fb-pxl-img
ΜΕΝΟΥ

Περίληψη

ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

Αριθμός απόφασης: 6611/2013

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Χρήστο ΙΊαπαδήμα, Πρωτόδικη, τον οποίο όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου και το Γραμματέα Δημήτριο Μπασέτα.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 1η Οκτωβρίου του 2013, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των  ανακοπτόντων: 1._______________________________________) του ________ (________) και της ________, συζύγου __________ _________ και 2.__________ __________ του _________, κατοίκων _________ __________, που εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο Ιωάννα Μαρώση.

Της καθ’ ης η ανακοπή: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία “_______ __________ __________ __________” και το διακριτικό τίτλο “________ ________”, που έχει την έδρα της στην ________ και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Βασιλικής Πολυμερίδου.

Οι ανακόπτοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 8-5-2012 ανακοπή, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 5971/8-5-2012, προσδιορίστηκε για τις 9 Οκτωβρίου του 2012 και γράφτηκε στο πινάκιο (Γ5/36). Κατά τη δικάσιμο εκείνη το Δικαστήριο ανέβαλε τη συζήτηση της υπόθεσης για την παραπάνω (δικάσιμο).

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους.

 

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την υπό κρίση ανακοπή, οι ανακόπτοντες ζητούν να ακυρωθεί η κατασχετήρια έκθεση ακινήτου αριθμός 8065/30-12- 2011 του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Αθανάσιου Γεωργαντόπουλου, η 8265/2012 A’ επαναληπτική περίληψη της κατασχετήριας έκθεσης αυτής του ίδιου δικαστικού επιμελητή και η από 27-3-2012 δεύτερη (β’) επιταγή προς πληρωμή, που έχει κοινοποιηθεί παρά πόδας αντιγράφου εξ απογράφου α’ εκτελεστού της με αριθμό 15/2011 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, η οποία εκδόθηκε μετά από αίτηση της καθ’ ης η ανακοπή και που αφορά απαίτηση της τελευταίας σε βάρος των ιδίων αλλά και των μη διαδίκων στην προκειμένη δίκη _________ _________ του ________ και __________ ___________ του __________, πηγάζουσα από την από 14-4-2008 σύμβασης με τίτλο “_________ ___________ _______ __________ ________ ______ _________ _________ ___ _____________ __________ ___ ________ __________ _________ ____ __________ ___________ ___________ ____ ___ _________ ________ ___”, που είχε συναφθεί μεταξύ της καθ’ ης η ανακοπή και της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “________ ________ ____________ __________ ___________ _________ ____.”, στην οποία οι ίδιοι συμβλήθηκαν ως εγγυητές, για τους τρεις λόγους που ειδικότερα εκθέτουν. Η ανακοπή αρμοδίως καθ’ ύλην και κατά τόπον φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρο 933§ 1 εδ. α’ και §2 ΚΕΙολΔ). Περαιτέρω, έχει ασκηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα και συγκεκριμένα κατά μεν το μέρος που βάλλει κατά των προαναφερθεισών κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου και Α’ επαναληπτικής περίληψης αυτής, ενόψει του ότι οι διάδικοι δεν επικαλούνται ούτε άλλωστε από τη δικογραφία προκύπτει ότι έχει συνταχθεί έκθεση πλειστηριασμού και κατακύρωσης (άρθρο 933 σε συνδυασμό με το άρθρο 934§ 1 περ. β’ ΚΠολΔ, βλ. σε ΑΠ 872/1998 ΕλλΔνη 1999.960), κατά δε το μέρος που βάλλει κατά της από 27-3-2012 δεύτερης (β’) επιταγής προς πληρωμή, που έχει κοινοποιηθεί παρά πόδας αντιγράφου εξ απογράφου α’ εκτελεστού της 15/2011 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 933 σε συνδυασμό με το άρθρο 934§ 1 περ.β’ ΚΠολΔ), εφόσον μετά την επίδοσή της δεν έλαβε χώρα – βάσει αυτής – έτερη πράξη εκτέλεσης. Συνεπώς, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω ως προς τη νομιμότητα και βασιμότητα των λόγων της, όχι όμως κατά την τακτική διαδικασία, με την οποία έχει εισαχθεί, αλλά κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 643§ 1 και 2 ΚΠολΔ, που διέπει τη διαδικασία των πιστωτικών τίτλων, ως ορίζεται στη διάταξη του άρθρου 937§3 ΚΠολΔ, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 19 § 4 του ν.4055/2012, σε συνδυασμό με το άρθρο 113 του ίδιου νόμου, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετική ρύθμιση στο άρθρο 1 1 θ, σχετικό με τις ρυθμίσεις διαχρονικού δικαίου (Βλ. Γιώργος Νικολόπουλος, Αναγκαστική Εκτέλεση, Β’ έκδοση [2012] αναθεωρημένη, σελ. 175). To Δικαστήριο, αφού αποφανθεί για αυτό αυτεπαγγέλτως, διατάσσει – σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 591 §2 ΚΠολΔ – την εκδίκαση της ανακοπής κατά την ως άνω προσήκουσα ειδική διαδικασία(ΕφΑΘ 131/2008 ΕλλΔνη 2009.853).

Η άσκηση της ανακοπής του άρθρου 632 ΚΠολΔ, μετά την επίδοση διαταγής πληρωμής, αναντίρρητα δεν κωλύει την άσκηση – μετά την έναρξη της αναγκαστικής εκτέλεσης κατά του οφειλέτη με βάση την ίδια διαταγή πληρωμής – ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ, όταν τα δύο αυτά ένδικα βοηθήματα, τα οποία αποτελούν εκδηλώσεις της γενικής ανακοπής των άρθρων 583 επ. ΚΠολΔ, στηρίζονται σε διαφορετικούς λόγους, όπως λ.χ. όταν η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής στηρίζεται σε λόγους που αφορούν την απαίτηση, ενώ η ανακοπή κατά της εκτέλεσης ερείδεται σε λόγους που αφορούν σε ελαττώματα πράξεων της εκτελεστικής διαδικασίας, καθότι οι δύο ανακοπές έχουν διαφορετικό σκοπό και αίτημα και διώκουν να αποφευχθούν διαφορετικές έννομες συνέπειες (Σπ. Τσαντίνη σε [Κολοτούρου] Ένδικα Μέσα & Βοηθήματα κατά τον ΚΠολΔ, σελ. 547, αριθμός 96). Αντίθετα, αμφισβητούμενο είναι το ζήτημα αν επιτρέπεται η άσκηση της ανακοπής του άρθρου 632 ΚΠολΔ και με τους ίδιους λόγους της ανακοπής του άρθρου 933 ΚΠολΔ και τανάπαλιν. Κατά την άποψη που το παρόν Δικαστήριο κρίνει ορθότερη και εφαρμόζει, είναι επιτρεπτή η παράλληλη άσκηση των δύο ανακοπών με τους ίδιους λόγους, δοθέντος ότι με την άσκηση της ανακοπής του άρθρου 632 ΚΠολΔ καταρχήν δεν ιδρύεται εκκρεμοδικία, διότι η δίκη που ανοίγεται με αυτή αντικείμενο και αίτημα έχει την ακύρωση της διαταγής πληρωμής, ενώ η κατά το άρθρο 933 ΚΠολΔ ανακοπή, ακόμη και όταν αφορά την απαίτηση, αντικείμενο και αίτημα έχει την ακύρωση της αναγκαστικής εκτέλεσης, άρα δεν πρόκειται για την “ίδια επίδικη διαφορά”, όπως δηλαδή αξιώνει το άρθρο 222 ΚΠολΔ. Δεν αρκεί μάλιστα για την ίδρυση εκκρεμοδικίας ότι και με τις δύο αυτές ανακοπές, όταν στηρίζονται στον ίδιο λόγο, το δικαστήριο καλείται να διαγνώσεις το αυτό ζήτημα, αφού, ενόψει της διαφοροποίησης του αντικειμένου της κάθε δίκης, το ζήτημα τούτο ανακύπτει ως απλώς προδικαστικό και δεν δημιουργεί ταυτότητα διαφοράς (ΑΠ 749/1995 ΔΕΕ 1995.974). Επίσης, εφόσον έχει ασκηθεί ανακοπή του άρθρου 632 ΚΠολΔ, η ανακοπή του άρθρου 933 του ίδιου Κώδικα με τους αυτούς λόγους δεν είναι απαράδεκτη ελλείψει εννόμου συμφέροντος, λόγω του διαφορετικού αιτήματος της καθεμίας, αλλά και της ανάγκης να αποφευχθούν διαφορετικές έννομες συνέπειες (ΕφΑΘ 2633/1992 ΕλλΔνη 1994.449). Αλλωστε, οι δύο ανακοπές δεν οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, καθώς αυτή του άρθρου 933 ΚΠολΔ σκοπεί στην παρεμπόδιση της εκτέλεσης, ενώ εκείνη του άρθρου 632 ΚΠολΔ βάλλει κατά του θεμελίου της εκτέλεσης, που είναι ο εκτελεστός τίτλος. Πάντως, η ταυτότητα των προβαλλομένων λόγων ενδέχεται να καθιστά σκόπιμη την εφαρμογή του άρθρου 249 ΚΠολΔ (ΑΠ 749/1995 ο.π., ΕφΑΘ 7369/2004 ΝοΒ 53.1447, ΕφΑΘ 5131/2004 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 63/1997 Αρμ 1999.250).

Στην προκειμένη περίπτωση, με τον 1° λόγο ανακοπής – κατ’ εκτίμηση του δικογράφου – ιστορείται πως κατά τη λειτουργία της από 14-4-2008 σύμβασης με τίτλο “_________ _________ ________ ________ ________ _____ __________ ___________ _____ _________ _________ ____ _________ ___________ _________ ___ ____________ ___________ __________ ___ ___ ___________ ____________ _____”, η οποία είχε συναφθεί μεταξύ της καθ’ ης η ανακοπή και της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “___________ ________ ________________ _________ _________ ___________ ___.”, εμφανίστηκε χρεωστικό κατάλοιπο ύψους 2.053,9 1 9,47€. Ότι στη σύμβαση αυτή οι ανακόπτοντες, μαζί με τους μη διαδίκους ____________ ____________ του __________ και ________ ___________ του __________, συμβλήθηκαν ως εγγυητές. Ότι οι ανακόπτοντες, όταν κατήρτισαν τη σύμβαση με την καθ’ ης, δεν διαπραγματεύτηκαν, αλλά μονομερώς τους επιβλήθηκαν οι όροι της εγγύησης. Ότι επειδή κατά την κατάρτιση της σύμβασης δεν είχαν μαζί τους δικηγόρο και ενόψει του ότι δεν διέθεταν εμπειρία από ανάλογες συμβάσεις, δεν γνώριζαν τη σημασία της ένστασης διζήσεως και κυρίως τις συνέπειες της παραίτησης από αυτήν και πως επιπλέον η καθ’ ης η ανακοπή δεν τους επέτρεψε να ενημερωθούν σχετικά, αφού κλήθηκαν να υπογράψουν τη σύμβαση αμέσως. Ότι η ως άνω παραίτησή τους από την ένσταση διζήσεως, όπως επίσης και από τα ευεργετήματα των άρθρων 862-864 και 866-868 ΑΚ, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 2 και 7ιγ’του ν.2251/1994, που εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση τους και πως εκ του λόγου αυτού τυγχάνει καταχρηστική η απαίτηση της καθ’ ης η ανακοπή και, επομένους, ακυρωτέα η διαταγή πληρωμής, που αποτελεί το θεμέλιο της εκτέλεσης που ενεργείται σε βάρος τους. Εξάλλου, με το 2° λόγο οι ανακόπτοντες διατείνονται πως από αποκλειστικό πταίσμα της η καθ’ ης δεν επιδίωξε εγκαίρως την είσπραξη των οφειλόμενων σε αυτή ποσών από την πρωτοφειλέτρια ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “__________ _____ ____________  _________ ______ _____.”, μολονότι γνώριζε την κακή οικονομική κατάστασή της, με αποτέλεσμα η τελευταία να πτωχεύσει και συνακόλουθα να έχει καταστεί ανέφικτο να ικανοποιηθεί από αυτή, γεγονός το οποίο οδηγεί στην απαλλαγή και των ίδιων ως εγγυητών. Περαιτέρω, οι ανακόπτοντες ιστορούν πως με το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο (ιστορική και νομική βάση) έχουν προγενεστέρως ασκήσει την από 31-1-2011 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1243/2011 ανακοπή τους κατά της καθ’ ης, η οποία ασκήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, επιδόθηκε στην καθ’ ης νομίμως και πλήττει τον εκτελεστό τίτλο και συγκεκριμένα την 15/2011 διαταγή πληρωμής σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 632 ΚΠολΔ. Πράγματι, από παραδεκτή επισκόπηση του δικογράφου της παραπάνω ανακοπής, που προσκομίζεται με επίκληση, προκύπτει ότι η από 31-1-2011 (αριθμός έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1243/2011) ανακοπή του άρθρου 632 ΚΠολΔ έχει ασκηθεί από τους νυν ανακόπτοντες από κοινού με τους μη διαδίκους στη δίκη αυτή έτερους δύο συνεγγυητές, ____________ _________ του _________ και __________ _________ του __________. Εκκρεμεί δε η ανακοπή εκείνη προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο της 9ης-10ου-2013, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση κατάθεσης δικογράφου, γεγονός άλλωστε το οποίο δεν αμφισβητείται ειδικά από την καθ’ ης η ανακοπή. Το περιεχόμενο δε των δύο λόγων της ανακοπής εκείνης είναι ταυτόσημο εκείνο των δύο πρώτων λόγων της νυν κρινόμενης ανακοπής. Πρέπει, επομένως, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθηκαν στην παρατεθείσα προηγουμένως μείζονα πρόταση, να ανασταλεί η δίκη της κρινόμενης ανακοπής κατά της εκτέλεσης του άρθρου 933 ΚΠολΔ αναφορικά με τους δύο πρώτους λόγους αυτής, μέχρι την τελεσίδικη εκδίκαση της ανωτέρω ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής, για την εναρμόνιση των δικαστικών κρίσεων και προκειμένου να αποφευχθεί η έκδοση αντιφατικών αποφάσεων (άρθρο 249 ΚΠολΔ).

Εξάλλου, όπως συνάγεται από τις διατάξεις των άρθρων 916, 924 και 927 ΚΠολΔ, βασική προϋπόθεση για την εγκυρότητα της επιταγής προς πληρωμή είναι η συμφοονία αυτής με το περιεχόμενο του τίτλου, στον οποίο στηρίζεται για εκτέλεση, κάτω από αντίγραφο του οποίου αναγράφεται η επιταγή. Ειδικότερα, όταν ο εκτελεστός τίτλος είναι διαταγή πληρωμής, το ποσό που αναφέρει η επιταγή προς πληρωμή πρέπει να είναι εκείνο που υποχρεώθηκε ο οφειλέτης να πληρώσει με τη διαταγή. Αν η επιταγή επιδόθηκε για μεγαλύτερο ποσό εκείνου που αναγράφεται στον τίτλο, τότε αυτή είναι άκυρη κατά το επιπλέον ποσό, χωρίς να επέρχεται ακυρότητα οος προς το υπόλοιπο και πράγματι οφειλόμενο, ως προς το οποίο η επιταγή διατηρεί την ισχύ της και νομίμως χωρεί γι’ αυτό το ποσό εκτέλεση (ΑΠ 8390/2000 ΕλλΔνη 41.1323, 194/1995 ΕλλΔνη 1996.101, ΕφΛαρ 224/2012 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 1107/2007 ΑΧΑΝΟΜ 2008.455).

Στην προκειμένη περίπτωση, με τον τρίτο λόγο της ένδικης ανακοπής τους, οι ανακόπτοντες ζητούν να ακυρωθεί η από 27-3- 2012 δεύτερη (β’) επιταγή προς πληρωμή, που κοινοποιήθηκε σε αυτούς παρά πόδας αντιγράφου εξ απογράφου α’ εκτελεστού της υπ” αριθμό 15/2011 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, διότι με αυτήν επιτάσσονται να καταβάλουν στην καθ’ ης η ανακοπή ως επιδικασθέν κεφάλαιο το ποσό των 2.633.1 94,48€ αντί του ποσού των 2.053.9 1 9,47€, όπως τους υποχρεώνει η παραπάνω διαταγή πληρωμής και για δικαστικά έξοδα το ποσό των 44.764€ αντί αυτού των 34.900€, στο οποίο τους καταδικάζει ο προαναφερθείς εκτελεστός τίτλος. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα, ο λόγος ανακοπής αυτός είναι εν μέρει νόμιμος, δοθέντος ότι το γεγονός πως η προσβαλλόμενη επιταγή έγινε για ποσό μεγαλύτερο από αυτό που επιδικάστηκε επιφέρει- σύμφωνα και με την παρατεθείσα προηγουμένως μείζονα πρόταση — μερική ακυρότητα μόνο για το επιπλέον ποσό, ενώ αντίθετα διατηρείται το κύρος της και παράγονται οι έννομες συνέπειές της για το πράγματι – βάσει Πόντιος, η κατά τα ανωτέρω ακυρότητα επέρχεται ανεξαρτήτως της επίκλησης από τους ανακόπτοντες και απόδειξης της συνδρομής σε βάρος τους του στοιχείου της δικονομικής βλάβης (άρθρο 159 αριθμός 3 ΚΠολΔ), διότι για το επιπλέον ποσό δεν υπάρχει εκτελεστός τίτλος (ΕφΠειρ 331/1 988 ΑρχΝ 1988.347). Πρέπει, επομένως:, ο λόγος αυτός να ερευνηθεί – κατά το μέρος που κρίθηκε νόμω βάσιμος – και κατ’ ουσίαν.

Από την κατάθεση της μάρτυρος, που εξετάστηκε ενόρκως στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου με την επιμέλεια των ανακοπτόντων, η οποία εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης (αντίθετα η καθ’ ης η ανακοπή δεν επιμελήθηκε την εξέταση μάρτυρα) και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, που επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα οι διάδικοι, πλήρως αποδεικνύονται – κατά την κρίση του Δικαστηρίου – τα εξής: Η καθ’ ης η ανακοπή πέτυχε την έκδοση της 15/2011 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου για απαίτησή της σε βάρος των ανακοπτόντων αλλά και των μη διαδίκων στην προκειμένη δίκη _________ __________ του _________ και __________ ___________ του __________, πηγάζουσα εκ της από 14-4-2008 σύμβασης με τίτλο _______________________________________”, που είχε συναφθεί μεταξύ αυτής και της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία “_______________________________________.”, στην οποία οι ανακόπτοντες είχαν συμβληθεί ως εγγυητές. Ειδικότερα, δυνάμει της ρηθείσας διαταγής πληρωμής οι ανακόπτοντες υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην καθ’ ης η ανακοπή το ποσό των δύο εκατομμυρίων πενήντα τριών χιλιάδων εννιακοσίων δεκαεννιά ευρώ και σαράντα επτά λεπτών (2.053.919,47€), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από 27-11- 2009, καθώς επίσης και τριάντα τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια ευρώ (34.900€) ως δικαστικά έξοδα. Ακολούθως, στις 10-1-2011 η καθ’ ης η ανακοπή επέδωσε στους ανακόπτοντες επικυρωμένο αντίγραφο από το πρώτο εκτελεστό απόγραφο της πιο πάνω διαταγής πληρωμής, κάτω από το οποίο είχε συντάξει την από 4- 1-2011 επιταγή προς πληρωμή, με την οποία οι τελευταίοι επιτάσσονταν να της καταβάλουν – μεταξύ άλλων – ως επιδικασθέν κεφάλαιο το αναγραφόμενο στην πιο πάνω διαταγή πληρωμής ποσό των δύο εκατομμυρίων πενήντα τριών χιλιάδων εννιακοσίων δεκαεννιά ευρώ και σαράντα επτά λεπτών (2.053.919,47€), νομιμοτόκως από 27-11-2009 μέχρι εξοφλήσεως, καθώς και ως δικαστικά έξοδα το ομοίως αναγραφόμενο στη διαταγή πληρωμής ποσό των τριάντα τεσσάρων χιλιάδων εννιακοσίων ευρώ (34.900€), νομιμοτόκως από την επίδοση της επιταγής εκείνης μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Δυνάμει δε της παραπάνω επιταγής προς εκτέλεση η καθ’ ης η ανακοπή επέβαλε αναγκαστική κατάσχεση επί του λεπτομερώς περιγραφόμενου στη με αριθμό 8065/30.12.2011 κατασχετήρια έκθεση και στη με αριθμό 8265/2012 Α’ Επαναληπτική περίληψή της του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Αθανάσιου Γεωργαντόπουλου ακινήτου (αγροτεμαχίου μετά της επ’ αυτού διώροφης οικίας), που βρίσκεται στη νήσο ____ ____________ και το οποίο ανήκει κατά ψιλή κυριότητα στο 2ο ανακόπτοντα, ενώ η 1 η ανακόπτουσα έχει αντίστοιχα την επικαρπία του. Αποδεικνύεται, επίσης, ότι η καθ’ ης η ανακοπή στις 29-3-2012 κοινοποίησε στους ανακόπτοντες την από 27-3-2012 επιταγή προς εκτέλεση, που έχει συνταχθεί κάτωθι επικυρωμένου αντιγράφου του απογράφου του προαναφερθέντος εκτελεστού τίτλου, με την οποία τους επιτάσσει να της καταβάλουν — μεταξύ άλλων – αφενός μεν ως επιδικασθέν κεφάλαιο το ποσό των δύο εκατομμυρίων εξακοσίων τριάντα τριών χιλιάδων εκατόν ενενήντα τεσσάρων ευρώ και σαράντα οχτώ λεπτών (2.633.194,48€) με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από 27-11-2009 και αφετέρου ιός δικαστικά έξοδα το ποσό των σαράντα τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων εξήντα τεσσάρων ευρώ (44.764,00€), νομιμοτόκως από τη γενόμενη επίδοση της προσβαλλόμενης επιταγής προς εκτέλεση μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. Αποδεικνύεται, ωστόσο, πως τα δύο πιο πάνω ποσά είναι μεγαλύτερα από τα επιδικαζόμενα με τη 15/2011 διαταγή πληρωμής, η οποία αποτελεί το θεμέλιο της εκτέλεσης που επισπεύδεται με την κοινοποίηση της προσβαλλόμενης από 27-3-2012 επιταγής προς εκτέλεση. Επομένως, πρέπει αυτή ως προς τα υπερβαίνοντα τον εκτελεστό τίτλο ποσά, ήτοι ως προς το ποσό των (2.633.194,48- 2.053.919,47=) 579.275,01€ της υπό στοιχείο «α» διάταξής της περί του επιδικασθέντος κεφαλαίου και ως προς το ποσό των (44.764-34.900=) 9.864€ της υπό στοιχείο «β» διάταξής της για τα δικαστικά έξοδα να ακυρωθεί και μάλιστα – όπως αναλυτικά αναφέρθηκε προηγουμένως – δίχως την έρευνα της συνδρομής του στοιχείου της τυχόν δικονομικής βλάβης των ανακοπτόντων, εφόσον γι’ αυτά τα επιπλέον ποσά δεν υπάρχει εκτελεστός τίτλος σε βάρος τους. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, ο τρίτος λόγος ανακοπής πρέπει – κατά το μέρος που κρίθηκε νόμω βάσιμος – να γίνει δεκτός περαιτέρω ως βάσιμος και κατ’ ουσίαν, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των ανακοπτόντων πρέπει να επιβληθούν κατά ένα μέρος τους, σύμφωνα με την έκταση της νίκης τους, σε βάρος της καθ’ ης η ανακοπή, που ηττάται κατά το αντίστοιχο μέρος, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας (άρθρο 178 ΚΠολΔ).

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων.

Διατάσσει την εκδίκαση της υπόθεσης κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους.

Δέχεται τυπικά την ανακοπή κατά της κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου  αριθμός  8065/30-12-2011 του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Αθανάσιου Γεωργαντόπουλου και της υπ1 αριθμό 8265/2012 Α’ επαναληπτικής περίληψης της πιο πάνω κατασχετήριας έκθεσης του προαναφερθέντος δικαστικού επιμελητή, η οποία στηρίζεται στην υπ’ αριθμό 15/2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου.

Αναστέλλει τη δίκη για την ακύρωση της κατασχετήριας έκθεσης ακινήτου  αριθμός 8065/30-12-2011 του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Αθανάσιου Γεωργαντόπουλου και της υπ’ αριθμό 8265/2012 Α’ επαναληπτικής περίληψης της πιο πάνω κατασχετήριας έκθεσης του προαναφερθέντος δικαστικού επιμελητή μέχρι την τελεσίδικη περάτωση της δίκης επί της από 31-1-2011 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1243/2011 ανακοπής κατά της 15/2011 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου.

Δέχεται εν μέρει την ανακοπή κατά της από 27-3-2012 δεύτερης (β’) επιταγής προς εκτέλεση, που έχει κοινοποιηθεί παρά πόδας αντιγράφου εξ απογράφου α’ εκτελεστού της υπ’ αριθμό 15/201 1 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου.

Ακυρώνει την ανακοπτόμενη επιταγή προς εκτέλεση ως προς το ποσό των πεντακοσίων εβδομήντα εννέα χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα πέντε ευρώ και ενός λεπτού (579.275,01 €) της υπό στοιχείο «α» διάταξής της και ως προς το ποσό των εννέα χιλιάδων οχτακοσίων εξήντα τεσσάρων ευρώ (9.864€) της υπό στοιχείο «β» διάταξής της.

Καταδικάζει την καθ’ ης η ανακοπή σε δικαστικών εξόδων των ανακοπτόντων, τα οποία τριακόσια (300€) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους, στις 4 Δεκεμβρίου του 2013.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                                                                               Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

 

offices-map

Τα Γραφεία μας

Η “OΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ” ασχολείται με πάνω από 100 Νομικούς Τομείς και διατηρεί Δεκατέσσερα (14) γραφεία σε Έντεκα (11) χώρες:

Αλιεύστε την Εταιρική Παρουσίαση μας
Επικοινωνία