούν στους αντεκκαλούντες τα δικαστικά έξοδα της αντεφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας (άρθρα 183 και 176 Κ.Πολ.Δ.) – να γίνει δεκτή, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου της έφεσης της ενάγουσας, η έφεσή της ως βάσιμη και κατ’ ουσία, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης της ενάγουσας και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, να δικαστεί η ένδικη αγωγή κατά το ανωτέρω κεφάλαιο, να γίνει αυτή κατά ένα μέρος ως βάσιμη και κατ’ ουσία και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν αλληλεγγύως, αδιαιρέτως και εις ολόκληρον έκαστος, στην ενάγουσα, ως χρηματική της ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη, το ποσό των 25.000,00 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση.
Ακόμη, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη ως προς τα δικαστικά έξοδα και ως προς τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας και να επιβληθούν αυτά στους εφεσίβλητους εναγόμενους, κατά ένα μέρος ανάλογο της ήττας τους (άρθρα 178 παρ 1, 183 και 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.). Σημειώνεται ότι για την απόρριψη της αίτησης επαναφοράς των πραγμάτων που περιέχεται στις προτάσεις των εφεσιβλήτων – αντεκκαλούντων δεν συντρέχει νόμιμος λόγος επιβολής δικαστικών εξόδων (π.ρ.β.λ. Κεραμέα / Κονδύλη / Νίκα, ό.α, υπ’ άρθρο 914, αριθ. 9, σ. 1732). Τέλος, ενόψει της μερικής νίκης της εκκαλούσας, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή σ’ αυτήν των παραβόλων άσκησης έφεσης, κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 4055/2012 (Φ.Ε.Κ. Α’, 51/12-3-2012).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. 137/24-2-2014 έφεση και τις ασκηθείσες με τις προτάσεις των εφεσίβλητων αντέφεση και αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.
Δέχεται τυπικά την έφεση και την αντέφεση.
Απορρίπτει κατ’ ουσία την αντέφεση και την αίτηση επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.
Επιβάλλει σε βάρος των αντεκκαλούντων τα δικαστικά έξοδα της αντεφεσίβλητης, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Δέχεται την έφεση κατ’ ουσία.
Εξαφανίζει τη με αριθ. 3514/2013 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία αυτοκινητικών διαφορών) ως προς τα αναφερόμενα στο σκεπτικό κεφάλαια.
Κρατεί την υπόθεση.
Δικάζει επί της υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. 4689/29-5-2012 αγωγής, ως προς τα εξαφανισθέντα κεφάλαια.
Δέχεται την αγωγή κατά ένα μέρος.
Υποχρεώνει τους εναγόμενους ……………………… και ανώνυμη εταιρία γενικών ασφαλίσεων «………………………..» να καταβάλουν, αλληλεγγύως, αδιαιρέτως και εις ολόκληρον έκαστος, στην ενάγουσα …………………………………….. το ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000,00) ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.
Επιβάλλει σε βάρος των παραπάνω εναγομένων μέρος των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει σε χίλια οκτακόσια (1.800,00) ευρώ.
Διατάσσει την επιστροφή στην εκκαλούσα των υπ’ αριθ. 1595685/24-2-2014 και 1595686/24-2-2014 παραβόλων Δημοσίου και των υπ’ αριθ. 050733/24-2-2014 και 050734/24-2-2014 παραβόλων ΤΑ.Χ.ΔΙΚ. για την άσκηση της έφεσης, ποσών σαράντα (40,00) ευρώ, σαράντα (40,00) ευρώ, εξήντα (60,00) ευρώ και εξήντα (60,00) ευρώ αντίστοιχα.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 26 Ιανουαρίου 2016, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Ν.Σ.