Αναφορικά με το Ρουμάνικο φορολογικό καθεστώς, οι Ρουμάνοι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι από το νόμο να παρακρατούν ποσά φόρων στην πηγή και μετά να αποδίδουν αυτά τα ποσά στις αρμόδιες Ρουμανικές κρατικές αρχές.
Περιττεύει ενδεχομένως να πει κανείς ότι δεν υπάρχει τέτοιου είδους υποχρέωση σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις όπου το φυσικό πρόσωπο Ρουμάνος εργαζόμενος έχει (δι)οριστεί σε μία χώρα με την οποία η Ρουμανία έχει συνυπογράψει μία διμερή συμφωνία με βάση την οποία όσο το φυσικό αυτό πρόσωπο απασχολείται σε ξένο έδαφος και για χρονική περίοδο για την οποία υπάρχει πρόβλεψη εντός της προαναφερθείσας διμερούς συμφωνίας, αυτή η υποχρέωση καθίσταται κενή νοήματος.
Εκ του αντιθέτου ιδωθέν, φυσικό πρόσωπο ως εργαζόμενος που διαμένει στη Ρουμανία, πλην όμως πληρώνεται από μη Ρουμάνο εργοδότη, είτε αυτός ο τελευταίος είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο, τότε ο πρώτος [εργαζόμενος] κατά κανόνα φορολογείται στη Ρουμανία, εκτός και αν διμερώς προβλέπεται διαφορετικά από σχετική συμφωνία.
Όσον αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές μπορεί είτε το ίδιο το φυσικό πρόσωπο είτε ο Ρουμάνος εργοδότης του να τις καταβάλλει, αλλά και πάλι αυτό μπορεί να διευθετηθεί από τους άμεσα εμπλεκόμενους οι οποίοι θα έχουν προηγούμενα συμφωνήσει και συνυπογράψει μια αμοιβαία αποδεκτή συμφωνία.
Εμβαθύνοντας λίγο περισσότερο στο Ρουμάνικο φορολογικό σύστημα, μπορούμε να τονίσουμε το γεγονός ότι υπάρχει η πρόβλεψη για ενιαίο φορολογικό συντελεστή δέκα τοις εκατό τόσο για κατοίκους όσο και για μη κατοίκους.
Αναφορικά με την φορολογική κατοικία, όπως επίσης έχει σημειωθεί, η Ρουμανία διατηρεί ένα ευρύ δίκτυο διμερών συμφωνιών τέτοιου τύπου οι οποίες κατά κανόνα ορίζουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις με βάση τις οποίες ένας μη Ρουμάνος αντιμετωπίζεται ως Ρουμάνος φορολογικός κάτοικος, ή και αντιστρόφως, με ποιους τρόπους κάποιο φυσικό πρόσωπο θα πρέπει να φορολογείται σε περίπτωση που υπάρχει ορισμένη διμερής συμφωνία μεταξύ Ρουμανίας και της χώρας προέλευσης αυτού του συγκεκριμένου φυσικού προσώπου.
