Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 3729/ 2010
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Απόστολο Τσουκαλά, Πρωτόδικη, τον οποίον όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και από τη Γραμματέα Φωτεινή Μαρίνου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22 Σεπτεμβρίου 2010, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρείας με την επωνυμία «_________ __________ _________ _____ ___________ ____________-_____________ ____ __________ _______ ___________», που εδρεύει στην __________ ________ (οδός ___________ ____ και _____________) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά της πληρεξουσίου Δικηγόρου Αθηνών Αθηνάς Πάχου.
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1)Εταιρείας με την επωνυμία «_____ ________ _____.», που εδρεύει στις _________ _________ (οδός _______ αρ.___) και εκπροσωπείται νόμιμια, 2)_________ _______ του _______, κατοίκου _________ _________ (οδός _________ αρ.___) και 3)_____________ _________ του __________, κατοίκου ________ _________ (οδός __________ αρ, ___), οι οποίοι δεν παραστάθηκαν.
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από 01.06.2009 αγωγή της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό κατάθεσης 96832/6213/2009, προσδιορίστηκε προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και εγγράφηκε στο οικείο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης η πληρεξούσια Δικηγόρος της ενάγουσας ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνει δεκτή η αγωγή της και όσα αναφέρονται στις νόμιμα κατατεθείσες προτάσεις της.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις νόμιμα προσκομιζόμενες και επικαλούμενες από την ενάγουσα υπ’ αριθμ. 10195Β/15.06.2009, 10197Β/15.06.2009 και 10198Β/15.06.2009 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή του Πρωτοδικείου Πειραιά Δημητρίου Σ.Ραπατζίκου, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο της 22.09.2010 επιδόθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα στους εναγομένους με επιμέλεια της ενάγουσας. Όμως οι εναγόμενοι ούτε εμφανίστηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο Δικηγόρο όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο κατά την ως άνω δικάσιμο και συνεπώς πρέπει να δικαστούν ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν και αυτοί παρόντες (άρθρο 270 παρ.1 ΚΠολΔ).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 1047 § 1 ΚΠολΔ η προσωπική κράτηση διατάσσεται, εκτός από τις περιπτώσεις που ορίζει ρητά ο νόμος και “κατά εμπόρων για εμπορικές απαιτήσεις”. Εξ άλλου, με το ν. 2462/1997 κυρώθηκε το “Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα”, που συνάφθηκε μεταξύ των Κρατών μελών του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη στις 16.12.1966 και από την επικύρωση του αποτελεί διάταξη κανόνα υπέρτερης νομιικής βαθμίδας, κατά το άρθρο 28 § 1 του Συντάγματος. Στο άρθρο 11 του Συμφώνου αυτού ορίζεται ότι κανείς δεν φυλακίζεται αποκλειστικά λόγοι της αδυναμίας του να εκπληρώσει συμβατική υποχρέωση”. Η ίδια η διατύπωση του κανόνα τούτου, δηλώνει λεκτικά και νοηματικά ότι δεν υπήρξε επιθυμία των συντακτών του Συμφώνου να καταργήσουν την προσωπική κράτηση, αλλά μόνο να ορίσουν, ως εξαίρεση, πως σε περίπτωση αδυναμίας δεν πρέπει ο οφειλέτης να προσωποκρατείται για χρέη. Συνεπώς, το μεν άρθρο 1047 § 1 ΚΠολΔ εξακολουθεί να προβλέπει την προσωπική κράτηση ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης επί εμπόρων για ενοχικές απαιτήσεις, το δε άρθρο 11 του ανωτέρω Συμφώνου εισάγει δικαιοκωλυτικό κανόνα που αποκλείει την απαγγελία προσωπικής κράτησης κατ’ εμπόρου για ενοχικές οφειλές, όταν η μη εξόφληση των συμβατικών υποχρεώσεών του οφείλεται αποκλειστικά σε αδυναμία αυτού προς εκπλήρωση. Από τις ανωτέρω διατάξεις, συνδυαζόμενες με αυτές των άρθρων 216 στοιχ. α’ και 338 ΚΠολΔ, που ορίζουν αντίστοιχα ότι κάθε διάδικος βαρύνεται με την επίκληση και απόδειξη εκείνων των γεγονότων που δικαιολογούν σύμφωνα με το νόμο την αξιούμενη από αυτόν δικαστική προστασία, συνάγεται ότι για να είναι ορισμένη η αγωγή, με την οποία διώκεται η προσωπική κράτηση εμπόρου για εμπορικές απαιτήσεις, δεν είναι αναγκαίο να διαλαμβάνεται στο δικόγραφό της ότι ο εναγόμιενος, παρόλο που έχει τη δυνατότητα, δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του, αλλά απόκειται στον εναγόμενο να ισχυρισθεί και να αποδείξει ότι η μη εκπλήρωση οφείλεται αποκλειστικά σε αδυναμία του (ΟλΑΠ 23/2005 ΕλλΔνη 2005.718, ΑΠ 889/2010 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή της η ενάγουσα, εμπορική εταιρεία, ιστορεί ότι κατά τον αναφερόμενο στην αγωγή τόπο και χρόνο δυνάμιει των αναφερόμενων στην αγωγή διαδοχικών προφορικών συμφάσεων πώλησης πώλησε και παρέδωσε προσηκόντως στην πρώτη εναγομιένη, ομόρρυθμη εμπορική εταιρεία, ομόρρυθμοι εταίροι της οποίας είναι οι δεύτερος και τρίτος των εναγομιένων, τα αναφερόμιενα στην αγωγή εμπορεύματα, όπως αυτά αναλυτικά περιγράφονται κατ’ είδος, ποσότητα και τιμή σε αυτήν. Ότι για τις πωλήσεις αυτές εξέδωσε τα ειδικότερα αναφερόμενα στην αγωγή τιμολόγια και δελτία αποστολής, τα οποία ήταν πληρωτέα εντός 90 ημερών από την έκδοσή τους. Ότι το συνολικό τίμημα από τις ανωτέρω πωλήσεις ανήλθε στο ποσό των 42.363,55 ευρώ. Ότι η πρώτη εναγόμενη καίτοι παρέλαβε τα πωληθέντα εμπορεύματα, δεν έχει καταβάλει στην ενάγουσα το οφειλόμενο τίμημα. Με βάση το ιστορικό αυτό ζητεί να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι με απόφαση προσωρινά –j/* εκτελεστή να της καταβάλουν το ποσό των 42.363,55 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της δήλης ημέρας πληρωμής εκάστου των τιμολογίων, άλλως από την επίδοση της αγωγής, κυρίως μεν κατά τις διατάζεις περί της σύμβασης πώλησης και επικουρικά κατά τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού, να διαταχθεί ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης εναντίον του δευτέρου και του τρίτου ίων εναγομένων προσωπική κράτηση διάρκειας 12 μηνών και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημια η αγωγή, για το αντικείμιενο της οποίας έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τις νόμιμες υπέρ τρίτων προσαυξήσεις (βλ. τα υπ’ αριθμ. 064757, 434697, 177429, 067879 αγωγόσημα με τα επικολλημένα επ’ αυτών ένσημα) αρμοδίως καθ’ ύλην και τόπον (άρθρα 14 παρ.2, 22, 37 παρ.1 ΚΠολΔ) εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία, είναι δε παραδεκτή, ορισμένη και νόμω βάσιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 481 επ., 513 επ. ΑΚ, 29 ΕισΝΑΚ, 22 ΕμιπΝ, 68, 176, 191 παρ.2, 907, 908 και 1047 ΚΠολΔ, εκτός από την επικουρική βάση της, την επιχειρούμενη να θεμελιωθεί στις διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού, λόγω της ουσιαστικής επικουρικότητας του τελευταίου. Πρέπει, συνεπώς να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την ένορκη εξέταση της μάρτυρος της ενάγουσας που εξετάστηκε νόμιμα στο ακροατήριο και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νόμιμα προσκομιίζει και επικαλείται η ενάγουσα αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα, ανώνυμη εμπορική εταιρεία, ασχολούμενη με την εμπορία μηχανημάτων και πρώτων υλών πλαστικών, πώλησε και παρέδωσε προσηκόντως στην πρώτη εναγομένη, ομόρρυθμη εμπορική εταιρεία, που ασχολείται με το εμπόριο και την παραγωγή πλαστικών, χαρτικών και γενικά ειδών συσκευασίας, ομόρρυθμοι εταίροι και διαχειριστές της οποίας είναι οι δεύτερος και τρίτος των εναγόμενων, τα εμπορεύματα που αναλυτικά περιγράφονται κατ’ είδος, ποσότητα και τίμημα στα υπ’ αριθμ. 848/18.12.2008, 850/18.12.2008, 795/15.10.2008, 768/18.09.2008, 766/17.09.2008, 765/17.09.2008 και 764/17.09.2008 τιμολόγια, αξίας αντίστοιχα 563,11, 4.081,76, 9.537,85, 6.537,56, 3.867,74, 7.016,48 και 10.759,05 ευρώ, και συνολικά αξίας 42.363,55 ευρώ, για τα οποία εξέδωσε και αντίστοιχα δελτία αποστολής. Αποδείχθηκε επίσης, ότι η εξόφληση των ως άνω τιμολογίων συμφωνήθηκε να γίνει εντός 90 ημερών από την έκδοσή τους (δήλη ημέρα πληρωμής). Ωστόσο η πρώτη εναγομένη δεν κατέβαλε κάποιο ποσό έναντι της ως άνω οφειλής της. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε ότι οι δεύτερος και τρίτος των εναγομένων βρίσκονται σε αδυναμία να εκπληρώσουν τις ανωτέρω συμβατικές εμπορικές τους υποχρεώσεις. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αγωγή πρέπει να γίνει εν όλω δεκτή και να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην ενάγουσα το ποσό των 42.363,55 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομιένη της δήλης ημέρας πληρωμής καθενός επιδίκου τιμολογίου, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό. Η παρούσα εν όψει του ότι πρόκειται για εμπορική διαφορά και καθώς αφενός κρίνεται ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημία στην ενάγουσα και αφετέρου πιθανολογείται ότι η εκτέλεση δεν θα βλάψει ανεπανόρθωτα τους εναγομένους πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς το ήμισυ των επιδικασθέντων ποσών. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί ως μέσο εκτέλεσης της απόφασης η προσωπική κράτηση του δευτέρου και του τρίτου των εναγομένων, η διάρκεια της οποίας, εν όψει του ύψους του υφιστάμενου χρέους, της κοινωνικής, προσωπικής και οικονομιικής κατάστασης αυτών καθώς και όλων εν γένει των περιστάσεων της επίδικης περίπτωσης, πρέπει να καθοριστεί στις 30 ημέρες. Στην περίπτωση που οι εναγόμενοι ασκήσουν κατά της παρούσας το ένδικο μέσο της ανακοπής ερημοδικίας ορίζεται παράβολο ερημοδικίας ποσού 200 ευρώ (άρθρο 505 παρ.2 ΚΠολΔ). Τέλος, οι εναγόμενοι εν όψει της ήττας τους πρέπει να καταδικαστούν στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (άρθρα 176,191 παρ.2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην των εναγόμενων.
ΟΡΙΖΕΙ το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ. ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρον ο καθένας στην ενάγουσα το ποσό των σαράντα δύο χιλιάδων τριακοσίων εξήντα τριών ευρώ και πενήντα πέντε λεπτών (42.363,55 ευρώ) με το νόμιμο τόκο ως ακολούθως: α)το ποσό των πεντακοσίων εξήντα τριών ευρώ και έντεκα λεπτών (563,11 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από τις β)το ποσό των τεσσάρων χιλιάδων ογδόντα ένα ευρώ και εβδομήντα έξι λεπτών (4.081,76 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από τις γ)το ποσό των εννέα χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα επτά ευρώ και ογδόντα πέντε λεπτών (9.537,85 ευρώ) με το νόμιμιο τόκο από τις 15.01.2009, δ)το ποσό των έξι χιλιάδων πεντακοσίων τριάντα επτά ευρώ και πενήντα έξι λεπτών (6.537,56 ευρώ) μιε το νόμιμο τόκο από τις 18.12.2008, ε)το ποσό των τριών χιλιάδων οκτακόσιων εξήντα επτά ευρώ και εβδομήντα τεσσάρων λεπτών (3.867,74 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από τις 17.12.2008, στ)το ποσό των επτά χιλιάδων δέκα έξι ευρώ και σαράντα οκτώ λεπτών (7.016,48 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από τις 17.12.2008 και ζ)το ποσό των δέκα χιλιάδων επτακοσίων πενήντα εννέα ευρώ και πέντε λεπτών (10.759,05 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από τις 17.12.2008.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα προσωρινά εκτελεστή ως προς το ήμισυ των επιδικασθέντων ποσών.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την προσωπική κράτηση του δευτέρου και τρίτου των εναγομένων διάρκειας τριάντα (30) ημερών.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγόμενους στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της ενάγουοας τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων επτακοσίων εβδομήντα έξι (1.776) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια
συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα στις .. 11 ΟΚΤ.2010
χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
