Περίληψη
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Αριθμός απόφασης 6491/2013
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Μαρία Σακελλαροπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 21-1-2013, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Του αιτούντος : ________ ________ του ________ , κατοίκου Πειραιά, που παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου Δικηγόρου Ευαγγέλου Ρεγκούτα.
Των καθ’ων η αίτηση : 1) της υπό εκκαθάριση κοινοπραξίας με την επωνυμία «________ » με το διακριτικό τίτλο «________ » που εδρεύει στην Αθήνα, νομίμως εκπροσώπουμένης, 2) ________ ________ του ________ , κατοίκου Αλίμου Αττικής 3) ________ ________ του ________ , κατοίκου Ν.Σμύρνης Αττικής που παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου Δικηγόρου Βασιλείου Καρατζά 4) της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία « ________ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το έκθεμα, δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και 5) της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «________ Α.Ε.» που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από το έκθεμα, δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο-Δικηγόρο.
Ο αιτών ζητεί να γίνει δεκτή η από 7-12-2012 αίτησή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία αυτού του Δικαστηρίου με
γεν,αριθμ.κατσθ.200902/2042 και αριθμ.καταθ.δικογρ.20955/2012 και προσδιορίστηκε να, συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με το ν.δ. της 17ης Ιουλίου/13ης Αυγούστου 1923 «περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιρειών» τέθηκαν, μεταξύ άλλων, οι δικονομικές διατάξεις (άρθρα 87-93) που αναφέρονται στην κατάσχεση στα χέρια ανώνυμης εταιρείας, που έχει υπαχθεί στη ρύθμιση του ως άνω ν.δ/τος. Στην προαναφερόμενη περίπτωση υπάγεται και η κατάσχεση στα χέρια οποιοσδήποτε τράπεζας, ως τρίτης, δεδομένου ότι οι τραπεζικοί οργανισμοί, που λειτουργούν υπό την εταιρική μορφή ανώνυμης εταιρείας, έχουν ήδη υπαχθεί στις διατάξεις του νομοθετικού αυτού διατάγματος. Οι διατάξεις του τελευταίου είναι πράγματι «ειδικές», καθόσον εισάγουν δικαστικά και ουσιαστικά προνόμια, με σκοπό την προώθηση της πιστωτικής κίνησης. Κυρίως δε με τις δικονομικής φύσης διατάξεις του ως άνω ν.δ/τος εισήχθη ειδική διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης υπέρ των ανωνύμων εταιρειών, που έχουν υπαχθεί στις διατάξεις αυτού (ν.δ/τος), προς ικανοποίηση απαίτησης από πιστωτικές συναλλαγές (άρθρα 25-67). Η διαδικασία αυτή είναι γνωστή στην πράξη ως αναγκαστική εκτέλεση με το σύστημα του ν.δ/τος της 17ης Ιουλίου 1923 (I. Μπρίνιας : Αναγκαστική Εκτέλεσις, Β’ έκδοση, άρθρο 982, παρ. 444 2α). Περαιτέρω, στις διατάξεις των άρθρων 87, 88 παρ. 1 και 89 παρ. 1 του ως άνω ν.δ/τος, οι οποίες έχουν διατηρηθεί σε ισχύ με το άρθρο 52 περ. 3 του Εισ.Ν.Κ.Πολ.Δ., εφόσον δεν εμπίπτουν στις από το άρθρο αυτό καταργούμενες διατάξεις του ως άνω ν.δ/τος, ορίζονται τα ακόλουθα : «Εάν εγένετο κατάσχεσις χρημάτων ή χρεωγράφων παρ’ ανωνύμω εταιρεία, ως τρίτη, η εταιρεία δικαιούται είτε να κατάθεση τα κατασχεθέντα δικαστικώς, απαλλασσόμενη δια της τοιαύτης καταθέσεως πάσης ευθύνης προς τε τον κατασχόντα και τον δικαιούχον είτε να αιτήσηται παρά του προέδρου την άρσιν της κατασχέσεως, ην ούτος δύναται να χορήγηση μετά ή άνευ εγγυήσεως (άρθρο 87 παρ. 1). Εάν η κατάσχεσις εγένετο εις χείρας της _______ Τραπέζης, ως τρίτης, αύτη δικαιούται ίνα κατάθεση τα κατασχεθέντα παρ’ αυτή κατά τους όρους των εις πρώτην ζήτησιν αποδοτέων καταθέσεων» (άρθρο 87 παρ. 2). «Η ανάληψις των κατά το προηγούμενον άρθρον κατατεθέντων γίνεται μόνον αδεία του προέδρου» (άρθρο 88 παρ. 1). «Η δικαστική κατάθεσις γίνεται επ’ ονόματι του δικαιούχου και, εάν ούτος απεβίωσεν, επ’ ονόματι των κληρονόμων αυτού, άνευ ρητής αυτών κατονομασίας» (άρθρο 89 παρ. 1). Συμπληρωματικά εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 9,82 επ. του Κ.Πολ.Δ., που ισχύουν άμεσο όπου υπάρχουν κενά, σύμφωνα με τα άρθρα 42 παρ,- 3-καί 53 παρ. 2 του ως άνω ν.δ/τος, που διατηρήθηκαν επίσης σε ισχύ με το προαναφερόμενο άρθρο 52 περ. 3 του Εισ.Ν.Κ,Πολ.Δ.. Έτσι, εάν έχει επιβληθεί κατάσχεση χρημάτων ή χρεογράφων στα χέρια τραπεζικής ανώνυμης εταιρείας, ως τρίτης, η τελευταία, κατά τις γενικές διατάξεις του Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 984 παρ. 3 Κ,Πολ.Δ.), καθίσταται μεσεγγυούχος του ποσού που κατασχέθηκε και έχει όλες τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του μεσεγγυούχου και δεσμεύεται να μην αποδώσει το κατασχεθέν ποσό σε κανέναν άλλο, πλην του κατασχόντος δανειστή, ούτε δηλαδή στον καταθέτη και δικαιούχο του λογαριασμού, υποχρεούμενη να το διαφυλάττει έως το πέρας της δικαστικής διαφοράς που αφορά την οφειλή του καθ’ ου η εκτέλεση πελάτη της (Α.Π. 1915/1999 ΝοΒ 2000.1407, Ε.Α.5081/2006 ΕλλΔνη 2008.252). Μετά δε την καταφατική της δήλωση, για την ύπαρξη και την επάρκεια της κατασχεθείσας απαίτησης, οφείλει να αποδώσει το κατασχεθέν ποσό, όταν της ζητηθεί, στον κατασχόντα δανειστή, έναντι του οποίου πλέον αυτή ενέχεται, δοθέντος ότι, μετά την καταφατική της δήλωση και την πάροδο οκτώ (8) ή τριάντα (30), κατά περίπτωση, ημερών από την επίδοση του κατασχετηρίου εγγράφου στον καθ’ ου η εκτέλεση οφειλέτη (άρθρο 988 του Κ,Πολ.Δ.), επέρχεται εκ του νόμου εκχώρηση της κατασχεθείσας απαίτησης υπέρ του κατασχόντος δανειστή. Το άρθρο 984 παρ. 2 εδ. α του Κ.Πολ.Δ. απαγορεύει σε κάθε τρίτο στα χέρια του οποίου κατασχέθηκε απαίτηση του οφειλέτη και, συνεπώς, και στην ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, ως τρίτη, τη χρήση οποιουδήποτε άλλου, πλην της καταβολής, τρόπου απόσβεσης της οφειλής της, σε αντίθεση με τον καθ’ ου η εκτέλεση πελάτη της, ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιήσει και άλλους τρόπους απόσβεσης της οφειλής, όπως π.χ. να εξοφλήσει τον κατασχόντα ή να συμψηφίσει το κατασχεθέν ποσό με ισόποση χρηματική ανταπαίτησή του κατά του κατασχόντος και να αποσβεσθεί έτσι και η έναντι τούτου ενοχή της τραπεζικής ανώνυμης εταιρείας, ως τρίτης, απαλλασσόμενης της τελευταίας έναντι τούτου (κατασχόντος δανειστή) της εκ της κατασχέσεως ευθύνης, όχι όμως και της ευθύνης της έναντι του καθ’ ου η εκτέλεση πελάτη της (Μπρίνιας : Αναγκαστική Εκτέλεσις, άρθρο 985, παρ. 463, σελ. 1390). Κατ’ εξαίρεση, όμως, των πιο πάνω ισχυόντων κατά τον Κ.Πολ.Δ. για κάθε τρίτο στα χέρια του οποίου κατάσχεται απαίτηση του οφειλέτη, παρέχεται το δικαίωμα στις τράπεζες, στα χέρια των οποίων, ως τρίτων, κατάσχονται οι καταθέσεις των πελατών τους – καθ’ ων η κατάσχεση και δικαιούχων σχετικού λογαριασμού, εφόσον προβούν στην, κατά το άρθρο 985 παρ. 1 και 2 του Κ.Πολ.Δ., καταφατική δήλωσή τους, στη συνέχεια και, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 87 παρ. 1 του ν.δ/τος 17.7/13.8.1923, να καταθέσουν «δικαστικά» τα κατασχεθέντα χρηματικά ποσά, στο όνομα του καθ’ ου η εκτέλεση πελάτη τους και δικαιούχου του λογαριασμού ή των κληρονόμων του, κατ’ άρθρο 89 του ως άνω ν./τος (επιχείρημα εκ του άρθρου 87, που διακρίνει τον κατασχόντα από το δικαιούχο), εξαρτώντας περαιτέρω την ανάληψή τους απο απόφαση του μονομελούς πρωτοδικείου, εκδιδόμενη με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, χορηγούσα την άδεια για τη σχετική ανάληψη. Ως «δικαστική κατάθεση», σύμφωνα με το άρθρο 87 παρ. 1 του ως άνω ν.δ/τος, νοείται η δικαστική παρακαταθήκη που συστήνεται υποχρεωτικά στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, το οποίο φυλάσσει και διαχειρίζεται κάθε δικαστική παρακαταθήκη, η απόδοση της οποίας εξαρτήθηκε από δικαστική απόφαση (άρθρο 2 του οργανικού νόμου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων), Συνακόλουθα, στην περίπτωση κατά την οποία η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, εφόσον έχει προβεί σε καταφατική δήλωση (άρθρο 985 παρ. 1 και 2 του Κ,Πολ.Δ.), καταθέσει στη συνέχεια στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων τα κατασχεθέντα στα χέρια της, ως τρίτης, χρηματικά ποσά, απαλλάσσεται έκτοτε από την ευθύνη και τις υποχρεώσεις του μεσεγγυούχου, τόσο έναντι του κατασχόντος δανειστή, όσο και έναντι του δικαιούχου του λογαριασμού και πελάτη της. Αν πρόκειται δε για την ________ της παρέχεται το επιπλέον ειδικό προνόμιο, η κατάθεση των κατασχεθέντων στο όνομα του δικαιούχου του λογαριασμού ή των κληρονόμων του να γίνεται στην ίδια, σε ειδικό λογαριασμό καταθέσεως όψεως (σε πρώτη ζήτηση αποδοτέας κατάθεσης) και όχι στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, όπως ισχύει για τις λοιπές τράπεζες (άρθρα 87 παρ. 2 και 88 παρ. 2 του πιο πάνω ν.δ/τος). Έτσι, εφόσον η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία ασκήσει το προαναφερόμενο δικαίωμα που της παρέχει το άρθρο 87 του ν.δ/τος 17.7/13.8.1923, η ανάληψη των κατασχεθέντων ποσών από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή από τον ειδικό λογαριασμό της Ε.Τ.Ε. γίνεται μόνο με έκδοση σχετικής προς τούτο απόφασης από το μονομελές πρωτοδικείο, που δικάζει κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών Πρωτοδικείου Αθηνών ( τμήμα ασφαλιστικών μέτρων ) μέτρων (άρθρο 88 παρ. 1 του ως άνω ν.δ/τος, σε συνδ. με άρθρο 3 παρ. 2 του Εισ.Ν.Κ.Πολ.Δ.) και η οποία παραδεκτά εκκαλείται, μη εφαρμοζομένης της διάταξης του άρθρου 699 του Κ.Πολ.Δ., ενόψει του ότι η αίτηση δεν εισάγει προς διάγνωση γνήσια υπόθεση ασφαλιστικών μέτρων, αλλά με αυτή τέμνεται οριστικά η διαφορά, η δε από το άρθρο 88 παρ. 1 του ν.δ/τος 17.7/13.8.1923 παραπομπή στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρο 3 παρ. 2 του Εισ.Ν.Κ.Πολ.Δ.) γίνεται για την ανάγκη της ταχείας επίλυσης της διαφοράς. Διάδικοι στη σχετική δίκη για την ανάληψη του παρακαταθέντος ποσού είναι αφενός μεν ο, δυνάμει νομίμου τίτλου και αϊτών την παροχή της άδειας, κατασχών δανειστής ή, σε περίπτωση εξόφλησης του τελευταίου ή απόσβεσης με άλλο τρόπο της εκτελεστέας απαίτησης, ο δικαιούχος του λογαριασμού, στο όνομα του οποίου έχει παρακατατεθεί το ποσό ή ακόμα και η ίδια η καταθέσασα τράπεζα, αφετέρου δε (ως καθ’ ων) το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή η Ε.Τ.Ε., που ευλόγως αρνούνται την απόδοση τόσο στον κατασχόντα δανειστή, αφού τα κατασχεθέντα ποσά έχουν παρακατατεθεί υπέρ του δικαιούχου του λογαριασμού και πελάτη της τραπεζικής ανώνυμης εταιρείας, στα χέρια της οποίας ως τρίτης κατασχέθηκαν, όσο και στο δικαιούχο, στο όνομα του οποίου έγινε η δημόσια κατάθεση του κατασχεθέντος ποσού, αφού, κατά την παρακατάθεση, η παρακαταθέσασα τράπεζα εξάρτησε την ανάληψη του παρακατατεθέντος ποσού από απόφαση του μονομελούς πρωτοδικείου χορηγούσα τη σχετική άδεια, αλλά και ο καθ’ ου η εκτέλεση οφειλέτης, ώστε αυτός, ως διάδικος, να δυνηθεί να προτείνει οποιαδήποτε επιτρεπόμενη, στο στάδιο της εκτελεστικής διαδικασίας, ένστασή του (όπως π.χ. την εξόφληση του κατασχόντος ή τη δικαστική αναστολή της εκτέλεσης στα χέρια της ‘ τράπεζας, ως τρίτης) ικανοποιούμενου έτσι του δικαιώματος του για δραστική δικαστική προστασία (άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος) ή και η ίδια η παρακαταθέσασα τράπεζα, αφού δεν επιτρέπεται η ανάκληση της παρακατάθεσης (a contrario εκ του άρθρου 2 α.ν. 1244/1938, 2 και 3 του οργανικού του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων νόμου, Π. Γέσιου – Φαλτσή : Δίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως, τόμος II, παρ. 64, IX, σελ. 857 επ., η ίδια στη Δίκη 2002, σελ. 421, Ζαλαχώρη στη Δίκη 2003, σελ. 603, Σπ. Ψυχομάνη στο ΔΕΕ 2002, σελ. 473, Αρμ. 2002, σελ. 987, Π. Μάζη στο ΝοΒ 2002, σελ. 637, Κλαμαρή στην ΕλλΔνη 2007, σελ. 1295, πρβλ. Β. Βαθρακοκοίλης : Ερμην.Κ.Πολ.Δ., τόμος ΣΤ, έκδοση 1997, άρθρο 986, αριθμ. 8 και 65 και άρθρο 989, αριθμ. 1). Στην περίπτωση, όμως, κατά την οποία η ανώνυμη τραπεζική εταιρεία, εφόσον έχει προβεί σε καταφατική δήλωση (άρθρο 985 παρ. 1 και 2 του Κ.Πολ.Δ.), δεν καταθέσει τα κατασχεθέντα στα χέρια της, ως τρίτης, χρηματικά ποσά στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και παράλληλα έχει παρέλθει η προθεσμία των οκτώ (8) ή τριάντα (30), κατά περίπτωση, ημερών από την επίδοση του κατασχετηρίου εγγράφου στον καθ’ ου η εκτέλεση οφειλέτη (άρθρο 988 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), οπότε συντελείται η αναγκαστική εκχώρηση της κατασχεθείσας απαίτησης, καθίσταται η ίδια οφειλέτης του κατασχόντος δανειστή και υποχρεούται σε άμεση καταβολή των κατασχεμένων, ο κατασχών δε δανειστής δύναται να επισπεύσει, με βάση τη θετική δήλωση (άρθρο 989 του Κ.Πολ.Δ.), αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος της περιουσίας της (Μ. Π/Α. 3966/2010 ΕΕΜΠΔ 2011.426, με περαιτέρω παραπομπές στη θεωρία και τη νομολογία). Στην προκειμένη περίπτωση ο αϊτών ισχυρίζεται με την υπό κρίση αίτηση ότι, με βάση τα από 29-10-2012 κατασχετήρια, που κοινοποιήθηκαν νόμιμα στις καθ’ ων η αίτηση _____Τράπεζα και ______Τράπεζα και στους τρεις πρώτους των καθ’ων, που του οφείλουν, με βάση την υπ’αριθμ.1869/ 2009 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και την υπ. αριθ. 19934/2012 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών τα αναφερόμενα ειδικότερα ποσά, επέβαλε στα χέρια της τέταρτης και πέμπτης των καθ’ων, ως τρίτων, κατάσχεση μέχρι του ποσού των 113.550,00 ευρώ και παρήγγειλε στις τελευταίες να μην το καταβάλουν στους ως άνω, αλλά στον ίδιο. Ότι η τέταρτη των καθ’ων με την υπ’αριθμ.54341/7-11-2012 και η πέμπτη των καθ’ων με την υπ. αριθ. 53428/6-11-2012 δηλώσεις τους ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, δήλωσαν η μεν πρώτη ότι οι δεύτερος των καθ’ων διαθέτει σε διάφορους λογαριασμούς το συνολικό ποσό των 289,52 δολλαρίων Αμερικής και το ποσό των 1.007,09 ευρώ και ο τρίτος των καθ’ ων το συνολικό ποσό των 104,70 ευρώ, η δε πέμπτη των καθ’ων ότι μόνο ο δεύτερος των καθ’ων διαθέτει σε διάφορους λογαριασμούς το συνολικό ποσό των 639,50 ευρώ, στους οποίους επιβλήθηκε κατάσχεση μέχρι των ως άνω ποσών. Ζητεί δε, να δοθεί η άδεια, προκειμένου να αναλάβει ο ίδιος το κατασχεθέν ποσό, εφόσον παρήλθε η οκταήμερη προθεσμία που προβλέπεται από το άρθρο 988 Κ.Πολ.Δ.. Η αίτηση αρμοδίως μεν εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά την προκειμένη διαδικασία των άρθρων 686 επ. Κ.ΓΊολ.Δ., ερήμην της τέταρτης και πέμπτης των καθ’ων που κλητεύθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα ( βλ. υπ.αριθ. 4323 και 4322/20-12-2012 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Πειραιά Ευφροσύνης Βουγιουκλάκη ), πλην όμως, είναι απορριπτέα ως αόριστη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα μείζονα σκέψη, διότι δεν ιστορείται σε αυτήν αν έγινε δημόσια παρακατάθεση των κατασχεθέντων χρημάτων από την πέμπτη των καθ’ων Εμπορική Τράπεζα στο ΤΠΔ και από την τέταρτη των καθ’ων Εθνική Τράπεζα στο ΤΠΔ ή κατάθεση στον ειδικό λογαριασμό, ώστε το Δικαστήριο να κρίνει αν είναι εφαρμοστέες οι διατάξεις του προαναφερόμενου διατάγματος για την άδεια ανάληψης από τον αιτούντα, ως κατάσχοντα δανειστή, των δημοσίως στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων κατατεθέντων χρημάτων, ή από τον ειδικό λογαριασμό της ΕΤΕ, ή, δεδομένου ότι ζητείται από τον αιτούντα η άδεια για την ικανοποίηση της εκτελεστέας απαίτησής του, με την είσπραξη του κατασχεθέντος ποσού από τις καθ’ ων η αίτηση Εθνική Τράπεζα και Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος, στα χέρια των οποίων, ως τρίτων, κατασχέθηκαν, λόγω αρνήσεως των τελευταίων να του τα καταβάλουν, παρά την καταφατική τους δήλωση, αν πρέπει να εφαρμοστούν οι διατάξεις 989 του Κ,Πολ.Δ., με την επίσπευση εναντίον των καθ’ ων αναγκαστικής εκτέλεσης, με εκτελεστό τίτλο την καταφατική τους δήλωση, χωρίς δικαστική μεσολάβηση. Πρέπει, επομένως, εφόσον η αίτηση είναι αόριστη να απορριφθεί και η δικαστική δαπάνη των τριών πρώτων των καθ’ων να επιβληθεί κατόπιν σχετικού αιτήματος τους σε βάρος του αιτούντος λόγω της ήττας του ( άρθρο 176,191 του ΚΠολΔ), κατά τα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’αντιμωλίαν της πρώτης, δεύτερου και τρίτου των καθ’ων και ερήμην της τέταρτης και πέμπτης των καθ’ων η αίτηση.
Απορρίπτει την αίτηση.
Επιβάλλει σε βάρος του αιτούντος τη δικαστική δαπάνη της πρώτης, δεύτερου και τρίτου των καθ’ων, την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα ευρώ 250
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, στις 3-6-2013, σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και της πληρεξουσίου δικηγόρου των αιτούντων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
(για τη δημοσίευση)
