476/2006 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αριθμός Απόφασης 476/2006
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Επαμεινώνδα Παπαγιαννόπουλο, Πρόεδρο Πρωτοδικών, τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοικήσεως του Πρωτοδικείου και από το Γραμματέα Κων/νο Σωφρονά .

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 13-3-2006, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Του ενάγοντος : _______  _______   του _______  , κατοίκου Περάματος Πειραιά (οδός _______  ), ο οποίος εμφανίσθηκε στο Δικαστήριο με την πληρεξούσια δικηγόρο του Μαρία Τούντα.

Της εναγόμενης : ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία « ______ Ανώνυμη Εργοληπτική, Τεχνική, Εμπορική, Ξενοδοχειακή , Βιοτεχνική και Βιομηχανική Εταιρεία » και το διακριτικό τίτλο « _______   A. Τ. Ε.» , που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής ( οδός _______  ) και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Νικόλαος Δούναβης.

Ο ενάγων ζητεί να γίνει δεκτή η από 30-5-2005 αγωγή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό καταθέσεως 2177/2005 προσδιορίστηκε για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης και γράφτηκε στο πινάκιο.

Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Με την κρινόμενη αγωγή ο ενάγων εκθέτει ότι την 19-11-1996 προσελήφθη στην άνω εναγόμενη Τεχνική εταιρεία ως χειριστής μηχανημάτων με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου , η οποία του γνωστοποιήθηκε την 1-9-2002 σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 156/1994. Ότι στις 28-3-2005 του γνωστοποιήθηκε ότι έπρεπε να μετατεθεί από το Βόλο και ότι 4-4-2005 και ώρα 7.00 π.μ έπρεπε να παρουσιασθεί στο εργοτάξιο της εταιρείας προς ανάληψη εργασίας. Ότι επειδή έπασχε από « περιεδρικό απόστημα» η Α.Υ.Ε του ΙΚΑ του χορήγησε την 31-3-2005 άδεια 15 ημερών . Παρ’ ‘όλα αυτά η εναγόμενη την 4-4-2005 με εξώδικη δήλωσή της του ανακοίνωσε ότι θεωρούσε ότι κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του, επειδή δεν εμφανίστηκε στο εργοστάσιο της στο Βόλο και αποχώρησε οικιοθελώς από αυτή. Ότι αντίθετα η εναγόμενη είναι αυτή που του κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας του χωρίς να τον προειδοποιήσει.

Με βάση το ιστορικό αυτό ζητεί να λάβει ως αποζημίωση απολύσεως το ποσό των 9.834,4 ευρώ και το ποσό των 10.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης , λόγω της μειώσεως της προσωπικότητάς του που προήλθε από την ως άνω αντισυμβατική συμπεριφορά της εναγόμενης, με το νόμιμο τόκο τα παραπάνω ποσά από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση , να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην δικαστική του δαπάνη. Η αγωγή αρμόδια και παραδεκτά φέρεται για να συζητηθεί ενώπιον του δικαστηρίου αυτού ( άρθρα 14 παρ. 2, 16 αρ. 2 και 663 επ. Κ.Πολ.Δ) κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών ( άρθρα 663 επ. Κ.Πολ.Δ) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω από νομική και ουσιαστική άποψη , εφόσον καταβλήθηκε το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ τρίτων ( βλ προσαγόμενα αγωγόσημα και δικαστικό ένσημο του ΤΝ).

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων στο ακροατήριο του δικαστηρίου, την υπ’ αρ. 1588/14/3/2006 ένορκη βεβαίωση μάρτυρος του ενάγοντος , ενώπιον της Συμβ/φου Περαντά Σταυρούλας, Πούλου Λαγιάκου , η οποία δόθηκε νόμιμα μετά προηγούμενη κλήτευση της εναγόμενης να παραστεί και αυτή, που έγινε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου , τις υπ’ αριθ. 4713 και 4714 την 10-3-2006 ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων της εναγόμενης ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών Χριστίνας Ζερίτη, οι οποίες δόθηκαν νόμιμα κατ’ άρθρο 671 Κ. Πολ. Δ μετά προηγούμενη κλήτευση του ενάγοντος ( βλ. υπ’ αρ. 5985Β78/3/2006 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών Ουρανίας Δημητρακοπούλου), καθώς και από τα έγγραφα που νόμιμα προσάγουν και επικαλούνται οι διάδικοι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων προσελήφθη την 14-11-1996 από την εναγόμενη τεχνική εταιρεία με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου ως χειριστής μηχανημάτων, η οποία του γνωστοποιήθηκε εγγράφως την 1-9-2002 σύμφωνα με τις διατάξεις του ΠΔ 156/1994. Εργαζόταν από τις 7.30 π.μ μέχρι την 3.30 μ.μ , με μικτές αποδοχές 1361,32 ευρώ. Σύμφωνα με τον 3° όρο της σύμβασής του ο ενάγων ήταν υποχρεωμένος να προσφέρει τις υπηρεσίες του οπουδήποτε στο Νομό Αττικής καθώς και στην υπόλοιπη Ελλάδα, σύμφωνα με τη σχετική εντολή της εργοδότριας και πάντα μέσα στο νόμιμο ωράριο, όρο που αποδέχθηκε ο ενάγων, εφόσον ανεπιφύλακτα παρέλαβε το ως άνω από 1-9-2002 έγγραφο θέτοντας την ιδιόχειρη υπογραφή του σ’ αυτό. Με την πάροδο του χρόνου ο ενάγων άρχισε να απουσιάζει αδικαιολόγητα από την εργασία του ( βλ σχετικό πίνακα του Λογιστηρίου της εναγόμενης) και μάλιστα σε κανένα από τους 30 μήνες του πίνακα αυτού δεν εργάστηκε επί 25 ημέρες όπως θα έπρεπε .Έτσι, η εναγόμενη απέστειλε τον ενάγοντα την από 14-1-2004 εξώδικη διαμαρτυρία με Πρόσκληση και Δήλωση, με την οποία , αφού του επεσήμανε τις αδικαιολόγητες απουσίες του, τον καλούσε να τηρεί με σχολαστικό τρόπο τις υποχρεώσεις του που απορρέουν από την σύμβαση εργασίας του, άλλως θα ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της. Παρόλα αυτά ο ενάγων δεν συμμορφώθηκε και εξακολούθησε τις αδικαιολόγητες απουσίες. ( Για τις ειδικότερες ημερομηνίες απουσίας του βλ και υπ’ αριθ. 4713/2006 ένορκη βεβαίωση του υπαλλήλου Λογιστηρίου της εναγόμενης _______  _______  ). Η εναγόμενη αναγκάστηκε να στείλει και πάλι στον ενάγοντα την από 1-6-2004 εξώδικη διαμαρτυρία της με παραπλήσιο με την προηγούμενη περιεχόμενο, αλλά ο ενάγων και πάλι δεν συμμορφώθηκε , ενώ από τον Ιανουάριο του 2005 άρχισε να παίρνει άδεια ασθένειας από το ΙΚΑ, δικαιολογώντας λίγες μόνο από τις ημέρες απουσίας του από την εργασία του. Στις 29-3-2005 ο ενάγων προσήλθε στα γραφεία της εναγόμενης να παραλάβει την από 28-3-2005 δήλωση – ανακοίνωση της τελευταίας με την οποία , στα πλαίσια του διευθυντικού της δικαιώματος και του όρου 3 της συμβάσεως εργασίας του, τον καλούσε να εμφανιστεί για ανάληψη εργασίας στην πόλη του Βόλου και συγκεκριμένα στο εργοστάσιό της στη συνοικία της Νεαπόλεως του Βόλου, στις 4-4-2005 και ώρα 07.00π.μ, επειδή είχε αναλάβει εργασίες για τον επέκταση και βελτίωση του δικτύου ύδρευσης της εν λόγω πόλεως. Ο ενάγων υπέγραψε την παραλαβή του εγγράφου αυτού , που προσκομίζεται από την εναγόμενη , δεν υπέγραψε όμως ότι αποδέχεται την μετάθεσή του στο Βόλο. Ο ίδιος προσκομίζει άλλο έγγραφο με το ίδιο περιεχόμενο με το προηγούμενο, όπου αφορά την ειδοποίησή του για αλλαγή του τόπου εργασίας του, αλλά χωρίς να αναφέρονται όσα αναγράφει το προηγούμενο έγγραφο για την ημερομηνία παραλαβής του και χωρίς να υπάρχει η προαναφερθείσα υπογραφή του. Αντίθετα σε αυτό, έχει υπογράψει ότι αποδέχεται την μετάθεσή του στο Βόλο, ενώ και η ημερομηνία του εγγράφου είναι 28-3-2005 και όχι 29-3-2005, όπως στο προηγούμενο έγγραφο. Ανεξάρτητα από αυτά, το Δικαστήριο έχει σχηματίσει δικανική πεποίθηση ότι ο εν λόγω δεν επιθυμούσε να μεταβεί στο Βόλο για ανάληψη εργασίας και τούτο διότι στις 31-5-2005 και περί ώρα 11.30 π.μ εμφανίσθηκε στο λογιστήριο της εναγόμενης με το έγγραφο που του είχε δώσει η τελευταία και δήλωσε στον υπάλληλο της  _______  ότι δεν πρόκειται να πάει στο Βόλο ( βλυπ’ αρ. 4714/2006 ένορκη βεβαίωση). Την ίδια ημέρα και λίγο πριν τις 2.00 το μεσημέρι ο ενάγων έστειλε με φαξ το από 31-5­2005 έγγραφο παραπομπής ασφαλισμένου του ΙΚΑ στην ΑΥΕ, στο οποίο ο υπογράφων αυτό ιατρός, αγνώστων στοιχείων, υποβάλλει παράκληση για χορήγηση αναρρωτικής αδείας 10 ημερών. Την 4-4­2005 ο ενάγων τελικά δεν παρουσιάστηκε στο εργοστάσιο της εναγόμενης στο Βόλο στις 7.00 π.μ ώρα και έτη η τελευταία , θεωρώντας ότι αυτός αποχώρησε οικιοθελώς από την εργασία του, του επέδωσε την ίδια ημέρα και περί ώρα 12.30 (βλ. Υπ’ αριθ. 5053β/4-4-2005 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Παν. Μπρη), την από 4-4-2005 εξώδικη δήλωσή της με την οποία δήλωσε στον ενάγοντα ότι η άρνησή του να εργαστεί στο Βόλο σήμαινε την εκ μέρους του καταγγελία της σύμβασης εργασίας του με οικιοθελή αποχώρηση, γι ‘ αυτό και δεν του κατέβαλε αποζημίωση. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η ΑΥΕ του ΙΚΑ εξέδωσε την απόφαση της στις 4-4­2005 και χορηγείται αναρρωτική άδεια του ενάγοντα από 31-3-2005 και για 10 ημέρες ( βλ. απόφαση της στη σελ 45 του βιβλιαρίου υγείας του ενάγοντος). Στις 11-4-2005 ο τελευταίος έστειλε με φαξ στην εναγόμενη το με την ίδια ημερομηνία έγγραφο με παράκληση ιατρού για παράταση της αναρρωτικής άδειας από 11-4-2005 έως 14-4-2005. Στις 15-4-2005 ο ενάγων κοινοποίησε στην εναγόμενη την από 14-4-2005 εξώδικη δήλωση- γνωστοποίηση και διαμαρτυρία του , με την οποία εδήλωνε ότι η γενομένη καταγγελία της συμβάσεως εργασίας του είναι κακόβουλη και καταχρηστική, αφού είχε αποδεχθεί την πρόταση της εναγόμενης για μετάθεση , ότι εξακολουθεί να ανήκει στο προσωπικό της τελευταίας και ότι εξακολουθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του σ σ’ αυτή. Στη συνέχεια , στις 19-4-2005 ο ενάγων έστειλε με φαξ στην εναγόμενη την με την ίδια ημερομηνία παράκληση ιατρού να του χορηγηθεί νέα αναρρωτική άδεια από 15-4-2005 και για ένα μήνα ( για τα παραπάνω βλ και υπ’ αριθ. 4713/2006 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα της εναγόμενης _______  _______  ). Επίσης την ίδια ημέρα εστάλει και το από 19-4-2005 έγγραφο του ΙΚΑ από το οποίο αποδεικνύεται ότι ο ενάγων εισήλθε στο Τζάννειο Νοσοκομείο Πειραιά για να χειρουργηθεί για «περιεδρικό συρρίγγιο» αλλά εξήλθε την επόμενη ημέρα με την κατάσταση της υγείας του αμετάβλητη ( βλ σχετικό έγγραφο). Από το τελευταίο έγγραφο δεν προκύπτει μεν αν ο ενάγων χειρουργήθηκε αλλά η έξοδός του από το Νοσοκομείο την επόμενη ημέρα συνηγορεί στο ότι δεν χειρουργήθηκε τελικά και επίσης προκύπτει ότι η κατάσταση της υγείας του δεν ήταν τόσο σοβαρή ώστε να μην μπορεί να μεταβεί την 4-4-2005 στο Βόλο προς ανάληψη υπηρεσίας στο εκεί εργοτάξιο της εναγόμενης Κατ’ ακολουθία όλων των παραπάνω, ο ενάγων αδικαιολόγητα δεν παρουσιάσθηκε για εργασία την 4-4-2005 και χρησιμοποιεί το πρόβλημα της υγείας του ( περιεδρικό απόστημα) ως δικαιολογία για τη μη μετάβασή του στο Βόλο. Συνεπώς η εναγόμενη ορθά θεώρησε στα πλαίσια του διευθυντικού της δικαιώματος πάντα, ότι η μη ανάληψη εργασίας εκ μέρους του ενάγοντος κατά την καθορισθείσα ημερομηνία (4-4-2005) στο Βόλο, αποτελούσε οικιοθελή αποχώρηση του και καταγγελία της συμβάσεως εργασίας του και γι’ αυτό δεν δικαιούτο της σχετικής αποζημίωσης. Επομένως , οι αντίθετα υποστηριζόμενοι ισχυρισμοί του ενάγοντος πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι και η αγωγή, που είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 648 επ, 945, 946 Ακ, 507, 908, 176 Κ.Πολ.Δ και Ν. 2112/20 , πρέπει και αυτή να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τέλος πρέπει να καταδικαστεί ο ενάγων στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενη ( αρθ. 176 Κ.Πολ.Δ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ                                   

Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.

Απορρίπτει την αγωγή

Καταδικάζει τον ενάγοντα αυτής στα δικαστικά έξοδα της εναγόμενης , τα οποία ορίζει σε διακόσια (200) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα στις 29-3-2006.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                  Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ