Περίληψη
Αριθμός 916/2014
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ’ Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: _______ Σίδερη, πρόεδρο Αρείου Πάγου, Παναγιώτη Ρουμπή, Αργύριο Σταυράκη και Ελένη Διονυσοπούλου,
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 8 Ιανουάριου ν με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, , δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Των αναιρεσειόντων: 1)_______ _______ του ______ 2)_______ συζ. _______ _______ , το γένος ______ του ______, κατοίκων Παλαιού Φαλήρου Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Χρήστο Οικονομάκη, με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
Των αναιρεσιβλήτων: 1)_______ _______ του _______ και 7} _______ _______ του _______ , κατοίκων Ηλιούπολης Αττικής, οι οποίοι παραστάθηκαν με την πληρεξούσια δικηγόρο τους Αφροδίτη Βαρδουνιώτου.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 25/2/2008 αγωγή των ήδη αναιρεσειόντων, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Σικυώνος. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 126/2009 του ίδιου Δικαστηρίου και 194/2010 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητούν οι αναιρεσείοντες με την από 1/10/2011 αίτησή τους.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Αργύριος Σταυράκης ανέγνωσε την από 28/1/2013 έκθεσή του, με την οποία εισηγήθηκε να απορριφθεί η από 1/10/2011 αίτηση για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 194/2010 αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου. Η πληρεξούσια των αναιρεσιβλήτων ζήτησε την απόρριψη της αίτησης και την καταδίκη των αντιδίκων τους στη δικαστική δαπάνη τους.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο αναιρετικός λόγος του άρθρου 560 αρ. 1 εδ. β’ του ΚΠολΔ (αντίστοιχος του άρθρ. 559 αρ.1β’ του ίδιου ΚΠολΔ) ιδρύεται μόνο όταν τα διδάγματα της κοινής πείρας που φέρεται ότι παραβιάστηκαν αφορούν την ερμηνεία κανόνων δικαίου ή την υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων σ’ αυτούς, όχι δε όταν χρησιμεύουν για εκτίμηση αποδείξεων (Ολομ.ΑΠ 2/2008)^η οποία δεν υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου, κατά το άρθρο 561 παρ.1 του ΚΠολΔ. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Πολυμελές Πρωτοδικείο που την εξέδωσε, δικάζοντας ως Εφετείο, δέχθηκε ότι οι αναιρεσίβλητοι – εναγόμενοι απέβαλαν τους αναιρεσείοντες από τη νομή τους στην επίδικη εδαφική λωρίδα, συνολικού εμβαδού αυτού (8) τετρ. μέτρων, εντός του έτους 2006, και ότι από την αποβολή αυτή μέχρι την άσκηση της ένδικης αγωγής των αναιρεσειόντων, που ολοκληρώθηκε, με την επίδοσή της, την 7-3-2008, παρήλθε χρονικό διάστημα που υπερβαίνει το έτος, με αποτέλεσμα η αξίωση των εναγόντων για την προστασία της νομής τους επί της ανωτέρω εδαφικής λωρίδας να έχει υποπέσει στην ενιαύσια παραγραφή του άρθρου 992 του ΑΚ. Και βάσει των παραδοχών αυτών το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δέχθηκε την ένσταση της παραγραφής της ένδικης αξίωσης των αναιρεσειόντων που είχαν προβάλει οι αναιρεσίβλητοι, και απέρριψε την περί νομής, ως άνω αγωγή τους. Με τον μοναδικό λόγο του αναιρετηρίου και υπό την επίκληση του άρθρου 560 παρ. Ιβ’του ΚΠολΔ προσάπτεται η αιτίαση ότι το Πολυμελές Πρωτοδικείο με το να δεχθεί ότι η αποβολή από τη νομή των αναιρεσειόντων έγινε εντός του έτους 2006, σύμφωνα και με την κατάθεση του ίδιου του μάρτυρά τους, κατά τον οποίο η αποβολή έγινε «πριν 2-3 χρόνια», αφ’ ενός μεν παραβίασε τα διδάγματα της κοινής πείρας, αφ’ ετέρου δε εσφαλμένα εκτίμησε την υπ’ αριθμ. 180/2007 απόφαση του Ειρηνοδικείου Σικυώνος και την αντίστοιχη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της _______ (μη διαδίκου στην παρούσα υπόθεση), τις οποίες οι αναιρεσείοντες είχαν προσκομίσει και επικαλεστεί ως έγγραφα (αποδεικτικά μέσα) και από τις οποίες προκύπτει κατά τους ισχυρισμούς τους ότι οι παράνομες ενέργειες των εναγομένων – αναιρεσιβλήτων (αποβολή από τη νομή) έλαβαν χώραν την 20-3-2007, από την οποία και μέχρι την άσκηση της αγωγής (7-3-2008) δεν συμπληρώθηκε η ενιαύσια παραγραφή του άρθρου 992 του ΑΚ που δέχθηκε το δικαστήριο. Ο προτεινόμενος αυτός λόγος αναιρέσεως είναι απαράδεκτος σύμφωνα με την προηγηθείσα νομική σκέψη, κατά μεν το πρώτο σκέλος του διότι τα φερόμενα ως παραβιασθέντα διδάγματα της κοινής πείρας αναφέρονται στην εκτίμηση των αποδείξεων και δεν αφορούν ερμηνεία κανόνων δικαίου ή την υπαγωγή πραγματικών γεγονότων σ’ αυτούς, κατά το δεύτερο δε σκέλος του διότι πλήττεται με αυτό ευθέως η εκτίμηση από το δικαστήριο της ουσίας πραγματικών γεγονότων και δη του περιεχομένου των ως άνω εγγράφων. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει ν’ απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, και να καταδικαστούν οι αναιρεσείοντες στην αναφερόμενη στο διατακτικό δικαστική δαπάνη των αναιρεσιβλήτων, κατά το νόμιμο αίτημα των τελευταίων (άρθρ. 176 και 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 1-10-2011 αίτηση των _______ _______ κ.λ.π. για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 194/2010 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Κορίνθου.
Καταδικάζει τους αναιρεσείοντες στη δικαστική δαπάνη των αναιρεσιβλήτων, την οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, την 1 Απριλίου 2014. Και
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 30 Απριλίου 2014.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
