Περίληψη
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Αριθμός Απόφασης
1576/2020
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από την Δικαστή Μαρία Πετροπούλου, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών, με την παρουσία και της Γραμματέως του Θεοδώρας Διαμάντη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 18 Δεκεμβρίου 2019, για να δικάσει την παρακάτω υπόθεση μεταξύ:
Της ενάγοοσας: ____________ ___________ του __________, με ΑΦΜ: ______________, κατοίκου ________ ___________ _____________, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Γεωργίας Τερζή (AM ΔΣΑ: 38917}.
Των εναγόμενων: 1. _____________ ______________, κατοίκου __________ _____________, οδός _________ αρ.____, ο οποίος δεν παραστάθηκε και 2.- Της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «______________ _____________ _______________ ____________ __________________ ___ ____________)) και με διακριτικό τίτλο «___ __________», που εδρεύει στην __________ και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Μάριου Χατζηπαναγή (AM ΔΣΑ: 33083).
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 20.9.2019 αγωγή της, που κατατέθηκε αυθημερόν, με αρ. Εκθ. Καταθέσεως: ______________, προσδιορίστηκε για να συζητηθεί στην αναφερόμενη παραπάνω δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο με αρ. Πιν.:_______.
Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
Μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε σύμφωνα με τον Νόμο
Από την με αριθ. ____________ έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών Κωνσταντίνου Φραντζή, που επικαλείται και προσκομίζει η ενάγουσα, προκύπτει ότι ακριβές αντίγραφο της προς κρίση αγωγής, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την σημερινή δικάσιμο, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στον εναγόμενο. Ο τελευταίος όμως, δεν εμφανίστηκε στη δικάσιμο αυτή, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από την σειρά του πινακίου και συνεπώς, πρέπει να δικασθεί ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, πρέπει να προχωρήσει στη συζήτηση της υποθέσεως, σαν να ήσαν όλοι οι διάδικοι παρόντες [άρθρα 271 παρ. 2 εδ. α’, 591 παρ. 1 εδ. σ’ του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν μετά την εφαρμογή του νόμου 4335/2015).
Με την υπό κρίση αγωγή, κατόπιν παραδεκτής διόρθωσης- συμπλήρωσης αυτής ως προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ. αναφορικά με το κεφάλαιο αυτής για απώλεια εισοδήματος [στην αγωγή αναφέρεται Δ.Ο.Υ. ___________ _____________, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι από υπαιτιότητα [αμέλεια] του πρώτου των εναγόμενων, οδηγού του με αριθμ. κυκλοφορίας ___________ οχήματος της ιδιοκτησίας του, το οποίο κατά το χρόνο του ατυχήματος ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην δεύτερη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, προκλήθηκαν υλικές ζημιές στο με αριθμ. κυκλοφορίας ___________ ________ αυτοκίνητο (ταξί), που ανήκει στην κυριότητά της, κατά την σύγκρουση των εν λόγω οχημάτων, που έγινε υπό τις περιγραφόμενες συνθήκες. Ζητεί δε, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι, ενεχόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, να της καταβάλουν το συνολικό ποσό των 4.966,07 ευρώ, όπως το ποσό αυτό επιμερίζεται στην αγωγή, ως αποζημίωση για τη θετική και αποθετική ζημία και ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη συνεπεία του αυτοκινητικού ατυχήματος και με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή των δικαστικών της εξόδων. Η αγωγή, η οποία κρϊνεται ορισμένη, διότι περιέχει όλα τα κατά νόμον απαραίτητα στοιχεία (άρθρο 111 παρ. 2, 118 παρ. 4 και 215 ΚΠολΔ), αρμόδια και παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, που έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα να τη δικάσει (άρθρα 7, 9, 14 παρ. 1σ, 25 παρ. 2 του ΚΠολδ), κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών για τις ζημίες από αυτοκίνητα, που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 591, 614 παρ. 6 ΚΠολΔ και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 914, 922, 927, 297, 298, 330 εδ. β’, 346 ΑΚ, 2, 4, 9 και 10 του ν. ΓΝ/1911, 1,6, 10 του ν.489/1976, 74, 907, 908 παρ. 1 δ’ και 176 του ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν, δεδομένου ότι έχει καταβληθεί το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ τρίτων (βλ. το με αριθμ. _______________ ______ ________ e-Παράβολο) και αντίγραφο της κρινόμενης αγωγής έχει κοινοποιηθεί στον αρμόδιο οικονομικό έφορο [Δ.Ο.Υ. __’ _________________), σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 489/1976 που προστέθηκε δια του εδαφίου η’ της παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 2741/1999, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη με αριθμ. ______________ έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνας Νταλάκα, όσον αφορά στο κεφάλαιο αυτής για απώλεια εισοδήματος.
Η 2η των εναγομένων, με δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου της που καταχωρήθηκε στα πρακτικά συνεδριάσεως αυτού του Δικαστηρίου, ομολόγησε τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την υπαιτιότητα του 1ου εναγομένου-οδηγού του ασφαλισμένου σ’ αυτήν υπ’ αριθμ. κυκλ. _____________ αυτοκινήτου, αρνήθηκε όμως, τα αγωγικά κονδύλια αποκατάστασης των υλικών ζημιών, μείωσης της αξίας του αυτοκινήτου, απώλειας εισοδήματος και ηθικής βλάβης της ενάγουσας, προέβαλε δε μεταξύ άλλων, την ένσταση συνυπολογισμού ζημίας – οφέλους, σε σχέση με τα κονδύλια της αγωγής, που αφορούν στον καταβληθέντα ΦΠΑ για τις δαπάνες αγοράς ανταλλακτικών, επισκευής του αυτοκινήτου της ενάγουσας κ.λ.π. Η ένσταση αυτή είναι νόμιμη και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Από την προσήκουσα εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης, που εξετάσθηκε στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, απ’ όλα τα έγγραφα που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τις φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αριθ. 3 448 παρ. 2 και 457 παρ. 4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν και τα ακόλουθα: Κατά την ένδικη σύγκρουση το με αριθμ. κυκλοφορίας _____________ αυτοκίνητο (ταξί) της ενάγουσας, υπέστη υλικές ζημιές στο εμπρόσθιο τμήμα του, για την αποκατάσταση των οποίων αυτή υποχρεώθηκε να δαπανήσει τα εξής ποσά: α)για αγορά των αναλυτικά αναφερόμενων στην αγωγή ανταλλακτικών, κατ’ είδος, ποσότητα και αξία εκάστου αυτών (εμπ. προφυλακτήρα, φανοί, μάσκα, ψυγείο, καπω) το ποσό των 1.561,47 ευρώ (καθαρή αξία 1.259,25 + ΦΠΑ 24% = 302,22 ευρώ, σύμφωνα με το προσκομιζόμενο υπ’ αριθμ. 1288/2018 τιμολόγιο της επιχείρησης «_________ _____ _____________ _____________-____________- _____________», και β) για τις αναλυτικά αναφερόμενες στην αγωγή εργασίες επισκευής και βαφής των βλαβέντων μερών του αυτοκινήτου, κατ’ είδος και αξία εκάστης αυτών το ποσό των 824,60 ευρώ [665 + ΦΠΑ 24%, σύμφωνα με το προσκομιζόμενο υπ’ αριθμ. 1289/2018 τιμολόγιο της ιδίας ως άνω επιχείρησης). Επομένως, η τελούσα σε σχέση αιτιώδους συνάφειας με το ένδικο ατύχημα δαπάνη ανέρχεται συνολικά σε 2.386,07 ευρώ, το οποίο πρέπει να της επιδικασθεί, απορριπτόμενου του ισχυρισμού της εναγομένης περί συμψηφισμού της ωφέλειας από το αποδοτέο ποσό ΦΠΑ. Τούτο διότι η θετική ζημία του ιδιοκτήτη του βλαβέντος αυτοκινήτου περιλαμβάνει και τον αναλογούντα ΦΠΑ (βλ. Αθ. Κρητικό, αποζημίωση από τροχαία αυτοκινητικά ατυχήματα, παρ. 922 εκδ. 1998, όπου και σχετική νομολογία. Αλλωστε δεν προέκυψε από κάποιο αποδεικτικό μέσο η εν λόγω εγγραφή στα εμπορικά βιβλία της ενάγουσας ως εισροή ΦΠΑ και ο συμψηφισμός με τα ποσά των εκροών ΦΠΑ, αλλά και η εσωτερική σχέση μεταξύ της ζημίας της ενάγουσας και του τυχόν εκ της ζημίας της κέρδους από τον συμψηφισμό του ΦΠΑ που κατέβαλε και του ΦΠΑ που εισέπραξε, γιατί τούτο συνιστά γεγονός άσχετο με την προξενηθείσα σε βάρος της αδικοπραξία (βλ. ΜονΕφΑΘ 1654/2016). Περαιτέρω, λόγω των ανωτέρω φθορών η αξία του αυτοκινήτου της ενάγουσας, εργοστασίου κατασκευής __________, τύπου _________ _____, ____________ cc, με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας 23.3.2016, η οποία ανερχόταν προ της συγκρούσεως κατά την κρίση του Δικαστηρίου στο ποσό των 10.000 ευρώ, μειώθηκε κατά 3,5%, ήτοι κατά το ποσό των 350 ευρώ, στο οποίο συνυπολογίζεται η εν γένει κατάσταση του οχήματος, η ηλικία του, η σημασία και η έκταση της βλάβης, το ύψος της δαπάνης επισκευής, ο βαθμός αποκαταστάσεως των βλαβών του, καθ’ όσων σε ορισμένη μερίδα υποψηφίων αγοραστών δημιουργείται η υπόνοια ότι παρά την επισκευή του ένα όχημα, μετά από σύγκρουση εξακολουθεί να έχει αθέατες βλάβες (ΕφΑΘ 1616/2003 ΕΠίΔΙΚΙΑ 2003/308, ΕφΑΘ 1017/80 ΝοΒ 28,1533), του αιτουμένου με την αγωγή ποσού των 1.000 ευρώ (αγωγική αξία οχήματος εξ ευρώ 10.000 X 10% μείωση) κρινομένου κατά το επί πλέον απορριπτέου. Επίσης, η ενάγουσα- ιδιοκτήτρια του ταξί, στερήθηκε την εκμετάλλευση του για 2 ημέρες χρονικό διάστημα το οποίο ήταν αναγκαίο και αρκετό κατά την κρίση του Δικαστηρίου για την αποκατάσταση των ζημιών που υπέστη. Το καθαρό κέρδος που απώλεσε η ενάγουσα, αφού αφαιρεθούν τα πάσης φύσεως λειτουργικά έξοδα και έξοδα εκμετάλλευσης του ταξί, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λαμβανομένης υπόψη της κάθετης πτώσης των εισοδημάτων των εκμεταλλευτών ταξί λόγω της οικονομικής κρίσης ανέρχεται στο ποσό των 40 ευρώ ημερησίως. Συνεπώς, για την ανωτέρω αιτία η ενάγουσα ζημιώθηκε το ποσό των 80 ευρώ (2 ημέρες X 40 €). Τέλος, ενόψει των συνθηκών που έγινε η σύγκρουση, οι οποίες περιγράφονται στην αγωγή, του είδους των ζημιών, της υπαιτιότητας του πρώτου των εναγόμενων, η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να της επιδικασθεί ως χρηματική ικανοποίηση το ποσό των 500 ευρώ, που είναι εύλογο, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, δεκτού γενομένου εν μέρει του σχετικού αιτήματος. Δηλαδή, η ενάγουσα δικαιούται συνολικά για τις πιο πάνω αιτίες το ποσό των 3.316,07 ευρώ (2.386,07 + 350 + 80+ 500). Εξάλλου, κατά της αγωγής, όσον αφορά στον 1° των εναγόμενων που ερημοδικεί, δεν υπάρχει ένσταση που εξετάζεται αυτεπαγγέλτως και οι περιεχόμενοι σε αυτήν πραγματικοί ισχυρισμοί θεωρούνται ομολογημένοι εκ μέρους του ερήμην δικαζομένου εναγομένου, αφού πρόκειται περί γεγονότων για τα οποία επιτρέπεται ομολογία (άρθρο 271 παρ. 3 ΚΠολΔ).
Κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη, να υποχρεωθούν δε οι εναγόμενοι, ενεχόμενοι εις ολόκληρον έκαστος, να καταβάλουν στην ενάγουσα το ως άνω ποσό των 3.316,07 ευρώ, με τον νόμιμο τόκο επιδικίας (βλ. σχετ. ΑΠ 1207/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 346 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4055/2012, ενώ δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχει εξαιρετική περίπτωση για την επιδίκαση της απαίτησης με το χαμηλότερο νόμιμο τόκο υπερημερίας, όπως ζητά η εναγομένη που παραστάθηκε. Ως προς τα ως άνω δε ποσά, η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, διότι συντρέχουν εξαιρετικοί προς τούτο λόγοι. Η εις ολόκληρον ευθύνη της δεύτερης εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας στηρίζεται στη σύμβαση ασφαλιστικής κάλυψης της ζημιογόνου μοτοσικλέτας, της οποίας συνομολογεί την ύπαρξη και την έκταση, εφόσον δεν αρνείται ότι το σύνολο των αγωγικών αξιώσεων καλύπτεται από αυτήν (άρθρ. 261 ΚΠολΔ). Τέλος, πρέπει να οριστεί το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής εκ μέρους του 1ου εναγομένου (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, κατά το νόμιμο αίτημά της, εις βάρος των εναγομένων (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), μειωμένα όμως, κατά το ποσοστό της εν μέρει ήπας της στη δίκη (σρθρ. 178 παρ. 1 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
Για τους λόγους αυτούς
-Δικάζει ερήμην του 1ου των εναγόμενων και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων.
-Ορίζει το παράβολο ανακοπής ερημοδικίας στο ποσό των εκατόν είκοσι ευρώ (120 €).
-Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε ως απορριπτέο.
-Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
-Υποχρεώνει τους εναγόμενους να καταβάλουν στην ενάγουσα, εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των τριών χιλιάδων τριακοσίων δεκαέξι ευρώ και επτά λεπτών (3.316,07 €), με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.
-Κηρύσσει την απόφαση προσωρινά εκτελεστή.
-Καταδικάζει τους εναγόμενους στην εν μέρει δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, το ύψος της οποίας ορίζεται στο ποσό των τριακοσίων ευρώ (300 €).
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 24-4-2020
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ.
ΜΑΡΙΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
